Miles Davis - Olympia 1960
( Naar de Nederlandse vertaling.)
Jazz should be live - jazz is improvised music, made at the spot, music of the moment. The best way to feel the spirit of jazz is to play it yourself ... with others. But is you don't play an instrument you'll have to manage with live concerts or, the best of the rest, LPs or CDs. Live jazz concerts are for me the most practicable. But what if the musicians passed away? Last week I found myself a 2CD set, titled: Miles Davis - Olympia - Mar. 20th, 1960 featuring John Coltrane released by Laserlight.
In 1960 Miles Davis had a quintet which was described by himself and most critics as the best small group of all time. Cannonball Adderley had left in the fall of 1959 and some other changes were made, like Wynton Kelly who took over the piano chair of Bill Evans and Jimmy Cobb, who replaced Philly Joe Jones as the new drummer. The young, promissing John Coltrane joined Miles Davis in 1958. I found a great fragment from a Theather Show by Robert Herridge, recorded on the 2nd of April 1959, featuring the Miles Davis Quintet with Miles Davis trumpet, John Coltrane tenor sax, Wynton Kelly piano, Paul Chambers bass and Jimmy Cobb drums. They play the tune So What. Cannonball Adderley, who should have played here too, had a headache, that's why Miles probably played some extra solos.
With these musicians Miles Davis left for Europe in the spring of 1960 for a tour, organized by Norman Granz, labeled as The First Extended European Tour. They toured along Paris ( 21st of March), Stockholm (22nd), Copenhagen (24th ), Düsseldorf, Amsterdam and Scheveningen ( near The Hague) on the 9th of April. This last concert was released by Lonehill Jazz on a record I reviewed in a previous blog titled Miles Davis Live In Den Haag and So What. It's amazing that most concerts on this tour are now available on CD.
Miles Davis had been in Paris before, 50 years ago, December 1957 with a European Quintet, on which he made the sound track for the film Ascenseur Pour L' Échafaud . The French public and critics didn't understand Miles habits, that gave him an air of superiority in their eyes. Now, three ye
ars later, Miles behaved himself and when you listen to the tunes you learn that not Miles, but John Coltrane was the star of the evening. When you listen to tunes like On Green Dolphin Street and Bye Bye Blues, you can hear the audience scream, shout and catcalled when John Coltrane takes his solo. Mind that John Coltrane's kind of modern jazz was complete unknown for the jazz audience in Europe. In fact, John Coltrane was the star of the evening and it is great to feel the enthusiasm of the audience during this concert .....
I found an unique fragment made during this tour, where John Coltrane playes with the Miles Davis sidemen ( without Miles), during that same tour at the concert in Düsseldorf. John Coltrane plays a great version of On Green Dolphin Street. Great music !!
If someone should ask me: Why do want to have all those concerts on CD? What's so great on a 10 CD box, titled Miles Davis The Complete Live Recordings ( 1948 - 1955) released by United Archives ( the 4CD box with the 1956 - 1957 recordings has been released last year) or the Miles 1960 European concert registrations?
Well, take the 1960 live European tour CDs and make a choice for, let's say So What. Play the intro of those tunes and listen to the minor changes in tones, rhythm, harmony, the unplayed notes - none of the versions is played in the same way. Isn't that great? That's why I wrote at the start of this contribution: Jazz should be live - jazz is improvised music, made at the spot, music of the moment.
The new Dutch Jazzism Magazine has been released. Enjoy the Leendert Van Der Valk contribution ( sorry, in Dutch only) titled Jagen op essentiële platen - Internet als mondiaal veilighuis.
Thanks Leendert for the great article.
Get yours today ...... at your news dealer ....
Goodbye - STEVE TURRE Septet: Steve Ture trombone, Regina Carter violin, Akua Dixon cello, Mulgrew Miler piano, Buster Williams bass, Lewis Nash drums, Kimati Dinizulu percussion. Recorded New York City 26-29th December, 1997 for Verve
Time exposure for the 19th of January:
1928:
Hans Koert
keepswinging@live.nl
PLAYLIST
steve turre/lotus flower = miles davis/featuring john coltrane - olympia Mart. 20th. 1960 - volume 1 and volume 2 = les tresors du jazz/1956 - volume 60
Retrospect
A Man Called Adam
Nederlands ( To the English translation )
Jazz hoort live te zijn - jazz is geimproviseerde muziek, ter plekke gemaakt, muziek van het moment. De beste manier om jazz te beleven is ..... het zelf spelen ..... met anderen. Maar als je geen instrument kunt bespelen zul je je moeten behelpen met concerten - jazz ondergaan vanaf de zijlijn. Of met platen .... Een concert bijwonen is voor mij in ieder geval het hoogst haalbare, maar wat als de musici, die je wilt horen al lang zijn overleden? Vorige week vond ik een set met twee CD's getiteld: Miles Davis - Olympia - Mar. 20th, 1960 featuring John Coltrane uitgegeven door Laserlight.
Het kwintet van Miles Davis uit 1960 was, vond hij zelf en met hem veel critici, het beste jazzcombo allertijden. Cannonball Adderley had in de herfst van 1959 de groep verlaten en Wynton Kelly was op de pianokruk van Bill Evans gaan zitten en Jimmy Cobb was de nieuwe slagwerker. John Coltrane, de jonge veelbelovende tenorsaxofonist, was er al bij vanaf 1958. Ik vond een schitterend fragment van een Theather Show, geproduceerd door Robert Herridge, opgenomen op 2 april 1959 waar dit jazzcombo compleet is, met Miles Davis trompet, John Coltrane tenorsax, Wynton Kelly piano, Paul Chambers bas en Jimmy Cobb slagwerk. Ze spelen het nummer So What. Cannonball Adderley, die eigenlijk mee had moeten spelen lag met hoofdpijn op bed; vandaar ook dat Miles wat extra solos speelt.
Miles Davis was als eens eerder in Parijs geweest, in 1957, vijftig jaar geleden, met Europese begeleiders, waarmee hij de beroemde filmsoundtrack voor Ascenseur Pour L'Échafaud opnam. Het was geen liefde op het eerste gezicht geworden: het Franse publiek en de critici snapten weinig van Miles' gedrag en omschreven het als arrogant en verwaand. Nu, drie jaar later, houdt Miles zich rustig en gedraagt zich. Als je naar de opnamen luistert van het concert in de Olympia in Parijs ontdek je dat niet Miles Davis, maar John Coltrane de ster van de avond is. Als je naar het publiek luistert, tijdens de solo's van Coltrane in On Green Dolphin Street en Bye Bye Blues, dan hoor je ze schreeuwen en fluiten. Bedenk dat het de eerste keer was dat het Franse publiek de nieuwe jazz van John Coltrane hoorde. De uitgelaten reacties van het publiek tijdens zijn solo's geven dit concert een meerwaarde. Eigenlijk was het dus Coltrane's feestje, die avond en eigenlijk gold dat voor de hele tournee.
Ik vond een uniek fragment gemaakt tijdens deze tournee, opgenomen tijdens het concert in Düsseldorf, waarin John Coltrane speelt met zijn begeleiders (zonder Miles Davis). John Coltrane speelt een prachtige uitvoering van On Green Dolphin Street. Zo hoort jazz te zijn !!
Misschien vragen sommigen zich af: Wat is er nou leuk aan al die live-concerten? Wie koopt er nu bijvoorbeeld zo'n 10 CD box, getiteld Miles Davis The Complete Live Recordings ( 1948 - 1955) uitgebracht door United Archives ( ondertussen is ook de 4-CD box met opnamen uit 1956 - 1957 verschenen ) of de concerten van deze tournee uit 1960? Ik zal het uitleggen: Neem van elk concert bijvoorbeeld één nummer, laten we zeggen So What en speel het intro af en luister naar de kleine verschillen in toon, melodie, harmonie en naar de niet gespeelde noten. Schitterend toch? En daarom begon ik dit blog ook met de constatering, dat Jazz live hoort te zijn - jazz is geimproviseerde muziek, ter plekke gemaakt, muziek van het moment.
De nieuwe Jazzism Magazine is uit. Geniet van het artikel geschreven door Leendert van der Valk, getiteld Jagen op essentiële platen - Internet als mondiaal veilighuis.
Bedankt Leendert voor het mooie artikel.
Get yours today ...... at your news dealer ......
AT RANDOM:
Goodbye - STEVE TURRE Septet: Steve Ture trombone, Regina Carter viool, Akua Dixon cello, Mulgrew Miler piano, Buster Williams bas, Lewis Nash slagwerk, Kimati Dinizulu percussie. Opgenomen New York City op 26-29 december 1997 voor Verve
Tijdopname voor 19 januari:
1928:
Hans Koert
PLAYLIST
steve turre/lotus flower = miles davis/featuring john coltrane - olympia mar. 20th. 1960 - volume 1 and volume 2 = les tresors du jazz/1956 - volume 60
Retrospect
A Man Called Adam
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Jazz should be live - jazz is improvised music, made at the spot, music of the moment. The best way to feel the spirit of jazz is to play it yourself ... with others. But is you don't play an instrument you'll have to manage with live concerts or, the best of the rest, LPs or CDs. Live jazz concerts are for me the most practicable. But what if the musicians passed away? Last week I found myself a 2CD set, titled: Miles Davis - Olympia - Mar. 20th, 1960 featuring John Coltrane released by Laserlight.
In 1960 Miles Davis had a quintet which was described by himself and most critics as the best small group of all time. Cannonball Adderley had left in the fall of 1959 and some other changes were made, like Wynton Kelly who took over the piano chair of Bill Evans and Jimmy Cobb, who replaced Philly Joe Jones as the new drummer. The young, promissing John Coltrane joined Miles Davis in 1958. I found a great fragment from a Theather Show by Robert Herridge, recorded on the 2nd of April 1959, featuring the Miles Davis Quintet with Miles Davis trumpet, John Coltrane tenor sax, Wynton Kelly piano, Paul Chambers bass and Jimmy Cobb drums. They play the tune So What. Cannonball Adderley, who should have played here too, had a headache, that's why Miles probably played some extra solos.With these musicians Miles Davis left for Europe in the spring of 1960 for a tour, organized by Norman Granz, labeled as The First Extended European Tour. They toured along Paris ( 21st of March), Stockholm (22nd), Copenhagen (24th ), Düsseldorf, Amsterdam and Scheveningen ( near The Hague) on the 9th of April. This last concert was released by Lonehill Jazz on a record I reviewed in a previous blog titled Miles Davis Live In Den Haag and So What. It's amazing that most concerts on this tour are now available on CD.
Miles Davis had been in Paris before, 50 years ago, December 1957 with a European Quintet, on which he made the sound track for the film Ascenseur Pour L' Échafaud . The French public and critics didn't understand Miles habits, that gave him an air of superiority in their eyes. Now, three ye
ars later, Miles behaved himself and when you listen to the tunes you learn that not Miles, but John Coltrane was the star of the evening. When you listen to tunes like On Green Dolphin Street and Bye Bye Blues, you can hear the audience scream, shout and catcalled when John Coltrane takes his solo. Mind that John Coltrane's kind of modern jazz was complete unknown for the jazz audience in Europe. In fact, John Coltrane was the star of the evening and it is great to feel the enthusiasm of the audience during this concert .....I found an unique fragment made during this tour, where John Coltrane playes with the Miles Davis sidemen ( without Miles), during that same tour at the concert in Düsseldorf. John Coltrane plays a great version of On Green Dolphin Street. Great music !!
If someone should ask me: Why do want to have all those concerts on CD? What's so great on a 10 CD box, titled Miles Davis The Complete Live Recordings ( 1948 - 1955) released by United Archives ( the 4CD box with the 1956 - 1957 recordings has been released last year) or the Miles 1960 European concert registrations?
Well, take the 1960 live European tour CDs and make a choice for, let's say So What. Play the intro of those tunes and listen to the minor changes in tones, rhythm, harmony, the unplayed notes - none of the versions is played in the same way. Isn't that great? That's why I wrote at the start of this contribution: Jazz should be live - jazz is improvised music, made at the spot, music of the moment.
The new Dutch Jazzism Magazine has been released. Enjoy the Leendert Van Der Valk contribution ( sorry, in Dutch only) titled Jagen op essentiële platen - Internet als mondiaal veilighuis.
Thanks Leendert for the great article.
Get yours today ...... at your news dealer ....
AT RANDOM:
Goodbye - STEVE TURRE Septet: Steve Ture trombone, Regina Carter violin, Akua Dixon cello, Mulgrew Miler piano, Buster Williams bass, Lewis Nash drums, Kimati Dinizulu percussion. Recorded New York City 26-29th December, 1997 for Verve
Time exposure for the 19th of January:
1928:
- take it easy / jubilee stomp / east st. louis toodle-oo / harlem twist = duke ellington o
- my daddy rocks me = husk o'hare wolverines
1938:
- drummer's delight = barney bigard o
- oh lady be good = slim and slam
1968:
- beverly / goin' out of my head / good pickin's / lookin' east / reach out / up over and out = hank mobley sextet
Hans Koert
keepswinging@live.nl
PLAYLIST
steve turre/lotus flower = miles davis/featuring john coltrane - olympia Mart. 20th. 1960 - volume 1 and volume 2 = les tresors du jazz/1956 - volume 60
Retrospect
A Man Called Adam
Nederlands ( To the English translation )
Jazz hoort live te zijn - jazz is geimproviseerde muziek, ter plekke gemaakt, muziek van het moment. De beste manier om jazz te beleven is ..... het zelf spelen ..... met anderen. Maar als je geen instrument kunt bespelen zul je je moeten behelpen met concerten - jazz ondergaan vanaf de zijlijn. Of met platen .... Een concert bijwonen is voor mij in ieder geval het hoogst haalbare, maar wat als de musici, die je wilt horen al lang zijn overleden? Vorige week vond ik een set met twee CD's getiteld: Miles Davis - Olympia - Mar. 20th, 1960 featuring John Coltrane uitgegeven door Laserlight.
Het kwintet van Miles Davis uit 1960 was, vond hij zelf en met hem veel critici, het beste jazzcombo allertijden. Cannonball Adderley had in de herfst van 1959 de groep verlaten en Wynton Kelly was op de pianokruk van Bill Evans gaan zitten en Jimmy Cobb was de nieuwe slagwerker. John Coltrane, de jonge veelbelovende tenorsaxofonist, was er al bij vanaf 1958. Ik vond een schitterend fragment van een Theather Show, geproduceerd door Robert Herridge, opgenomen op 2 april 1959 waar dit jazzcombo compleet is, met Miles Davis trompet, John Coltrane tenorsax, Wynton Kelly piano, Paul Chambers bas en Jimmy Cobb slagwerk. Ze spelen het nummer So What. Cannonball Adderley, die eigenlijk mee had moeten spelen lag met hoofdpijn op bed; vandaar ook dat Miles wat extra solos speelt. Met deze musici gaat Miles Davis in het voorjaar van 1960 op tournee naar Europa. De concerten zijn georganiseerd door Norman Granz, die de tournee het label: The First Extended European Tour ( = De eerste uitgebreide Europese tournee) meegeeft. Ze geven concerten in o.a. Parijs ( op 21 maart), Stockholm (de 22ste), Kopenhagen (de 24ste ), Düsseldorf, Amsterdam en Scheveningen ( bij Den Haag) op de 9de april. Dit laatste concert is uitgebracht op een Lonehill Jazz uitgave, waarover ik in twee eerder blogs al schreef: Miles Davis Quintet Live In Den Haag en So What. Het is opvallend dat de meeste concerten van deze tournee op CD zijn uitgebracht.
Miles Davis was als eens eerder in Parijs geweest, in 1957, vijftig jaar geleden, met Europese begeleiders, waarmee hij de beroemde filmsoundtrack voor Ascenseur Pour L'Échafaud opnam. Het was geen liefde op het eerste gezicht geworden: het Franse publiek en de critici snapten weinig van Miles' gedrag en omschreven het als arrogant en verwaand. Nu, drie jaar later, houdt Miles zich rustig en gedraagt zich. Als je naar de opnamen luistert van het concert in de Olympia in Parijs ontdek je dat niet Miles Davis, maar John Coltrane de ster van de avond is. Als je naar het publiek luistert, tijdens de solo's van Coltrane in On Green Dolphin Street en Bye Bye Blues, dan hoor je ze schreeuwen en fluiten. Bedenk dat het de eerste keer was dat het Franse publiek de nieuwe jazz van John Coltrane hoorde. De uitgelaten reacties van het publiek tijdens zijn solo's geven dit concert een meerwaarde. Eigenlijk was het dus Coltrane's feestje, die avond en eigenlijk gold dat voor de hele tournee. Ik vond een uniek fragment gemaakt tijdens deze tournee, opgenomen tijdens het concert in Düsseldorf, waarin John Coltrane speelt met zijn begeleiders (zonder Miles Davis). John Coltrane speelt een prachtige uitvoering van On Green Dolphin Street. Zo hoort jazz te zijn !!
Misschien vragen sommigen zich af: Wat is er nou leuk aan al die live-concerten? Wie koopt er nu bijvoorbeeld zo'n 10 CD box, getiteld Miles Davis The Complete Live Recordings ( 1948 - 1955) uitgebracht door United Archives ( ondertussen is ook de 4-CD box met opnamen uit 1956 - 1957 verschenen ) of de concerten van deze tournee uit 1960? Ik zal het uitleggen: Neem van elk concert bijvoorbeeld één nummer, laten we zeggen So What en speel het intro af en luister naar de kleine verschillen in toon, melodie, harmonie en naar de niet gespeelde noten. Schitterend toch? En daarom begon ik dit blog ook met de constatering, dat Jazz live hoort te zijn - jazz is geimproviseerde muziek, ter plekke gemaakt, muziek van het moment.
De nieuwe Jazzism Magazine is uit. Geniet van het artikel geschreven door Leendert van der Valk, getiteld Jagen op essentiële platen - Internet als mondiaal veilighuis.
Bedankt Leendert voor het mooie artikel.
Get yours today ...... at your news dealer ......
AT RANDOM:
Goodbye - STEVE TURRE Septet: Steve Ture trombone, Regina Carter viool, Akua Dixon cello, Mulgrew Miler piano, Buster Williams bas, Lewis Nash slagwerk, Kimati Dinizulu percussie. Opgenomen New York City op 26-29 december 1997 voor Verve
Tijdopname voor 19 januari:
1928:
- take it easy / jubilee stomp / east st. louis toodle-oo / harlem twist = duke ellington o
- my daddy rocks me = husk o'hare wolverines
1938:
- drummer's delight = barney bigard o
- oh lady be good = slim and slam
1968:
- beverly / goin' out of my head / good pickin's / lookin' east / reach out / up over and out = hank mobley sextet
Hans Koert
PLAYLIST
steve turre/lotus flower = miles davis/featuring john coltrane - olympia mar. 20th. 1960 - volume 1 and volume 2 = les tresors du jazz/1956 - volume 60
Retrospect
A Man Called Adam
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Labels: john coltrane, miles davis; concertgebouw, olympia
posted by Anonymous at 6:16 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home