Chris Peeters - My Name is Chris

Debuutalbum van Chris Peeters.
A little strange is good! (fragment uit Chris' Blues)
Hans Koert

Een aantal maanden geleden verraste Chris Peeters de vaderlandse jazzscene met haar eerste album, getiteld My Name is Chris en dat is meteen de eerste regel van één van haar eigen composities: Chris' Blues, waarin ze zichzelf voorstelt en meteen aangeeft wat haar motto is: A little strange is good ( = Een beetje vreemd moet kunnen). Dit motto zou ook prima bij deze hele cd passen, die bestaat uit een 15tal titels, waarvan ze de helft van de composities voor haar eigen rekening neemt.

Chris Peeters (foto: Mark Janssen)
Haar stem deed me denken aan die van Heather Simmons, een Engelse zangeres, die me een aantal jaren geleden verraste met haar album I'm Old Fashioned. Meteen in het eerste nummer zet Chris de toon - een swingend, ogenschijnlijk zoetsappig nummer, waarin ze haar verliefdheid uitdraagt, maar als je de tekst goed beluistert, is de boodschap duidelijk, dat ze eigenlijk een katje is dat je beter niet zonder handschoenen moet aanpakken ... hoezo zoetsappig?: If I'd find you have a girl on the side (= Als ik je ooit betrap met een andere vrouw), I suggest: run and hide (= Dan raad ik je aan weg te wezen). Forget I was ever kind (= Vergeet dan maar dat ik ooit aardig tegen je was) 'Cause I'll completely lose my mind.(= want ik word dan helemaal gek) Wouldn't be the first time that I do.( = En dat zou niet de eerste keer zijn dat dit gebeurt). Dit eerste nummer, maakt meteen duidelijk dat Chris een geweldige timing heeft en een mooie stem, bovendien wordt ze omringd door ervaren musici, die weten hoe ze moeten begeleiden, zoals Vincent Koning op gitaar, David Lukács op sax en Dirk van der Linden op hammond. De ritmesectie bestaat uit Jos Machtel en René Winter.
Trompettiste Ellister van der Molen, vader Joep en Dennis Kolen zijn als gast op een aantal nummers te horen.
Chris Peeters - My Name Is Chris (CTC-2990608) ( foto: Mark Janssen)
In het nummer Petite Danseuse de Quatorze Ans, het kleine danseresje van veertien, eert ze het beroemde standbeeld van Edgar Degas, waarvoor het danseresje Marie van Goethem in de negentiende eeuw model stond. In haar compositie Suit, begeleidt Joep Peeters, de multi-instrumentalist uit het Bredase, en ook nog toevallig vader, haar op vibrafoon. Eén van mijn favorieten is My Man, waarmee ze één van haar inspirators eert, namelijk Billie Holiday, die dit nummer, oorspronkelijk Mon Homme geheten, waarmee Mistinguett in de jaren twintig een hit maakte, tot één van haar mooiste, indringenste, vertolking maakte: In mijn geheugen hangt de versie, die ze een paar jaar voor haar dood zong tijdens het Newport Jazz Festival ( juli 1957) met Mal Waldron op piano, Joe Benjamin op bas en Jo Jones op slagwerk: kippenvel!

Chris Peeters ( foto: Mark Janssen)
Met nummers als Hallelujah, I Love Him So en I Didn't Like It The First Time (The Spinach Song) grijpt ze terug naar het Rhythm and Blues repertoire uit de jaren veertig - laatstgenoemde nummer werd in 1949 door Julia Lee tot een hit gemaakt en in Chris' versie hoort natuurlijk zo'n heerlijk vocal chorus door de band, waarbij ze eens te meer laat horen haar roots te kennen. Zo ook het mooie gezongen nummer Once Upon a Summertime, dat ze op deze cd brengt in de Franse versie La Valse Des Lilas, vertolkt in de jaren vijftig door Michel Legrand.
My Name Is Chris, schitterend vormgegeven door haar vriend Mark Janssen, bevat alleen de teksten van Chris' eigen liedjes - Waarom zijn de teksten van de andere nummers niet toegevoegd? Een kwestie van rechten? Jammer, want nu lijken die teksten minder belangijk en dat zijn ze zeker niet ...........
Chris Peeters (foto: Mark Janssen
Chris Peeters, die een paar jaar geleden afstudeerde aan het Rotterdams conservatorium, kenden we al langer als lid van het "familiekoortje" The Peeters Sisters, met zus San en Wies, waarmee met name het repertoire van The Boswell Sisters en vergelijkbare zanggroepen uit de jaren dertig en veertig geëerd werd, heeft met dit album laten zien dat ze ook solo een mooi programma kan neerzetten, zonder haar afkomst te verloochenen. Voor dit soort repertoire, mooi uitgevoerd met oor voor het verleden en oog voor details and lay-out, de cd is prachtig uitgevoerd met een toegevoegde videoclip, mikt ze op een breed jong publiek. De cd is via haar website te verkrijgen.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Na jarenlang onderdeel te hebben uitgemaakt van de vocalgroep The Peeters Sisters is Chris Peeters nu begonnen aan een solocarrière. In haar debuutalbum My Name is Chris neemt ze afstand van haar vroegere imago als een kloon van Connie, Martha of Vet en werkt ze aan een geheel nieuwe eigen stijl en presentatie, zonder de swing en de swung van de jaren dertig, waarmee ze thuis opgroeide, te verloochenen. Een veelbelovend debuut dat jong en oud zal aanspreken. De Keep Swingingblog verrast graag met dit soort bijzondere producties. Als je op de eerste rij wilt zitten volg haar dan via Twitter (#keepitswinging) of vraag de gratis nieuwsbrief (keepswinging@live.nl). De Keep Swingingblog bereikte onlangs haar 1500ste bijdrage in bijna zes jaar - voorwaar een unieke mijlpaal die met enige trots gepasseerd wordt.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep (it) Swinging Alle 1500 Keep Swinging Contributions Ruilpagina