Nieuwjaarsconcert Porgy en Bess
( Naar de Nederlandse vertaling.)
On Sunday afternoon, the 20th of January, the Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen, in the southwest part of the Netherlands, opened with the Nieuwjaarsconcert ( New Year concert), its first jazz concert for 2008. In a packed club the audience could listen to a concert by the so-called Artist In Residence for this season, bass player Hein Van de Geyn. This time he introduced two musicians: bandoneon player Rony Verbiest and Cyrille Carreon.
In a flyer Hein Van de Geyn introduced this concert as something very special: Het wordt een verrassend concert, met heel mooie muziek. ( = It will become a concert full of surprises, with great music. ). Well, he didn't disappoint us; it became a special concert !.
He tells that he heard the music of Rony Verbiest on the bandoneon, on CD after the concerts in Porgy en Bess during previous concerts , and that he loved to have him a his guest in his second concert as Artist In Residence. Early December they met in Antwerp (Belgium) and played together. It promissed to become a great concert.
During the first short set, unaccountably only half an hour, the two musicians Hein Van de Geyn and Rony Verbiest both played some solo pieces. Hein played a great opener, titled Winter and Rony a nameless free improvisation, and tried to make some music together, but, unfortunally, there was but few synergy. Cyrill Carreon recited some poems, accompanied by Hein. The audience was surprised to learn that they left stage after half an hour. During the second set both musicians ( Cyrill was not present on stage) played some standards and, to be honest, there were some moments both musicians fused together, but most of the time it felt as if the two men played together for the very first time.
The third set promissed to become the best one. Hein played another great solo improvisation (Improvisation in A ) and proved why he is one of our best bass player. It was remarkable, as I said before in a previous blog, how smooth and soft, almost unplugged, Hein plays the bass. The audience was fascinated and as quiet a mice. Then Cyrille recited one more poem, before she started to sing ..... I simple can't imagine why she didn't use her voice that way in the previous sets; I don't think her reading poem appointed the concert. She has a pleasant voice and Hein is, as we know from previous concerts with Pauline Van Schaik and Fay Claassen a great accompanist.
Unfortunally for Rony Verbiest half way the third set his bandoneon got out of order and wasn't to fix. Due to this bad luck the concert got jammed and although both Hein and Cyrille tried to make the best of it ( Hein even played the piano in a duet with Cyrille) the concert fizzled out as a damb squib. The bad luck with the bandoneon were circumstances beyond their control, but it felt as if this concert was planned to early in the process of a spontaneous cooperation. And that was a pity !
AT RANDOM:
Grauna - TURIBIO SANTOS: Turibio Sandos guitar. Recorded 1997 for the Mistora Amigos album.
Time exposure for the 22nd of January:
1928:
PLAYLIST
On Sunday afternoon, the 20th of January, the Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen, in the southwest part of the Netherlands, opened with the Nieuwjaarsconcert ( New Year concert), its first jazz concert for 2008. In a packed club the audience could listen to a concert by the so-called Artist In Residence for this season, bass player Hein Van de Geyn. This time he introduced two musicians: bandoneon player Rony Verbiest and Cyrille Carreon.
In a flyer Hein Van de Geyn introduced this concert as something very special: Het wordt een verrassend concert, met heel mooie muziek. ( = It will become a concert full of surprises, with great music. ). Well, he didn't disappoint us; it became a special concert !.
He tells that he heard the music of Rony Verbiest on the bandoneon, on CD after the concerts in Porgy en Bess during previous concerts , and that he loved to have him a his guest in his second concert as Artist In Residence. Early December they met in Antwerp (Belgium) and played together. It promissed to become a great concert. 
During the first short set, unaccountably only half an hour, the two musicians Hein Van de Geyn and Rony Verbiest both played some solo pieces. Hein played a great opener, titled Winter and Rony a nameless free improvisation, and tried to make some music together, but, unfortunally, there was but few synergy. Cyrill Carreon recited some poems, accompanied by Hein. The audience was surprised to learn that they left stage after half an hour. During the second set both musicians ( Cyrill was not present on stage) played some standards and, to be honest, there were some moments both musicians fused together, but most of the time it felt as if the two men played together for the very first time.
The third set promissed to become the best one. Hein played another great solo improvisation (Improvisation in A ) and proved why he is one of our best bass player. It was remarkable, as I said before in a previous blog, how smooth and soft, almost unplugged, Hein plays the bass. The audience was fascinated and as quiet a mice. Then Cyrille recited one more poem, before she started to sing ..... I simple can't imagine why she didn't use her voice that way in the previous sets; I don't think her reading poem appointed the concert. She has a pleasant voice and Hein is, as we know from previous concerts with Pauline Van Schaik and Fay Claassen a great accompanist.
Unfortunally for Rony Verbiest half way the third set his bandoneon got out of order and wasn't to fix. Due to this bad luck the concert got jammed and although both Hein and Cyrille tried to make the best of it ( Hein even played the piano in a duet with Cyrille) the concert fizzled out as a damb squib. The bad luck with the bandoneon were circumstances beyond their control, but it felt as if this concert was planned to early in the process of a spontaneous cooperation. And that was a pity !
AT RANDOM:
Grauna - TURIBIO SANTOS: Turibio Sandos guitar. Recorded 1997 for the Mistora Amigos album.
Time exposure for the 22nd of January:
1928:
- shy anna = fred elizalde music
1978:
- fiesta / come rain or come shine = chick corea-gayle moran
- i ain't mad at you / moment's notice / sea breeze = lionel hampton-chick corea group
- airmail special / basin street blues / blues for oliver / hava negila / it don't mean a thing if it ain't got that swing /oliver twist / on the sunny side of the street / when the saints go marching in = lionel hampton-oliver jackson o
1998:
- apple honey / basie kick / blue kaper / in a sentimental mood / someone to watch over me = scott hamulton-frits landesbergen quintet
PLAYLIST
turibio santos/mistura amigos = belgian jazz/the golden age of belgian jazz - volume 2 = jacky terrasson/a paris = ray brown-john clayton-christian mcbride superbass quintet/super bass = complete hit-of-the-week/volume three 1931 -the 5-minute records +advertisment records (test pressings doug benson) (2) = freddie redd/in sweden = les tresors du jazz/1956 - cd 59 = luiz bonfa/solo in rio 1959
Retrospect
Benjamin Herman Quartet
Nederlands ( To the English translation )
Op zondagmidddag 20 januari 2008 vond in de Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen het nieuwjaarsconcert plaats, waarmee een nieuw jazz-jaar geopend werd. In een afgeladen club kon het publiek luisteren naar de zo genaamde Artist In Residence van dit seizoen, bassist Hein Van de Geyn. Deze keer had hij twee muzikanten meegebracht: de bandoneonspeler Rony Verbiest en voordrachtskunstenaar Cyrille Carreon.
In een vooraankondiging introduceert Hein Van de Geyn het concert als volgt: Het wordt een verrassend concert, met heel mooie muziek. Wel, hij heeft ons niet teleurgesteld .... het werd een verrassend concert ! Hij vertelt verder dat hij de muziek van Rony Verbiest op de bandoneon hoorde na afloop van een eerder concert in Porgy en Bess en dat dat de reden was om Rony Verbiest uit te nodigen als gast voor zijn tweede concert als Artist In Residence. Begin december kwamen ze in Antwerpen bij elkaar voor een oefensessie. Het beloofde een bijzonder concert te worden.
Tijdens de eerste korte set, om onverklaarbare redenen duurde die maar een half uur, speelden de twee musici Hein Van de Geyn en Rony Verbiest een paar solo stukken. Hein speelde het stuk Winter, een prachtig gevoelig openingsnummer en Rony een titelloze vrije improvisatie ( volgens mij weet hij zelf ook niet hoe het heet, zei Hein na afloop). Ze probeerden ook samen muziek te maken, maar, helaas, er viel maar weinig samenhang te bespeuren; de klik, waarop iedereen wachtte, kwam niet. Cyrill Carreon droeg, begeleid door Hein een paar gedichten voor in het Engels. Het publiek was verrast toen ze ontdekte dat de spelers al na een halfuur het podium verlieten. Tijdens de tweede set ( Cyrill was in de kleedkamer gebleven) speelden ze een aantal standards en, eerlijk gezegd, er waren een paar momenten, waarop het leek dat de muzikanten elkaar gevonden hadden, maar het bleef, voor het grootste deel, een aftasten naar elkaars mogelijkheden alsof de twee mannen voor het eerst samen speelden.
De derde set beloofde de beste te worden. Hein speelde opnieuw een prachtige solo ( een improvisatie in A ) en liet horen waarom hij één van de beste bassisten van Nederland is. Het was, zoals ik al in een eerdere blog heb verwoord, opmerkelijk hoe zacht en gevoelig hij speelt, haast onversterkt. Hij wist het publiek ademloos (zelfs een foto maken verstoort de muziek) en muisstil aan hem te binden. Tijdens één van de gedichten die Cyrille voordroeg begon ze plotseling te zingen ..... en ik vroeg me af waarom haar stem daarvoor niet eerder tijdens het concert gebruikt was. Voor mij voegde haar plezierige stem meer toe aan het concert dan haar gedichten; bovendien is Hein een kei in het begeleiden van zangeressen, denk maar aan eerdere optredens met Pauline van Schaik en Fay Claassen.
Halverwege de derde set bleef een knopje van de bandoneon vastzittten, hetgeen voor Rony Verbiest het eind van het concert betekende. Door deze domme pech stokte het concert en zowel Hein als Cyrille bleven wat verweesd alleen achter op het podium. Ze speelden en zongen nog wat samen ( Hein kroop zelfs achter de piano voor een mooi duet met Cyrille) maar toen bleek dat de bandoneon niet te herstellen was, ging het concert als een nachtkaarsje uit. Het concert eindigde dus verrassend en onbevredigend voor iedereen; het stukgaan van de bandoneon was een geval van overmacht, maar toch bleef het gevoel hangen dat dit concert iets te snel was gepland en dat er wat meer tijd aan het op elkaar inspelen besteed had moeten worden. Jammer !
AT RANDOM:
Grauna - TURIBIO SANTOS: Turibio Sandos gitaar Opgenomen 1997 voor het album Mistora Amigos.
Tijdopname voor 22 januari:
1928:
Benjamin Herman Quartet
Nederlands ( To the English translation )
Op zondagmidddag 20 januari 2008 vond in de Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen het nieuwjaarsconcert plaats, waarmee een nieuw jazz-jaar geopend werd. In een afgeladen club kon het publiek luisteren naar de zo genaamde Artist In Residence van dit seizoen, bassist Hein Van de Geyn. Deze keer had hij twee muzikanten meegebracht: de bandoneonspeler Rony Verbiest en voordrachtskunstenaar Cyrille Carreon.
In een vooraankondiging introduceert Hein Van de Geyn het concert als volgt: Het wordt een verrassend concert, met heel mooie muziek. Wel, hij heeft ons niet teleurgesteld .... het werd een verrassend concert ! Hij vertelt verder dat hij de muziek van Rony Verbiest op de bandoneon hoorde na afloop van een eerder concert in Porgy en Bess en dat dat de reden was om Rony Verbiest uit te nodigen als gast voor zijn tweede concert als Artist In Residence. Begin december kwamen ze in Antwerpen bij elkaar voor een oefensessie. Het beloofde een bijzonder concert te worden. Tijdens de eerste korte set, om onverklaarbare redenen duurde die maar een half uur, speelden de twee musici Hein Van de Geyn en Rony Verbiest een paar solo stukken. Hein speelde het stuk Winter, een prachtig gevoelig openingsnummer en Rony een titelloze vrije improvisatie ( volgens mij weet hij zelf ook niet hoe het heet, zei Hein na afloop). Ze probeerden ook samen muziek te maken, maar, helaas, er viel maar weinig samenhang te bespeuren; de klik, waarop iedereen wachtte, kwam niet. Cyrill Carreon droeg, begeleid door Hein een paar gedichten voor in het Engels. Het publiek was verrast toen ze ontdekte dat de spelers al na een halfuur het podium verlieten. Tijdens de tweede set ( Cyrill was in de kleedkamer gebleven) speelden ze een aantal standards en, eerlijk gezegd, er waren een paar momenten, waarop het leek dat de muzikanten elkaar gevonden hadden, maar het bleef, voor het grootste deel, een aftasten naar elkaars mogelijkheden alsof de twee mannen voor het eerst samen speelden. De derde set beloofde de beste te worden. Hein speelde opnieuw een prachtige solo ( een improvisatie in A ) en liet horen waarom hij één van de beste bassisten van Nederland is. Het was, zoals ik al in een eerdere blog heb verwoord, opmerkelijk hoe zacht en gevoelig hij speelt, haast onversterkt. Hij wist het publiek ademloos (zelfs een foto maken verstoort de muziek) en muisstil aan hem te binden. Tijdens één van de gedichten die Cyrille voordroeg begon ze plotseling te zingen ..... en ik vroeg me af waarom haar stem daarvoor niet eerder tijdens het concert gebruikt was. Voor mij voegde haar plezierige stem meer toe aan het concert dan haar gedichten; bovendien is Hein een kei in het begeleiden van zangeressen, denk maar aan eerdere optredens met Pauline van Schaik en Fay Claassen. Halverwege de derde set bleef een knopje van de bandoneon vastzittten, hetgeen voor Rony Verbiest het eind van het concert betekende. Door deze domme pech stokte het concert en zowel Hein als Cyrille bleven wat verweesd alleen achter op het podium. Ze speelden en zongen nog wat samen ( Hein kroop zelfs achter de piano voor een mooi duet met Cyrille) maar toen bleek dat de bandoneon niet te herstellen was, ging het concert als een nachtkaarsje uit. Het concert eindigde dus verrassend en onbevredigend voor iedereen; het stukgaan van de bandoneon was een geval van overmacht, maar toch bleef het gevoel hangen dat dit concert iets te snel was gepland en dat er wat meer tijd aan het op elkaar inspelen besteed had moeten worden. Jammer ! AT RANDOM:
Grauna - TURIBIO SANTOS: Turibio Sandos gitaar Opgenomen 1997 voor het album Mistora Amigos.
Tijdopname voor 22 januari:
1928:
- shy anna = fred elizalde music
1978:
- fiesta / come rain or come shine = chick corea-gayle moran
- i ain't mad at you / moment's notice / sea breeze = lionel hampton-chick corea group
- airmail special / basin street blues / blues for oliver / hava negila / it don't mean a thing if it ain't got that swing /oliver twist / on the sunny side of the street / when the saints go marching in = lionel hampton-oliver jackson o
1998:
- apple honey / basie kick / blue kaper / in a sentimental mood / someone to watch over me = scott hamulton-frits landesbergen quintet
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
SPEELLIJST
turibio santos/mistura amigos = belgian jazz/the golden age of belgian jazz - volume 2 = jacky terrasson/a paris = ray brown-john clayton-christian mcbride superbass quintet/super bass = complete hit-of-the-week/volume three 1931 -the 5-minute records +advertisment records (test pressings doug benson) (2) = freddie redd/in sweden = les tresors du jazz/1956 - cd 59 = luiz bonfa/solo in rio 1959
Retrospect
Benjamin Herman Quartet
Hans Koert
keepswinging@live.nl
SPEELLIJST
turibio santos/mistura amigos = belgian jazz/the golden age of belgian jazz - volume 2 = jacky terrasson/a paris = ray brown-john clayton-christian mcbride superbass quintet/super bass = complete hit-of-the-week/volume three 1931 -the 5-minute records +advertisment records (test pressings doug benson) (2) = freddie redd/in sweden = les tresors du jazz/1956 - cd 59 = luiz bonfa/solo in rio 1959
Retrospect
Benjamin Herman Quartet
Labels: cyrille carreon, hein van de geyn, porgy en bess, rony verbiest
posted by Anonymous at 5:38 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home