Wednesday, March 11, 2009

Eliane Elias: Eerbetoon aan 50 jaar Bossa Nova

Eliane Elias: Eerbetoon aan 50 jaar Bossa Nova (Nederlands) Eliane Elias: Tribute to 50 years Bossa Nova (English)


Een (tamelijk uitgebreide) Eliane Elias Discografie - Hans Koert

Bossa Nova Stories
ELIANE ELIAS: Eerbetoon aan 50 jaar Bossa Nova
Hans Koert

Vandaag staat de nieuwe plaat van de Amerikaans - Braziliaanse pianiste en zangeres, de charmante Eliane Elias in de schijnwerper. Het album is getiteld Bossa Nova Stories en onlangs verschenen als de laatste in een rij van zo'n twintig voorgangers. Je vindt onderaan deze blog een overzicht van de platen die Eliane Elias de laatste vijfentwintig jaar op haar naam gezet heeft.
Deze plaat wil een eerbetoon zijn aan de Bossa Nova - de muziekstijl, die in 1958 werd geboren ( Bossa Nova betekent Nieuwe Trend) met het nummer Chega de Saudade ( ook wel bekend onder haar Engelse naam No More Blues) opgenomen door de Braziliaanse zangeres en actrice Elizete Moreira Cardoso, die in de jaren dertig ontdekt werd door niemand minder dan Jacob do Bandolim. In 1958 werd ze uitgenodigd om op een plaat te zingen getiteld Canção do Amor Demais, met daarop Bossa Nova titels gecomponeerd en geschreven door Antonio Carlos Jobim en Vinícius de Moraes, met João Gilberto op gitaar. Zowel Jobim als de Moraes staan geboekt als de geestelijke vaders van dit lied, terwijl het volgens mij al lang daarvoor door Victor op de plaat gezet werd door de Kentucky Jazz Babies in 1929 en door Eddie South vier jaar later; maar goed, zowel Jobim als de Moraes waren verantwoordelijk voor het Bossa Nova ritme, dat we allen zo goed kennen; een mix tussen de Braziliaanse-(Samba) en Amerikaanse ( bebop-jazz) muziekstijlen. De Bossa Nova werd in de jaren zestig razend populair (João Gilberto - Stan Getz), totdat de belangstelling voor de Bossa Nova van het grote publiek door een volgende hype in de muziek ingehaald werd. De Bossa Nova heeft echter wel stand weten te houden tussen de jazzstandards in het American Songbook, dat elke jazzmuzikant uit zijn hoofd kent.
liane Elias werd geboren in Sao Paolo (Brazilië) rond deze tijd en ze groeide in de jaren zestig op in een muzikaal gezin; haar moeder was een klassiek pianiste, die ook hield van jazz en Braziliaanse muziek. Als kind raakte ze gefascineerd door de jazz dankzij de muziek van Bill Evans. Ze leerde piano spelen en trad op in big bands, voordat ze begin jaren tachtig naar New York verhuisde. Hier leerde ze Randy Brecker kennen, met wie ze trouwde. Hun dochter, Amanda, overigens, bracht onlangs haar debuutplaat uit. Ze speelde mee in zijn band Steps Ahead, waarmee ze ook opnam. Vanaf die tijd is ze steeds actief gebleven in de muziek. Ik hoorde haar voor het eerst op de soundtrack van de film Calle 54. Op deze prachtige documentaire gewijd aan de Latijns-Amerikaanse muziek vertolkte ze de Baden Powell compositie Samba Triste samen met haar trio bestaande uit Marc Johnson en Satoshi Takeishi. Ik wil graag een fragment uit deze film Calle 54 laten horen met Eliane Elias: Samba Triste.

Eliane Elias tijdens het Northsea Jazzfestival - Rotterdam (juli 2008) (foto Hans Koert)
Ik hoorde haar voor het eerst live afgelopen jaar tijdens het Northsea Jazz Festival in Rotterdam; bij toeval, dat wel, en maar een kwartiertje, aangezien haar show, voorafgaand aan het optreden van Ron Carter was uitgelopen. Wat een geweldige vrouw, entertainer, pianist en vocalist. Je zou niet zeggen dat ze al rond de vijftig moet zijn. Een dag later gaf ze een interview in de Bol.Com stand op het centrale plein van Ahoy Rotterdam:

Ze vertelt dat ze gefascineerd is van de muziek van Bill Evans ( De reporter heeft duidelijk moeite de juiste uitspraak te vinden !), die in Rotterdam als een rode draad door haar programma liep. Bovendien was haar laatste plaat toen een eerbetoon aan zijn muziek: Something For You. Haar huidige echtgenoot, ze is ondertussen gescheiden van Randy Brecker, Marc Johnson, bassist in haar band, speelde met het Bill Evans Trio tot vlak voor Bill's dood in september 1980 en dankzij een tape, met zijn laatste opnamen en composities, kon Eliane dit eerbetoon maken aan Bill Evans, die ze al, ik schreef het eerder, als kind mateloos bewonderde. In augustus wordt in het Iridium in New York tijdens een week vol festiviteiten, de 80ste geboortedag van Bill Evans herdacht. Eliane zal dan elke avond optreden.
In het interview vertelt ze ook over haar nieuwe plannen, een plaat ter ere van de 50ste verjaardag van de Bossa Nova te maken; een album dat nu uitgekomen is. Het bevat 14 nummers met Bossa Nova klassiekers, sommige gecomponeerd door de maestro zelf, A.C. Jobim, zoals The Girl From Ipanema, Desafinado en Chega de Saudade natuurlijk, maar ook klassiekers als Too Marvelous For words, The More I See You en Day By Day; nu alle standards, die elke jazzmuzikant op zijn repertoire moet hebben. Een bijzonder nummer is Superwoman, een nummer gecomponeerd door Stevie Wonder waarop onze eigen Toots op zijn Muziekske mee mag spelen. Deze nummers, en dat zal niemand verbazen, zijn alle relaxte smooth around midnight uitvoeringen, sommige met groot orkest en strijkers; andere met een kwartet, waarin Oscar Castro-Neves op gitaar, Marc Johnson op bas, Paulo Braga op slagwerk en uiteraard Eliane achter de toetsen.
Ik vond een paar fragmenten van een concert, een paar jaar geleden opgenomen tijdens het San Javier Jazz festival in Spanje met Eliane Elias aan de vleugel, Gustavo Saiari op gitaar, Marc Johnson op bas en Satoshi Takeisha op slagwerk. De nummers zijn Ipanema en Doralice, beide terug te vinden op de CD The Dreamer, gewijd aan de muziek van Jobim.

Deze fascinerende zangeres heeft me met haar stem veroverd en ik hoop binnenkort meer van haar te kunnen beluisteren, zoals bijvoorbeeld haar eerbetoon aan Bill Evans. Tot slot nog een kort interview met Eliane uitgezonden op het Bloomberg channel.

I grew up in Sao Paulo in the 1960s, hearing the bossa nova which was all around us.(= Ik groeide op in Sao Paulo in de jaren zestig en overal klonk de Bossa Nova.) It was the popular music of our day, with its infectious rhythm and poetic lyrics. (= Het was de popmuziek van die dagen, met haar aanstekelijke ritme en poetische teksten) It was romantic, cool, jazzy, sensious.(= Het was vooral romantisch, cool, jazzachtig en gevoelig). I lived and breather this music. (= Deze muziek was als eten en drinken voor me). It's in my DNA.(= Het zit in mijn genen)

Een tamelijk uitgebreide Eliane Elias Discogafie
Hans Koert
(de meest recente albums staan eerst)

Bossa Nova Stories ( Blue Note / EMI)
Something for you ( Blue Note / EMI)
Around the city ( RCA Victor )
Dreamer ( Bluebird / BMG Music )
Kissed by nature ( Bluebird / RCA / Victor BMG) Everything I love ( Blue Note )
Eliane Elias Sings Jobim (Blue Note)
Impulsive (Stunt Records)
The Three Americas ( Blue Note )
Solos and Duets ( Blue Note Records)
On the Classical Side ( EMI Classics )
Paulistana ( Blue Note)
Fantasia (Blue Note)
Eliane Elias Plays Jobim ( Blue Note )
A Long Story (Manhattan / Blue Note)
So Far So Close ( Blue Note)
Cross Currents (Denon)( LP on Blue Note)

COMPIILATIONS:
= Brazilian Classics = A compilation of Eliane’s Blue Note years
= The Best of Eliane Elias, Volume 1: Originals
= Best of Eliane Elias Sings
= Best of Eliane Elias Plays
= Perspectiva
= Timeless Eliane Elias
= Illusions
= Amanda Passport
SPECIAL PROJECTS
Amanda Brecker - Here I Am
Marc Johnson - Shades of Jade
Portrait of Bill Evans
Denyce Graves - The Lost days
Steps Ahead

Labels: , , , ,

posted by Anonymous at 5:39 AM

0 Comments:

Post a Comment

<< Home