Klankdrukken

( To the English part.) CHARLIE BEAL (1908-1991)
Een week geleden wees Frits Jonker me op aantal schitterende klankdrukken uit de jaren zestig met een selectie die hij: Jazz or No? noemt. Fantastisch om deze dunne flubberplaatjes, wegwerpplaatjes uit mijn jeugd weer eens te horen; herinneringen kwamen weer boven drijven uit de tijd toen ik voor het eerst geboeid raakte door gramofoonplaten. In de jaren vijftig en zestig, toen ik kind was, hadden we geen gramofoon. In die jaren was dat heel gewoon - in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, ten tijde van de wederopbouw, was er geen geld voor dit soort "uitspattingen'.
Ik herinner me mijn eerste ervaringen met een gramofoon: mijn ouders zaten in een amateurtoneelvereniging in Hoedekenskerke, een dorpje aan de boorden van de Westerschelde ( voor mij toen het centrum van de wereld) en voor een uitvoering in het verenigingsgebouw naast de kerk hadden ze op het toneel een gramofoon nodig. Ze konden er één lenen van iemand, die in De Boeiert woonde en ik herinner me nog, hoe die ene plaat, die op het toneel gespeeld moest worden, vele malen achter elkaar werd afgespeeld: Junge, komm bald wieder door Freddy Quinn ( 1963). Later hadden we zelf ook platen - nee geen breekbare 78-toeren schellakplaten, maar van die dunne reclameplaatjes, flubberplaatjes noemden we ze, maar officieel heetten ze klankdrukken, die we toegestuurd kregen door bijvoorbeeld Het Beste, om je uit te nodigen je muziekniveau op te krikken met een set LPs met namen als Het Beste uit Operette en Musical of De Gouden Klank der Groten.

Mijn oom in Rotterdam, waar we in de (lange) zomervakanties logeerden, had wel "gewone" platen met Dorus en Meneer Cor Steyn,( neem me niet kwalijk dat ik u even onderbreekt, maar zou u me even op mijn rug willen krabben?). Mijn broer en ik mochten dan graag platen draaien. Eén van die eerste klankdrukken die ik kreeg was er één ter promotie van het drinken van melk: M-Dag 64 staat er op het label en kant A was een wedstrijd: ( Grote M-Prijsvraag Voor Een Veilig Verkeer) en op de achterkant een nummer gezongen door Donald Jones ( die naam stond weliswaar niet op het label, maar we herkende meteen die stem met dat Amerikaanse accent van de televisie) getiteld Everybody Likes Milk en de Milk-Shake Twist. Een ander "flubber"plaatje uit mijn eerste verzameling (!) was een gratis advertentie voor Citroën, voor de 2CV of te hoewel de Lelijke eend, de automibiel uit de jaren zestig, waarvan we er later veschillende versleten hebben.

Op de "picture disk" een foto van een jong eendje, uiteraard referend aan de bijnaam voor de 2CV. Deze klankdrukken werden geproduceerd door Sonopresse in Rotterdam, die er duizenden gemaakt moet hebben tussen 1961 en 1984. De Nederlandse "luisterproeven" van Het Beste ( = Reader's Digest) werden (meestal) geproduceerd door het Engelse Sound For Industry ( Het plaatje hierboven is zo'n uitzondering,zie ik nou pas)

Dankzij Frits kan ik genieten van deze schitterende herinneringen, die voor mij het begin van mijn platen-verslaving inluidden. Als je zelf leuke herineringen hebt hoor ik die graag en misschien kunen we over één of meer plaatjes wel eens een leuke blog maken. Ik vond een fragment met één van die klankdrukken, die gemaakt zijn in opdracht van de oliemaatschappij BP: de BP Super Mix Fuel, gezongen door onze eigen Corrie Brokken and the Hi-Five, uitgebracht ca 1962. Even nostalisch mijmeren.

Bedankt Frits voor deze mooie verzameling...... Je klankdrukken komen ongetwijfeld terug in volgende blogs.
Hans Koert - keepswinging@live.nl

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

English ( Naar het Nederlands-Vlaamse deel )

CHARLIE BEAL ( 1908-1991)
Today, the 14th of September 2008, we should commemorate the fact that 100 years ago Charlie Beal was born in Los Angeles. (14th of September, 1908). He is one of those numerous sidemen in jazz and dance band music, that performed during the 20th century, now almost forgotten and hidden in obscurity. He was a piano player, like his younger brother Eddie Beal and performed in the bands of Speed Webb ( ca 1929), en Les Hite (1930). In the 1930s he was part of the Erskine Tate Vendome Orchestra, played with Louis Armstrong and Noble Sissle, recorded with Buster Bailey and Eddie South. Duriug the 1930s he also played the piano in bars like Adrian's Tap Room and the Onyx and, after his military service in the 1940s, also on the opposite coast in clubs like the Jococo Room. He is to be seen in the film New Orleans. The picture on the left is from that film and the only photo I found. Enjoy the little fragment, part of the film, in which you can hear Louis Armstrong and Billie Holiday singing their known duet Do You Know What It Means To Miss New Orleans. The piano player, seen on the back, is Charlie Beal.

Charlie Beal stayed active in music until the end of the 1950s and passed away August 1991.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions