Tom Harrell en het Jazz Orchestra of the Concertgebouw in Porgy en Bess
Tom Harrell: een geniaal trompettist, die alleen leeft voor zijn muziek.
Hans Koert
Tom Harrell en het Jazz Orchestra of the Concertgebouw in Porgy en Bess (Nederlands) - Tom Harrell in concert with the Dutch Jazz Orchestra of the Concertgebouw (English)
Afgelopen weekend, zondagmiddag 3 april 2011, in een goed gevuld Porgy en Bess in Terneuzen, ging het Jazz Orchestra of the Concertgebouw meteen bij het openingsnummer al uit zijn dak. Heb je't opgenomen, Kees? vroeg leider Henk Meutgeert aan geluidsman Kees Harreman, We hebben 't namelijk nog nooit zo goed gespeeld. Dan maken we meteen een plaat The Jazz Orchestra of the Concertgebouw Live in Porgy en Bess, fantaseerde Henk er goedgemutst op door.
We waren hier drie keer eerder, herinnerde Henk Meutgeert zich, al vanaf het allereerste begin leider van het orkest. Toen moesten we nog met de boot hierheen komen, dat gaat nu een stuk makkelijker met de tunnel. In januari 2000 en november 2001, herinner ik me, trad het Jazz Orchestra op met musici als Benjamin Herman, Jesse van Ruller en, ( in 2000 ) met baritonsaxofonist Jan Menu, die hier kind aan huis is; In 2007 begeleidde de band Greetje Kauffeld tijdens een optreden in het Scheldetheater vanwege de festiviteiten rond het 50-jarig bestaan van de club.
De bezetting van het het Jazz Orchestra of the Concertgebouw leest als een who-is-who van de Nederlandse jazzscene met: Jorg Kaaij, Marco Kegel, Simon Rigter, Sjoerd Dijkhuizen en Juan Martinez in de saxsectie; Ruud Breuls, Jan van Duikeren, Rodolfo Neve, Jelle Schouten en Rini Swinkels op trompet; Bert Boeren, Andy Bruce, Martien de Kam en Jan Oosting op trombone; Martijn van Iterson op gitaar, Peter Beets aan de vleugel en Frans Van Geest en Marcel Serierse in de ritmesectie. Simon Rigter ( foto: Hans Koert)
Meteen al bij het eerste nummer, de Simon Rigter compositie Two Brothers, liet het orkest horen er zin in te hebben om op deze bijzondere plek te spelen. Het openingsnummer bevatte solo's van Peter Beets, die liet horen niet bang te zijn om ook stride-piano-elementen in zijn solo te verstoppen, en de rietsectie met zowel Simon Rigter als Sjoerd Dijkhuizen als de "Two Brothers" (volgens Henk). Het lijkt wel paaldansen, suggereerde Henk, doelend aan het gebrek aan ruimte op het podium, zodat Sjoerd Dijkhuizen nog al eens plaats moest maken voor de andere rietblazers als ze naar de solomicrofoon wilden. Sjoerd Dijkhuizen ( foto: Hans Koert)
Bert Boeren excelleerde in de Irving Berlin ballad, How Deep Is The Ocean, een nummer dat hier in Terneuzen wel op zijn plaats is, aldus Henk, die de nummers aan elkaar praatte. Tom Harrell: "Muziek als houvast aan de werkelijkheid" (citaat artikel Jazz Nu - Toon Kessels) (foto: Hans Koert)
Speciale gast tijdens dit concert was de Amerikaanse trompettist Tom Harrell - één van de beste trompettisten ter wereld. Ondanks zijn handicap, Tom lijdt aan een ernstige vorm van schizofrenie, waardoor hij genoodzaakt is zware medicijnen te gebruiken, werd geboren in Urbana Illinois. Hij begon met trompet spelen toen hij acht jaar oud was en studeerde af aan de Stanford Universiteit op het onderdeel Compositie. Hij kon na zijn slagen meteen aan de bak bij het grote orkest van Stan Kenton en in de jaren zeventig speelde hij bij Woody Herman en Horace Silver.
In de jaren tachtig speelde hij in the New Phil Woods Quintet, waarmee hij o.a. in Porgy en Bess speelde. Hij was toen nog een hier onbekende trompettist, vertelde Jacq Scheelde me, die hem nog goed herinnerde. Als hij de trompet vastpakte en aan zijn mond zette, leken al zijn handicaps te verdwijnen. Dat was toen ook al zo, herinnerde hij zich. De rietsectie: v.l.n.r.: ( Sjoerd Dijkhuizen)(buiten de foto), Simon Rigter - Marco Kegel - Jorg Kaaij en Juan Martinez ( foto: Hans Koert)
Hij speelt heel melodieus en zijn trompetspel is geïnspireerd door de grote trompettist Clifford Brown. Ik hou van Clifford’s stijl, van zijn sound, zijn articulatie, zijn ideeën en zijn warmte, vertelde hij aan Ton Kessels in een interview ( bron: Muziek als houvast aan de werkelijkheid - Toon Kessels ( Jazz Nu) (september 1994)). Tijdens het concert werden er verschillende composities van Tom uitgevoerd, zoals Times Mirror en Shapes, maar ook standards als Harold Arlen's Come Rain or Come Shine met solo's door de trompettisten Ruud Breuls en Tom Harrell en bassist Frans van Geest. Jorg Kaaij ( foto: Hans Koert)
Na de pauze kwamen er meer schitterende arrangementen van Tom op de muziekstandaards, zoals A Portrait of Jenny, Moon Alley ( met een mooie solo van Martijn van Iterson) en Latifa ( met Simon Rigter op tenor). Tom maakte indruk met de Charlie Parker compositie Chasin' The Bird, dat hij bewerkte voor big band en zijn compositie Humility. Henk Meutgeert sloot het concert af met een welgemeende hug voor Tom namens het publiek en het orkest en een toegift voor het publiek van zijn Edison winnende album met Rodolfo Neves, Jan van Duikeren en Ruud Breuls als solisten, samen met Tom Harrell in het gelijknamige nummer geschreven door Peter Beets en gearrangeerd door Henk Meutgeert: Blues For The Date. Het Jazz Orchestra of the Concertgebouw in het Bimhuis aan de Schelde (als het aan Henk Meutgeert ligt) ( foto: Hans Koert)
Het Jazz Orchestra of the Concertgebouw werd opgericht als de Nieuwe Concert Big Band, en speelt elke maand in het Bimhuis in Amsterdam en hun laatste album, samen met Peter Beets samengesteld, Blues For The Date, behoort volgens het toonaangevende All About Jazz tot the Best Large Ensemble Albums of 2010. We willen van Porgy en Bess een soort Bimhuis in de regio maken, legt Henk uit, een soort Bimhuis-aan-de-Schelde. Volgend jaar komen we terug ..... . De eerste zondag van april? .... probeert Hans Zuiderbaan alvast spijkers met koppen te slaan, maar dan moeten we nog flink sparen. Wijzend op de fotogalerie met de afbeeldingen van de grote jazzhelden die hier in het roemruchte verleden van Porgy en Bess optraden ( al meer dan 50 jaar), roept Henk enthousiast uit .. en volgende keer hangen wij er ook bij! Spelen in een bigband betekent soms vele maten rust .......... of is er hier sprake van geconcentreerd luisteren naar het spel van de grote Tom Harrell? Jorg Kaaij. (foto: Hans Koert)
Het aanwezige publiek ging met een tevreden gevoel naar huis - het massieve geluid van het orkest nog licht nasuizend in de oren - de meesten zullen volgend jaar zeer zeker weer van de partij zijn om deze enthousiaste groep musici te beluisteren. Eén reservering is er al, Maja ................
Hans KoertAls je niets wilt missen, volg haar dan via Twitter of vraag de gratis nieuwsbrief
Retrospect Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
Labels: Henk Meutgeert, Jazz Orchestra of the Concertgebouw, porgy en bess, Tom Harrell
0 Comments:
Post a Comment
<< Home