Oliver Nelson
( Naar de Nederlandse vertaling.)
Like Gene Ammons, a few blogs before, Oliver Nelson, alto and tenor saxophone, composer and arranger, seems to be one of those jazz musicians that slipped through my net. Up to now. Last night I played myself the New Jazz recording Screamin' The Blues as played by the Oliver Nelson Sextet. This album was recorded by Rudy Van Gelder May 1960.
Born in St. Louis ( June 1932) Oliver Nelson started his career in the Jeter-Pillars Orchestra and George Hudson Big Band, two St. Louis based orchestras. He toured around with Louis Jordan's band too and after he finished his military services at the navy he started a career in music in New York. This record was made during that period. It was one of the six albums he recorded - three of it with Eric Dolphy also present on Screamin' The Blues. When you listen to the first track of Screaming The Blues, with the same title as the album, you might think that Oliver Nelson might be a player that lays on the floor with his tenor aimed high, honking and screaming as loud as he could. No, that's wrong - although the first track suggest that by the screaming of his instrument, he is more a traditionalist, not a showman.
In the early 1960s Oliver Nelson became a composer and arranger and that might be the reason that he isn't as known as he should be. He became a teacher in music too. His compositions and arrangements for known artists and productions are very important; he worked for people like Duke Ellington and Ringo Starr to name two extremes; for Marlon Brando's film Last Tango In Paris ( he arranged Gato Barbieri's music ), Diana Ross's film Lady Sings The Blues (the arrangements are his) and the arrangements for Alfie, Sonny Rollin's film.
A second fragment is part of a 1966 program made for the Dutch NCRV television, with Oliver Nelson in front of his band, with musicians like Art Farmer, Ake Persson and Lee Konitz and the Dutch piano player Pim Jacobs with his trio. The tune is titled Just Friends.
Oliver Nelson died in Los Angeles October 1975
To my last contribution
MY TURNTABLE
dexter gordon/the complete prestige recordings/CD 3-4 (2) = johnny griffin'/the congregation = severino araujo orquestra tabajara/1945-1951 = harold land/the fox = jacob do bandolim/1953 a 1959 como regional do canhoto = oliver nelson/screamin' the blues
Net als Gene Ammons, die ik eerder in een blog besprak, lijkt ook Oliver Nelson, alt en tenor saxofonist, componist en arrangeur, bij mij door de mazen van het net geglipt. Tot gisteren. Gisteren draaide ik zijn album Screamin' The Blues gespeeld door het Oliver Nelson Sextet. Deze plaat, uitgebracht op het New Jazz label, werd opgenomen door Rudy Van Gelder mei 1960.
Louis Nelson, geboren in St. Louis ( juni 1932) begon zijn carriere in het Jeter-Pillars Orchestra en in George Hudson Big Band, twee bands afkomstig uit zijn geboortestad. Hij trok rond met de Louis Jordan Band en na het vervullen van zijn dienstplicht bij de marine ging hij spelen in New York. Deze plaat is uit die periode. Het is één van de zes platen die hij rond 1960 maakte - op drie van die albums is Eric Dolphy aanwezig, met wie hij het goed kon vinden. Screamin' The Blues is er daar één van. Als je naar het titelnummer luistert denk je wellicht dat Oliver Nelson tot die groep muzikanten hoort die met gillende saxen op hun rug op het podium liggen om een wervelende show te geven - niets is minder waar, al doet het eerste nummer anders suggereren, Oliver Nelson is meer traditionalist dan een showman. Begin jaren zestig begon Oliver Nelson zich steeds meer te specialiseren in componeren en arrangeren en dat is waarschijnlijk de reden dat hij tamelijk onbekend is. Hij ging les geven. Zijn composities en arrangementen maakte hij voor bekende musici en producties, zoals voor Marlon Brando's film Last Tango In Paris ( hij arrangeerde de muziek van Gato Barbieri ), Diana Ross's film Lady Sings The Blues (De arrangementen zijn van Nelson) en ook de muziek voor de film Alfie van Sonny Rollins zijn van hem. Verder arrangeerde hij voor Duke Ellington en Ringo Starr om twee uitersten te noemen.
Een tweede fragment komt van een uitzending voor de NCRV televisie uit 1966 met daarin Oliver Nelson en zijn band, waarin musici als Art Farmer, Ake Persson en Lee Konitz en het Trio van Pim Jacobs te zien zijn. Het nummer heet Just Friends.
Naar mijn laatste bijdrage !
MIJN DRAAITAFEL
dexter gordon/the complete prestige recordings/CD 3-4 (2) = johnny griffin'/the congregation = severino araujo orquestra tabajara/1945-1951 ]= harold land/the fox = jacob do bandolim/1953 a 1959 como regional do canhoto = oliver nelson/screamin' the blues
Like Gene Ammons, a few blogs before, Oliver Nelson, alto and tenor saxophone, composer and arranger, seems to be one of those jazz musicians that slipped through my net. Up to now. Last night I played myself the New Jazz recording Screamin' The Blues as played by the Oliver Nelson Sextet. This album was recorded by Rudy Van Gelder May 1960.
Born in St. Louis ( June 1932) Oliver Nelson started his career in the Jeter-Pillars Orchestra and George Hudson Big Band, two St. Louis based orchestras. He toured around with Louis Jordan's band too and after he finished his military services at the navy he started a career in music in New York. This record was made during that period. It was one of the six albums he recorded - three of it with Eric Dolphy also present on Screamin' The Blues. When you listen to the first track of Screaming The Blues, with the same title as the album, you might think that Oliver Nelson might be a player that lays on the floor with his tenor aimed high, honking and screaming as loud as he could. No, that's wrong - although the first track suggest that by the screaming of his instrument, he is more a traditionalist, not a showman.
In the early 1960s Oliver Nelson became a composer and arranger and that might be the reason that he isn't as known as he should be. He became a teacher in music too. His compositions and arrangements for known artists and productions are very important; he worked for people like Duke Ellington and Ringo Starr to name two extremes; for Marlon Brando's film Last Tango In Paris ( he arranged Gato Barbieri's music ), Diana Ross's film Lady Sings The Blues (the arrangements are his) and the arrangements for Alfie, Sonny Rollin's film. His most known composition, not on the Screaming The Blues album is Stolen Moments. I found a fragment of this tune I love to share.
A second fragment is part of a 1966 program made for the Dutch NCRV television, with Oliver Nelson in front of his band, with musicians like Art Farmer, Ake Persson and Lee Konitz and the Dutch piano player Pim Jacobs with his trio. The tune is titled Just Friends.
Oliver Nelson died in Los Angeles October 1975
Keep swinging
Hans Koert
Hans Koert
To my last contribution
MY TURNTABLE
dexter gordon/the complete prestige recordings/CD 3-4 (2) = johnny griffin'/the congregation = severino araujo orquestra tabajara/1945-1951 = harold land/the fox = jacob do bandolim/1953 a 1959 como regional do canhoto = oliver nelson/screamin' the blues
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Nederlands ( To the English translation ) Net als Gene Ammons, die ik eerder in een blog besprak, lijkt ook Oliver Nelson, alt en tenor saxofonist, componist en arrangeur, bij mij door de mazen van het net geglipt. Tot gisteren. Gisteren draaide ik zijn album Screamin' The Blues gespeeld door het Oliver Nelson Sextet. Deze plaat, uitgebracht op het New Jazz label, werd opgenomen door Rudy Van Gelder mei 1960.Louis Nelson, geboren in St. Louis ( juni 1932) begon zijn carriere in het Jeter-Pillars Orchestra en in George Hudson Big Band, twee bands afkomstig uit zijn geboortestad. Hij trok rond met de Louis Jordan Band en na het vervullen van zijn dienstplicht bij de marine ging hij spelen in New York. Deze plaat is uit die periode. Het is één van de zes platen die hij rond 1960 maakte - op drie van die albums is Eric Dolphy aanwezig, met wie hij het goed kon vinden. Screamin' The Blues is er daar één van. Als je naar het titelnummer luistert denk je wellicht dat Oliver Nelson tot die groep muzikanten hoort die met gillende saxen op hun rug op het podium liggen om een wervelende show te geven - niets is minder waar, al doet het eerste nummer anders suggereren, Oliver Nelson is meer traditionalist dan een showman. Begin jaren zestig begon Oliver Nelson zich steeds meer te specialiseren in componeren en arrangeren en dat is waarschijnlijk de reden dat hij tamelijk onbekend is. Hij ging les geven. Zijn composities en arrangementen maakte hij voor bekende musici en producties, zoals voor Marlon Brando's film Last Tango In Paris ( hij arrangeerde de muziek van Gato Barbieri ), Diana Ross's film Lady Sings The Blues (De arrangementen zijn van Nelson) en ook de muziek voor de film Alfie van Sonny Rollins zijn van hem. Verder arrangeerde hij voor Duke Ellington en Ringo Starr om twee uitersten te noemen.Zijn belangrijkste compositie is Stolen Moments, dat niet op dit Screaming The Blues album voorkomt. Ik vond een fragment van dit nummer dat ik graag wil laten horen.
Een tweede fragment komt van een uitzending voor de NCRV televisie uit 1966 met daarin Oliver Nelson en zijn band, waarin musici als Art Farmer, Ake Persson en Lee Konitz en het Trio van Pim Jacobs te zien zijn. Het nummer heet Just Friends.
Oliver Nelson overleed in Los Angeles oktober 1975
Keep swinging
Hans Koert
Hans Koert
Naar mijn laatste bijdrage !
MIJN DRAAITAFEL
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
posted by Anonymous at 5:55 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home