Keep (it) Swinging: Fats Waller: Een dag in de studio (1935)

Fats Waller: A Day At The Set ( 1935) (English) Fats Waller: Een dag in de studio (1935) ( Nederlands)
Een opnamedag in Camden NJ. vijfenzeventig jaar geleden.
FATS WALLER: EEN DAG IN DE STUDIO ( 1935)
Hans Koert

Een paar dagen voordat Elvis Presley werd geboren in Tupelo, Mississippi (USA) ( 5 januari 1935), nu 75 jaar geleden, nam Fats Waller in Camden, New Jersey een aantal platen op voor Victor. Fats Waller, die een paar maanden eerder al een aantal soloplaten voor Victor had opgenomen, zou op 5 januari 1935 weer naar de studio komen met zijn Rhythm voor een serie orgelplaten.

Harry Dial (slagwerker in Fats Waller's Rhythm (ca 1935))
Harry Dial, de drummer van the Rhythm, zou de muzikanten bij elkaar trommelen om op te nemen. De opnamen zouden plaatsvinden in de Trinity Baptist Church van Camden, die ingericht was als studio. In 1918 had Victor Talking Machine Company het gebouw gekocht, omdat ze verrast waren door de prachtige akoestiek en ze het gebouw wilden inrichten als opnamestudio, meest voor klassieke muziek. Fats Waller zou er het Esley pijporgel bespelen. Helaas was Billy Taylor, de bassist van Waller's Rhythm, gevraagd mee te gaan met het orkest van Duke Ellington en kon dus niet bij de opnamesessie zijn. Toen Fats dat hoorde zei hij alleen maar tegen Harry: Get a bass player and I'll see you at the session. ( = Zorg voor een bassist en tot ziens bij de opnamen). Harry had gehoord dat Charlie Turner, bassist en leider van Turner's Arcadians zijn baantje in de Arcadian Ballroom was kwijtgeraakt en nu financieel aardig aan de grond zat. Harry besloot om Charles te vragen als bassist: On my way home I thought about Turner and, although I knew he couldn't play, not to suit me anyway, I reasoned that Fats would be playing organ and the bass perhaps wouldn't matter too much anyway. (= Op weg naar huis herinnerde ik me Turner en ik dacht, hoewel ik vond dat hij niet goed speelde, hem te vragen. Ik ging er vanuit dat Fats orgel zou spelen en dan hoorde je die bas toch niet goed.) herinnerde Harry Dial zich later in zijn boek "All This Jazz About Jazz". And besides I could put a hundred dollars in Charley’s pocket, which I knew he needed badly.( = en bovendien kon ik hem dan 100 dollar toestoppen, die hij goed kon gebruiken)

Fats Waller was een groot whiskyliefhebber.De leden van de band, die zouden spelen tijdens de opnamen in Camden, waren: Bill Coleman op trompet, Gene Sedric op klarinet en tenorsax, Fats Waller op orgel en achter de piano, Al Casey gitaar, Charles Turner bas en Harry Dial op slagwerk. Ze namen de trein van New York naar Philadelphia gewapend met twee flessen whisky, die Fats liet rondgaan elke keer als hij dorst had, herinnert Bill Coleman zich in zijn boek: "Trumpet Story". Toen ze in Philadelphia aankwamen kocht hij nog twee flessen, hoewel het maar een klein stukje meer was tot Camden.

Op de set was Eli Oberstein, die de leiding had over de opnamen, niet zo blij met de ritmesectie - hij had veel liever de reguliere bezetting gezien: Billy Taylor, Al Casey en Harry Dial. However, schrijft Harry Dial later, we made the recording session and I think "Obie" purposely played the bass down, or kept it from coming through as I might have.( = Ik vermoed echter, dat Obie met opzet de bas weggedraaid heeft uit de opnamen, zoals ik ook gedaan zou hebben, zodat hij amper te horen is)

The Trinity Baptist Church van Camden - een beroemde Victor studio uit de jaren twintig en dertig.

Bill Coleman herinnert zich, dat zijn bewondering voor Fats alleen maar groeide, toen hij ontdekte, dat hij alle nummers gewoon uit zijn hoofd speelde, hoewel het toch allemaal nummers waren die Victor had uitgezocht en die hij, voor hij de studio binnen kwam, niet kende. He had not seen any of them before they were given to him in the studio. (= Hij had er geen één voordien ingezien voordat hij de studio binnenkwam). Before each number was recorded, Fats would run it down on the piano and then we would go over it a couple of times to set the solos and get the idea out what riff Sedric and I were going to play in certain spots. ( = Voordat we gingen opnemen, speelde Fats het nummer één keer door op de piano en daarna speelden we't een paar keer om afspraken te maken voor de solo's en om te kijken welke riffs Sedric en ik zouden spelen op welk moment. ), schrijft Bill Coleman. Then we'd rehearse once. With Fats, we fell into the groove from the start. ( = Dan speelden we nog één keer met Fats en dan liep het vanaf het begin als een trein). Tijdens de eerste helft van de opnamesessie, die om een uur of tien begon tot op de middag, namen ze zo'n zes nummers op, todat één van de rieten in het orgel problemen gaf. Ze moesten het opnemen staken, zodat het orgel eerst gerepareerd kon worden. Ondertussen kregen ze een uitgebreid maal, aangeboden door Victor. Rond een uur of één gingen ze verder en rondden de opnamen achter elkaar af. In totaal werden er zes verschillende nummers op de plaat gezet: I'm A Hundred Percent For you - Baby Brown - Night Wind - Because of One Upon a Time - I Believe In Miracles en You Fit Into The Picture. Van elk nummer bewaarde Victor twee of drie takes.

Bill Coleman ( tekening van Boy ten Hove 1938) ( uit: Boy ten Hove's Caricatures: Drawings of Jazz Musicians 1935-1940 van Ate Van Delden (2006)).

Na afloop van de opnamen gingen we terug naar New York met de trein. In Philadelphia kocht Fats weer een paar flessen whisky en toen ze in New York arriveerden waren die helemaal leeg. I wasn't drunk ........ ( = Ik was niet dronken), schrijft Bill Coleman later, maar het is misschien toeval dat Bill die avond een plaatsvervanger stuurde naar de club waar hij moest spelen met het orkest van Teddy Hill. Bill Coleman heeft, zo zegt hij zelf, nooit meergeprobeerd Fats bij te houden met drinken .......... !!

De opnamen die gemaakt werden in Camden op 5 januari 1935, vijfenzeventig jaar geleden dus, werden vooral veel gedraaid in de juke-boxen die in de uitgaansgelegenheden stonden.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Met dank aan de fraaie bio-discografie: "Fats" in Fact samengesteld door Laurie Wright

Als je dit soort herinnering leuk vindt om te lezen uit de tijd dat Fats Waller met zijn markante persoonlijkheid de toon zette en je wilt niets missen van wat er nog meer in het vat zit. Vraag dan om de nieuwsbrief. Registreer.

Fats Waller ( tekening van Boy ten Hove 1938) ( uit: Boy ten Hove's Caricatures: Drawings of Jazz Musicians 1935-1940 van Ate Van Delden (2006)).