De Porgy en Bess All-Star Septet treedt op tijdens benefietconcert

Artiesten en publiek slaan handen ineen voor behoud Porgy en Bess
Benefietconcert in Terneuzense jazztempel
Hans Koert

Of Jan Menu gelijk had om Porgy en Bess de beste jazzclub van Europa te noemen, werd vrijdag 6 januari 2012 niet in twijfel getrokken ........ feit was dat het afgeladen Porgy en Bess voor één keer de Europese hotspot was op jazzgebied - the place to be ..... - Het belangeloze optreden van de fine fleur van de Vlaams-Nederlandse jazzscene bewees eens te meer dat Jazz bij Terneuzen hoort, zoals Porgy bij Bess.

Jan Menu ( foto: Hans Koert)
Begin januari trapt Porgy en Bess normaal gesproken af met een nieuwjaarsconcert - zo ook dit jaar, al is het deze keer een bijzonder concert geworden - een benefietconcert. De afgelopen maanden waren spannend voor de jazzclub. Doordat de benodigde gelden, nodig voor een sluitende exploitatie, dreigden te ontbreken, leek het er even op dat Porgy en Bess voorgoed de deuren moest sluiten. Gelukkig hoefde dit doemscenario niet uitgevoerd te worden - de benodigde subsidies werden alsnog verstrekt.
Philip Catherine (foto: Hans Koert)
Het geld, dat nodig is voor een opfrissing van het interieur echter, hoopt de club uit eigen zak te betalen en dus werd de maand januari uitgeroepen tot benefietmaand. Er vinden verschillende concerten plaats, die alle tot doel hebben om geld binnen te halen voor deze renovatie van het interieur. We willen een jonger publiek bereiken, vertelt Hans Zuiderbaan, voorzitter van de Stichting Porgy en Bess, en dan moet je eens kritisch kijken naar de inrichting. Op woensdagavond 4 januari trapte Freek de Jonge af met een optreden - vrijdagavond 6 januari 2012 was het podium voor een Nederlands-Vlaams All-Star Septet zoals die maar zelden te horen is: Philip Catherine, Clemens van der Feen, Benjamin Herman, Jan Menu, Hans van Oosterhout, Joris Roelofs en Jasper Soffers, met als gastspeler de jonge Hulstenaar Yoran Aarssen. Joris Roelofs (foto: Hans Koert)
De avond was opgedeeld in korte sets, waarin de musici zich in wisselende samenstelling konden bewijzen .... Het Jan Menu - Jasper Soffers Quartet mocht het spits afbijten in wat Jan Menu omschreef als De Beste Jazzclub van Europa. We zijn hier graag omdat we jullie en dit soort plaatsen nodig hebben. Ze speelden een aantal nummers uit hun laatste album, Dutch Songbook, dat ruim een jaar geleden op deze zelfde plek gepresenteerd werd. Achtereenvolgend kwamen nummers langs als Net Als Toen, Spinvis' Het Laatste Wonder, Wat Een Dag en Peter Koelewijn’s Pappie Loop Toch Niet Zo Snel - alle nummers, die je niet zo snel in een jazzbewerking zult horen spelen.

Benjamin Hermans ( foto: Hans Koert)
Hierna trad het 'Philip Catherine-Joris Roelofs-Clemens van der Feen trio op. Hoewel beide solisten elkaar pas een paar uur daarvoor voor het eerst ontmoet hadden, was daar weinig van te merken tijdens nummers als Easy Going en het snelle Anthropology. De derde set na de pauze, opende Benjamin Herman met de ritmesectie, bestaande uit Jasper Soffers, Clemens van der Feen en Hans van Oosterhout met een snelle funky versie van Una Mas (= One More Time), Kenny Dorham's compositie, die hij in april 1963 voor Blue Note opnam met zijn Quintet. Daarna volgde Mahjong, een compositie van Wayne Shorter, dat hij in 1964 schreef en naar het Chinese denkspel vernoemde, dat in de jaren dertig in de VS erg populair was. Met een fraaie vertolking van het nummer The End of a Love Affair eerde hij Dexter Gordon .......
De blazers van de Porgy en Bess All-Star septet: v.l.n.r.: Joris Roelofs-Benjamin Hermans -Yoran Aarssen-Jan Menu ( en Hans van Oosterhout op de achtergrond) (foto: Hans Koert)
Na een indrukwekkende vertolking van Philip Catherine met Let's Do It werd het podium weer in bezit genomen door de andere musici, plus een jonge altsaxofonist uit Hulst, Yoran Aarssen, die indruk maakte in Night in Terneuzia, zoals Jan Menu de bekende standard verhaspelde, die Dizzy Gillespie in 1942 op 25-jarige leeftijd schreef toen hij nog bij Earl Hines speelde. Voor Yoran was het weliswaar geen debuut op het podium van Porgy en Bess - wel zal hij zelden met zoveel groten op één podium samengespeeld hebben. Na een spetterende afsluiting met In A Sentimental Mood werd deze gedenkwaardige avond afgesloten, waarin zowel de artiesten als het publiek voor eens en voor altijd duidelijk maakten dat Porgy en Bess nooit zal verdwijnen .........

Yoran Aarssen ( foto: Hans Koert)
1500 De Keep (it) Swinging blog brengt met deze bijdrage over het Porgy en Bess All-Star Septet haar 1500ste blog uit - voorwaar een mijlpaal, die binnen een periode van zes jaar bereikt is en gemiddeld 10.000 unieke bezoekers per maand bereikt. De Keep (it) Swingingblog bericht over jazz- en jazzgerelateerde muziek uit de periode 1912 tot 2012. Op de linkenpagina kun je ongestraft verdwalen in de vele blogs, die Keep (it) Swinging in haar blogs publiceerde; voor elk wat wils. Je vindt er ook tientallen concertverslagen uit Porgy en Bess van de afgelopen zes jaar. Op de vriendenpagina word je op de hoogte gehouden over populaire blogs en discussies m.b.t. de gepubliceerde onderwerpen. De nieuwsbrief, die je kunt aanvragen via keepswinging@live.nl houd je op de hoogte van nieuwe publicaties.
Hans Koert
keepswinging@live.nl

Op vrijdag 6 januari 2012 trad een gelegenheidsformatie, bestaande uit de fine fleur van de Vlaams-Nederlandse jazzscene belangeloos op tijdens een benefietconcert in een afgeladen Porgy en Bess Jazzclub in Terneuzen. Het Porgy en Bess All-Star Septet bestond uit (in alfabetische volgorde) Philip Catherine, Clemens van der Feen, Benjamin Herman, Jan Menu, Hans van Oosterhout, Joris Roelofs en Jasper Soffers, met als gastspeler de jonge Hulstenaar Yoran Aarssen. De Keep(it)Swinging blog heeft met deze bijdrage haar 1500ste blog gepubliceerd over jazz en jazzgerelateerde muziek uit de periode 1912 - 2012. Je vindt ze alle terug op de linkenpagina, waar je ook tientallen concertverslagen uit Porgy en Bess kunt vinden. Kom maar rondstruinen! Als je niets wilt missen volg dan de Keep(it) Swinging blog via Twitter ( # keepitswinging ) of blijf op de hoogte via de nieuwsbrief ( keepswinging@live.nl)
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep (it) Swinging Alle 1500 Keep Swinging Contributions Ruilpagina

Jan Menu and Jasper Soffers in Porgy en Bess Jazz Club: The Dutch Songbook

Jan Menu en Jasper Soffers in Porgy en Bess met het Dutch Songbook ( Nederlands) - Jan Menu and Jasper Soffers in Porgy en Bess Jazz Club: the Dutch Songbook (English)

Release concert of the Dutch Songbook album in Terneuzen.
JAN MENU and JASPER SOFFERS in PORGY en BESS JAZZ CLUB: The DUTCH SONGBOOK
Hans Koert

On the 24th of October, 2010 Dutch baritone saxophone player Jan Menu and piano player Jasper Soffers performed at the Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen, in the southwest of The Netherlands. In the packed jazz club the Jan Menu-Jasper Soffers Quartet ( featuring Jan Menu on baritone and soprano saxophone, Jasper Soffers at the piano, Clemens Van Der Feen at the double bass and Hans Van Oosterhout drums) presented their latest album entitled Dutch Songbook.

Jan Menu & Jasper Soffers: Dutch Songbook ( Dig Diz Music 1001)

When I first heard about their plans to compile an album with compositions of Dutch popular songs from the past, few objections raised in my head. I remembered some Dixieland albums from the past like the 1968 album Dixieland Festival by the the Dutch Circus Square Jazz Band with tunes like The Tower Top of Bommel ( = In die grote stad Zaltbommel ...) and each time when I find this album at a junk store I feel an inner surge to buy a copy of it, to use for a ritual burning. Jan and Jasper had the idea to make an album with Dutch compositions for some years, inspired by the American Songbook. Het idee werd eigenlijk geboren in café De Tollebol hier iets verderop (= The idea was born in the Tollebolle bar down the street), Jan explained, waar vooral Nederlandse muziek werd gedraaid. ( = where only Dutch music was played). The album Dutch Songbook, the final product now presented, contains ten tracks with great jazz tunes played in a way that justice the original compositions. Don't worry Jan, Jasper, Clemens and Hans - this album Dutch Songbook don't deserves a ritual burning ............ I will keep it within' arm's reach. Jan Menu ( photo courtesy: Hans Koert)

Ik ben niet uitgegaan van de originele liedtekst - daar blijf je anders maar in hangen (= I didn't start with the original song texts, as you can't get rid of it while playing), Jan Menu explained. Ik ben begonnen met het akkoordenschema op te schrijven en dat was ons vertrekpunt. ( = I started to write down the chords of each composition and that was our start.). We zijn gewoon begonnen te spelen en hier zijn we terechtgekomen. ( = We just played and this is where we landed. )

Jan and Jasper decided to translate the titles of the tunes in the English part of the booklet into English too - I've adopted that, although I don't think it shouldn't have been!
Hans van Oosterhout en Clemens van der Feen ( photo courtesy: Hans Koert)
Jan Menu and his men started the release concert with the tune Net Als Toen ( = Like In The Old Days), a tune originally written by Guus Jansen and Willie Van Hemert and the price winning song in the 1957 European Song Contest by Corry Brokken. Dat is ook het jaar dat Porgy en Bess werd opgericht (= That's also the year Porgy en Bess was founded) Hans Van Oosterhout noted, although too young to know this from his own experiences. Jan had organized a beamer to share some historical fragments of the selected tunes - the audience enjoyed the fragments as if they were invited, net als toen (like in the old days), to uncle Jan, who showed slides of his latest trip to the Achterhoek ( a popular 1960s holiday destination in the eastern part of The Netherlands). No kidding, the dated fragments, like a tv-appearance of Dutch vocalist Greetje Kauffeld, who dreamed in the 1950s from an international career singing in LA and Las Vegas with Ray Brown, Herb Ellis and Oscar Costa-Neves or Donald "The first black man in Dutch show-bizz" Jones, who came to Holland with the Perez Prado band, illustrated once more, that Jan and Jasper had done a great job not copying the originals, but creating complete new tunes. For Hans Van Oosterhout, whose drum set was situated in front of the projection screen it was a weary afternoon, as he had to leave his stool each time the beamer was used. ....... He did a good job playing the role of the joker of the family, who has to run for his life, each time the beamer was used.

Jan Soffers ( photo courtesy: Hans Koert)
Jan handed the first copy of the album Dutch Songbook to Trudy Van Tol, the manager of De Tollebol, where it all started and Maja Lemmens, the living personification of Porgy en Bess since its beginnings more then fifty years ago. Jan Menu ( photo courtesy: Hans Koert)
In the first set the quartet played the Annie M.G. Schmidt classic De Twips, a name which refers to an energetic dance presented in the 1960s Dutch TV-soap series Ja Zuster Nee Zuster; Ik Zou Jou Het Liefste In Een Doosje Willen Doen ( = I'd Love To Put You In A Little Box), a tune composed by Cor Lemaire and sung by Donald Jones and Greetje Kauffeld's version of Wat Een Dag (= What A Day) - all three part of the album. Jan linked the Dutch Songbook to the better know American Songbook with tunes like Disney's Someday My Prince Will Come.

Hans van Oosterhout ( photo courtesy: Hans Koert

The second set started with Margootje ( = Little Margot), a tune made popular in the mid 1960s by Wim Sonneveld, Dutch cabaret artist and singer and the tune De Veerpont ( The Ferry) originally sung by Drs. P ( = Heinz Polzer) - with a great Jan Menu at the saxophone. Veel Mooier Dan Het Mooiste Schilderij ( = Much Prettier Than The Most Beautiful Painting) is one of my favourites with a great start by Jasper Soffers soloing in a Tristano-style and by Clemens Van Der Feen with a great bass solo. Jan subtitled the well known Connie Stuart tune Wat Voor Weer Zou Het Zijn In Den Haag ( = What Would The Weather Be Like In The Hague) in Wat zouden ze hier in Den Haag weer van denken ( = What would they think in The Hague about that) referring to the modern styled Coltrane-nic improvisations and the more traditional jazz scene of the political capital of The Netherlands.

Most tunes selected were originally from the 1960s and 1970s, as if no more decent compositions were made after that period. Het moderne Nederlandse repertoire is veel minder melodisch ( = The modern Dutch repertoire is less melodic), Jan explains uit: Om de één of andere reden zijn er weinig pakkende melodieën meer verschenen, waar je iets mee kunt (= It seems that, for some reason, but few compositions can be used); Het Laatste Wonder ( = The Last Miracle) van Erik De Jong, aka Spinvis, seems to be the exception that proves the rule and was added to this Dutch Songbook. It was recorded during the quarter-final Holland - Brazil on the 2nd of July, 2010; not a real convenient moment I guess, but Clemens, however, who had a great role in this tune, did a good job - his bass sounds very inspired.

Clemens van der Feen ( photo courtesy: Hans Koert)

The set was finished with Pappie Loop Toch Niet Zo Snel (= Daddy Don't You Walk To Fast), the opening track of the album, sung by Dutch rock-star Peter Koelewijn, but originally a hit made by Mr. Las Vegas, Wayne Newton. Jan apologized for that: Het is het enige nummer op de plaat dat uiteindelijk geen Nederlandse compositie bleek ( = It was the only tune selected that happened to be not an original Dutch composition). We spelen dit als laatste nummer, maar als je nu de plaat koopt, dan zul je thuis merken dat we met dit nummer zijn begonnen ....... (= It's our final tune for this concert, but if you buy the album, you'll learn at home that this one is actually the starter, so ....... ).

Jan Menu ( photo courtesy: Hans Koert)
This Dutch Songbook album by the Jan Menu-Jasper Soffers Quartet is, although its cover is a bit frumpy, a great addition to the Dutch jazz discography - The Dutch Songbook is no longer restricted by some dated examples in the Dixieland style, but a serious subject for next generations ................ It seems only a matter of time, but once foreign jazz bands may swap roles and make albums dedicated to the Dutch song!

The album will be soon available at the Dig Diz Music site and can be order at this email address

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Everybody has heard about the American Songbook; it inspired generations of jazz musicians. But what about the Dutch musical heritage? Do we have a Dutch Songbook? Jan Menu and Jasper Soffers wondered that, put their heads together and selected almost a dozen Dutch tunes that should be part of their Dutch Songbook. If you listen to the album, you wonder .. Why wasn't this done before? The arrangements sound fresh and new and I think that it's only a matter of time, but once foreign jazz bands may swap roles and make albums dedicated to the Dutch Songbook! Keep Swinging hopes to registrate that - if you don't want to miss it ask for its newsletter or follow it at Twitter: KeepSwinging.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Jan Menu en Jasper Soffers in Porgy en Bess met het Dutch Songbook

Jan Menu en Jasper Soffers in Porgy en Bess met het Dutch Songbook ( Nederlands) - Jan Menu and Jasper Soffers in Porgy en Bess Jazz Club: the Dutch Songbook (English)

Een bijzonder album gepresenteerd in Porgy en Bess
JAN MENU en JASPER SOFFERS in PORGY EN BESS met DUTCH SONGBOOK
Hans Koert

Op zondagmiddag 24 oktober 2010 trad het Jan Menu-Jasper Soffers Kwartet op in Porgy en Bess Terneuzen. In een lekkere volle club, Jan speelt hier een thuiswedstrijd, presenteerde het kwartet, bestaande uit Jan Menu op bariton- en sopraan sax, Jasper Soffers aan de piano, Clemens van der Feen op bas en Hans van Oosterhout slagwerk, hun nieuwste album getiteld Dutch Songbook.

Jan Menu & Jasper Soffers: Dutch Songbook ( Dig Diz Music 1001)

Toen ik voor het eerst van de plannen hoorde om een jazzplaat te maken met populaire Nederlandse composities, had ik zo mijn bedenkingen. In mijn achterhoofd spookten eerdere pogingen om het Nederlands repertoire een eervolle plaats te geven tussen vaak gespeelde jazzstandards, zoals de uit 1987 stammende dixieland plaat Dixieland Festival door de Circus Square Jazz Band met nummers als The Tower Top of Bommel, inderdaad de titel in het Engels, maar in feite gewoon...... In die grote stad Zaltbommel (bommel) - Heerste grote watersnood (nood, nood, nood) ( In die grote stad Zaltbommel ...). Elke keer als ik die lp tegenkom op een rommelmarkt moet ik me inhouden deze plaat niet te kopen, omdat ik dan toegeef aan een diep gewortelde wens die plaat ritueel te verbranden.
Jan en Jasper hadden het idee om zo'n plaat met Nederlandse composities te maken, geïnspireerd op het American Songbook, al een paar jaar. Het idee werd eigenlijk geboren in café De Tollebol hier iets verderop, legde Jan uit, vaag wijzend in de richting van de Korte Kerkstraat. Bij Trudy werd vooral Nederlandse muziek gedraaid. Het album Dutch Songbook, het uiteindelijke eindproduct, dat in Porgy en Bess gepresenteerd werd, bevat tien nummers met schitterende jazzarrangementen gespeeld op een manier die recht doet aan het originele materiaal. Wees dus maar niet bang Jan, Jasper, Clemens of Hans: Deze plaat wordt zeer zeker niet ritueel verbrand en krijgt een ereplaatsje ( = op de pak) in mijn verzameling.

Jan Menu ( foto: Hans Koert)

Ik ben niet uitgegaan van de originele liedtekst - daar blijf je anders maar in hangen, legt Jan uit. Ik ben begonnen met het akkoordenschema op te schrijven en dat was ons vertrekpunt. Daarna was het gewoon spelen en kijken waar we uitkwamen.

Hans van Oosterhout en Clemens van der Feen ( foto: Hans Koert)

Jan Menu en zijn mannen begonnen het releaseconcert met het nummer Net Als Toen, een nummer origineel geschreven door Guus Jansen en Willie van Hemert en was in 1957 het nummer waarmee Corrie Brokken het Eurovisie Songfestival voor Nederland won. Dat is ook het jaar dat Porgy en Bess werd opgericht, merkte Hans van Oosterhout terecht op, al kan hij dat, vanwege zijn leeftijd, niet uit eigen ervaring weten.
Jan had voor een beamer gezorgd, waarop zijn keuze voor de nummers gekoppeld werd aan oorspronkelijke fragmenten - het publiek genoot, net als toen, toen de dia-avondjes van Oom Jan beroemd ( of berucht zo je wilt) waren in de familie als hij weer eens een weekje naar De Achterhoek was geweest. Maar zonder gekheid - de weliswaar gedateerde fragmenten, zoals filmbeelden van het Nederlandse zangeresje Greetje Kauffeld, die in de jaren vijftig nog van een internationale carriere droomde met optredens in Los Angeles en Las Vegas met jazzsterren als Ray Brown, Herb Ellis en Oscar Costa-Neves tot Donald de Frank Koulen van de Nederlandse Showbizz, Jones, die hier bleef hangen na een tournee met Perez Prado lieten eens te meer zien dat Jan en Jasper er goed aangedaan hadden geen kopieën te maken van de originelen, maar compleet vanuit hun eigen invalshoek de composities ingedoken waren. Voor Hans van Oosterhout, wiens drumstel precies voor het scherm was neergezet, werd het een gedenkwaardige avond, want hoewel slagwerkers vaak erg beweeglijk zijn, verlaten ze meestal alleen hun plaats aan het eind van elke set ........ De komische rol van neef Hans, die altijd met zijn hoofd voor het licht van de projector zit, ging hem goed af. ...........

Jan Soffers ( foto: Hans Koert)
Jan overhandigde het eerste exemplaar van het Dutch Songbook aan Trudy Van Tol, uitbaatster van De Tollebol, waar het allemaal begon en aan Maja Lemmens, de levende personificatie van Porgy en Bess vanaf het eerste begin, waar Jan Menu en zijn mannen al heel wat keren mochten optreden. Jan illustreerde dit later die avond door een foto van een jonge, twaalfjarige Clemens van der Feen (met hoed) van de muur te rukken en op het podium te plaatsen ......
Jan Menu ( foto: Hans Koert)
Tijdens de eerste set speelde het kwartet het nummer De Twips van Annie M.G. Schmidt, uiteraard een verwijzing naar de toen populaire Twist. De Twips werd geïntroduceerd in de TV-soap (avant la lettre) van de jaren zestig, Ja Zuster Nee Zuster. Andere nummers uit de eerste set waren Ik Zou Je Het Liefste In Een Doosje Willen Doen, een compositie van Cor Lemaire en oorspronkelijk gezongen door Donald Jones en Wat Een Dag gezongen door Greetje Kauffeld - alle drie terug te vinden op de plaat. Tijdens deze eerste set liet de groep ook wat uit het Amerikaanse Songbook horen, zoals de Disney's klassieker Someday My Prince Will Come, vergezeld met ontroerende getekende dwergen uit Sneeuwwitje.
Hans van Oosterhout ( foto: Hans Koert)
De tweede set werd gestart met het nummer Margootje, een klassieker uit midden jaren zestig, die iedereen kent in de uitvoering van Wim Sonneveld. Ook De Veerpont van Drs. P. ( = Heinz Polzer) met Jan Menu schitterend op sax, is zo'n nummer diep verankerd in ons nationaal bewustzijn. Veel Mooier Dan Het Mooiste Schilderij is één van mijn meest favoriete van deze cd, misschien wel door de schitterende Tristano-achtige melodielijnen van Jasper Soffers en de bassolo van Clemens van Der Feen. Het nummer Wat Voor Weer Zou Het Zijn In Den Haag kreeg van Jan de subtitel Wat zouden ze hier in Den Haag weer van denken, waarmee niet gerefereerd wordt aan het politieke klimaat, danwel aan de reacties die de Coltrane-achtige uitvoering van het nummer zal uitlokken bij het vrij traditioneel ingestelde jazzcircuit van de residentie.
De meeste titels van deze plaat komen oorspronkelijk uit de jaren zestig en zeventig, alsof er na die tijd niets bijzonders meer geschreven is. Het moderne Nederlandse repertoire is veel minder melodisch, legt Jan uit Om de één of andere reden zijn er weinig pakkende melodieën meer verschenen, waar je iets mee kunt; Het Laatste Wonder van Erik de Jong, alias Spinvis, lijkt hierop een uitzondering te zijn. Het werd ook toegevoegd aan dit Dutch Songbook, al had de opname wel wat voeten in de aarde: Clemens moest tijdens de rust van de kwartfinale Nederland - Brazilië van 2 juli 2010 zijn bas ter hand nemen om het nummer opnieuw op te nemen. Hoe dan ook, zijn bas klinkt buitengewoon geïnspireerd ......
Clemens van der Feen ( foto: Hans Koert)

De set werd afgesloten met het nummer Pappie Loop Toch Niet Zo Snel, het openingsnummer van het album, ooit bekend gemaakt door rockster Peter Koelewijn, maar oorspronkelijk een hit van Mr. Las Vegas, Wayne Newton. Jan verontschuldigde zich daarvoor: Het is het enige nummer op de plaat dat uiteindelijk geen Nederlandse compositie bleek. We spelen dit als laatste nummer, maar als je nu de plaat koopt, dan zul je merken dat we met dit nummer zijn begonnen! Jan Menu ( foto: Hans Koert)
Dit album, Dutch Songbook, door het Jan Menu-Jasper Soffers Kwartet is, hoewel de hoes wat truttig overkomt, een mooie aanwinst in de rij Nederlandse jazzplaten die dit jaar verschenen. Het Dutch Songbook bestaat vanaf nu niet alleen meer uit die paar gedateerde dixielandnummers uit de jaren zestig, maar is, dankzij de inspanningen van Jasper Soffers en Jan Menu een serieus item geworden voor komende generaties jazzmusici. .... en dan is het m.i. alleen nog een kwestie van tijd, voordat de rollen omgekeerd worden en buitenlandse orkesten the Dutch Songbook zullen ontdekken !
Clemens van der Feen (foto: Hans Koert)
De CD Dutch Songbook is uitgegeven door Dig Diz Music en kan besteld worden op dit emailadres. De officiele presentatie zal plaatsvinden begin volgend jaar tijdens een concert met o.a. Greetje Kauffeld.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

The American Songbook is een begrip - hele generaties jazzmusici hebben eruit geciteerd. Maar hoe zit het nu met onze eigen muzikale erfenis? Zijn er in Nederland ook pakkende melodieën gemaakt die inspireren om gespeeld te worden? Jan Menu en Jasper Soffers staken de koppen bij elkaar en vonden een tiental Nederlandse composities, die in hun Dutch Songbook een plaats hebben gevonden - Als je het resultaat hoort denk je: Waarom was er eigenlijk nog niet zo'n plaat? De arrangmenten klinken nieuw en fris. Dankzij dit album van het Jan Menu-Jasper Soffers kwartet is de term Dutch Songbook nu een serieus item geworden in de Nederlandse jazzscene. De Keep Swinging blog wijst graag op dit soort bijzondere uitgaven. Als je niets wilt missen vraag dan de gratis nieuwsbrief aan of via Twitter: KeepSwinging

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Pierre Courbois in Porgy en Bess

ENGLISH TRANSLATION: Pierre Courbois: live with his Vijfkwarts Sextet
To the latest blog Naar de laatste blog

PIERRE COURBOIS: LIVE in PORGY EN BESS
Op zondagmidddag 23 november 2008 ging het voor het eerst deze winter sneeuwen in Zeeland en de meeste mensen bleven dan ook thuis achter de kachel. Diegenen die de elementen wel trotseerden, kregen er in Porgy en Bess in Terneuzen een prachtig concert voor terug van het Pierrre Courbois Vijfkwarts Sextet.

Pierre Courbois Vijfkwarts Sextet: v.l.n.r.: Willem Kühne - Jasper Blom - Jan Menu - Toon De Gouw - Pierre Courbois: Porgy en Bess - Terneuzen ) - November 2008 (foto Hans Koert)

Pierre Courbois ontving in mei 2008 uit handen van de SP voorman Jan Marijnissen, de VPRO Boy Edgar prijs; een geldprijs en een tournee langs Nederlandse jazzpodia, waaronder de huiskamer van de jazz, Porgy en Bess, georganiseerd door het Muziek Centrum Nederland . In Porgy en Bess bracht Pierre Coutbois zijn Vijfkwarts Sextet mee, met daarin Toon De Gouw op trompet, Jasper Blom op tenorsax, Jan Menu op baritonsax, Willem Kühne aan de piano, Niko Langenhuijzen op bas en, last but not least, de leider Pierre Courbois op slagwerk. Jan Menu verving Ilja Reijngold, die normaal trombone speelt in het sextet.

Pierre Courbois: (foto Hans Koert)

Pierre Courbois, geboren in april 1940 in Nijmegen, raakte als kind gefassineerd voor drummen en dankzij Willem Arents, die tussen het publiek zat, kon hij als tiener voor het eerst kennnismaken met een echt drumstel. Zijn eerste groep, waarmee hij optrad, was een dixielandband, maar in 1960 kwam hij bij het Ton Wijkamp Quintet terecht, dat, in dat jaar, een prijs op het Loosdrechts Jazzfestival won. Hij studeerde aan het Arnhems Conservatorium en speelde in de Original Dutch Free Jazz Group. Hij groeide uit tot een gewaardeerd lid van de Nederlandse Freejazz beweging en speelde in zijn 50-jarige carriere met grote namen als Gunter Hampel, Rein De Graaff en Dick Vennik, Theo Loevendie, Loek Dikker, Mal Waldron, Jean-Luc Ponty, Bud Powell en Eric Dolphy ( om er maar even een paar te noemen).

Jan Menu ( foto Hans Koert)

Leider van een groep zijn en ook nog drummer is een zelden voorkomende combinatie. Uiteraard roept iedereen nu: En Art Blakey dan? (De uitzondering bevestigt de regel .........) Je kunt als drummer nauwelijks invloed uitoefenen op het melodisch en harmonisch verloop van de muziek. Als compensatie hiervoor ben ik gaan schrijven: zei hij ooit in het artikel: Pierre Courbois Componeren als Compensatie ( Jazzwereld 3 (geen jaartal, maar het was uit 1992). Pierre Courbois is uitgegroeid tot een belangrijk componist en slagwerker. Hij begon met componeren op het eind van de jaren zestig en werd gegrepen door bijzondere maatsoorten, net als Dave Brubeck, en één van zijn eerste composities was Seven, een stuk in een 7/4 maat, dat hij schreef voor zijn Jubileumkwintet. De nummers die zondagavond gespeeld werden door het Vijfkwarts Sextet waren ook allemaal van Pierre's hand en hij vertelde me, dat hij hier een jaar aan gewerkt had. En hij maakte het zijn mannen niet gemakkelijk .........

Jasper Blom (foto Hans Koert)
Tijdens de eerste set werden een vijftal nummers gespeeld. Rééducation Blues, voor deze gelegenheid hernoemd tot de Balkenende Blues, om er, volgens spreekstalmeester Jasper Blom, een Zeeuws tintje aan te geven, ( Jan Peter Balkenende, onze premier komt immers oorspronkelijk uit Zeeland); Insonorisé, een nummer met een latin-ting; Opaque, een Mingus-achtig stuk; de ballad Révocation en het nummer Unsquare Roots. Alle nummers, die tijdens het zondagmiddagconcert in Porgy en Bess ten gehore gebracht worden, zo doceerde Jasper Blom na het eerste nummer, zijn geschreven in een vijf kwartsmaat, dus moet je langzaam meetellen 1 -2 -3 -4 -5 en dan weer opnieuw ..... maar je kunt het ook gewoon over je heen laten komen. Zijn laatste suggestie bleek voor het publiek gewoon de meest praktische.Toon De Gouw (foto Hans Koert)

Tijdens de tweede set kwamen nummers langs als Lobelia en Cubic Roots, met Jasper Blom op tenor in een prachtige solo. Trouwens, ook Jan Menu, geboren en getogen groot-Terneuzenaar ( volgens Jasper door zijn omgeving gepuscht om muzikant te worden), liet weer eens horen, wat voor een prachtig instrument de baritonsax is in zijn handen. Met February 1953, een verwijzing naar de februariramp van '53, werd de tweede set besloten, niet nadat Pierre Courbois nog eens zijn vaardigheden op het slagwerk demonstreerde. Met name het gebruik van extra pedalen, waarmee hij zijn drumvel kan spannen en ontspannen, zodat verschillende toonhoogtes mogelijk worden, was bijzonder om mee te maken en onderstreepte maar weer eens dat Pierre Courbois terecht deze VPRO Boy Edgar prijs heeft gekregen.

Jasper Blom - Jan Menu - Toon De Gouw ( foto Hans Koert)

Vergeet niet om live concerten te blijven bezoeken - die zijn voor ons jazzmuzikanten van levensbelang, gaf Jasper Blom na afloop het publiek mee. Natuurlijk heeft hij daarin helemaal gelijk, maar zijn woorden waren, mijns inziens, hier niet op zijn plaats, omdat, vanwege het slechte weer, de echte liefhebbers, de die-hards, de tocht naar Porgy en Bess gemaakt hadden: glibberend over de witbesneeuwde straten; de eigenlijke doelgroep waarvoor de oproep bedoeld was, zat thuis voor de kachel ...........
Hans Koert - keepswinging@live.nl

Een (beperkte) discografie:

PIERRE COURBOIS

Free Music One and Two ( 1968)

Free Music Plus Organ ( 1968)

Pierre Courbois Association: Earwax ( 1970)

Pierre Courbois Association: P.C. Sun Rotation ( 1971)

Pierre Courbois Association: Rock Around The Cock (sic)

Myria' Poda (1975)

Independence (solo) (1983)

New Association: Four Wheel Drive (1986)

Polo De Haas Kwartet: Soolmaan ( 1991)

Réouverture (1993)

Pierre Courbois Kwintet: Big Party 1 + 2 (1998)

Gunther Hampel Quintett: Legendary: the 27th of May 1997 (1999)

Duo Polo de Haas-Pierre Courbois: Gong (2000)

Pierre Courbois Dubbel Kwintet: Unsquare Roots (2000)

Joop van Enkhuizen - Bert van den Brink - Pierre Euriginal: Three Four Times (2005)

The Pierre Courbois 5/4 Sextet (Live at the Bimhuis):Révocation (2007)

Interessante linken ...

om de week mee door te komen ...

Moderne Nederlandse jazz: Peter Beets: New Groove Randal Corsen: Latin Bop Sextet Leo Cuypers Piet Kuiters: een echte Amsterdammer ( part 1 ) (part 2 ) Talkin'Cows - Ugly Beauty