Hootin' The Blues
( Naar de Nederlandse vertaling.)
There are but few blues players I like to hear. Lonnie Johnson , in fact, is the only one I love to play now-and-then thanks to his great guitar playing and his duets with Eddie Lang. Except some compilation CDs, like the interesting Stuff That Dreams Are Made Of, I don't have no blues in my collection. When I find new records for my collection, there probably will be no blues in my supermarket basket, until ................... some weeks ago. When I came home with some very cheap priced 4 CD sets of Quadromania I realised I bought one played by Sonny Terry & Brownie McGhee. I guess I must have mixed up the names to Sonny Clark and Clark Terry, Clifford Brown and Howard McGhee: You're gettin' old, daddy !!
But of course, I gave the record a change and played the music and liked the way Sonny Terry played his harmonica. In fact, I heard something familiar. The way Sonny Terry played his instrument reminded me to the days I was a young adult. In those days I had one blues LP, I played regularly and I liked that one, although I couldn't remember the name of the artist by now. I remembered that he played a tune on harmonica, maybe titled Locomotice Blues or something like that: "Heading up for Chicago" was shouted somewhere during that track, I thought to remember. I decided to make a blog out of this subject and started to find some information and film fragments. I found some performances of Sonny Terry and Brownie McGhee playing Hootin' The Blues and then the penny dropped. I recognized the tune as one of the tracks of that LP.
Well, the 4CD set of Sonny Terry and Brownie McGhee gets a place in my collection, being a landmark in my personal musical development.
Slide show
Sonny Terry - Brownie McGhee - Hootin' Blues - 1962
Keep swinging
Hans Koert
To my last contribution
MY TURNTABLE
miles davis/live from his last concert in avignon - 2 = blue note jazzmen/ (2) = george gershwin/on screen III // early recordings of the 20s (2) = sonny terry-browny mcghee/whooping the blues - quadromania (4) cd 2 = os carioquinhas no choro/1977 = art farmer/the aztec suite
Er zijn maar een paar bluesmuzikanten die ik graag hoor. Één ervan is Lonnie Johnson die ik waardeer om zijn gitaarspel, alleen of in duo met Eddie Lang. Veel meer dan nog wat verzamelcds, zoals de interessante The Stuff That Dreams Are Made Of, heb ik niet in mijn verzameling. Je zult me dan ook niet gemakkelijk kunnen betrappen op een blues-plaat in mijn supermarkt mandje, tot ......... een paar weken geleden. Ik had me laten verleiden een aantal goedkoop geprijsde 4 CD sets van Quadromania aan te schaffen en toen ik thuis kwam realiseerde ik me dat er een bluesCD tussen beland was, gespeeld door het Sonny Terry & Brownie McGhee duo. Ik denk dat ik in een moment van bewustzijnsvernauwing namen verhaspeld had tot Sonny Clark en Clark Terry, Clifford Brown en Howard McGhee: Hoe dan ook ..... ; het zij zo - 't zal de leeftijd zal wezen !! Natuurlijk krijgt zo'n plaat nog een kans en speelde ik hem en ik kon het mondharmonica spel van Sonny Terry best wel waarderen; sterker nog - de typische manier van spelen, de mondharmonica afgewisseld door allerlei keelklanken en woorden, kwam me heel bekend voor. Ik had vroeger één blues LP en die moet van Sonny Terry zijn geweest, al herinner ik me de naam niet. Ik herinner me dat er een nummer op stond waarin hij een trein nabootste "Heading up for Chicago" werd er ergens geroepen geloof ik en als ik het een naam moest geven denk ik vaag aan Locomotice Blues. Gisteren besloot ik een blog te wijden aan dit onderwerp en toen ik naar informatie en filmfragmenten zocht vond ik verschillende opnamen van Sonny Terry en Brownie McGhee die het nummer Hootin' The Blues speelden en toen viel het kwartje; dat nummer stond ook op die bewuste LP.
De 4CD set met Sonny Terry en Brownie McGhee mag in mijn collectie blijven als een onderdeeltje in mijn muzikale ontwikkeling, zullen we maar zeggen. Sonny Terry werd geboren in Greensboro, Georgia en raakte blind door twee ongevallen in zijn jeugd. Hij leerde mondharmonica spelen en trad in de jaren dertig samen op met Blind Boy Fuller. Hij maakte eind jaren dertig zijn eerste plaat dankzij een succesvol optreden tijdens John Hammond's From Spiritual To Swing concert in Carnegie Hall. In 1939 leerde hij Brownie McGhee kennen met wie hij ging samenspelen. Hoewel hij daarna nog met veel andere bluesartiesten duo's vormde hield het duo Sonny Terry - Brownie McGhee stand tot het eind. Sonny Terry is een mondharmonicaspeler met een eigen stijl, zijn afwisselend gebruik van instrument en stem is gemakkelijk te herkennen. Hij combineert de vaardigheid om met zijn harmonica en met hoge kopstem geluiden en klanken afwisselend te gebruiken; een manier van spelen, die ongebruikelijjk was in die tijd, schrijft Paul Oliver in zijn boek The Story Of The Blues; een boek dat eigenlijk ook thuis hoort in het lijstje met nostalgische boeken, aangezien ik het ook al veertig jaar heb.
Diashow
Sonny Terry - Brownie McGhee - Hootin' Blues - 1962
Naar mijn laatste bijdrage !
MIJN DRAAITAFEL
miles davis/live from his last concert in avignon - 2 = blue note jazzmen/ (2) = george gershwin/on screen III // early recordings of the 20s (2) = sonny terry-browny mcghee/whooping the blues - quadromania (4) cd 2 = os carioquinhas no choro/1977 = art farmer/the aztec suite
There are but few blues players I like to hear. Lonnie Johnson , in fact, is the only one I love to play now-and-then thanks to his great guitar playing and his duets with Eddie Lang. Except some compilation CDs, like the interesting Stuff That Dreams Are Made Of, I don't have no blues in my collection. When I find new records for my collection, there probably will be no blues in my supermarket basket, until ................... some weeks ago. When I came home with some very cheap priced 4 CD sets of Quadromania I realised I bought one played by Sonny Terry & Brownie McGhee. I guess I must have mixed up the names to Sonny Clark and Clark Terry, Clifford Brown and Howard McGhee: You're gettin' old, daddy !!
But of course, I gave the record a change and played the music and liked the way Sonny Terry played his harmonica. In fact, I heard something familiar. The way Sonny Terry played his instrument reminded me to the days I was a young adult. In those days I had one blues LP, I played regularly and I liked that one, although I couldn't remember the name of the artist by now. I remembered that he played a tune on harmonica, maybe titled Locomotice Blues or something like that: "Heading up for Chicago" was shouted somewhere during that track, I thought to remember. I decided to make a blog out of this subject and started to find some information and film fragments. I found some performances of Sonny Terry and Brownie McGhee playing Hootin' The Blues and then the penny dropped. I recognized the tune as one of the tracks of that LP.
Well, the 4CD set of Sonny Terry and Brownie McGhee gets a place in my collection, being a landmark in my personal musical development. Sonny Terry was born in Greensboro, Georgia and became blind due to two accidents in his youth. He learned to play the harmonica. In the 1930s he played with Blind Boy Fuller for some years and made his first recording due to a succesfull performance in John Hammonds From Spiritual To Swing concert in Carnegie Hall. In 1939 he met Brownie McGhee and formed a duo that has been very succesfully. Although Sonny Terry made a lot of other records with other accompanists, his cooperation with Brownie McGhee would last until the end. Sonny Terry is a harmonica virtuoso with a recognizable style. He combines his voice and the harmonica in an easy to remember way. His skill at combining voice and harmonica with falsetto whoops and holers, alternating with the wails of the instrument played crossed was unsurpassed in the region, Paul Oliver said in his book The Story Of The Blues; a book that should in my nostalgic list too, as I have it for 40 years.
I love to share some great fragments. First a kind of slide show with pictures of Sonny Terry's life and second two fragments of the same song, Hootin' ( the) Blues at different occasions, probably somewhere in the 1960s.
Slide show
Sonny Terry - Brownie McGhee - Hootin' Blues - 1962
Hootin' The Blues Sonny Terry - Brownie McGhee - Pete Seger
Keep swinging
Hans Koert
To my last contribution
MY TURNTABLE
miles davis/live from his last concert in avignon - 2 = blue note jazzmen/ (2) = george gershwin/on screen III // early recordings of the 20s (2) = sonny terry-browny mcghee/whooping the blues - quadromania (4) cd 2 = os carioquinhas no choro/1977 = art farmer/the aztec suite
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Nederlands ( To the English translation ) Er zijn maar een paar bluesmuzikanten die ik graag hoor. Één ervan is Lonnie Johnson die ik waardeer om zijn gitaarspel, alleen of in duo met Eddie Lang. Veel meer dan nog wat verzamelcds, zoals de interessante The Stuff That Dreams Are Made Of, heb ik niet in mijn verzameling. Je zult me dan ook niet gemakkelijk kunnen betrappen op een blues-plaat in mijn supermarkt mandje, tot ......... een paar weken geleden. Ik had me laten verleiden een aantal goedkoop geprijsde 4 CD sets van Quadromania aan te schaffen en toen ik thuis kwam realiseerde ik me dat er een bluesCD tussen beland was, gespeeld door het Sonny Terry & Brownie McGhee duo. Ik denk dat ik in een moment van bewustzijnsvernauwing namen verhaspeld had tot Sonny Clark en Clark Terry, Clifford Brown en Howard McGhee: Hoe dan ook ..... ; het zij zo - 't zal de leeftijd zal wezen !! Natuurlijk krijgt zo'n plaat nog een kans en speelde ik hem en ik kon het mondharmonica spel van Sonny Terry best wel waarderen; sterker nog - de typische manier van spelen, de mondharmonica afgewisseld door allerlei keelklanken en woorden, kwam me heel bekend voor. Ik had vroeger één blues LP en die moet van Sonny Terry zijn geweest, al herinner ik me de naam niet. Ik herinner me dat er een nummer op stond waarin hij een trein nabootste "Heading up for Chicago" werd er ergens geroepen geloof ik en als ik het een naam moest geven denk ik vaag aan Locomotice Blues. Gisteren besloot ik een blog te wijden aan dit onderwerp en toen ik naar informatie en filmfragmenten zocht vond ik verschillende opnamen van Sonny Terry en Brownie McGhee die het nummer Hootin' The Blues speelden en toen viel het kwartje; dat nummer stond ook op die bewuste LP. De 4CD set met Sonny Terry en Brownie McGhee mag in mijn collectie blijven als een onderdeeltje in mijn muzikale ontwikkeling, zullen we maar zeggen. Sonny Terry werd geboren in Greensboro, Georgia en raakte blind door twee ongevallen in zijn jeugd. Hij leerde mondharmonica spelen en trad in de jaren dertig samen op met Blind Boy Fuller. Hij maakte eind jaren dertig zijn eerste plaat dankzij een succesvol optreden tijdens John Hammond's From Spiritual To Swing concert in Carnegie Hall. In 1939 leerde hij Brownie McGhee kennen met wie hij ging samenspelen. Hoewel hij daarna nog met veel andere bluesartiesten duo's vormde hield het duo Sonny Terry - Brownie McGhee stand tot het eind. Sonny Terry is een mondharmonicaspeler met een eigen stijl, zijn afwisselend gebruik van instrument en stem is gemakkelijk te herkennen. Hij combineert de vaardigheid om met zijn harmonica en met hoge kopstem geluiden en klanken afwisselend te gebruiken; een manier van spelen, die ongebruikelijjk was in die tijd, schrijft Paul Oliver in zijn boek The Story Of The Blues; een boek dat eigenlijk ook thuis hoort in het lijstje met nostalgische boeken, aangezien ik het ook al veertig jaar heb. Ik heb een paar filmfragmenten gevonden waarin het duo het nummer Hootin' ( the) Blues vertolkt, waarschijnlijk in de jaren zestig, voorafgegaan door een diavoorstelling waarin het leven van Sonny Terry wordt belicht.
Diashow
Sonny Terry - Brownie McGhee - Hootin' Blues - 1962
Hootin' The Blues: Sonny Terry - Brownie McGhee - Pete Seger
Keep swinging
Hans Koert
Hans Koert
Naar mijn laatste bijdrage !
MIJN DRAAITAFEL
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Labels: brownie mcghee, clark terry, mcghee, sonny terry
posted by Anonymous at 5:59 AM
1 comments
When I was a teenager I loved to browse through the Van Klaveren bookshop in the Lange Kerkstraat in Goes ( southwest part of the Netherlands and the major city nearby) to find any book about jazz. The only books I could afford where the so-called pocket books, released in the Prisma Boeken series. They were relatively cheap ( One guilder and twenty-five cents I remember ( = € 0.60 now)). I bought myself the Jazzlexicon written by Jack Bosch and C.J. Dollé which was a kind of encyclopedia explaining all styles, instruments and, very important, certain jazz words, only used by insiders.
