Leo Cuypers, tweevingerige pianist?
Wat is jouw favoriet? KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000START: To the latest blog Naar de laatste blog
NEDERLANDS-VLAAMS: ( To the English section with a contribution about a fifty years old recording by Papa Bue: Bogalusa Strut.)
LEO CUYPERS: Tweevingerige Pianist?
Eén van de Nederlandse pianisten uit de jaren zeventig, waar ik een concert van bijwoonde, was Leo Cuypers. Ik herinner me dat hij speelde op één van de concerten georganiseerd door Nieuwe Muziek in Middelburg. Leo Cuypers hoorde bij die musici, die speelden in de zgn. free jazz stijl, ook wel oneerbiedig piep-knars-knor muziek genoemd; muziek gespeeld door groepen als het Willem Breuker Kollektief en de ICP ( = Instant Composters Pool). 
Hij speelde o.a. mee in het Willem Breuker Kollektief en het Theo Loevendie Consort. In Zeeland maaktje hij vooral naam met zijn Zeeland Suite, dat hier in Zeeland in 1977 op locatie werd uitgevoerd. Ik heb daar al iets van verteld in een eerdere bijdrage, getiteld Leo Cuypers.
Ik kwam onlangs een LP van het Leo Cuypers Trio tegen, getiteld Corners, uitgebracht op het VARA JAZZ label. Het Trio bevatte Leo Cuypers aan de toetsen, Arjen Gorter op bas en Han Bennink op het slagwerk.
Deze plaat werd uitgebracht net nadat Leo Cuypers het Willem Breuker Kollektief verlaten had. In de uitgebreide beschrijving achter op de hoes geeft Wim van Eyle, één van de samenstellers van The Dutch Jazz and Blues Discography, een uitgebreid verslag over de opnamedag, maandag 20 juli 1981, toen deze plaat in de VARA studio 2 in Hilversum opgenomen werd. Deze trio opname is tamelijk uniek, omdat Leo Cuypers meer een "tweevingerige" solopianist was; tweevingerig, volgens de critici, maar Wim van Eyle weerlegt dat meteen in de eerste alinea: zijn solo's in stukken als Newborn en Bim Bam Beieren zijn een smak techniek, waarmee voornoemde kritici wel een heel eind het bos in gestuurd worden.
Leo, we gaan spelen als een echt jazztrio en we maken een Flanagan-achtige LP, schijnt slagwerker Han Bennink op voorhand gezegd te hebben. Han Bennink: Ik herinner zijn altijd opwindende voorstellingen waarin de slagwerker iedereen weer wist te verrassen met geluid. getoverd uit alles wat maar voorhanden was. Zijn optredens waren bijna altijd spraakmakend en hoogst interessant voor mijn broer en ik (als opgroeiende pubers). Hij is, nu 65 jaar meen ik, nog steeds actief in de moderne muziek. Ik kom tegenwoordig zijn naam nog wel eens tegen bij optredens met gerenomeerde Amerikaanse jazzartiesten, die hij toen begeleidde; ik was me daar toen niet van bewust.
Een aantal nummers vraagt om nadere toelichting, zoals Powel, uiteraard een verwijzing naar de legendarische bebop pianist Bud Powell en Newborn, dat verwijst naar Phineas Newborn Jr., ook zo'n legendarische pianist, bekend om zijn fabelachtige techniek. Bim Bam Beieren is in feite een walsje, maar krijgt Brubeckachtige ritmes mee en Badness Piece verwijst naar saxofonist Frank Wright, een Amerikaanse tenorsaxofonist, die toen in Parijs woonde, en die ik, naar ik me meen te herinneren, heb horen spelen ( ik vermoed in B-14 in Rotterdam). Leo Cuypers laat m.n. in de ballad Geraldine, horen, dat hij een uitstekend pianist is.
Ik ben blij tegen deze plaat aangelopen te zijn.
KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000:
Wat is jouw favoriet? Stuur me de titel van jouw favoriete blog en win een Lonehill Jazz CD heruitgave van een paar mooie Frank Rosolino platen uit de jaren vijftig. Kies jouw favoriete bijdrage gekozen uit de 990 voorgangers en stuur mij de titel of link toe: keepswinging@live.nl
Keep swinging
Hij speelde o.a. mee in het Willem Breuker Kollektief en het Theo Loevendie Consort. In Zeeland maaktje hij vooral naam met zijn Zeeland Suite, dat hier in Zeeland in 1977 op locatie werd uitgevoerd. Ik heb daar al iets van verteld in een eerdere bijdrage, getiteld Leo Cuypers.Ik kwam onlangs een LP van het Leo Cuypers Trio tegen, getiteld Corners, uitgebracht op het VARA JAZZ label. Het Trio bevatte Leo Cuypers aan de toetsen, Arjen Gorter op bas en Han Bennink op het slagwerk.
Deze plaat werd uitgebracht net nadat Leo Cuypers het Willem Breuker Kollektief verlaten had. In de uitgebreide beschrijving achter op de hoes geeft Wim van Eyle, één van de samenstellers van The Dutch Jazz and Blues Discography, een uitgebreid verslag over de opnamedag, maandag 20 juli 1981, toen deze plaat in de VARA studio 2 in Hilversum opgenomen werd. Deze trio opname is tamelijk uniek, omdat Leo Cuypers meer een "tweevingerige" solopianist was; tweevingerig, volgens de critici, maar Wim van Eyle weerlegt dat meteen in de eerste alinea: zijn solo's in stukken als Newborn en Bim Bam Beieren zijn een smak techniek, waarmee voornoemde kritici wel een heel eind het bos in gestuurd worden.
Leo, we gaan spelen als een echt jazztrio en we maken een Flanagan-achtige LP, schijnt slagwerker Han Bennink op voorhand gezegd te hebben. Han Bennink: Ik herinner zijn altijd opwindende voorstellingen waarin de slagwerker iedereen weer wist te verrassen met geluid. getoverd uit alles wat maar voorhanden was. Zijn optredens waren bijna altijd spraakmakend en hoogst interessant voor mijn broer en ik (als opgroeiende pubers). Hij is, nu 65 jaar meen ik, nog steeds actief in de moderne muziek. Ik kom tegenwoordig zijn naam nog wel eens tegen bij optredens met gerenomeerde Amerikaanse jazzartiesten, die hij toen begeleidde; ik was me daar toen niet van bewust.
Een aantal nummers vraagt om nadere toelichting, zoals Powel, uiteraard een verwijzing naar de legendarische bebop pianist Bud Powell en Newborn, dat verwijst naar Phineas Newborn Jr., ook zo'n legendarische pianist, bekend om zijn fabelachtige techniek. Bim Bam Beieren is in feite een walsje, maar krijgt Brubeckachtige ritmes mee en Badness Piece verwijst naar saxofonist Frank Wright, een Amerikaanse tenorsaxofonist, die toen in Parijs woonde, en die ik, naar ik me meen te herinneren, heb horen spelen ( ik vermoed in B-14 in Rotterdam). Leo Cuypers laat m.n. in de ballad Geraldine, horen, dat hij een uitstekend pianist is.Ik ben blij tegen deze plaat aangelopen te zijn.
KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000:Wat is jouw favoriet? Stuur me de titel van jouw favoriete blog en win een Lonehill Jazz CD heruitgave van een paar mooie Frank Rosolino platen uit de jaren vijftig. Kies jouw favoriete bijdrage gekozen uit de 990 voorgangers en stuur mij de titel of link toe: keepswinging@live.nl
Hans Koert
keepswinging@live.nl
What's your favorite? KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000
Nederlands ( Naar het Nederlands-Vlaamse deel met een bijdrage over de tweevingerige pianist Leo Cuypers met zijn LP Corners )
Nederlands ( Naar het Nederlands-Vlaamse deel met een bijdrage over de tweevingerige pianist Leo Cuypers met zijn LP Corners ) 
BOGALUSA STRUT - PAPA BUE'S VIKING JAZZBANDArne Bue Jensen trombone and leader - Finn Otto Hansen on trumpet - Jørgen Svarre on clarinet - Bjarne Petersen on banjo - Mogens Seidelin on tuba and Ib Lindschow on drums.
Recorded on the 7th of November 1958
This Storyville EP (Extensive Play) SEP 367 has been discussed in a previous blog. The other three tunes: Nyboders Pris - When I Leave This World Behind and 1919 March were recorded five days later, on the 12th of November 1958.
The tune Bogalusa Strut was originally recorded by the New Orleans based trumpet player Sam Morgan in October 1927 for Columbia. Sam Morgan was an important New Orleans trumpet player who had a popular band playing in New Orleans between 1925 and 1932, when the orchestra was disbanded. There were but few bands in New Orleans that recorded during the 1920s and Sam Morgan's was one of them.
Click to enlarge. (negative image of cover)It is said that Fate Marable, the New Orleans piano player who had his own orchestra, was once playing on the steamboat Capitol one times, alternating with Sam Morgan's Orchestra. He became so jealous about Sam Morgan's successes on stage that he disconnected one time the amplifier. When the audience discovered this they were furious ......
Sam Morgan Orchestra
Sam Morgan OrchestraIt is remarkable that this tune was seldom recorded during the 78rpm era. I have some recordings from the 1980s and 1990s, played by bands like Papa Tom's Lamentation Jazz Band from Hamburg, Germany, Florida Hotel New Orleans Rascals ( The title of the band refers to the venue in Boskoop, om the western part of the Netherlands ( near Gouda), where the annual jazz meeting of Doctor Jazz was organized); the Belgium Fondy Riverside Bullet Band; banjo player Cynthia Sayer and from France, the great Le Petit Jazzband de Mr. Morel. And of course this 50 years old version of Papa Bue's Viking Jazz Band.
What a great cover!
This daily Keep Swinging blog will reach its 1000th contribution within two weeks. To celebrate this I love to repost some old favorite blogs. Please inform me what your favorite contribution is. I love to give a great Frank Rosolino album released by Lonehill Jazz to one of you, so please, send me your favorite.Send it to: keepswinging@live.nl
Labels: arne bue jensen, fate marable, han bennink, leo cuypers, papa bue, sam morgan
posted by Anonymous at 5:51 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home