Donn Andre: Het bezoek van de Catatonic Five aan Nederland (1956)

DONN ANDRE herinnert zijn CATATONIC FIVE Tour naar Nederland (1956).
We speelden tot eind juli in Scheveningen bij Pia Beck - steeds drie concerten per dag in één van de clubs in het gebouw: (Flying Dutchman, Scheherazade en Les Galleries). (in vertaling) (Donn Andre)
Donn Andre - Hans Koert

Donn Andre: The 1956 Dutch Catatonic Five tour (English) Donn Andre: Het bezoek van de Catatonic Five aan Nederland (1956) (Nederlands)

Een paar weken geleden plaatste ik een blog met daarin de herinneringen van Jimmy Wormworth, getiteld: Jimmy Wormworth: Het Studenten Cruiseprogramma en zijn verblijf in Nederland (1956)
Jimmy bezocht Nederland in de zomer van 1957 en stond met zijn American Jazz Sextet, in het voorprogramma van het J.J. Johnson Quintet concert in het Concertgebouw in Amsterdam, augustus 1957. Dit concert is onlang uitgebracht op een cd door het voormalige Nederlands Jazz Archief ( nu Muziek Centrum Nederland) in de serie Jazz at the Concertgebouw. Het jaar daarvoor, 1956, bezocht Jimmy Nederland voor de allereerste keer als lid van de Catatonic Five, een studentenband, die voornamelijk dixielandmuziek speelde, o.l.v. banjospeler Donn Andre. Hoewel ik beloofde om deze week de herinneringen van Jimmy Wormworth te publiceren m.b.t. tot de zomer van 1957, moet dat nog even wachten, want, wat denk je, dat er gebeurde? Ik kreeg een uitgebreid verslag, met nieuwe feiten, van niemand minder dan Donn Andre, de leider van de Catatonic Five ....... Voor de chronologie lijkt het me beter eerst zijn herinneringen naast die van Jimmy Wormworth te leggen.

Een advertentie van de Pia Beck club De Vliegende Hollander ( Zeeuws Dagblad - 12 mei 1962) (bron: Krantenbank Zeeland)

Hier volgt, in vertaling, het uitgebreide verhaal van Donn Andre:
De Catatonic Five (plus One) was een band die opgericht was op het Hamilton College in Clinton NY in 1953. Ik kwam erbij op banjo als freshman, als eerstejaars student, en in 1954 werd ik de leider. We speelden op weg naar Holland in juni 1956 op het Holland-Amerika Lijnschip, de SS Waterman. Op beide tochten, zowel heen als terug uit Europa, speelden we tweemaal per dag, hoofdzakelijk voor studenten. Ik had de winter daarvoor de gevierde Hollandse pianiste Pia Beck ontmoet en zij had ons uitgenodigd om eind juni in haar club te spelen, de Vliegende Hollander in Scheveningen bij Den Haag. Het kostte nogal wat moeite om een werkvergunning te krijgen. We werden ondergebracht in het appartement van de clubmanager in Den Haag, gelegen boven de in-town winter Flying Dutchman. De werkvergunning was er binnen twee weken. We speelden in Scheveningen tot eind juli, drie optredens, steeds in elk van de drie clubs die in het gebouw waren ( Flying Dutchman, Sheherzade en Les Galleries)( = De Galerie); daarna trokken we er op uit, Europa in, met twee gehuurde Opels. We kwamen terug in Den Haag eind augustus en speelden nog tijdens een schnabbel in Winschoten, om daarna de boot, de SS Zuiderkruis, terug te nemen naar de VS.

Pia Beck zegt in haar biografie ( The Pia Beck Story) over het contracteren van buitenlandse musici: Ik heb altijd succes gehad in Scheveningen, wie ik ook meebracht als begeleiders of extra attracties. Ieder jaar zocht ik daarvoor een andere musicius uit. ( in Muziek in zwart-wit - Cor Gout)

Pia Beck ( Zeeuws Dagblad- 10 december, 1960) ( bron: Krantenbank Zeeland)
De foto van Jimmy op de SS Waterman heb ik genomen, of misschien een vrouw, die Caroline heette, waarmee we bevriend raakten. De leden van de band waren, behalve ikzelf op banjo (en leider, manager, reisleider en manusje-van-alles .....); Jimmy Wormworth op slagwerk; Peter Ill op trompet; Phil Mead op trombone; Johnnie Johnson aan de piano en Emerson Brown op klarinet en sopraansax. Overigens, een andere muzikant uit Utica NY, Ronnie Zito (die later speelde bij Woody Herman en andere bands) speelde vaak bij de Catatonic Five. Eigenlijk was Ronnie onze slagwerker totdat zijn gezin het niet langer goed vond dat hij in 1956 mee naar Europa ging in. Een paar andere muzikanten, die ik graag wil noemen, die met ons speelden, waren Charlie Traeger, bassist bij Bob Wilber; Charlie Queener, pianist; Billy Rubenstein, pianist bij Kai Winding; Mike Parker (trompet) en Derry Hall (piano). Een ander hoogtepunt uit het bestaan van de Catatonic Five was een optreden in Carnegie Hall in NYC in november 1956 tegenover de Jack Crystal's Central Plaza All-Stars. Jimmy speelde toen overigens ook met ons mee.

Federal Jazz Commision (Washington DC) voor de Guldfisken bar in Køge (Denemarken) maart 1998. Donn is de banjoist.
De leden van de andere band waren, voor zover ik me kan herinneren Dick Wellstood piano; Gene Sedric (klarinet); Panama Francis (slagwerk), Johnny Windhurst (trompet), Lou McGarrity (trombone) en Conrad Janis (trombone). en wat mezelf betreft, ik heb in allerlei bands met muzikanten uit de omgeving van Washingon DC gespeeld sinds ik daar in 1960 kwam wonen, waarvan de Southern Comfort en meest recent de Federal Jazz Commission de bekendste zijn - laatstgenoemde werd drie jaar geleden opgeheven. Beide bands speelden heel wat keren op allerlei festivals; en de FJC toerde ook door Denemarken in 1998. Ik speelde ook als banjoist bij de Louisiana Jazz Band uit Kopenhagen van 1989 tot 1991, toen ik daar op de Ambassade werkte.
De leider van de Louisiana Jazz Band uit Kopenhagen was Per Birge Seehusen. Tijdens verschillende optredens in Køge (Denemarken) speelde ik met de Lousisiana, maar ook met de Ricardo's Jazzmen, die prima spelers bevatte ( zoals Jørgen Svare uit Papa Bue's Viking Jazz Band, en Borge Ehler uit de Ricardo's). Op dit moment speel ik niet. Dag! In jazz,
Donn Andre

Bedankt voor je uitgebreide stuk met herinneringen aan je reis naar Holland in de zomer van 1956. De volgende keer pakken we de draad weer op met de herinneringen van Jimmy Wormworth’s reis naar Nederland in 1957.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Vraag de Keep Swinging nieuwsbrief.

Donn Andre, banjoïst en gitarist, leider van de Catatonic five bezocht Nederland in de zomer van 1956 als muzikant tijdens een zgn. Student Cruise Program van de Holland-Amerika Lijn en de NBBS. Zijn groep, die bestond uit studenten, speelde in de Vliegende Hollander in Scheveningen, de club van Pia Beck. Eén van de leden van zijn Catatonic Five was slagwerker Jimmy Wormworth, die het jaar daarop als leider van het American Jazz Sextet in het voorprogramma van het J. J. Johnson concert in het Concertgebouw mocht optreden. Je vindt zijn herinneringen over zijn eerste bezoek aan ons land met de Catatoniuc five in een eerdere blog. Later komen Jimmy's herinneringen aan 1957 aan bod.

Retrospect Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Donn Andre: The 1956 Dutch Catatonic Five tour

DONN ANDRE: The 1956 Dutch CATATONIC FIVE Tour.
We played in Scheveningen at Pia Beck's through the end of July, working three performances in each of the three clubs in the building (Flying Dutchman, Scheherazade and Les Galleries). (Donn Andre)
Don Andre - Hans Koert

Donn Andre: The 1956 Dutch Catatonic Five tour (English) Donn Andre: De Catatonic Five toernee in Nederland (1956) (Nederlands)

Last week I posted the recollections of Jimmy Wormworth, drummer and leader of the American Jazz Quintet / Sextet, entitled Jimmy Wormworth: the 1956 Student Cruise Program and stay in Holland. Jimmy visited The Netherlands in 1957 and was, with his American Jazz Sextet, part of the Jay Jay Johnson Quintet concert at the Concertgebouw of Amsterdam. The previous year Jimmy visited Holland for the very first time as a member of the Catatonic Five, a student band, playing dixieland music, directed by Donn Andre.
I promissed to post the second part of Jimmy's recollections this week, but, guess ........ Donn Andre sent me an extensive message with his recollections of this 1956 Catatonic Five tour, so I decided to post that first before continuing with Jimmy's story about his 1957 trip to Europe. Let's share Donn Andre's recollection:

A Dutch advertisement of the Pia Beck club De Vliegende Hollander ( The Flying Dutchman) ( Zeeuws Dagblad - 12th of May, 1962) (source: Krantenbank Zeeland) ( click to enlarge)

The Catatonic Five (plus One) was a band started at Hamilton College in Clinton NY in 1953. I joined it on banjo in 1954 as a freshman, and took over leadership in 1956. We did play our way over to Holland in June 1956 on the Holland-America Line's SS Waterman. On both the voyage to and from Europe the band played for mainly college students usually twice a day. I had made contact with the renowned Dutch pianist Pia Beck the previous winter and she invited us to play at "her" club, the Vliegende Hollander (Flying Dutchman) in the resort town of Scheveningen when we got to Den Haag (= The Hague) in late June. We had trouble getting a work permit, but were given lodging in the club manger's apartment in downtown Den Haag. which was located above the in-town winter Flying Dutchman and the permit came through after two weeks. We played in Scheveningen through the end of July, working three performances in each of the three clubs in the building (Flying Dutchman, Scheherzade and Les Galleries); then set out with two rented Opels to tour Europe. We returned to Den Haag in late August, had a gig up in Winschoten, then took the SS Zuiderkruis back to the States.

Pia Beck says about the fact that foreign musicians played at her club: Ik heb altijd succes gehad in Scheveningen, wie ik ook meebracht als begeleiders of extra attracties. (= I have been always succesful in Scheveningen, even not to say my accompanists or extra attractions.) Ieder jaar zocht ik daarvoor een andere musicius uit. (= Each year I invited another musician) ( in Muziek in zwart-wit - Cor Gout)

Pia Beck ( Zeeuws Dagblad- 10th December, 1960) ( source: Krantenbank Zeeland)
The picture of Jimmy on the SS Waterman was taken by me, or perhaps a lady named Caroline who befriended us. The band members were me on banjo (and leader/manager/tour leader, etc.); Jimmy Wormworth on drums; Peter Ill on trumpet; Phil Mead on trombone; Johnnie Johnson on piano; Emerson Brown on clarinet/soprano. Of note is that another Utica NY product, Ronnie Zito (Woody Herman, among others) also worked frequently with the Catatonic Five. In fact, Ronnie was our drummer until his family would not let him travel to Europe with us in 1956. Some other notable musicians who worked with us were Charlie Traeger (double bass), with Bob Wilber), Charlie Queener (piano), Billy Rubenstein (piano at Kai Winding's ), Mike Parker (trumpet) and Derry Hall (piano). Another real highlight for the Catatonic Five was a performance in Carnegie Hall in NYC in November 1956, playing opposite Jack Crystal's Central Plaza All-Stars. Jimmy played that gig with us, too. Federal Jazz Commision (Washington DC) at the Guldfisken bar in Køge (Denmark) March 1998. Donn is the banjo player.
The members of the other band, as best I can remember were: Dick Wellstood piano), Gene Cedric (clarinet), Panama Francis (drums), Johnny Windhurst (trumpet), Lou McGarrity (trombone), Conrad Janis (trombone). As for me, I have worked with many Washington area musicians in a number of mostly trad jazz bands since moving to the area in 1960, notable of which were Southern Comfort and most recently the Federal Jazz Commission, which disbanded three years ago. Those two bands played numerous festivals; and the FJC toured Denmark in 1998. I also was a member of the Louisiana Jazz Band of Copenhagen from 1989 to 1991.
The Louisiana Jazz Band of Copenhagen: leader was Per Birge Seehusen. There was another gig where I played with a group in Koge Denmark) that was mostly Lousisiana, but also from Ricardo's Jazzmen, with good players (e,g, Jørgen Svare from Papa Bue's Viking Jazz Band, and Borge Ehler from Ricardo's). I am presently inactive.
Dag! In jazz, ( Donn Andre )
Thanks Donn for your lengthy recollections about your trip to Holland. I hope to post the Jimmy Wormworth recollections for 1957 later.
Hans Koert
keepswinging@live.nl

If you love to receive the Keep Swinging newsletter in future, please register. Send me an e-mail and you will receive the Keep Swinging newsletter in future.
Donn Andre, a banjo and guitar player, visited Holland in the summer of 1956 at a Student Cruise Program of the Holland America Line and the NBBS. His group, the Catatonic Five, performed at the Vliegende Hollander in Scheveningen, the club of Dutch entertainer and piano player Pia Beck. One of the members of his band was Jimmy Wormworth, drummer, who was the leader of the American Jazz Sextet, a group of students to play as the opening performance at the J. J. Johnson Quintet concert at the Concertgebouw in Amsterdam. You can find his recollection about this 1956 tour in this Keep Swinging blog too. If you don't want to miss any contribution at the Keep Swinging blog follow it at Twitter or ask for its free newsletter.
Retrospect Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Jimmy Wormworth: Het Studenten Cruiseprogramma en zijn verblijf in Nederland (1956)

JIMMY WORMWORTH: Het STUDENTEN CRUISE PROGRAMMA en zijn verblijf in Nederland (1956)
Jazzmuzikant Jimmy Wormworth, slagwerker, herinnert zijn eerste optredens in Nederland (1956 en 1957).
Hans Koert ( Met dank aan Jimmy Wormworth en Faith Gibson) Sinds vorige jaar, na meer dan vijftig jaar, kunnen we dan eindelijk horen hoe goed het J. J. Johnson Quintet speelde tijdens haar concert van 17 augustus 1957 in het Concertgebouw in Amsterdam. Dankzij jazzproducer Lou van Rees, die het concert op tape vastlegde, kunnen we het kwintet nu beluisteren, met daarin J.J. Johnson op trombone ( en het zelden gehoorde Trombonium), Bobby Jaspar op tenorsax en fluit, Tommy Flanagan aan de piano, Wilbur Little op bas en Elvin Jones op slagwerk. Dankzij de recensies die verschenen en het uitgebreide boekje met tekst van jazzjournalist Bert Vuijsje, lijkt het hele concert nu te zijn vastgelegd voor het nageslacht. Maar hoe zit het met de eerste set? De set voor de pauze? Toen mochten zes (!) jonge Amerikaanse muzikanten (in feite vijf Amerikanen en één Nederlander) het publiek vermaken in afwachting van hun grote held J. J. Johnson - en dat is, voorwaar, geen gemakkelijke opgave. Is die eerste set ook bewaard gebleven op tape? Heeft iemand foto's gemaakt? Dit, en meer van dat soort vragen, kreeg ik een paar jaar geleden van de, in 1957 achttienjarige altsaxofonist, George Braithwaite, die later een kortstondige bekendheid kreeg met een aantal prachtige Blue Noteplaten. Ik moest hem vertellen dat er helaas niets bewaard was of vastgelegd, totdat ik in contact kwam met Faith Gibson, een in Amerika geboren zangeres, die nu in Duitsland woont. Zij introduceerde me bij haar vriend Jimmy Wormworth, de voormalige leider van datzelfde American Jazz Sextet. Het schip SS. Waterman, één van de cruiseschepen van de Holland Amerika Lijn.
Dankzij Faith, die Jimmy vroeg naar zijn herinneringen over dit concert, kreeg ik een uitgebreid verhaal en een gesproken interview met Jimmy, met unieke foto's die teruggrijpen naar zijn eerste bezoek aan Nederland in 1956, het jaar voorafgaand aan het Concertgebouwconcert.
Je vindt het verhaal over dit American Jazz Sextet in drie bijdragen, getiteld: Jimmy Wormworth: Het Studenten Cruiseprogramma en zijn verblijf in Nederland (1956) - Jimmy Wormworth: Het American Jazz Quintet in Nederland (1957) en Het American Jazz Sextet als openingsnummer van het J.J.Johnson concert (augustus 1957). Vandaag deel 1 over Jimmy's herinneringen aan zijn eerste bezoek aan Nederland.
Jimmy Wormworth aan dek van één van de Holland-Amerika Lijnschepen (1956 of 1957) (foto: Jimmy Wormworth)
Jimmy Wormworth werd geboren als James E. Wormworth III in Utica, New York, in augustus 1937. Hij groeide op in een muzikale familie; zijn vader was (ook) slagwerker en een oom, Dick Mariani speelde tenorsax. In 1956 en 1957 reisde hij naar Europa (de perioden waar we't in deze blogs over hebben) en terug in de VS ontwikkelde hij zich in de daarop volgende decade tot een veelgevraagd begeleider van muzikanten als Nellie Lutcher (1958), Lou Donaldson, Mal Waldron en de Lambert, Hendricks & Ross zanggroep. Hij nam platen op met o.a. Lou Donaldson, en met Charlie Rouse, Al Haig, J.R. Monterose, Tardo Hammer en John Marshall. Met laatstgenoemde treedt hij op 4 juni 2011 op in de Roode Steen in Hoorn met Ferdinand Povel, die deze week de VPRO Boy Edgar-prijs krijgt. Leonard Feather prijst Jimmy in zijn "nieuwe"(!) editie van de Encyclopedia of Jazz (1960) als one of the most promissing drummers of the New York scene. (= één van de meest veelbelovende slagwerkers uit de New York Jazzscene).
Jimmy Wormworth in de Fat Cat Jazz & Billiards club in Greenwich Village/NYC( photo courtesy: Holly Wormworth)
Toen Jimmy zijn studies had afgerond werd hij uitgenodigd om mee te doen aan een zgn Studenten Cruiseprogramma van de Holland Amerika Lijn, die toen een regelmatige lijndienst onderhield tussen New York en Rotterdam. Het Studenten Cruiseprogramma hield in, dat je een gratis overtocht kreeg, maar dan moest je wel optreden voor de gasten. De boot vertrok ergens in juni vanuit New York en voor Jimmy en zijn vrienden was de terugtocht gepland eind augustus vanuit Rotterdam. In de tussendtijd mochten de muzikanten in Europa blijven en doen waar ze zin in hadden, als ze zich eind augustus maar weer aan boord meldden en speelden. A Student Cruise Program - which left New York after the colleges had set up in June and returned the students to the US end of August and they were left alone in between in Europe to do what they wanted to do, vertelt Jimmy. (ps: Ook Nederlandse jazzstudenten kwamen zo goedkoop in Amerika - Aart Gisolf, vertelde me, speelde eind jaren vijftig ook tijdens zo'n overtocht met de SS Waterman).
Faith Gibson en Jimmy Wormworth (foto: Faith Gibson) Jimmy herinnert zich nog de overtocht met de SS Waterman, een voormalig troepenschip, dat nog gebruikt was bij het vervoer van Nederlandse soldaten naar het toenmalige Nederlandsch Indië en de repatriëring van mensen die terug naar Holland wilden. Het schip werd begin jaren vijftig verbouwd en kwam in handen van de Holland Amerika Lijn. Eenmaal in Rotterdam aangekomen hadden ze een aantal weken vrij, voordat ze zich eind augustus weer aan bord moesten melden. De leider van de groep was banjoïst - gitarist Donn Andre, die nu net buiten Washington DC woont. Hij schijnt nog steeds actief te zijn in zijn Catatonic Five, de dixielandband, die al sinds de oprichting in 1954 zo heet. Hij speelde jaren in de Southern Comfort, een band die vermaard was in Washington DC en omgeving en tijdens zijn verblijf aan de Amerikaanse ambassade in Kopenhagen, waar hij werkte, speelde hij in de Deense groep, de Louisiana Jazz Band. De Amerikaanse studenten moesten hun verblijf in Europa zelf financieel overbruggen. They didn't pay us anything for that, legt Jimmy uit: those guys came from well-to-do families and we were able to foot our expensives basically.(= Ze kregen er niets voor betaald - de meesten kwamen uit tamelijk welgestelde families en moesten hun verblijfkosten zelf regelen.). Ze traden met de Catatonic Five op tijdens een paar schnabbels, die ze geregeld hadden. Jimmy herinnert zich een optreden in een hotel genaamd De Zuiderzee, but we basically played, maybe a month maybe two weeks, at the Pia Beck's club in Scheveningen and so we were actually based in The Hague. (= maar het langst speelden we in de Pia Beck club in Scheveningen, twee weken misschien wel een maand en we woonden in die tijd vooral in Den Haag.) We didn't work pretty much except from the job in the Pia Beck's club, the name of I can't remember (= we speelden eigenlijk niet zo veel, behalve dan in de club van Pia Beck, waarvan ik de naam vergeten ben) ( = De Vliegende Hollander). That's were I met Al Levitt and the Canadian bassist Lloyd Thompson, who was also working with Pia Beck; the rest of the times we just became tourists and travelled around to Italy and Germany. (= Daar leerde ik ook Al Levitt en de Canadese bassist Lloyd Thompson kennen, die bij Pia speelden; de rest van de tijd waren we gewoon toeristen en reisden we door Italië en Duitsland).
De Vliegende Hollander was een nachtclub, die aan dit plein lag (Scheveningen).
Pia Beck vertelt in haar memoires, getiteld De Pia Beck Story (1982) dat ze Lloyd Thompson en slagwerker Al Levitt ontmoette in Toronto (Canada) en, dankzij bemoeienis van Lou van Rees, kon ze werkvergunningen krijgen om beide heren mee naar Nederland te brengen, om hier in haar club te spelen. De critici in de Nederlandse kranten waren daar niet zo begripvol over en kopten: Pia schijnt een hekel te hebben aan Nederlandse musici. The Millers (jaren vijftig) Jimmy vertelde me, dat ze de meeste tijd doorbrachten in de Haagse traditional jazzscene, en optraden met hun Catatonic Five en dat ze gingen luisteren naar het Millers Sextet, dat optrad in Scheveningen. We became friends with them, but also with the young bebop musicians Rob and Ruud Pronk who had their own sextet and Nico Bunnik. ( = We werden vrienden, maar ook met de jonge bebopmuzikanten Rob en Ruud Pronk en met Nico Bunnik.) Nico Bunnik stond in die tijd in de startblokken om een grote carriere in Amerika te maken. Hij ging naar Parijs en speelde daar o.a. piano bij Barney Wilen. Hij groeide uit tot een veelgevraagd pianist in de VS en speelde in de jaren zestig in de bands van Charles Mingus, Zoot Sims, Chet Baker, Milt Jackson en het Bobby Hutcherson - Howard Land Quintet. Hij zou in de zeventiger jaren terugkeren naar Nederland, zonder de erkenning te krijgen die hij eigenlijk verdiende. Hij overleed bijna tien jaar geleden, december 2001.
In de zomer van 1957 kreeg Jimmy opnieuw de kans om naar Europa te gaan, nu met zijn eigen groep: the American Jazz Quintet. Hierover later meer.
Bedankt Jimmy en Faith voor het interview en de mooie foto's.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Afgelopen jaar bracht het Muziek Centrum Nederland, beter bekend als het Nederlands Jazzarchief, een plaat uit met de opnamen van het J.J. Johnson Quintet in het Amsterdamse Concertgebouw, augustus 1957. Een prachtig album. De band die het concert mocht openen bestond uit een groep jonge Amerikaanse studenten, die zich The American Jazz Sextet noemde. Deze set werd niet vastgelegd. Jimmy Wormworth, die de band leidde, herinnert zich dit concert en zijn eerste optredens in Nederland als jong beginnend slagwerker; hij wilde graag zijn verhaal vertellen. In drie bijdragen een terugblik op zijn reizen in 1956 en 1957 naar Nederland. Als je Keep Swinging blog wilt volgen dan kan dat via Twitter of haar wekelijkse nieuwsbrief: vraag erom!

Retrospect Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions




(English links) Jimmy Wormworth: The 1956 Student Cruise Program stay in Holland - Jimmy Wormworth: The 1957 American Jazz Quintet in Holland - Jimmy Wormworth: The American Jazz Quintet in Paris (1957)- part one Jimmy Wormworth: The American Jazz Quintet in Paris (1957)-part two The American Jazz Sextet: The 1957 J. J. Johnson concert Nederlandse link: Jimmy Wormworth: Het Studenten Cruiseprogramma en zijn verblijf in Nederland (1956) - Jimmy Wormworth: Het American Jazz Quintet in Nederland (1957) - Jimmy Wormworth: Het American Jazz Quintet in Parijs (1957)- deel 1 Jimmy Wormworth: Het American Jazz Quintet in Parijs (1957)- deel 2 Het American Jazz Sextet opent J.J.Johnson concert.

Jimmy Wormworth: the 1956 Student Cruise Program and stay in Holland

JIMMY WORMWORTH: The 1956 STUDENT CRUISE PROGRAM and stay in HOLLAND
Jimmy Wormworth, jazz drummer, remembers his Dutch 1956 and 1957 tours.
Hans Koert ( Thanks to Jimmy Wormworth and Faith Gibson)


Last year, after more then 50 years, we finally can enjoy the great J. J. Johnson Quintet concert at the Concertgebouw in Amsterdam, scheduled on the 17th of August 1957. Thanks to the late Dutch jazz promotor Lou Van Rees, who taped the complete set with the J. J. Johnson Quintet, featuring J.J. Johnson on trombone ( and the vintage Trombonium), Bobby Jaspar on tenor saxophone and flute, Tommy Flanagan at the piano, Wilbur Little on double bass and Elvin Jones on drums. Thanks to the reviews of the main program and the lenghty liner notes by Bert Vuijsje, Dutch jazz journalist, it seems as if each minutes of that great concert has been recorded now. But what about that first set, when six (!) young Americans, in fact five American students and a Dutch double bass player, tried to entertain the audience, that came for J. J. Johnson, waiting in expectation of the things to come.

Was that first set recorded? Did someone made photos from the band on stage? ............. These and some more questions, were asked me some years ago by the, then 18 years young alto sax player, George Braithwaite, better known as George Braith. I had to tell him that nothing had left, until I got into contact with Faith Gibson, a US born jazz vocalist, now living in Germany, who introduced me to her friend Jimmy Wormsworth, the former leader of that American Jazz Sextet.
The SS. Waterman, one of the cruise ships of the Holland America Line.
Thanks to Faith, who interviewed Jimmy about these first tours as a musician, and dozens of unique photos from his archive, this period, preceding their 1957 Concertgebouw concert, could be reconstructed.
I love to introduce you to this American Jazz Sextet in three contributions:
The 1956 Student Cruise Program and stay in Holland - The 1957 American Jazz Quintet in Holland and The American Jazz Sextet, the opening performance of the Amsterdam J. J. Johnson concert (August 1957)
Faith Gibson and Jimmy Wormworth (photo courtesy: Faith Gibson)
Jimmy Wormworth was born as James E. Wormworth III in Utica, New York, August 1937. He raised in a musical family as his father was a drummer too and his uncle Dick Mariani played the tenor saxophone. In 1956 and 1957 he travelled to Europe (the period described in these blogs) and back in the US he developed in the 1950s as sought after drummer with musicians like Nellie Lutcher (1958), Lou Donaldson, Mal Waldron and the Lambert, Hendricks & Ross vocal group. He recorded with great names like the before mentioned as Lou Donaldson and with Charlie Rouse, Al Haig, J.R. Monterose, Tardo Hammer and John Marshall. With the latter he will perform on the 4th of June, 2011 in Hoorn ( in the nothwestern part of The Netherlands) with the Dutch Boy Edgar award winning tenor saxophone Ferdinand Povel. Leonard Feather labeled Jimmy in his 1960 edition of the Encyclopedia of Jazz as one of the most promissing drummers of the New York scene.
Jimmy Wormworth at Fat Cat Jazz & Billiards club in Greenwich Village/NYC( photo courtesy: Holly Wormworth)

When Jimmy had finished his study he was invited to join a Student Cruise Program at the Holland America Line, which had a regulary connection between New York City and Rotterdam. A Student Cruise Program - which left New york after the colleges had set up in June and returned the students to the US end of August and they were left alone in between in Europe to do what they wanted to do, Jimmy told in the interview.
Jimmy at the deck of one of the Holland America Line ships ( 1956 or 1957)
Jimmy remembers his trip at the SS Waterman, a former trouper used to transport soldiers to the Dutch East Indies, later rebuild and sold to the Holland America Line. On board of the ship they had to perform for the passengers. When they arived in Rotterdam, they were a couple of weeks off duty, before they had to returm to New York somewhere in August. The leader of the group was banjo player Donn Andre, who lives now just outside of Washington DC. He seems still active in his Catatonic Five, the name of his 1956 dixieland band. He played for years in the Southern Comfort, a Washington DC based band and during his work at the US Embassy in Copenhagen he was part of the Danish Louisiana Jazz Band. The US students had to tide over their stay in Europe by themselves.
They didn't pay us anything for that - those guys came from well-to-do families and we were able to foot our expenses basically. They performed with that Catatonic Five a few gigs in Holland. Jimmy remembers a gig at a hotel, called Zuiderzee, but we basically played, maybe a month maybe two weeks, at the Pia Beck's club in Scheveningen and so we were based in The Hague. We didn't work pretty much except from the job in the Pia Beck's club, the name of I can't remember ( = De Vliegende Hollander). That's were I met Al Levitt and the Canadian bassist Lloyd Thompson, who was also working with Pia Beck; the rest of the times we just became tourists and travelled around to Italy and Germany.
The Vliegende Hollander night club was located at this square in Scheveningen.
Pia Beck tells in her memoirs De Pia Beck Story (1982) that she met Lloyd Thompson and drummer Al Levitt in Toronto (Canada) and, thanks to Lou Van Rees, who could arrange permissions for the two musicians to play in Holland, she coud bring them to her club in The Netherlands to play with her band. The Dutch news papers, did not thank her for that: Pia schijnt een hekel te hebben aan Nederlandse musici. (= Pia seems to hate the Dutch musicians guts), the news papers wrote.
The Millers (1950s)
Jimmy told that he stayed most of the time in The Hague traditional jazz scene, performing with their Catatonic Five and they loved to listen to the Millers Sextet in Scheveningen. We became friends with them, but also with the young bebop musicians Rob and Ruud Pronk who had their own sextet and Nico Bunnik, who was on the eve of a great internatinal career in Paris, to play with great names like Barney Wilen. He would become a sought after pianist in The States during the 1960s were he played in the bands of Charles Mingus, Zoot Sims, Chet Baker, Milt Jackson and the Bobby Hutcherson - Howard Land Quintet. He would return to Holland in the 1970s and passed away, December 2001.
In the summer of 1957 Jimmy got the opportunity to return to Holland with his own Quintet - more about that later.

Thanks to Jimmy and Faith for the interview and the great photos.
Hans Koert
keepswinging@live.nl


Last year the Music Centre the Netherlands, the former Dutch Jazz Archive, released the album J.J. Johnson - What's New, a registration of his August 1957 Amsterdam Concertgebouw concert - a great album. The openng performance of that concert was an unknown group of young US students, labeled as the American Jazz Sextet. This concert was unrecorded. Jimmy Wormworth remembers this concert and his first trips to Holland as a young jazz musician and loves to share with you his photos and remembrances of that period. In three contributions the Keep Swinging blog loves to publish his retrospect.

If you don't want to miss any contribution at the Keep Swinging blog follow it at Twitter or ask for its free newsletter.
Retrospect Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions


All links to the Jimmy Wormworth 1956-1957 recollections, with his trips to Holland (1956-1957) Alle linken naar de blogs met herinneringen van Jimmy Wormworth reizen naar Nederland in 1956-1957

English links: Jimmy Wormworth: The 1956 Student Cruise Program stay in Holland - Jimmy Wormworth: The 1957 American Jazz Quintet in Holland - Jimmy Wormworth: The American Jazz Quintet in Paris (1957)- part one Jimmy Wormworth: The American Jazz Quintet in Paris (1957)-part two The American Jazz Sextet: The 1957 J. J. Johnson concert
Nederlandse link: Jimmy Wormworth: Het Studenten Cruiseprogramma en zijn verblijf in Nederland (1956) - Jimmy Wormworth: Het American Jazz Quintet in Nederland (1957) - Jimmy Wormworth: Het American Jazz Quintet in Parijs (1957)- deel 1 Jimmy Wormworth: Het American Jazz Quintet in Parijs (1957)- deel 2 Het American Jazz Sextet opent J.J.Johnson concert.

Don Ellis: His Own Sound

( Naar het Nederlands-Vlaamse deel met Pia Beck (83 jaar) en Jazz By The Sea 2008) DON ELLIS: MAY TIME RESTORE? DON ELLIS: HIS OWN SOUND DON ELLIS: HIS FINAL YEARS
Ken Orton loves to publish his Don Ellis biography: “In Search of Don Ellis, Forgotten Genius” – written in American English - completed and copyrighted in October 2007. There are well over 800 pages of text and over 200 pages contained in the “Picture Galleries”, that include many rare, unpublished shots.
Although he has tried over the past months to find a publisher or means of publishing, he was unsuccessfully. That’s why he loves to share this extensive article with the readers of the Keep Swinging blog.

The journey into experimentation became well under way, with the formation of the “Improvisational Workshop Orchestra”, where his developing interest in odd-meter time signatures began to emerge. In fact, a number of his later recorded big band charts began within this ensemble.

It was Don’s move to California and Los Angeles that would bring about so many new visions and directions in his music. His association with Hari Har Rao brought about his interest in Indian music and rhythms, and along with Emil Richards, they formed the “Hindustani Jazz Sextet”, that combined American Jazz with Indian music. There would be 3 different “Hindustani Sextets” over the years.
From the initial sextet, the “Hindustani Jazz Orchestra” was born, later to become known as the “Don Ellis Orchestra”. This was the band that “stopped the show” at the Monterey Jazz Festival in 1966. The recording of their concert was funded by Don and, along with other recordings, made at the Pacific Jazz Festival, 1966 and Shelly’s Manne Hole, 1977, two L.P albums were in turn issued by the Pacific Jazz label.
The changing orchestra throughout the late 1960’s brought increasingly more success and their recordings for Columbia began with a highly successful album that gained the band a worldwide reputation. Moving into the more commercial output of the Jazz/Rock/Soul combination – although retaining much of the demanding orchestration associated with Don and the ensemble – a new group of Rock enthusiasts were then drawn into an expanding following, and ideas were transmitted to many rock type groups of the period. It must be remembered, however, that jazz critics, musicians, purists, did not favour these directions. This “Underground” period did not last for, as the 60’s drew to a close, the band quickly moved back towards swinging jazz – in odd meters – with an ensemble that is judged by many enthusiasts to be Don’s finest.
In the early 1970’s, a completely new approach to big band instrumentation was presented. The use of string quartet, French horn, within the low bass, various woodwinds – doubled by the saxophone section to produce extended textures – combined with the usual trumpets, trombones, tuba, piano bass and the 4 percussionists. The resulting sounds resembled instrumental choirs in new dimensions, plus all the sounds that were associated with big bands.
This combination of sounds would continue intermittently until shortly before Don’s death, although there would be many other directions in which his constant quest into sound would lead, that included an ensemble which used no electronics and combined a vocal quartet performing as an instrumental section within a reduced big band. There would also be a short period when Don would form a standard - 5 saxes, etc – “Electrophonic” big band. Within all the orchestra re-formations, Don would organise trio, quartet and other groups.

During the 60’s & 70’s, big bands and orchestras were finding it hard to continue, amid the much changed scene. The big band days were passed, so it was indeed a triumph that Don could form and re-form so many successful bands. (to be continued)

Ken Orton

The first part of this triptych: In Search of Don Ellis, Forgotten Genius is titled Don Ellis: May Time Restore?. The third part: Don Ellis: His Final Years will be published soon.

PIA BECK: 83 YEARS
Today the Dutch born Pia Beck, piano player and vocalist, hopes to celebrate her 83rd birthday. Born in The Hague she lived the last decades in Torremolinos in Spain. She started her career in The Miller Sextet after the Second World War and soon founded her own group. She made a hit with the tune: Pia's Boogie. During the 1950s and early 1960 she performed each year in the US. Since the mid 1960s she lived in Spain where she had a bar. She played her final concert five years ago in Hilversum, in the center of The Netherlands.


Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Nederlands ( To the English translation )

JAZZ BY THE SEA
Deze week vindt in onze provincie Zeeland, meer precies Walcheren, het Jazz By The Sea festival plaats. Dit jaarlijkse festival staat gepland van 16 september ( het openingsconcert vond eergisteren plaats in Zoutelande) tot komende zondag, de 21ste september. De bands die optreden spelen traditionele jazz en komen vooral uit de streek of net daar buiten, zoals de Jay Jay's Border Jazzmen, die gisteren in de Muziektent in Zoutelande optraden of de New Orleans Second Line Jazzband die morgen in Domburg te horen zijn. Je bent nog niet te laat voor dit festival als je dit weekend richting Walcheren af zakt; de meeste concerten staan namelijk gepland voor 19, 20 en 21 september 2008. Je kunt dan terecht in Domburg op verschillende podia, in Meliskerke in de World of Silk ( Zijde Museum), Westkapelle ( Strandpaviljoen), Oostkapelle (Hotel Bos en Duin), Dishoek (Hotel Eetcafé Duinlust) en Vlissingen ( Restaurant Solskin). Het Champagne Charlie Trio, deel van Champagne Charlie, treedt as. zondag op in De Leugenaar in Vlissingen vanaf 5 uur 's middags. Je vindt alle informatie op hun website.
Hans Koert - keepswinging@live.nl



DON ELLIS: EEN NIEUW GELUID.
Ken Orton schreef een uitgebreide biografie over Don Ellis. De biografie, “In Search of Don Ellis, Forgotten Genius” ( geschreven in het Engels) is klaar en nu is het wachten op een uitgever. Het bestaat uit meer dan 800 pagina’s tekst en meer dan 200 pagina’s foto’s, waarvan vele zeldzame en nog niet eerder gepubliceerde foto’s. Helaas is het Ken nog niet gelukt een uitgever te vinden en wil daarom graag, exclusief voor lezers van de Keep swinging blog, zijn boek aanbevelen in met dit uitgebreide essay. Zal de tijd de herinnering aan Don Ellis rechtzetten? Het eerste deel vandit drieluik is getiteld: Don Ellis: De Tijd Zal Het Leren. Morgen deel twee: Don Ellis; Een Nieuw Geluid.

PIA BECK: 83 JAAR
Vandaag hoopt Pia Beck haar 83ste verjaardag te vieren. Deze pianiste, zangeres werd geboren in Den Haag en leefde de laatste veertig jaar in Torremolinos in Spanje. Ze begon haar carriere na de Tweede Wereldoorlog in het Miller Sextet . Een paar jaar later formeerde ze haar eigen groep en kreeg een hit met Pia's Boogie. In de jaren vijftig en begin jaren zestig reisde ze elk jaar naar de Verenigde Staten om te spelen. Sinds het midden van de jaren zestig had ze een bar in Spanje, waar ze de rest van haar leven bleef wonen. Ze nam vijf jaar geleden in Hilversum afscheid van het Grote Publiek.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions