Holiday For Skins

( Naar de Nederlandse vertaling.)

Art Blakey was one of the most important musicians during the last half of the XXth century. His groups, like the Jazz Messengers, was like a breeding pond for new talents. The most important example is of course Wynton Marsalis, who started early 1980s in Blakeys group. Nowadays Wynton seems to have adopted this task in his Jazz at Licoln Center Orchestra with Wynton Marsalis ( was the Lincoln Jazz Orchestra with Wynton Marsalis).

I was so lucky to hear Art Blakey playing with his Jazz Messengers in the Doelen in Rotterdam ( the Netherlands) in 1980, just before Wynton Marsalis joined the group.

I'm not going to talk about all his style of drumming, but about his search for the roots of rhythm. He lived for three years in Afrikca to find the roots of jazz.

He made some recordings with percusionists from all over the world. The record The African Beat by his Afro-Drum Ensemble ( Blue Note 522666) from 1962 is such an example. To be honest; that CD is not my most favorite Blakey recording - the tom toms, corboras, bata drums and maracas are boring me after I have heard two tunes.

I purchased the CD A Message From Blakey - Holiday For Skins ( Blue Note 358291 ), recorded in 1958, containing three jazz drummers (Philly Joe Jones, Art Taylor and Art Blakey of course) and seven Latin American percusionists ( Sabu Martinez, Ray Barretto, Chonguito Vicente, Victor Gonzalez, Andy Delannoy, Julio Martinez and Fred Pagan jr. ). To be honest - I feared I had bought another kind of African Beat recording, but I liked the recording very much, because, I forgot to mention, the presence of Donald Byrd on trumpet, Ray Bryant at the piano and Wendell Marshall at the bass.

Holiday For Skins is one of the better experiments in Blakeys search to the roots of rhythm - maybe because the percussionist he invited were all South Americans and no Africans - to express that the Latin American beat is more familiar with the traditional jazz music we admire.

This record was released in the Connosseur CD Series from Blue Note - a great source for modern jazz recordings.


Nederlands ( To the English translation )


Art Blakey was één van de belangrijkste jazzmuzikanten uit de tweede helft van de 20ste eeuw. Zijn groepen, in het bijzonder de Jazz Messengers, waren een kweekvijver voor nieuw talent. Het belangrijkste voorbeeld is natuurlijk Wynton Marsalis, die begin jaren tachtig begon in zijn groep. Tegenwoordig lijkt Wynton deze taak op zich genomen te hebben met zijn Jazz at Lincoln Center Orchestra with Wynton Marsalis ( vroeger the Lincoln Jazz Orchestra with Wynton Marsalis geheten.

Ik ben blij dat ik Art Blakey en zijn Jazz Messengers in 1980 in de Doelen in Rotterdam heb mogen horen spelen even voordat Marsalis erbij kwam.

Ik wil het vandaag niet hebben over de stijl van zijn drummen, maar over zijn zoektocht naar de bron van het drummen. Zo verbleef Art drie jaar in Afrika.

Hij maakte verschillende opnamen met slagwerkers van over de hele wereld. De plaat The African Beat door zijn Afro-Drum Ensemble ( Blue Note 522666) uit 1962 is zo'n voorbeeld. Om eerlijk te zijn; deze CD is niet mijn meest favoriete plaat - de tom toms, corboras, bata drums en maracas gaan me na een paar nummers vervelen.

Ik kocht de CD A Message From Blakey - Holiday For Skins ( Blue Note 358291 ), opgenomen in 1958, met drie jazzdrummers ( Philly Joe Jones, Art Taylor and Art Blakey natuurlijk) en zeven Latijns-Amerikaanse slagwerkers (Sabu Martinez, Ray Barretto, Chonguito Vicente, Victor Gonzalez, Andy Delannoy, Julio Martinez en Fred Pagan jr. ). Om eerlijk te zijn - ik heb ervan genoten, hoewel ik bang was om weer te belanden in een Afrikaanse oerwoud. Overigens ben ik vergeten te vermelden dat ook Donald Byrd op trompet mee speelt, Ray Bryant achter de piano zit en Wendell Marshall de bassnaren beroert - misschien dat dat het verschil maakt.

Holiday For Skins is één van die beter te pruimen experimenten in Blakey's zoektocht naar de bronnen van de ritmen. - wellicht omdat de uitgenodigde drummers uit Zuid Amerika komen en niet uit Afrika. De ritmen uit eerstgenoemde werelddeel liggen in ons gehoor toch wat dichter bij de hedendaagse (westerse) jazz, waar we zo van houden.

Deze CD werd uitgegebracht in de voortreffelijke the Connosseur CD Series van Blue Note - een schitterende collectie met juweeltjes uit de moderne jazzgeschiedenis.

James, bedankt voor het steeds kritisch doorlezen van de Nederlandse tekst - zo af en toe glipt er wel eens ongewild een type-fautje doorheen ........