Betty Boop versus Helen Kane
( Naar de Nederlandse vertaling.)
In one of my blogs about the book Out of the Inkwell, written by Richard Fleischer, son of Max Fleischer, the founder of the Fleischer Studios I wrote about the Out of the Inkwell cartoons. Of course the period of the 1930s with the Betty Boop cartoon, is also one of the subjects in the book. I wrote about these great cartoons before in numerous contributions like Tunes For Toons , Betty Boop, Honolulu Baby , Musical Mountaineers and Mysterious Mose , but also abouther her famout quote Boop-Boop-A-Doop. 
In the book Out of the Inkwell Richard Fleischer tells some great story about these words. As you might know, Betty Boop started as a dog-like figure. After some cartoons, she got her figure as a beautiful shaped lady as we all know her. I love to quote "the professor" in a film fragment I found, who says, when "Miss Lane" askes: What makes me so dumb? Well, just look at yourself at the mirror. Just look at that lovely face; What about those beautiful eyes? Those lips? What difference does it makes that you haven't got any brains? Well these words get some meaning if you learn that Miss Lane was played by Helen Kane. Have a look at the fragment. The words, spoken by the professor are at 5 minutes and 20 seconds:
What about Helen Kane? She was a singer and actress during the 1920s and 1930s, born in August 1903 as Helen Schroeder and passed away in September 1966. She started her carriere in a vaudeville show by the Marx. Bros. and made her debut on Broadway in 1927. She made recordings and was a typically example of a so-called flapper wife. A flapper wife is a popular female type of the 1920s, typically a young woman characterized by a cynical attitude, a frank interest in sex, a penchant for daring fashion, including short, straight dresses, no petticoats, bobbed hair, stockings rolled below the knee, etc. together with the use of bright lipstick, and eye shadow, cosmetics introduced after W.W. 1.( The Pocket Dictionary of American Slang - compiled by Harold Wentworth-Stuart Berg Flexner). Betty Boop, our beloved cartoon star, was such a typically flapper wife, like there were so many of them in the 1920s. Helen Kane saw in her a rival, and, to be honest, Betty Boops film voice, Mae Questel, used the same childlike voice. According to Helen Kane, Richard Fleischer writes, the problem was not that she looked like Betty Boop, but that Betty Boop looked like her, sang like her, and, most important, used the phrase Boop-oop-a-doop, which Kane claimed to have invented.
In April 1934 Helen Kane sued the Fleischer Studios for stealing her signature words. I found a fragment from a film, where she uses it several times:
Helen Kane lost the trial. The judges ruled that Helen Kane had failed to prove that the defendants wrongfully appropriated her technique. Isn't this a great story? In one of the Betty Boop cartoons Betty sings, of course suggested by Max Fleischer himself: You can feed me bread and water - Or a great big bale of hay - But don't take my Boop-oop-a-doop away.
AT RANDOM:
In A Sentimental Mood - Lee Konitz Quartet: Lee Konitz alto saxophone. Kenny Barron piano, James Genus bass and Kenny Washington drums. Recorded at the Sound on sound Studios New York on the 5th of October 1992
Time exposure for the 21st of December:
1937:
PLAYLIST
due to a busy day at work, no time to listen to jazz.
Nederlands ( To the English translation )
In één van mijn bijdragen in deze weblog schreef ik over het boek Out of the Inkwell, geschreven door Richard Fleischer, de zoon van Max Fleischer, oprichter van de Fleischer Studios. Ik schreef over de Out of the Inkwell cartoons. Natuurlijk komt de periode van de jaren dertig met de Betty Boop cartoons ook aan bod. Over haar heb ik het al verschillende keren geschreven: Tunes For Toons , Betty Boop , Honolulu Baby , Musical Mountaineers and Mysterious Mose , maar ook over haar herkenningszinnetje: Boop-Boop-A-Doop. In het boek Out of the Inkwell vertelt Richard Fleischer een prachtig verhaal over deze bekende kreet. Zoals wellicht bekend, werd Betty Boop, zoals we haar kennen, geboren uit een hondenfiguur. Na een aantal cartoons veranderde dat in een aantrekkelijke dame, zoals we haar beter kennen. Uit een film tekende ik de volgende woorden op, waarin de professor op de vraag van Miss Lane, waarom ze zo onnozel is, zegt: Well, just look at yourself at the mirror. Just look at that lovely face, what about those beautiful eyes? Those lips? What difference does it makes that you haven't got any brains? ( = Ach, kijk eens in de spiegel. Kijk eens naar je aantrekkelijke gezicht, naar je mooie ogen, je mond, Wat maakt het uit dat je geen hersens hebt? ). Deze woorden krijgen wat diepere betekenis in de wetenschap dat Miss Lane in deze film gespeeld werd door Helen Kane. Kijk maar eens naar dit film fragment. De uitspraak komt langs na ongeveer 5 minuten en 20 seconden:
In april 1934 daagde Helen Kane de Fleischer Studios voor de rechter voor het stelen van haar herkenningszinnetje. Ik vond een filmfragment, waarin Helen Kane dit zinnetje een paar keer gebruikt.
De rechtzaak zelf was als een komische film, hoewel de rechters alles heel serieus bekeken. Ze vergeleken haar haar ( de krulletjes langs Betty Bop's voorhoofd bijvoorbeeld, die door alle vrouwen nagemaakt werden). Eén van de meest hilarische momenten in de rechtbank ging over wat nu eigenlijk de letterlijke tekst van Betty Boop en Helen Kane's herkenningszinnetje was: was het Boop-oop-a-doop, of Boop-boop-de-boop, of klonk het als Boop-a-doop-oop, of mischien toch gewoon Boopy-doop-a-doop.
Helen Kane verloor de rechtzaak. De rechters oordeelden dat Helen Kane had gefaald te bewijzen dat zij het zinnetje had uitgevonden. Is dit geen prachtig verhaal? In één van Betty Boop's cartoons doet Betty ook haar mond open en laat haar mening over het geheel horen. Ze zingt: You can feed me bread and water - Or a great big bale of hay - But don't take my Boop-oop-a-doo away. (Je kan me water en brood geven - of een grote baal met hooi - maar je blijft van mijn Boop-oop-a-doo af )
Tijdopname voor 21 december:
1937:
SPEELLIJST
Gisteren was een lange drukke dag op het werk, zodat er geen tijd over bleef om muziek te draaien.
In one of my blogs about the book Out of the Inkwell, written by Richard Fleischer, son of Max Fleischer, the founder of the Fleischer Studios I wrote about the Out of the Inkwell cartoons. Of course the period of the 1930s with the Betty Boop cartoon, is also one of the subjects in the book. I wrote about these great cartoons before in numerous contributions like Tunes For Toons , Betty Boop, Honolulu Baby , Musical Mountaineers and Mysterious Mose , but also abouther her famout quote Boop-Boop-A-Doop. 
In the book Out of the Inkwell Richard Fleischer tells some great story about these words. As you might know, Betty Boop started as a dog-like figure. After some cartoons, she got her figure as a beautiful shaped lady as we all know her. I love to quote "the professor" in a film fragment I found, who says, when "Miss Lane" askes: What makes me so dumb? Well, just look at yourself at the mirror. Just look at that lovely face; What about those beautiful eyes? Those lips? What difference does it makes that you haven't got any brains? Well these words get some meaning if you learn that Miss Lane was played by Helen Kane. Have a look at the fragment. The words, spoken by the professor are at 5 minutes and 20 seconds:What about Helen Kane? She was a singer and actress during the 1920s and 1930s, born in August 1903 as Helen Schroeder and passed away in September 1966. She started her carriere in a vaudeville show by the Marx. Bros. and made her debut on Broadway in 1927. She made recordings and was a typically example of a so-called flapper wife. A flapper wife is a popular female type of the 1920s, typically a young woman characterized by a cynical attitude, a frank interest in sex, a penchant for daring fashion, including short, straight dresses, no petticoats, bobbed hair, stockings rolled below the knee, etc. together with the use of bright lipstick, and eye shadow, cosmetics introduced after W.W. 1.( The Pocket Dictionary of American Slang - compiled by Harold Wentworth-Stuart Berg Flexner). Betty Boop, our beloved cartoon star, was such a typically flapper wife, like there were so many of them in the 1920s. Helen Kane saw in her a rival, and, to be honest, Betty Boops film voice, Mae Questel, used the same childlike voice. According to Helen Kane, Richard Fleischer writes, the problem was not that she looked like Betty Boop, but that Betty Boop looked like her, sang like her, and, most important, used the phrase Boop-oop-a-doop, which Kane claimed to have invented.
In April 1934 Helen Kane sued the Fleischer Studios for stealing her signature words. I found a fragment from a film, where she uses it several times:The trial itself was like a comic itself, although the judges were very seriously. They compared her hair ( the arranged locks of her hair across her temples and cheeks, imitated by thousands of women) with that of Betty Boop's. One of the most hilarious moments was when the judges started to argument about the phrase:was it Boop-oop-a-doop, of Boop-boop-de-boop, or may be Boop-a-doop-oop, or might it sound like Boopy-doop-a-doop.
Helen Kane lost the trial. The judges ruled that Helen Kane had failed to prove that the defendants wrongfully appropriated her technique. Isn't this a great story? In one of the Betty Boop cartoons Betty sings, of course suggested by Max Fleischer himself: You can feed me bread and water - Or a great big bale of hay - But don't take my Boop-oop-a-doop away.
AT RANDOM:In A Sentimental Mood - Lee Konitz Quartet: Lee Konitz alto saxophone. Kenny Barron piano, James Genus bass and Kenny Washington drums. Recorded at the Sound on sound Studios New York on the 5th of October 1992
Time exposure for the 21st of December:
1937:
- you rascal you = django reinhardt-louis vola
- serenade for a wealthy widow / taj mahal = michel warlop o
1947:
- how high the moon = stan kenton o
1967:
- boo boo's birthday = thelonious monk quartet
1987:
- alabamy bound / brother can you spare a dime / cat and the dog / delirium / doin' the raccoon / goofus /happy feet / i surrender dear / i'll see you in my dreams / san / saxophobia / when day is done = banjophobia
1997:
PLAYLIST
due to a busy day at work, no time to listen to jazz.
Nederlands ( To the English translation )
In één van mijn bijdragen in deze weblog schreef ik over het boek Out of the Inkwell, geschreven door Richard Fleischer, de zoon van Max Fleischer, oprichter van de Fleischer Studios. Ik schreef over de Out of the Inkwell cartoons. Natuurlijk komt de periode van de jaren dertig met de Betty Boop cartoons ook aan bod. Over haar heb ik het al verschillende keren geschreven: Tunes For Toons , Betty Boop , Honolulu Baby , Musical Mountaineers and Mysterious Mose , maar ook over haar herkenningszinnetje: Boop-Boop-A-Doop. In het boek Out of the Inkwell vertelt Richard Fleischer een prachtig verhaal over deze bekende kreet. Zoals wellicht bekend, werd Betty Boop, zoals we haar kennen, geboren uit een hondenfiguur. Na een aantal cartoons veranderde dat in een aantrekkelijke dame, zoals we haar beter kennen. Uit een film tekende ik de volgende woorden op, waarin de professor op de vraag van Miss Lane, waarom ze zo onnozel is, zegt: Well, just look at yourself at the mirror. Just look at that lovely face, what about those beautiful eyes? Those lips? What difference does it makes that you haven't got any brains? ( = Ach, kijk eens in de spiegel. Kijk eens naar je aantrekkelijke gezicht, naar je mooie ogen, je mond, Wat maakt het uit dat je geen hersens hebt? ). Deze woorden krijgen wat diepere betekenis in de wetenschap dat Miss Lane in deze film gespeeld werd door Helen Kane. Kijk maar eens naar dit film fragment. De uitspraak komt langs na ongeveer 5 minuten en 20 seconden: Wat valt er te vertellen van Helen Kane? Ze was zangeres en actrice in de jaren twintig en dertig, geboren in augustus 1903 als Helen Schroeder en gestorven in september 1966. Ze begon haar carriere als vaudeville artieste bij de Marx. Bros. (Marx Brothers) en stond in 1927 voor het eerst op Broadway. Ze maakte plaatopnamen en was het toonbeeld van een echte zgn. flapper wife. Een flapper wife is een, en nu citeer ik het Amerikanse slang woordenboek, een populair type vrouw uit de jaren twintig, een jonge vrouw met een wat kinderlijk karakter, uit op avontuurtjes en flirten, gek op mooie kleren, zoals een kort recht ongetailleerd jurkje, geen petticoats, bob-haar, kousen opgerold tot onder de knie, gebruikmakend van helder rode lipenstift en oogschaduw, dat sinds de Eerste Wereldoorlog in de mode was geraakt. ( The Pocket Dictionary of American Slang - samengesteld door Harold Wentworth-Stuart Berg Flexner). Betty Boop, ons tekenfilmfiguurtje, is zo'n typisch voorbeeld van een flapper wife, zoals er zoveel rondliepen in de jaren twintig; het modebeeld uit die tijd. Helen Kane zag haar als een rivale in de gunst van de kijkers en, om eerlijk te zijn, ze leken ook wel erg veel op elkaar. Mae Questel, bijvoorbeeld, de stem van Betty Boop, had net zo'n hoog kinderlijk stemmetje als Helen Kane voor Betty bedacht. Richard Fleischer schrijft, dat het probleem niet zo zeer was dat ze op Betty Boop leek, maar dat Betty Boop op haar leek, net als haar zong, de zelfde stem had en ........ meest belangrijk, ook haar zinnetje Boop-oop-a-doop gebruikte, dat, volgens Kane, bij haar gepikt was.
In april 1934 daagde Helen Kane de Fleischer Studios voor de rechter voor het stelen van haar herkenningszinnetje. Ik vond een filmfragment, waarin Helen Kane dit zinnetje een paar keer gebruikt.De rechtzaak zelf was als een komische film, hoewel de rechters alles heel serieus bekeken. Ze vergeleken haar haar ( de krulletjes langs Betty Bop's voorhoofd bijvoorbeeld, die door alle vrouwen nagemaakt werden). Eén van de meest hilarische momenten in de rechtbank ging over wat nu eigenlijk de letterlijke tekst van Betty Boop en Helen Kane's herkenningszinnetje was: was het Boop-oop-a-doop, of Boop-boop-de-boop, of klonk het als Boop-a-doop-oop, of mischien toch gewoon Boopy-doop-a-doop.
Helen Kane verloor de rechtzaak. De rechters oordeelden dat Helen Kane had gefaald te bewijzen dat zij het zinnetje had uitgevonden. Is dit geen prachtig verhaal? In één van Betty Boop's cartoons doet Betty ook haar mond open en laat haar mening over het geheel horen. Ze zingt: You can feed me bread and water - Or a great big bale of hay - But don't take my Boop-oop-a-doo away. (Je kan me water en brood geven - of een grote baal met hooi - maar je blijft van mijn Boop-oop-a-doo af )
AT RANDOM:
In A Sentimental Mood - Lee Konitz Quartet: Lee Konitz altsax, Kenny Barron piano, James Genus bas en Kenny Washington slagwerk. Opgenomen in de Sound on sound Studios New York op 5 oktober 1992.
In A Sentimental Mood - Lee Konitz Quartet: Lee Konitz altsax, Kenny Barron piano, James Genus bas en Kenny Washington slagwerk. Opgenomen in de Sound on sound Studios New York op 5 oktober 1992.
Tijdopname voor 21 december:
1937:
- you rascal you = django reinhardt-louis vola
- serenade for a wealthy widow / taj mahal = michel warlop o
1947:
- how high the moon = stan kenton o
1967:
- boo boo's birthday = thelonious monk quartet
1987:
- alabamy bound / brother can you spare a dime / cat and the dog / delirium / doin' the raccoon / goofus /happy feet / i surrender dear / i'll see you in my dreams / san / saxophobia / when day is done = banjophobia
1997:
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
SPEELLIJST
Gisteren was een lange drukke dag op het werk, zodat er geen tijd over bleef om muziek te draaien.
Labels: Betty Boop, boop-oop-a-doop, helen kane, max and dave fleischer, max fleischer
posted by Anonymous at 5:49 AM
1 Comments:
This is terrific Hans! Betty Boop is such a wonderful character!
Well done.
Post a Comment
<< Home