Slim and Slam: a dime a dozen?
What's your favorite? KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000
RITA REYS met het NORTH STATE huisorkest
In deze Keep swinging blog heb ik al eerder over dit soort reclameplaatjes geschreven in een bijdrage getiteld: Klankdrukken.
START: To the latest blog Naar de laatste blog
ENGLISH: ( Naar het Nederlands-Vlaamse deel met een klankdruk uit de jaren zestig, waarbij roken en jazz nog met elkaar geassocieerd worden.)
ENGLISH: ( Naar het Nederlands-Vlaamse deel met een klankdruk uit de jaren zestig, waarbij roken en jazz nog met elkaar geassocieerd worden.)
SLIM and SLAM: A DIME A DOZEN?
Slim Gaillard and Slam Stewart in duo: Slim and Slam, as they labeled themselves, where rather popular in the New York clubs in 1938 and Vocalion made several recordings with this popular duo, known for their nonsensical novelty pieces. Their Flat Foot Floozie with one Floy Joy, became a hit in 1938 ( the Dutch duo Johnny and Jones ( Nol Van Wesel and Max Kannewasser recorded this tune in 1938 as their first Decca recording ). Ever heard the song text: Laguna oreeney - Laguna orooney - laguna oreeney - Lyin' in the Sun and Havin' Fun or the nonsensical quote: Pippity Pop, Goes The Motor-sickle; Phrases one never forgets! Slam plays the bowed bass.
On the 9th of November 2008, today 70 years ago, Slim and Slam recorded four sides for Vocalion:
SLIM AND SLAM: Slim Gaillard guitar and vocal - Slam Stewart bass and vocal with Kenneth Hollon on tenor saxophone - Sam Allen on the keys and Pompey "Guts" Dobson on drums.
Recorded for Vocalion in New York City on the 9th of November 1938.
Dopey Joe - Sweet Safronia - It's Gettin' Kinda Chilly - Buck Dance Rhythm
Dopey Joe - Sweet Safronia - It's Gettin' Kinda Chilly - Buck Dance Rhythm
According the discographies Slim Gaillard tap-dances on the last title.
Seventy years ago they recorded four tunes accompanied by three musicians, mentioned above. Kenneth Hollon played the tenor saxophone in bands like Hal Hunter's in the early 1930s and introduced Billie Holiday for one of her first public appearances. He would be one of the musicians that accompanied her on the "great" Strange Fruit recording for Commodore; "great"? The song, not the subject of the song of course.
The four tunes on this session, all Gaillard compositions, are light-footed and entertaining - played in an up-tempo with a screaming saxophone; the typical bowed bass and Slam vocalizing the tones to play; and a swinging rhythmical guitar: Dopey Joe (from Baltimore), (Say Hey Hey) Sweet Safronia, (Man, it's really cold ........) It's Gettin' Kinda Chilly and Buck Dance Rhythm - all with nonsensical lyrics. The tap-dance in the last tune, credited to Slim Gaillard in the books, was not done by Slim, but by one of the fans in the recording studio, Kenneth Hollon remembered 35 years later ....... Well he was in that studio, so why should we question the correctness of the story? Slim Gaillard was a good dancer after all. Jerry pointed me to a film fragment from the film Hellzapoppin' from 1941, in which Slim Gaillard is to be heard on the piano, together with his companion Slam Stewart on the bass; a great fragment to introduce you to their music.
A great dance party .......... By the way - the music of Slim en Slam, jive music - rhythm & blues and rock and roll avant-la-lettre should be labeled as amusement or vaudeville music. It's entertaining and you don't need to have a music's degree to understand it. Great to listen to, but if you listen to the four songs of this 70 years old recording session it seems as if they all have the same drive - the same sound - the same melody - the same key. I found a compilation by a guy who says that he hates all Slim and Slam music, because they all sound the same. He took a fragment of a Slim and Slam performance and posted some songs simultaneous in the film. Listen to it and .......... to be honest? ........ well judge yourself.
KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000
This daily Keep Swinging blog will reach its 1000th contribution within two weeks. To celebrate this I love to repost some old favorite blogs. Please inform me what your favorite contribution is. I love to give a great Frank Rosolino album released by Lonehill Jazz to one of you, so please, send me your favorite. I you haven't done it - do it today. This week's your last chance. Send it to: keepswinging@live.nl
Wat is jouw favoriet? KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000
Nederlands ( To the English section with a contribution labeled as Slim and Slam: a dime a dozen? )
Nederlands ( To the English section with a contribution labeled as Slim and Slam: a dime a dozen? )
RITA REYS met het NORTH STATE huisorkest
In de jaren zestig begonnen reclamebureaus huishoudens te benaderen met de modernste reclamecampagnes, zoals het versturen van gramofoonplaatjes, die de klant moesten verlokken hun product te kopen.
Deze gramofoonplaatjes moesten, uiteraard, heel dun zijn, om, goedkoop, als brief verstuurd te kunnen worden. Deze flubberplaatjes, zoals wij ze noemden, waren klankdrukken, voornamelijk gemaakt door Sound for Industry uit Engeland of onze eigen Rotterdamse Sonopresse. Ook North State, een toendertijd bekend sigarettenmerk probeerde hun klanten te verlokken met zo'n plaatje, gezongen door Rita Reys met het North State Huisorkest. Er was hier geen sprake van een verhullend pseudoniem, want zowel op de hoes als op de foto waren zowel Rita Reys als de Dutch Swing College Band duidelijk genoemd.
Deze gramofoonplaatjes moesten, uiteraard, heel dun zijn, om, goedkoop, als brief verstuurd te kunnen worden. Deze flubberplaatjes, zoals wij ze noemden, waren klankdrukken, voornamelijk gemaakt door Sound for Industry uit Engeland of onze eigen Rotterdamse Sonopresse. Ook North State, een toendertijd bekend sigarettenmerk probeerde hun klanten te verlokken met zo'n plaatje, gezongen door Rita Reys met het North State Huisorkest. Er was hier geen sprake van een verhullend pseudoniem, want zowel op de hoes als op de foto waren zowel Rita Reys als de Dutch Swing College Band duidelijk genoemd.
Deze plaat is uitgegeven op de dag dat North State in Nederland in de nieuwe internationale verpakking verkrijgbaar werd gesteld. Wij hopen dat deze plaat u evenveel genoegen zal schenken als North State, de zachte geurige Amerikaan.
In die jaren zestig werd er nog volop reclame gemaakt voor het roken van sigaretten - een toen algemeen geaccepteerd genotmiddel. Hoewel hier nergens expliciet genoemd of afgebeeld, werd jazzmuziek vaak geassocieerd met rokerige jazzclubs, waar een zwaar zwetende trompettist met rokende sigaret in de hand, met toegeknepen ogen vanwege die rook, een spetterende solo ten uitvoer brengt. Roken hoorde bij jazzmuziek, zoals overigens ook alcohol en drugs. Zonder al die genotsmiddelen, werd gesuggereerd, viel er weinig te genieten bij deze muziek.
In deze Keep swinging blog heb ik al eerder over dit soort reclameplaatjes geschreven in een bijdrage getiteld: Klankdrukken.
Op het flubberplaatje vier nummers, alle opgenomen in Den Haag op 31 juli 1963 en ook terug te vinden op de bekende LP Rita Reys and the Dutch Swing College Band: Jazz Sir That's Our Baby ( Philips 433284PE) (let op de woordspelingen in de titel)
De Dutch Swing College Band bestond in die dagen uit Ray Kaart op trompet, Dick Kaart op trombone, Peter Schilperoort op klarinet, Arie Ligthart op banjo en gitaar Bob van Oven op bas en Lu Ssanet ( eingelijk heette hij Louis de Lussanet ) op slagwerk. Rita Reys, uiteraard, nam de zang voor haar rekening.
De Dutch Swing College Band bestond in die dagen uit Ray Kaart op trompet, Dick Kaart op trombone, Peter Schilperoort op klarinet, Arie Ligthart op banjo en gitaar Bob van Oven op bas en Lu Ssanet ( eingelijk heette hij Louis de Lussanet ) op slagwerk. Rita Reys, uiteraard, nam de zang voor haar rekening.
Ik vond een fragment waar je kunt kijken en luisteren naar Rita Reys met haar Dutch Swing College Band, die het nummer After You've Gone vertolkt.
Bedankt Frits met me op dit plaatje te wijzen.
Hans Koert - keepswinging@live.nl
Binnen nu en veertien dagen, bereikt deze dagelijkse Keep Swinging blog haar 1000ste bijdrage. Stuur me de titel van jouw favoriete blog en win een Lonehill Jazz CD heruitgave van een paar mooie Frank Rosolino platen uit de jaren vijftig. Als je dat nog niet gedaan hebt - weet dat deze week je laatste kans is. Kies jouw favoriete bijdrage gekozen uit de 990 voorgangers en stuur mij de titel of link toe: keepswinging@live.nl
Labels: dutch swing college band, hellzapoppin, klankdruk, north state huisorkest, Rita Reys, slam stewart, slim and slam, slim gaillard, sonopresse, sound for industry
1 Comments:
i love slim and slam, some sounds sound the same, sure they did,he wrote all from that session, and they had a huge hit in 1938 with "flat foot floogie", like fats waller, they got typecast, however, most of waller's material was song pluggers giving him material, so there was a difference. slim is greater live, and i have a preference for the slim and bam things with jazzstars later (though the sessions with garvin bushell and henry goowin are very nice). kenneth hollon? best with frankie newton ("jam fever") or buddy johnson. slam stewart was a very nice person, got to talk to him a couple of times and have a drink at andy's in the early 80's with him, splendid music by 2 great masters, thanks, yvesfrancois
Post a Comment
<< Home