Screen Songs: Kun je nog zingen, zing dan mee

Screen Songs: Kun je nog zingen, zing dan mee (Nederlands) Screen Songs: Sing Along ( English)

Een (uitgebreide) SCREEN SONGS FILM-O-GRAFIE

Betty Boop in Karaoke avant-la-lettre
SCREEN SONGS: KUN JE NOG ZINGEN, ZING DAN MEE ...
Hans Koert

Een paar maanden geleden kon ik mijn verzameling Betty Boop cartoons flink uitbreiden dankzij Jerry. Betty, de uit een hondenkop ontwikkelde, getekende “vamp”, geschapen door Grim Natwick voor de Max Fleischer’s studios, is al lang één van mijn favoriete cartoons.

Betty Boop werd met haar filmpjes beroemd door een langlopende serie zogenaamde Betty Boop Cartoons die uitkwamen tussen half 1932 en eind jaren dertig. In de jaren zestig kwamen er ook (ingekleurde) versies op de markt. Ze was een karikatuur van de zangeres en actrice Helen Kane, wier foto Natwick een keer op de voorkant van bladmuziek had zien staan en die hij de uiterlijke kenmerken van een Franse poedel gaf. Vandaar ook dat Betty in de eerste filmpjes er uitziet als een mensachtige hond en pas sinds 1932 als de flapper girl, de vamp uit de jaren twintig. Ik schreef hierover meer in eerdere blo gs.
Maar weinig mensen weten dat Betty ook in andere cartoonseries te zien was. Voordat ze haar eigen serie kreeg, was ze te zien in de Talkartoons, de eerste reguliere geluidsfilms, die Fleischer uitbracht. “Paramount Talkartoons are something entirely new and entirely different from anything ever seen and heard before.( = De Talkartoons van Paramount zijn iets heel anders dan de films die je eerder gezien hebt) zegt een advertentie uit het eind van de jaren twintig, For the first time cartoons will be actual talking pictures ( = voor het eerst wordt een tekenfilm een echte sprekende film.) De eerste die uitgebracht werd was Dizzy Dishes (1930) en de laatste Talkartoon met Betty was The Betty Boop Limited ( 1932). Dankzij de uitvinding van de geluidsfilm ( beeld en geluid werden nog lang apart opgenomen) ontwikkelde Max Fleischer ook een serie, die hij Song Car-Tunes noemde, een zogenaamd “bouncing ball” ( = een springend balletje) tekenfilm, die later hernoemd werd tot Screen Songs. Zijn eerste “meezing” films dateren al van 1924, maar het geintje met het balletje dat langs de woorden springt zien we voor het eerst in: My Old Kentucky Home uit 1926. Het synchroon laten lopen van geluid en beeld was voor die tijd een knap staaltje van techniek. Deze Screen Songs uit de jaren dertig, korte meezingfilmpjes, karaoke-avant-la-lettre, waarin zowel tekenfiguren als echte artiesten in meespeelden, werden razend populair, zo zelfs, dat Paramount aan Max Fleischer vroeg om herziening van het contract. De serie liep tot 1938 en kwam later nog terug tussen 1947 en 1951, maar nu in kleur, gemaakt door Famous Studios.
Onderaan deze blog vind je twee linken naar een uitgebreide lijst met honderden Screen Songs zoals die uitgebracht werden door Max Fleischer tijdens de jaren dertig, maar als je op YouTube gaat zoeken kom je er maar een tiental tegen. Ik vraag me af of ooit deze schitterende “muziekclips” ( de bekendere Soundies uit de jaren veertig zijn immers ook onlangs heruitgegeven in de schitterende serie “Soundies” door Original Films) uitgebracht zijn op video of DVD. Ken jij zo’n uitgave of bezit je meer van deze Screen Songs, laat het me dan weten: keepswinging@live.nl

Ik zocht drie Screen Songs uit, alle gezongen door bekende artiesten uit de jaren dertig: Om te beginnen het nummer Kitty From Kansas City, waarin een besnorde zanger, die we herkennen als Rudy Vallee, de beroemde crooner uit de jaren twintig en dertig te herkennen valt. Hij maakte ook de Screen Song getiteld Betty Co-Ed, die ik al eens beschreef. In deze film speelt Betty “Kitty”, die een bezoek brengt aan de “Rudy Valey”(what’s in a name) en in het primitieve filmpje zitten weer een heleboel van die schitterende muzikale, typisch Fleischer gimmicks, die deze filmpjes zo bijzonder maken.

Het volgende fragment zijn de Boswell Sisters, die te horen zijn in When It’s Sleepy Time Down South.

En, last but not least, een wat latere Screen Song uit 1936, zonder Betty, met het orkest van Vincent Lopez en het nummer: I Don't Want To Make History, een aanklacht tegen de dreigende oorlogen lijkt het wel, een cartoon, die af en toe lijkt op een vroege Monty Python film.

Hans Koert - keepswinging@live.nl

EEN UITGEBREIDE SCREEN SONGS FILM-O-GRAPHY:
Een uitgebreide lijst met "mee-zing-filmpjes", gemaakt door de Max Fleischer's Studios als SCREEN SONGS vond ik op twee websites. Beide lijsten geven samen een mooi overzicht van welke films er ooit gemaakt zijn - maar of ze ooit nog allemaal boven water zullen komen?

Paramount Screen Songs ( 1929-1935)

Screen Songs

Retrospect
Honolulu Baby Musical Mountaineers Mysterious Mose Betty Boop for President Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions