Keep (it) Swinging: Frank Rosolino: Trombone Player

START: To the latest blog Naar de laatste blog
( Naar het Nederlands-Vlaamse deel met een nieuw ontdekte jazzmuzikant en kansloze muziek uit Tilburg.)

FRANK ROSOLINO: TROMBONE PLAYER:
Some weeks ago I found this great LonehillJazz album of the Frank Rosolini Quintet, titled Let's Make It. It has a great cover: Frank Rosolino playing the trombone with a parrot on the slide of his instrument. It is a reissue of two 1950s albums on Mode (later also reissued on a VSOP ) as the Frank Rosolino Quintet and The Legend of Frank Rosolino and the album Free For All on Speciality.

Frank Rosolino belongs to the best trombone players of the 1950s. Of course we had Jay Jay Johnson and Kai Winding and I pointed you to these two giants on the bone in previous blogs like The Giants Of Jazz: Heavenly Music, The Aurex Jazz All Stars and J. J. Johnson. The album Trombone Panorama, reissued by Lonehill Jazz too, is another example of great trombone music from that period. Kai Winding selected three more trombone players for his Kai Winding Septet, like Carl Fontana, Wayne Andre and Dick Lieb.

Isn't it strange that the trombone, specific the slide trombone, isn't popular anymore in modern jazz? It is said that it is an instrument that is very difficult to play and that seems to be the reason that there are but few professional trombone players, like Steve Turre, Frank Lacy, Roswell Rudd, Albert Mangeldorff, Glenn Ferris and Ray Anderson. In The Netherlands we have several trombone players, most "hidden" in big bands or traditional jazz bands. Enjoy a fragment in which you can hear Frank Rosolino play the trombone on a set for the Steve Allan program Jazz Scene USA featuring Frank on the trombone, Mike Melvoin at the piano, Bob Bertaux on bass and Nick Martinis on drums. Lover Man:

Frank Rosolino started to play the trombone in the 1948 Gene Krupa band where he learned to play in the bebop style. Before he joined the Stan Kenton Orchestra in the early 1950s he performed in the Georgie Auld Quintet. He made but few record under his own name and the two selected for this Lonehill album are his first ones. I really enjoyd his free-ranging lines and humour in the music. I liked Thou Swell and How Long which has a great improvisation between Frank Rosolino on the trombone and Richie Kamuca on tenor sax. In the Free For All session of December 1958 Frank Rosolino has some great names in his quintet, like Harold Land on tenor saxophone, Victor Feldman at the piano, Leroy Vinnegar on bass and Stan Levey on drums.

f.l.t.r.: Eddie Engels, Frank Rosolino, Jiggs Whigham and Ferdinand Povel.If you like the trombone in bebop, you should try to find a copy of this album. ( Frank Rosolino Quintet: Let's Make It.) Lonehilljazz records are to obtain at the online record shop Jazz Messenger or at your local record shop.
Enjoy Mean To Me from the same Jazz Scene USA program.

Source: René Laanen - http://www.jazzmasters.nl/rosolino.htm
Keep swinging
Hans Koert

keepswinging@live.nl

Nederlands ( To the English section with a great record by Frank Rosolino: trombone player )
WAT ZEGT ORGA-JAN D'R VAN
In de jaren zestig waren de dunne plastic klankdrukken een nieuw medium om reclameuitingen te verspreiden. Frits Jonker wees me onlangs op een aantal van deze, op Nederland gerichtte, "flubberplaatjes". Zelf noemt hij deze muziek kansloze muziek, en daarin kan ik hem alleen maar gelijk geven: muziek - interessant uit historisch oogpunt: grappig als tijdsbeeld.

Vandaag een reclame singel uit 1964 met de Wooltown Jazz Band.
Het plaatje werd opgenomen in Amsterdam in maart 1964 en uitgebracht voor N.V. Orgachemia uit Boxtel met het catalogusnummer VR 025 A. De Wooltown Jazz Band bestond uit Jan Schepens op trompet, Sally Kox op trombone, Jack Stouten op klarinet, Henk Huismans op piano, Piet Vriens op gitaar en banjo, Fer Damhuis op bas en Domy van Vugt op slagwerk. John Egg (misschien een pseudonym) is als zanger toegevoegd. De band wa

s opgericht in 1955 en speelde in de dixielandstijl. Dit singeltje was hun tweede plaatje; het eerste dateert uit November 1961 en bevat de nummers 10 x 10 Rag en Heimat Deine Sterne. De naam Wooltown refereert uiteraard aan Tilburg, de stad die bekend stond voor zijn textielindustrie. Het singeltje bevat twee nummers: Wat Zegt Orga-Jan D'r Van en de traditional I Shall Not Be Moved.
John Egg bezingt, op haast carnavaleske wijze, vooral het wervende karakter van het product:
Elke dag wordt welgeteld duizend keer de vraag gesteld: Wat zegt Orga-Jan d'r van?
Moet het zus of moet het zo, is het yes or is het no,
wat zegt Orga-Jan d'r van?
Orga-Jan die weet zijn weetje, niet zo'n beetje, dat's bekend,
bij de boer en bij de tuinder of de teler die hem kent.
En waar die kennis betrekking op heeft horen we in het refrein:
Of het onkruid is of schimmel, of het bladluis is of spint,
het is één-twee-drie verdwenen, als die rappe knaap het vindt.
En over de kwaliteiten van de producten van Orgachemie doen ze ook al niet misselijk:
Elke wijze man zegt: "ja" tegen Orgachemie,
dat zegt Orga-Jan d'r van.
Als het goed is kan het beter, tot het best is op het lest,
maar wat Orga-Jan betreft, moet het nog beter zijn dan best.

Volgens mij zijn door die laatste slogan al heel wat perfectionisten onderuit gegaan ......................
Hans Koert - keepswinging@live.nl ( met dank aan Frits Jonker)

COUNT BASLESTRAAT
In Middelburg in de nieuwe wijk Mortiere is een nieuwe jazzmuzikant ontdekt. In de wijk is een deel, waarin de straten vernoemd gaan worden naar beroemde musici. Een aantal pioniers, benieuwd waar hun toekomstige huis zal komen te verrijzen, die deze wijk in aanbouw met gevaar voor eigen leven ingingen, ontdekten een nog lege straat, die toch al van een naambordje was voorzien: de Count Baslestraat. En nu maar wachten op de eerste platen die van deze nieuwkomer ontdekt worden.

Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl