Thursday, March 13, 2008

Metropolis

( Naar de Nederlandse vertaling.)
On the 12th of March 1928, eighty years ago, the enlarged 26 men Paul Whiteman Orhestra, his so-called Concert Orchestra, recorded the first and second part of his Metropolis, a suite in four parts that had a total playing time of ca. 17 minutes.The 3rd part was recorded a day later and the fourth part was played on the 17th of March. This lenghtly tune was released on two 30cm 78rpm gramophones for Victor.

Ferde Grofé (1937)

The tune, which got the working title Fantasia in E-flat, was composed by Ferde Grofé and later got its final name Metropolis, named after the succesfull 1926 film Metropolis by Fritz Lang. Mind that Ferde's tune has nothing to do with the film - it only gives you an impression of the sounds and noises of a big city, a Metropolis.

Paul Whiteman and his Orchestra (1928)

Ferde Grofé was born as Ferdinand Rudolph von Grofé and was born in New York City in March 1892 and his ancestors came from Germany. Both his parents played classical music and when his father passed away he went back to Germany with his mother and got violin and piano lessons. Some years later they returned to New York and when he left school he got a job, after some gigs at bars and bordellos, in the Los Angeles Symphony Orchestra. In 1915 he played in the band of Art Hickman where he wrote arrangements for dance orchestra. In the late 1910s he became interested in jazz and one of his collegues in the Los Angeles Symphony Orchestra Paul Whiteman became fascinated because of Ferde's arrangements. In 1920 when Paul Whiteman needed a new piano player in his band he asked Ferde and so their cooperation started, which lasted to some great recordings of Ferde Grofé compositions, like the Mississippi suite and the Grand Canyon Suite. And of course this Metropolis too. I have some two great contemporary recordings from this great suite. Mind that this Metropolis suite was performed in public only once on the stage at Carnegie Hall in October 1928 and since that time no orchestra ever played this piece complete in public again until January 1989 when the Dutch Willem Breuker Kollektief played it for their BVHaast CD Metropolis (CD 8903). For me it was the first time that I heard it on record and I was impressed by this Experiment in Modern Music, as this piece was subtitled. Both Ferde Grofé as Paul Whiteman wanted to make Modern American Music, that could be compared with the great European classical composers. If you have seen Paul Witeman's film The King of Jazz you can imagine how it sounded. Ten years ago the Beau Hunks, the retro band known for his Laurel & Hardy music played it using the original arrangements and this performance is to be found at their album The Modern American Music of Ferde Grofé. You will find more compositions of Ferde Grofé on this abum like his Broadway at Night (1924), Mississippi Suite (1925) and the Three Shades of Blue (1926). This music is no jazz nor dance music. It's symphonic music, more in the tradition of European classical music then in the jazz, but I like it very much now and then and this week is a great opportunity to play this great Metropolis Suite again.

Hans Koert


AT RANDOM:
GETTIN' AND JETTIN'- HANK MOBLEY Quartet: Hank Mobley tenor sax, Wynton Kelly piano, Paul Chambers bass and Philly Joe Jones drums. Recorded for Blue Note on the 5th of December 1961


Keep swinging

Hans Koert


keepswinging@live.nl

Nederlands ( To the English translation )

Op 12 maart 1928, tachtig jaar geleden, nam het extra uitgebreide, 26 man bevattende, orkest van Paul Whiteman, zijn Concert Orchestra, het eerste en tweede deel van zijn Metropolis op. Het derde en vierde deel werden een dag later en op 17 maart aan de groeven toevertrouwd. De suite duurde in totaal zo'n 17 minuten en werd door Victor uitgebracht op twee 30cm 78-toerenplaten.
Ferde Grofé (1937)

Het nummer, dat de werktitel Fantasia in E-flat mee kreeg, werd geschreven door Ferde Grofé en later hernoemd tot Metropolis , naar de succesvolle gelijknamige film uit 1926 van Fritz Lang, die in 1927 in Amerika circuleerde. Het nummer van Ferde Grofé echter, heeft niets van doen met de film - het geeft een beeld in geluid van een grote levendige stad, een Metropolis.
Paul Whiteman and his Orchestra (1928)
Ferde Grofé werd geboren als Ferdinand Rudolph von Grofé en werd geboren in New York City in maart 1892 en zijn voorouders waren Duitse immigranten. Beide ouders speelden klassieke muziek en toen zijn vader overleed ging hij voor een paar jaar terug naar Duitsland met zijn moeder, waar hij o.a. piano en viool leerde spelen. Weer terug in New York ging hij spelen in het Los Angeles Symphony Orchestra. In 1915 speelde hij bij het Art Hickman orkest, waar hij composities en arrangementen voor dansband schreef. Toen na 1917 de jazz opkwam raakte hij daarin geinteresseerd en eén van zijn collega's in de Los Angeles Symphony Orchestra, ene Paul Whiteman raakte geboeid door zijn arrangementen. Toen Paul Whiteman in 1920 een eigen band begonnen was en een pianist nodig had dacht hij aan Ferde Grofé en zo is een jarenlange samenwerking ontstaan, waarin zijn composities uitgroeiden tot grote suites, zoals de Mississippi Suite en de Grand Canyon Suite. Ook Metropolis hoort in dit rijtje thuis.
Ik heb Metropolis leren kennen dankzij twee hedendaagse uitvoeringen van het dit schittterende stuk. Bedenkt dat deze Metropolis suite slechts één keer in zijn geheel door Paul Whiteman in Carnegie Hall gepeeld is in oktober 1928 en daarna alleen nog een enkele keer in losse onderdelen. Pas in januari 1989 werd het stuk opnieuw uitgevoerd door het Willem Breuker Kollektief en uitgebracht op de BVHaast CD Metropolis (CD 8903). Deze uitvoering was mijn eerste kennismaking en ik was onder de indruk van dit Experiment in Modern Music, zoals de ondertitel van dit stuk is. De muziek is geen jazz, maar kan het best vergeleken worden met het repertoire van de Europese klassieke componisten. In de film van Paul Whiteman, The King Of Jazz, kun je meer van deze soort "moderne muziek" horen.
Tien jaar geleden speelden de Beau Hunks, de retro band bekend geworden door hun Laurel & Hardy soundtrack opnamen, de originele arrangementen van het stuk voor hun CD The Modern American Music of Ferde Grofé. Hierop staan meer stukken van Ferde Grofé zoals Broadway at Night ( 1924), de Mississipi suite ( 1925) en Three Shades of Blue (1926). Geen dansmuziek dus of jazz - maar symphonische muziek, waarmee Paul Whiteman en de zijnen een plaatsje probeerden te veroveren in het klassieke circuit. Denk ook maar eens aan de uitvoeringen van de Rhapsody in Blue.
Ik mag graag luisteren naar deze Metropolis suite en het feit dat deze muziek tachtig jaar gelden voor het eerst werd gespeeld is hiervoor en goed excuus.
Hans Koert

13 maart / March 13:
1928:
  • ham and eggs / you need some lovin' = johnny dunn band
  • crowing rooster blues / broken levee blues = lonnie johnson
  • metropolis = paul whiteman concert o

1938:

  • black gypsy = david martin-eddie south

1968:

  • honeysuckle rose / lillette / make mine millers / oop bop sh' bam / squatty roo / sweet georgia borwn = millers (o.l.v. ab de molenaar )

1988:

  • i think i know = niels tausk quintet
Keep swinging

Hans Koert


keepswinging@live.nl

Retrospect

Labels: , , , ,

0 Comments:

Post a Comment

<< Home