Blue Lonnie
Lonnie Johnson, the great blues guitar player belongs to one of the few blues players I like to listen to. Of course his guitar duets with Eddie Lang are great, but also his solo work is in my collection. I made a contribution in this Keep swinging web log about one of his recordings a month ago you might remember.
In the mean time my collection with Lonnie Johnson recordings grew. I received the Proper box with his early guitar work and I found an LP I love to introduce you today.
The title of this LP is Bluelonnie or Blue Lonnie by Lonnie Johnson in the Jazz Series 4000 FC ( Jaz 4029 )
The LP contains 12 tracks and Lonnie plays the guitar and sings with a small backing group featuring Hal Singer on tenor saxophone, Claude Hopkins at the piano, Wendell Marshall at the bass and Bobby Donaldson on the drums.
It wasn't easy to discover when these recordings were made, as the record sleeve doesn't gives information about that. The great Storyville Blues & Gospel Records Discography of R.M.W. Dixon & J. Godrich only gives recordings up to 1943 and the book Crazy Fingers, Claude Hopkins' Life In Jazz ( Warren W. Vaché sr.) has a discography, but don't list Lonnie Johnson and has never heard of a session with one of the other accompanists mentioned above.
The liner notes of the LP suggest that the recordings were made during the 1952 tour through England that took 11 months, but no additional information was to be found about that tour. Some small words on the label learned that the original recordings were made by Prestige, so finally I had te key for the answer: the online Prestige discography; it unveiled the recording date: 8 March 1960 at the Rudy Van Gelder Studios in Englewood Cliffs.
This LP was originally released as a Bluesville LP Blues by Lonnie Johnson ( Bluesville BVLP 1007) and a 45rpm Bluesville recording (45-806).
The music sounds great although Lonnie didn't play much in those days anymore and was almost forgotten. I've been dead four or five times, but I always came back. This time, I knew that some day, somehow, somebody would find me.
Like in my previous Lonnie Johnson contribution I love to share a film fragment with you showing Lonnie in 1963 at the American Folk Blues Festival. He sings It's Too Late To Cry.
Claude Hopkins, the former 1930s band leader, is a bit special for me as I heard him playing at the piano at the Oude Stijl Jazz Festival in Breda (In the Dutch deep south); maybe I'll tell you more about that 1978 concert in a later blog.
Keep your eyes on my blog.
Keep swinging
Hans Koert
50: 13 January 1957: Mobley's Musings - Hank Mobley All Stars.
Nederlands ( To the English translation )
Lonnie Johnson, de grote blues gitaarspeler is één van de weinig bluesmusici, die ik regelmatig beluister. Natuurlijk behoren zijn onvergetelijke duetten met Eddie Lang tot mijn favorieten, maar ook zijn solo bluesopnamen kunnen me bij tijd en wijle bekoren. Ik heb in een eerdere bijdrage in mijn Keep swinging weblog al eens aandacht aan hem besteed. Je vindt daar dan ook meer informatie over zijn leven.
In de tussentijd is mijn Lonnie Johnson collectie uitgebreid met o.a. de Proper box, waarin vooral zijn vroege werk te vinden is en ik vond een LP, waar ik het vandaag over wil hebben.
De titel van de plaat is Bluelonnie of Blue Lonnie door Lonny Johnson in de Jazz Series 4000 FC ( Jaz 4029 )
Op de plaat staan 12 nummers, waarop Lonnie zingt en speelt begeleid door een quartet met Hal Singer op tenorsax, Claude Hopkins achter de piano, Wendell Marshall speelt bas en Bobby Donaldson het slagwerk.
Het viel nog niet mee om uit te vinden wanneer deze opnamen gemaakt waren. De hoes geeft hierover geen uitsluitsel. De Blues & Gospel Records Discography van Dixon & Godrich, uitgegeven door Storyville, geeft alleen opnamen tot 1943 en het boek Crazy Fingers, Claude Hopkins' Life In Jazz ( Warren W. Vaché sr.) heeft weliswaar een discografie, maar noemt Lonnie Johnson niet eens, noch één van zijn begeleiders.
De tekst op de hoes suggereert dat de opnamen plaatsvonden tijdens de 11 maanden durende tournee in 1952 door Engeland, maar ook daar is geen informatie over te vinden. Op het label vind ik tenslotte de sleutel aangezien er met kleine letters op staat dat het een Prestige opname is - de online Prestige discografie geeft, na wat zoeken, de opnamedatum: 8 Maart 1960 in de Rudy Van Gelder Studios in Englewood Cliffs.
Deze plaat is origineel uitgebracht als een Bluesville LP Blues by Lonnie Johnson ( Bluesville BVLP 1007) en een paar nummers ook op een singeltje (Bluesville 45-806).
De muziek op de plaat klinkt goed - Lonnie laat horen dat hij, ondanks het feit dat hij maar weinig meer optrad, nog goed uit de voeten kan met de gitaar ( I've been dead four of five times, but I always came back. this time,I knew that some day, somehow, somebody would find me ) ( Ik ben al vier of vijf keer overleden, maar deze keer, ik wist dat het een keer, ergens, zou gebeuren dat iemand me weer zou vinden)
Net als in mijn eerdere Lonnie Johnson bijdrage heb ik een filmpje gevonden met een deel van een opteden tijdens het American Folk Blues Festival in 1963. . Je hoort Lonnie in It's Too Late To Cry.
Claude Hopkins, de bandleider uit de jaren dertig, is voor mij een beetje bijzonder, aangezien ik hem in nog heb horen spelen tijdens het Oude Stijl Jazz Festival in Breda in 1978. Misschien moet ik daar nog maar eens een keer een blog aan wijden.
Keep swinging
Hans Koert
50: 13 januari 1957: Mobley's Musings - Hank Mobley All Stars.
posted by Anonymous at 7:24 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home