Collectors Treasury

The land of plenty for the ernstige rekord versamelaar............
Patrick Van Griethuysen
(translation: Hans Koert)
Schatkamer voor verzamelaars (Nederlands) Collectors Treasury (English)
Each record collector will recognize this nightmare: You walk in a foreign city, flat broke, and you discover in a down town lane a small, forgotten antique record shop with a banana box near the entrance wich contans a complete Robert Johnson collection for 1 US$ each .... but you ran out of money ........ Patrick Van Griethuysen from The Hague found such a place in Johannesburg (South Africa) at a visit to relatives - not broke, nor a box with Robert Johnson's at the entrance, of course, but he loves to share this collectors treasury, exclusively, with the visitors of the Keep Swinging blog .......... but please, promise, that you won't pass the word .... before we visited the place! (Hans Koert)
The stairwell (fall 2011) ( photo courtesy: Patrick Van Griethuysen)
It's all about two, rather unworldly guys - owners of a giant department store packed from the top roof to the basement, with books and records ( 78s, 45s and 33s). It's a pity that this shop is not just around the corner; it is located at the 244 Commissioner Street in Jo'burg, Johannesburg in South Africa. Last month I visited that place because of a wedding ceremony ..... My nephew suggested me to go into town and show me something very special, I'd never seen before. It was a large building with six floors and a large basement, a very very large basement in fact. Its first two floors were packed with books; the other four floors were stuffed with gramophone records - no system in it - no system at all ....... no alphabetical order or whatsoever ........ just stacked up ......

One of the store windows ( photo courtesy: Patrick Van Griethuysen)
Imagine such an old fashioned Parisian elevator with those elevator fencing doors that shove aside. You can find such fencing doors at the entrance, but the doors are locked with a large padlock. When you ring the bell a servant helps you to open it and closes the lock - You can't use the stairwell, because on each step boxes filled with books, block the entrance .... How to get up? Well, you can use the service elevator, which normally can store about two dozen men, but ......... guess - this elevator contains lots of heavy boxes with books so we're the only ones to get inside: my nephew, me and the liftboy, die swart hys moffie, as they say in Afrikaans. Wow - it's enough to make one depair ..... ...... Record, records and more ......(photo copurtesy: Patrick van Griethuysen.)
Where to start? Well, to be honest - I didn't start a search operation at all ...... I was really upset seeing this junk all around. The two guys, Geoff and Jonathan don't have the faintest idea what they have in stock .... Their father, mr. Klass sr., started to collect records and books since the mid 30s at this location and when he passed away, 35 years ago, his two sons confiscated their fathers office. Where to start? ...( photo courtesy: Patrick Van Griethuysen )
I’ve no idea if a lot of record collectors discovered this warehouse ...... I guess I should need years to search all those piles of records ...... if I could find a room to move! The brothers suggested me to ship all records in some large containers to Holland - no, we didn't even discussed about the price - I think any reasonable offer would be accepted ...... Where should I store it in Holland? I should find a department store as large as this one ......... Oh no, I wouldn't dream of that.
Patrick Van Griethuysen (The Hague) (translation: Hans Koert)
keepswinging@live.nl
Thanks Patrick for sharing this Collectors Treasury with us! (Hans Koert)
Each record collector knows how it feels to dream that you discover a hidden forgotten antique record shop with almost the complete Robert Johnson collection for a dollar each in a banana box near the entrance ..... but you're flat broke.... Patrick from The Hague loves to share, exclusively, with the visitors of the Keep Swinging blog such a place, but please, let's not share it with other collectors, before we'd visited it! Keep Swinging loves to share this kind of collectors treasuries. If you love to be the first to know about it, follow it at Twitter (# Keep Swinging)or ask for its free newsletter ( keepswinging@live.nl ). And if you love to learn more about the Keep Swinging blog visit its most popular blogs of the last four weeks at this site or its treasury with all 1500 contributions (!).
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Schatkamer voor verzamelaars

De droom van elke serieuze platen-verzamelaar ............
Patrick van Griethuysen Schatkamer voor verzamelaars (Nederlands) Collectors Treasury (English)

Elke platenverzamelaar heeft zo van die stiekeme dromen, waarbij hij wegzweeft in zijn fantasie, waarin het onmogelijke kansrijk wordt of het onwaarschijnlijke een feit ..... bijvoorbeeld dat hij (95% van de verzamelaars zijn mannen) in een bananendoos vol lp's van Imca Marina plotseling een originele puntgave eerste persing van een Philips lp Jazz Behind The Dikes uit de jaren vijftig tegenkomt ......... of dat hij die langgezochte 78-toerenplaat tenslotte in een vreemde stad in een obscuur achteraf steegje in een vergeten tweedehandsplatenwinkel aantreft ............. Patrick van Griethuysen uit Den Haag overkwam dat laatste, zij het dat hij die langgezochte plaat niet kon vinden, maar wel graag zijn geheim hier wil delen, mits ....... het onder de pet blijft! Mondje dicht dicht dus - laten we't voor onszelf houden! (Hans Koert)
De opgang ...... (najaar 2011) ( foto: Patrick van Griethuysen)
Dit gaat over twee rare oude mannetjes, Geoff en Jonathan Klass, die de eigenaar zijn van een heel groot warenhuis met platen, 78's, 45's en 33'-toeren. Helaas bevind dit warenhuis zich niet echt in de buurt, want Johannesburg ligt in Zuid Afrika en is voor de meeste mensen 'n tikkeltje te ver weg. Ik was daar een tijdje geleden voor een bruiloft. Mijn neef stelde voor om mij iets bijzonders te laten zien wat ik nog nooit ergens anders had gezien. Het grote gebouw telt zes verdiepingen met kelder van een formaat groot - heel groot! Kelder, 1e en 2e etage staan absoluut vol gepakt met boeken, de 3e,4e, 5e, 6e etage staan volgepakt met grammofoonplaten. Alles ongesorteerd, niet op alfabet en alles door elkaar opgestapeld.

Alle ramen zijn volgepakt (najaar 2011) ( foto: Patrick van Gr.)
Stel je zo'n ouderwetse Parijse lift voor met van die opzij-schuivende toegangsdeuren. Die zitten bij de voordeur van het gebouw ook, maar dan wel op slot, met een groot hangslot afgesloten, alleen van binnenuit de bedienen. De zwarte gedienstige komt tevoorschijn als je op de niet hoorbare deurbel hebt gedrukt. Hij maakt de toegangshekken open en sluit deze weer achter je met datzelfde hangslot. De trap die je ziet zou links bij de bovenste trede in een trappenhuis moeten overgaan. Dat is ook zo ware het niet dat dit trappenhuis geblokkeerd is door kartonnen dozen met boeken. Dus? Het blijkt een onmogelijkheid om via de trap omhoog te gaan. Hoe kom je dan boven? Ah! Daar hebben ze grote goederenlift voor. Groot genoeg om, pak 'm beet, een mannetje of twintig naar boven te brengen. Maar, er passen slechts drie man in, mijn neef en ik en de liftbediende, of zoals men in het Afrikaans zegt: Die swart hys moffie, want verder staat de lift vol met ....... Juist ja, tientallen dozen met boeken! En je wil niet weten wat dan het gewicht is. Een overweldigend gevoel van moedeloosheid overvalt je!
Platen, platen en nog eens platen ...... Een schijnbaar vrij geordende kast (najaar 2011) (foto: Patrick van Griethuysen)
Om absoluut moedeloos van te worden: Waar ga je beginnen? Ik ben, om het maar eerlijk te bekennen, niet begonnen - zo gefrustreerd was ik: Wat een grote puinhoop! Ook de twee oude heertjes, Geoff en Jonathan (de eigenaren) hebben geen flauw idee wat ze in huis hebben, waar het staat en waarom niet. Hun pa, de oude Klass, was reeds in 1935 begonnen met boeken en platen te verzamelen op deze locatie. En toen pa overleed zijn de twee broers samen gezellig in pa's kantoortje gaan zitten, waar ze nu alweer 35 jaar huizen.
Geen beginnen aan ... ( najaar 2011) ( foto: Patrick van Griethuysen. )
Of ze ooit veel klanten krijgen is de vraag. Ik zou daar zeker een paar jaar dagelijks kunnen doorbrengen, ware het niet, dat er zelfs geen plaats is om ook maar iets ergens anders neer te leggen of uit te zoeken. De heertjes deden mij wel het aanbod om alle platen in containers te laten pakken en naar Nederland te laten verschepen. Nee, nee, ik heb de prijs niet gevraagd! Daar zou je toch knettergek van worden, trouwens waar laat je zoiets bij mij thuis? Dan zou ik een warenhuis moeten huren en dat was ik nou net niet van plan!
Patrick van Griethuysen .....
keepswinging@live.nl
Bedankt Patrick voor dit bijzondere verhaal ........ (Hans Koert)
Elke platenverzamelaar heeft zo van die stiekeme dromen, waarbij hij droomt dat hij in een onbenullige kartonnen bananendoos vol lp's van Imca Marina plotseling een originele puntgave jaren vijftig Philips lp Jazz Behind the Dikes tegenkomt ......... of dat hij door een vreemde stad loopt en plotseling in een achteraf steegje een gammel vergeten tweedehandsplatenwinkeltje aantreft, waar de complete nalatenschap op 78-toeren van Robert Johnson naast de container staat ............. Patrick van Griethuysen uit Den Haag overkwam dat laatste, zij het dat door de onoverzichtelijkheid van het aangebodene er geen speurwerk verricht is naar die vergeten stapel Johnson platen; wel liep hij tegen een bijzonder warenhuis aan, een droomplek, die hij graag met ons delen, mits het maar niet doorverteld wordt. Dus .......... mondje dicht - laten we't onder de pet houden. Keep Swinging houdt van dit soort bijzondere plekken en wil die best delen, zij het alleen met trouwe bezoekers. Die krijgen als eerste dit soort locaties te horen als ze de blog volgen via Twitter ( #keep(it)swinging) of via de gratis nieuwsbrief. (keepswinging@live.nl). En als je eens rustig rond wilt struinen op de Keep Swingingblog bezoek dan eens de uitgebreide linkenpagina - daar vind je een gigantisch aantal (1500) Keep Swingingblog linken - wel gesorteerd uiteraard.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Peter Beets Quartet meets Curtis Fuller

Live-opnamen Amersfoort Jazz Festival 1999 opnieuw uitgebracht.
Hans Koert

Op 8 mei 1999 trad Curtis Fuller op in Theater De Lieve Vrouw in Amersfoort tijdens het Anova Jazz Festival begeleid door een toen nog jonge Peter Beets met zijn kwartet. Er werd een cd van gemaakt, die al lang niet meer te verkrijgen is - reden voor Maxanter om dit fraaie concert opnieuw uit te brengen ( Peter Beets Quartet meets Curtis Fuller - Live At Amersfoort Jazz Festival ( Maxanter MAX CD 75974)
Peter Beets Quartet meets Curtis Fuller - Live At Amersfoort Jazz Festival ( Maxanter MAX CD 75974)
De Amerikaanse trombonist Curtis Fuller viert deze maand zijn 76ste verjaardag. Hij werd professional jazztrombonist halverwege de jaren vijftig, toen hij uit militaire dienst kwam. Opgegroeid in een weeshuis in Detroit, kende hij als tiener al heel wat muzikanten, die later naam zouden maken in de jazz, zoals Donald Byrd, Tommy Flanagan en Thad Jones, om er een paar te noemen. Gedurende de jaren vijftig was er werk genoeg te vinden voor een jonge trombonist: hij speelde met alle grote namen uit die tijd - Yusef Lateef, Paul Quinichette en Paul Chambers, waarmee hij in april 1956 voor het eerst vastgelegd werd op vinyl. Met dit quintet/sextet van Paul Chambers speelde ook John Coltrane, op wiens Blue Train hij in september 1957 meteen zichzelf op de kaart zette.
Peter Beets ( foto: Hans Koert)
Gedurende de vijftiger en zestiger jaren speelde hij bij Miles Davis, Lee Morgan, Jimmy Smith en Bud Powell, richtte samen met Art Farmer en Benny Golson het Jazztet op en trad op met Art Blakey's Jazz Messengers, waarmee hij in februari 1962 voor het eerst in Nederland speelde ( Kurhaus in Den Haag - City Theater in Amsterdam). In de jaren tachtig daarna komt hij terecht in het orkest van Count Basie, maar het werk in de blazerssectie bevredigt niet: No, man, it's a drag ..... ( = Nee man, het is stierlijk vervelend), vertrouwde hij Jeroen de Valk toe tijdens een ontmoeting voorafgaand aan het optreden tijdens het Anova Jazz Festival in Amersfoort mei 1999. Je zit avond aan avond als een ambtenaar dezelfde arrangementen af te draaien, dat is heel frustrerend.
Curtis Fuller (bron onbekend)
Na een periode met longproblemen, waarbij hij tijdelijk minder functioneerde, is hij rond de eeuwwisseling weer helemaal terug. Op 8 mei 1999 is hij te gast op het Anova Jazzfestival en speelt hij met het Peter Beets Quartet. Dit concert wordt opgenomen en verschijnt in datzelfde jaar op een cd, getiteld Curtis Fuller & The Peter Beets Quartet. Curtis Fuller, die zeer tevreden was met zijn jonge begeleidingsgroep, laat horen dat hij een groot trombonist is, die veel naar J. J. Johnson geluisterd heeft, maar tijdens de opname breekbaar klinkt en zijn improvisaties opbouwt met korte lijnen - dit fragiele trombonespel is nu net wat me zo aanspreekt in deze muzikant en dit instrument. De begeleiding is in goede handen - Peter Beets bouwt in het openingsnummer de spanning op met een schitterende krachtig gespeelde medley, met daarin Monk's Round Midnight en de gevoelige ballad You Go To My Head.
Frans van der Geest (foto: Frans van der Geest)
Helaas is de eerste helft van deze medley, Round Midnight, in de onlangs verschenen heruitgave van dit concert ( Peter Beets Quartet meets Curtis Fuller - Live at Amersfoort Jazz Festival) gesneuveld, waarschijnlijk omdat er tijdens de eerste maten iets omvalt dat vastgelegd is op de plaat. Marius Beets, die de plaat opnieuw inrichtte, laat You Go to My Head starten tijdens het bruggetje dat Simon Rigter maakt ...... De reden is duidelijk- de start nu wat vreemd ..... . Het Peter Beets Quartet, dat behalve Peter Beets op piano, Simon Rigter op tenorsax, Frans van Geest op bas en Joost van Schaik op slagwerk, heeft gekozen voor composities van Freddie Hubbard ( Up Jumped Spring), met een fantastische rol voor Curtis, die het nummer al kent uit zijn Jazz Messengers periode, net als Fantasy in D en Cedar's Blues, dat hij in de jaren tachtig bij Cedar Walton speelde. Het nummer Arabia is een eigen compositie van Fuller dat hij eind jaren vijftig opnam voor het gelijknamige Savoy album met Lee Morgan, Benny Golson en Paul Chambers. In het nummer Bebop, weer een fraaie solo voor Fuller, die voorzichtig en behoedzaam de snelle loopjes invult .......... Simon Rigter ( foto: Hans Koert)
Een mooie cd, die het waard is om opnieuw her uit te geven ...........met een glansrol vor het jonge Peter Beets Quartet, die hier meer doet dan het begeleiden van deze trombonelegende – De afgelopen jaren is de carrière van Peter Beets in een stroomversnelling gekomen en Stormvogel noemt dit in het bijbehorende boekje ook als één van de redenen om dit geweldig concert opnieuw uit te geven: In addition to Fuller's presence, the rising star of worldclass pianist Peter Beets is another good reason to re-issue this earlier work - Logisch dat na tien jaar de titel een update nodig had: Peter Beets Quartet meets Curtis Fuller. Ik kan me daar helemaal in vinden!
Hans Koert
keepswinging@live.nl

Tijdens het Amersfoort Jazz Fstival mei 1999, was de Amerikaanse trombonelegende Curtis Fuller de Artist in Residence. Hij werd begeleid door een groep nog jonge muzikanten o.l.v. pianist Peter Beets en Curtis was daar zeer tevreden over ........ De breekbare solo's van Curis Fuller werden vastgelegd op een inmiddels uitverkochte cd, die nu door Maxanter opnieuwe bewerkt is en her-uitgebracht - een terechte beslissing, want Peter Beets en zijn Quartet waren toen al meer dan zomaar een begeleidingsgroepje. Kopen dus ......... De Keep Swinging blog wijst graag op dit soort bijzondere opnamen. Wie niets wil missen volgt haar op Twitter ( #Keep Swinging) of vraagt de gratis nieuwsbrief aan ( keepswinging@live.nl). Als je eens wilt kennismaken met de meest populaire blogs van dit moment, bezoek dan de Top Drie sites.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Michiel Borstlap - Blue: Songs from Father to Daughter

A musical homage to his newborn child .....
Hans Koert

Michiel Borstlap solo met eerbetoon aan Blue (Nederlands) Michiel Borstlap - Blue: Songs from Father to Daughter (English)

Recently a special solo album by Dutch jazz piano player Michiel Borstlap was released, entitled Blue - Songs from Father to Daughter. ( GPM 20111506).
Michiel Borstlap - Blue ( GPM 20111506) ( photo courtesy Eray Arpasin) ( Artwork: Christian Borstlap)
Music is, from an academic point of view, in fact nothing more then vibrations of the air ............. as simple as that! But if you enjoy listening to music, you will understand that it is more then that ...... Music is an emotion, an experience, that has to hit you. Music shares the emotions, the feelings of the musicians or composer - in fact, music should be labelled as a form of communication.Michiel Borstlap ( photo courtesy: Eray Arpasin)
I had to think about that, when I played Michiel Borstlap latest cd Blue. He recorded this album in the summer of 2011, dedicated to his newborn child Blue Aegea, who was born in June 2011 on the day that Erroll Garner should have celebrated his 90th birthday, if he still had been around, Michiel Borstlap is fascinated by the music of this great piano player, Erroll Garner, who inspired him to compose the tune Oya's Blues. This tune can be found on the album as the 10th track, played by Michiel on the fender rhodes in stead of the piano.
The album contains almost a dozen tracks, all related to this new phase in the lives of Michiel and Ceylan, Michiel's wife - parenthood! Michiel labelled these tracks as Songs from father to Daughter. All these moments are never to forget, Michiel tells on the cover: That's why I choose this period to work on my new compositions. They are capturing exactly the way I felt. Searching for a sublime feeling, rather than a display of technical skills.
Michiel Borstlap (photo courtesy Eray Arpasin)
Enjoy the tune Blue, which was created during the sound check before a concert at the Blue Hall (what's in a name) of the Meervaart in Amsterdam - a great tune, which can be a model for the other tracks on this album.
I played this album several times last week and each time I enjoy its brittle inherent sounds ........ like in Lullaby or the opening track Summer Child. For me, this solo album Blue is a great homage to parenthood - an album that learns that Michiel Borstlap belongs to that select group of jazz piano players who know what's what.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Recently a special solo album by Dutch jazz piano player Michiel Borstlap was released, entitled Blue - Songs from Father to Daughter. The eleven tracks on this solo album are all dedicated to his newborn daughter Blue Aegea. A great album which learns that Michiel Borstlap belongs to that select group of contemporary piano players like Brad Mehldau, Jackie Terrasson and Fred Hersch. Keep Swinging loves to spotlight his music. If you won't miss any contribution, follow the blog at Twitter ( #Keep Swinging) or ask for the free newsletter: keepswinging@live.nl . If you love to be introduced to the most popular Keep Swinging blogs of the moment, make its Top Ten site its start point.
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Michiel Borstlap solo met eerbetoon aan Blue

Een hommage van een vader aan zijn pasgeboren dochter .....
Hans Koert

Michiel Borstlap solo met eerbetoon aan Blue (Nederlands) Michiel Borstlap - Blue: Songs from Father to Daughter (English)

Onlangs werd een bijzondere solo album van jazzpianist Michiel Borstlap uitgebracht, getiteld Blue - Songs from Father to Daughter. ( GPM 20111506).

Michiel Borstlap - Blue ( GPM 20111506) ( foto Eray Arpasin) ( hoesontwerp: Christian Borstlap)
Muziek is, vanuit natuurwetenschappelijk perspectief bekeken, niets meer of minder dan trillende lucht ........... Zo simpel is het, volgens de wetenschapper, maar iedereen die graag naar muziek luistert weet dat het meer is dan dat ............. Muziek hoort een beleving, een emotie te zijn - het hoort iets met je te doen. Muziek hoort een stuk emotie van de componist of muzikant over te brengen op de luisteraar - Muziek is dus eigenlijk gewoon communicatie, bewust of onbewust .........
Michiel Borstlap ( foto: Eray Arpasin)
Ik moest aan bovenstaande denken, toen ik de nieuwste cd van Michiel Borstlap in de cd-speler stopte. Voor dit album, dat hij in de zomer van 2011 opnam, schreef hij de muziek naar aanleiding van de geboorte van zijn dochter Blue Aegea, die in juni 2011 geboren werd, op dezelfde dag dat Erroll Garner, negentig jaar zou zijn geworden, als hij nog onder ons geweest zou zijn, ......de pianist, die Michiel zo bewondert; Erroll Garner inspireerde Michiel tot het componeren van het nummer Oya's Blues, waarvoor hij eenmalig op de cd de vleugel omruilt voor de fender rhodes. Op de cd vind je een tiental tracks, die alle geschreven zijn tijdens een levensfase, die voor jonge ouders intensief beleefd wordt - de periode waarin een gezin gevormd worden. In deze periode, met echtgenote Ceylan en dochter Blue in de nabijheid, ontstond de inspiratie voor de composities op dit album. All these moments are never to forget (= Al die momenten zijn om nooit meer te vergeten), schrijft Michiel op de hoes: That's why I choose this period to work on my new compositions.(= Vandaar ook dat ik tijdens deze periode mijn nieuwe composities gemaakt heb). They are capturing exactly the way I felt.(= Ze geven de emoties die ik voelde, precies weer). Searching for a sublime feeling, rather than a display of technical skills. (= Het accent ligt dan ook op die gevoelens en veel minder op technische hoogstandjes).
Michiel Borstlap (foto Eray Arpasin)
Geniet van het nummer Blue, dat Michiel componeerde tijdens de soundcheck voor een optreden in de Blue Hall in de Meervaart in Amsterdam - een mooi nummer, dat als voorbeeld kan dienen voor wat je van dit album mag verwachten!

Deze cd heeft hier al heel wat keren geklonken en elke keer geniet ik weer van de soms breekbare intrinsieke klanken, zoals in Lullaby en het openingsnummer Summer Child. Voor mij is deze solo cd Blue een mooi eerbetoon aan het jonge leven - een heerlijk album om vele malen van te genieten ..........
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Onlangs werd een bijzondere plaat uitgebracht door Michiel Borstlap, getitled Blue - Songs from Father to Daughter. De geboorte van zijn dochter was voor hem aanleiding om een soloplaat te maken als een eerbetoon aan zijn dit jaar geboren dochter Blue Aegea. Het is een bijzondere plaat geworden, op een manier, die Michiel terecht een plek geeft tussen grote hedendaagse pianisten als Brad Mehldau, Jackie Terrasson of Fred Hersch. Keep Swinging wil dit soort muziek graag in de schijnwerper zetten. Als je als eerste nieuwe bijdragen wilt lezen, volg haar dan via Twitter ( #Keep Swinging) of vraag de gratis (Nederlandstalige) nieuwsbrief aan: keepswinging@live.nl . En wil je meer lezen neem dan de meest populaire blogs van dit moment als startpunt.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Ukelele legende Bill Tapia (1908-2011)

Negentig jaar op de planken .....
De laatste link met de vroegste dagen van zowel de jazz als de vaudeville, met de ukelele in haar hoogtijdagen.
Jørgen Larsen (vertaling: Hans Koert)

Ukulele Legend Bill Tapia (1908 - 2011) (English) Ukelele legende Bill Tapia (1908-2011) (Nederlands)
Op 2 december 2011 overleed ukelele-legende Bill Tappy Tapia op 103 jarige leeftijd - één maand voordat hij 104 jaar oud hoopte te worden. Hij stond tot aan zijn dood op de planken - met een carrière van meer dan 90-jaar, behoorde hij, met Johan Heesters, tot één van de oudste actieve muzikanten ter wereld - een ongelooflijke prestatie van een opmerkelijk artiest in de wereld van de showbiz.
Bill Tapia (2008) ( bron: hawaiimagazine.com)
Bill Tapia werd geboren op nieuwjaardag 1908 in Honolulu, Hawaii en kreeg zijn eerste instrument op 7-jarige leeftijd. Hij startte zijn carrière tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen hij in 1918 voor de Amerikaanse troepen, gestationeerd op Hawaii, mocht optreden en hij kreeg bekendheid door zijn soloversie op de ukelele van J. P. Sousa's The Stars And Stripes Forever. Nadat hij de ukelele had ingewisseld voor de banjo, om meer werk te krijgen, ging hij spelen bij vaudevilleshows en op lijndiensten met stoomschepen tussen Hawaii en de westkust van de VS. ....... tijdens de dertiger jaren speelde hij af en toe als begeleider van artiesten als Bing Crosby, Billie Holiday, Fats Waller en Louis Armstrong en één keer leerde hij Hollywoodsterren als Clark Gable en Shirley Temple de ukelele te bespelen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat Bill Tapia in Honolulu waar hij een 14-mans orkest leidde. Na de oorlog, verhuisde hij naar de omgeving van San Francisco, waar hij optrad met allerlei swingorkesten. Later werd hij wat honkvaster en ging hij in allerlei TV-studio-orkesten spelen, trad hij op met lokale bands en gaf hij gitaarlessen. Rond de eeuwwisseling stierf zijn vrouw en zijn dochter vlak na elkaar en ging hij weer ukelelespelen, werd herontdekt en begon aan zijn tweede carriere!

Bill Tapia - Tropical Swing ( 2004)

In 2004, toen hij 96 jaar jong was, werd Bill Tapia's eerste album Tropical Swing uitgebracht met jazz- em Hawaiistandards. Het titelnummer op deze cd werd zijn enige eerder uitgebrachte Okeh-78-toerenplaat uit 1936. Na Tropical Swing volgde Duke of Uke (2005) en Livin’ It LIve (2009), en eerder dit jaar Live at the Warner Grand (2011). Deze laatste cd werd gemaakt tijdens het concert rond zijn 100ste verjaardag. Voor zijn 100ste verjaardag had ik (Hans Koert - vertaler) contact met zijn manager en die meldde dat Bill naast hem op de bank zat en blij was met de felicitaties en het stukje dat ik over hem gemaakt had. Hij wilde graag naar Europa komen spelen en of ik dat maar wilde regelen. Kort na zIjn 100ste verjaardag brak hij zijn heup, maar hij bleef spelen tot een jaar geleden ..........

Bill Tapia (2011) (bron: billtapia.com/)

Bill Tapia werd in 2004 toegelaten tot de Ukulele Hall of Fame en ontving in 2011 het Lifetime Achievement Award van de the Hawaiian Academy of Recording Arts. Er werd een documentaire gemaakt door S. Leo Chioang en Mercedes Coats over het leven en de carriere van Bill Tapia, getiteld To You Sweetheart,Aloha - Can Life Begin At 94?". Je vindt meer informatie hierover op zijn website, waar vandaan bovenstaande informatie gehaald is.

Bill Tapia (bron: telegraph.com.uk)
Eerder werd er op de Keep Swingingblog aandacht besteed aan Bill Tapia, zoals in de bijdrage Bill Tapia - The Duke of Uke en Bill Tapia - Centenary, ter gelegenheid van zijn honderdste verjaardag. Je kunt heel wat optredens van Bill Tapia op internet bekijken: Hier zie je hem begin van dit jaar tijdens één van zijn laatste publieke optredens met het nummer: I Wanna Learn to Speak Hawaiian.


Tenslotte nog een korte fotocompilatie ter herinnering aan ukelele-legende Bill Tapia (1908-2011):

Jørgen Larsen
(vertaling: Hans Koert)

keepswinging@live.nl


Met een carrièrre van meer dan 90-jaar op de planken lijkt Bill Tapia Johan Heesters, die in 1921 voor het eerst op het toneel stond, te verslaan, al kan Heesters dat, als hij nog een paar jaar blijft leven en optreden hem nog inhalen. Bill Tapia, de ukelele-legende, die op 92-jarige leeftijd aan een tweede carrière begon, speelde tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1918 voor de Amerikaanse troepen, gestationeerd op Hawai, Sousa's de Stars and Stripes Forever op zijn ukelele. Begin december overleed hij thuis op 103-jarige leeftijd ............ Naat hij 100 geworden was, werd er een groot feest geoganiseerd, waarbij de honderdjarige optrad. Ik feliciterde hem hiermee in de Keep Swingingblog en daar was hij zer vereerd mee ......... Zijn producer meldde me dat hij graag in Europa wilde komen spelen - reiskosten, een hotel en wat handgeld om van te leven was al wat hij nodig had ........... en of ik dat maar wilde regelen. Het is er niet van gekomen ............ Hij bleef vol levenslust totdat het afgelpen jaar allemaal minder werd - toch lijkt hij een levend bewijs dat je, zolang je muziek kunt blijven spelen, gezond oud kunt worden ........... Keep Swinging zet dit soort bijzondere artiesten graag in de schijnwerpers. Als je niets wilt missen, volg dan de Keep Swingingblog via Twitter ( Keep Swinging) of vraag de gratis (Nederlandstalige) nieuwsbrief. ( keepswinging@live.nl). En wil je eens lekker dwalen door de Keep Swingingblog, dan is de linkenpagina en de Top Drie een goed startpunt.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News Letter Keep Swinging Contributions