Keep (it) Swinging: Gerald Clayton Trio in Porgy en Bess

GERALD CLAYTON Trio in PORGY en BESS
Porgy en Bess: Ik wil graag mijn groep naar zo'n heerlijke omgeving brengen. Peace & Love (Gerald Clayton)
Hans Koert

Het was weer zo'n ouderwetse Porgy en Bess avond - met een goed gevulde middenzaal en een groep met louter topmuzikanten op het podium. Hans Zuiderbaan voelde dat goed aan en bestempelde de avond al bij voorbaat als een succes: Een band die in Amerika ongekende successen viert, iets wat in Europa nog moet komen; een pianist, die met zijn trio, al twee platen gemaakt heeft, beide goed voor een Grammy nominaties ........ en dat in Porgy en Bess!

Gerald Clayton ( Porgy en Bess - Terneuzen ( mei 2011)) (foto: Hans Koert)

Gerald verraste het publiek door hen in het Nederlands toe te spreken: Het is een beetje vakantie Nederlands geworden, bestempelde hij zijn zoektocht naar woorden als nummer of heimwee ; het publiek genoot er van en corrigeerde hem spontaan gevraagd of ongevraagd. Het feit dat Gerald een beetje Nederlands spreekt, is iets wat minder verrassend is, dan het op het eerste gezicht lijkt. Hij werd in 1984 geboren in Utrecht en groeide op in Californië. Van zijn vader, John Clayton, bassist, componist en orkestleider, die het instrument leerde bespelen van niemand minder dan Ray Brown, en bekend is geworden met zijn Clayton-Hamilton Jazz Orchestra en zijn deelname aan het beroemde Monty Alexander Trio uit 1976, dat in november 2006 weer tot leven kwam tijdens een onvergetelijke reconstructie tijdens een historisch concert in Porgy en Bess, kreeg hij al van jongs af aan de liefde voor de muziek met de paplepel ingegoten.

Joe Sanders (Porgy en Bess - Terneuzen) (mei 2011) ( foto: Hans Koert)
Voor Gerald Clayton was het niet de eerste keer dat hij in Porgy en Bess optrad. Ik was hier al twee keer eerder, herinnerde hij zich, maar het publiek meende zelf drie keer. In maart 2008 speelde hij hier in ieder geval met het Roy Hargrove Quintet, waarin Roy Hargrove optrad met Justin Robinson op altsax, Gerald Clayton aan de vleugel, Danton Boller op bas en Montez Coleman op slagwerk. In juli 2006 zag ik Roy Hargrove met zijn Quintet op het Northsea Jazzfestival in Rotterdam met zowel Gerald Clayton als bassist Joe Sanders, die er deze keer ook bij was; het trio, dat Gerald Clayton mee naar Terneuzen had genomen, bestond uit Joe Sanders op bas en Jeremy Clemons, die op voortreffelijke wijze Justin Brown verving.

Joe Sanders ( Porgy en Bess - Terneuzen) ( mei 2011) (foto: Hans Koert)
Het trio opende met een vrij stuk waarin Gerald Clayton als het ware de ruimte verkende en het instrument en zijn begeleiders zoekend hun plek liet vinden. Tijdens de beide sets kwamen er nummers langs uit beide CD's: Two Shade en Bond. Hij opende de eerste set met het nummer Trapped in Dream van zijn eerste album Two Shade gevolgd door Major Hope van zijn nieuwste. In de standard Prelude To A Kiss verraste Joe Sanders met een mooie meegezongen, vocalized bassolo.

Jeremy Clemons (Porgy en Bess - Terneuzen) (mei 2011) ( foto: Hans Koert)

Het drumwerk van Jeremy Clemons vond ik verrassend veelzijdig en het was opvallend te ontdekken hoe goed hij luisterde en inspeelde op de ritmisch vaak ingewikkelde stukken van Gerald. De meestal ingetogen stukken verraden een groot vakmanschap - het zijn vaak breed uitgesponnen thema's waarin voor de liefhebber veel moois in te horen is.

Gerald heeft ook ooit gezegd dat hij met een open-mind probeert te spelen, waarin hij niet bang is allerlei invloeden van andere muziekstijlen te integreren. Opgegroeid in een muzikaal gezin, heeft hij al vanaf zijn vroegste jeugd kennis kunnen maken met allerlei jazzstijlen: I have listened to lots of different musical styles as long as I can remember. ( = Ik heb, zolang ik me kan herinneren, geluisterd naar allerlei muzikale stijlen) schrijft hij op zijn website. I continue to absorb all these influences and in doing so, create my own voice - by combining their forces into a harmonic whole. ( = En ik absorbeer nog steeds al dat soort invloeden en daardoor kan ik mijn eigen geluid samenvoegen met die vreemde invloeden tot één harmonisch geheel.). I seek to blend the various styles and sounds I love into a balanced, tasteful musical language ( = Ik probeer de verschillende stijlen en klanken tot een uitgebalanceerde en smaakvol muzikaal gerecht te maken). En dat deed hij met overtuiging.

Gerald Clayton (Porgy en Bess - Terneuzen) ( mei 2011) ( foto: Hans Koert)
Opvallend was de interactie tussen de drie muzikanten, die, in de Oscar Peterson opstelling, elkaar goed in de gaten hielden. Na de pauze volgde de tweede set, die, volgens profeet-in-spé Hans Zuiderbaan nog beter zou worden ( en ook nu had hij weer gelijk) met nummers als Bond: Fresh Squeeze and 3D ( Deedeedee) van hun laatste album en het nummer Scrimmage, waarbij de soms ietwat chaotische gang van zaken tijdens een voetbalwedstrijd werd vergeleken met the spur of the moment, het spontaan in een opwelling ventileren van ideeën tijdens bijvoorbeeld een jamsession.

Jeremy Clemons ( Porgy en Bess - Terneuzen) (mei 2011) (foto: Hans Koert)
Het hoogtepunt van de avond was ongetwijfeld het introverte bluesachtige Sunny Day Go, waarin Gerald zijn gevoelens beschrijft, die hij soms had toen hij in New York, ver van huis, een jaar aan de Manhattan School of Music studeerde, ver weg van het warme Californië. Ik voelde, hoe noemen jullie dat? Homesick? Heimwee - okay, right - ik wilde even controleren of jullie dat woord kenden. Zowel Gerald als bassist Joe Sanders kregen het publiek muisstil tijdens dit schtiterende nummer, zo stil, dat zelfs de zacht zoemende airco als een spelbreker werd ervaren. Een schitterend nummer en een mooie afsluiting van een prachtig concert.

Joe Sanders (Porgy en Bess - Terneuzen) ( mei 2011) ( foto: Hans Koert)
Het trio, dat het publiek, dat op de concerten van Porgy en Bess afkomt ( allemaal kenners, volgens Hans Zuiderbaan), in een krantenartikel omschreef als een publiek dat zo veel liefde en waardering voor de muziek toont, bedankte het met een toegift. De mannen waren moe na hun Europese tour, die ze de afgelopen tien dagen in Keulen, Berlijn, Parijs, Amsterdam, Zagreb, Luxemburg en nu dus in Terneuzen ( in Oostenrijk volgens Gerald's website - een kniesoor die daar op let) gebracht had ( We've been to Paris and ..... oh my God, I don't know anymore ( Joe Sanders). ) speelde gisteren en vandaag al weer in Denemarken, om in het weekend terug te vliegen naar de States. Een afsluiting van het jazzseizoen in Porgy en Bess - een seizoen waarin weer veel klinkende namen langs kwamen. Rest nog het Scheldejazzfestival in juni, maar tot die tijd nog een paar weken nagenieten van de energie die zo'n concert aanboort.

Gerald Clayton en Joe Sanders (Porgy en Bess - Terneuzen)(mei 2011) (foto: Hans Koert)
De Keep Swinging blog heeft het afgelopen seizoen een aantal jazzconcerten in Porgy en Bess gevolgd. Je kunt, mocht je dat willen, de verslagen en foto's van de concerten hieronder nog eens nalezen. Als je in het vervolg geen verslagen wilt missen, meld je dan aan voor de Keep Swinging nieuwsbrief.

Afscheidsconcert Hein Van de Geyn - 17 september 2010

Releaseconcert van het Jan Menu-Jasper Soffers Kwartet "The Dutch Songbook" - 24 oktober 2010

Trio Rein de Graaff met Gary Foster en Marco Kegel - 7 november 2010

Jesse Van Ruller Trio - Chambertones - 19 december 2010

Het Gerald Clayton Trio in Porgy en Bess (mei 2011) (foto: Hans Koert)

Tutu Puoane Quartet - 16 januari 2011

Rony Verbiest New Trio - Colometa Suite - 8 februari 2011

Amina Figarova Sextet - 20 februari 2011

Tom Harrell en het Jazz Orchestra of the Concertgebouw - 2 april 2011

Hans Koert
keepswinging@live.nl
De mailinglijst van de Keep Swinging nieuwsbrief is aangepast. Als je je nog niet (opnieuw) hebt geregistreerd doe het dan voor 1 juni dan blijf je de Keep Swinging nieuwsbrief ontvangen. Eén mailtje is genoeg!

Het is altijd fijn om naar Nederland te komen, maar het is vooral stimulerend om te spelen voor een publiek dat zo veel liefde en waardering voor de muziek toont. Ik wil graag mijn eigen groep naar zo'n heerlijke omgeving brengen, citeerde een Zeeuws ochtendblad pianist, componist en bandleider Gerald Clayton. Hij sloot woensdagavond 25 mei 2011 het jazzseizoen 2010-2011 van Porgy en Bess af, de omgeving die Gerald, volgens zijn zeggen, zo inspireert. En dat bleek - Het trio maakte er een onvergetelijke avond van met jazz op hoog niveau - en dat in Zeeland. De Keep Swinging blog volgt de concerten in Porgy en Bess en als je dat en andere onderwerpen uit het brede scala van de jazz- en jazzgerelateerde muziek niet wilt missen, volg haar dan via Twitter of vraag de gratis nieuwsbrief aan.