The Beau Hunks Projects
I wrote once that I'm fascinated by all jazz (related) styles of music made between 1907 and 2007. A lot of people can't imagine that I'm serious about that. How can you enjoy the music of Lee Morgan or Kenny Dorham in the morning, play the music of the Husk O'Hare Super Orchestra of Chicago in the afternoon and the modern sounds of Alexander von Schlippenbach in the evening? If you really enjoy jazz music, you don't need to have knowledge about the structure of a blues theme, or the different instruments Adolpho Sax has developed, but if you have never heard about Charlie Parker, Duke Ellington or Paul Whiteman; how can you understand the music played by musicians on stage? Really, I once met a jazz saxophone player who had never heard of Charlie Parker. He played in a kind of funky fushion style and claimed to be a jazz musician, but he had never heard of Charlie Parker. Charlie who? Charlie Parker? Never heard of him !
People who claim to have a survey in jazz history, don't realise that the knowledge most people have is rather minimal and if information exist, it is patchy knowledge. A lot of information is gone, or has been lost in the memory of our predecessors. Only, most poor sounding records, survived. It is very important that people research the past of the jazz history, like a group of Dutch musicians, who started a few years ago a project to transcribe all the Laurel and Hardy film music fragments and played them with their retro-band, the Beau Hunk Orchestra.
I found a film fragment, most jazz-cats will like, but even please-no-jazz-for-me cats will love to see. The music is by the Beau Hunks Orchestra.
These men, Gert-Jan Blom, Robert Veen, Ronald Jansen Heijtmajer, to name some members of that band, went to the States to find the sources that have survived of long-forgotten music of the 1920s and 1930s. Their projects of Paul Whiteman's arranger Ferde Grofé, Raymond Scott and Al Gallodoro come to mind. Enjoy a film fragment with the music of Raymond Scott, played in The Metropole Orchestra - Beau Hunks Saxtette album The Chesterfield Arrangements. The tune they play is titled Powerhouse.
This summer they made a CD, titled Rhythm is Our Business with their Jimmie Lunceford Legacy Orchestra ( in fact The Beau Hunk Orchestra ) that reproduced the original arrangements of this great big band of the 1930s; music, now almost forgotten and most of the times too difficult to play for an ordinary big band as the original arrangements are no longer in stock and hard to play.
I love to congratulate Robert, Leo, David, Hans, Ronald, Menno, Joep, Ellister, Marcel, Erik, Arend, Chris, Cornell, Ton, Joep, Books and the Peeters Sisters and everybody involved with this project, with this great production. Thanks to their research, the past is moving up to the future and even young people can enjoy this music now, easily available on modern sound recording mediums.
Listen to the original Jimmie Lunceford Orchestra playing Nagasaki.
AT RANDOM:
School Days - DIZZY GILLESPIE SEXTET ( featuring Dizzy Gillespie trumpet and vocal, Bill Graham baritone saxophone and vocals, Wade Legge piano, Lou Hackney bass and Al Jones drums ) Live at the Salle Pleyel in Paris (France) on te 9th of February 1953. (Giants of Jazz CD 53099)
Time exposure for the 5th of December:
1927:
- honolulu stomp / mele of hawaii honolulu serenaders
- is she my girl friend = piccadilly revels band
1947:
- from monday on / nancy with the laughing face = joe mooney quartet
- barry's bop / bebop romp / fats blows / nostalgia = fats navarro all stars
- your gonna get my letter in the morning = mary osborne
1957:
- april in paris = jazz at the philharmonic
Hans Koert
keepswinging@live.nl
PLAYLIST
dizzy gillespie sextet/paris salle pleyel febr. 9, 1953 = hot women/women singers from the torrid regions = miles davis/steamin' (lp) = johnny varro/the two of us = de millers/de 28 beste van de millers
Nederlands ( To the English translation )
Zoals ik al eens eerder schreef ben ik geboeid door alle jazz, of wat daar voor door gaat, gemaakt tussen 1907 en 2007. Veel mensen kunnen zich dat niet goed voorstellen, hoe je serieus 's morgens kan genieten van Lee Morgan of Kenny Dorham, 's middags uit je dak gaat met de Husk O'Hare Super Orchestra of Chicago en 's avonds een plaat van Alexander von Schlippenbach op je draaaitafel legt.
Als je echt van jazzmuziek wilt genieten hoef je niet persé alles te weten over de verschillende saxofonen, die Adolpho Sax heeft ontwikkeld of de structuur van de blues kunnen verwoorden, maar als je nog nooit van Charlie Parker, Duke Ellington of Paul Whiteman hebt gehoord, wordt het wel erg moeilijk de muziek die op het podium gemaakt wordt een plaatsje te geven. Echt, ik heb een keer een saxofonist gesproken, die in een funky fushion stijl speelde en beweerde jazzmuzikant te zijn, die nog nooit van Charlie Parker had gehoord. Charlie who? Charlie Parker. Never heard of that guy!
Veel mensen die beweren dat ze de hele jazzgeschiedenis kunnen overzien, beseffen zich niet dat de kennis die nog rest vaak minimaal en fragmentarisch is. Veel informatie is gewoon verdampt door de tijd of gewist uit het geheugen van onze voorouders. Daarom is het goed dat de jazzgeschiedens bestudeerd en vastgelegd wordt. Zo is een groep Nederlandse musici een aantal jaren geleden begonnen de muziek uit de Stan Laurel en Oliver Hardy films opnieuw uit te schrijven en te spelen met hun retro-band The Beau Hunks. Ik vond een filmfragment, die voor jazz-cats en zelfs voor asjeblieft-geen-jazz-voor-mij-vogels leuk is om te zien. De muziek is van het Beau Hunks Orchestra.
Deze mannen, zoals Gert-Jan Blom, Robert Veen, Ronald Jansen Heijtmajer ( en nu doe ik een heleboel mensen te kort) zijn in de Verenigde Staten in de archieven op zoek gegaan naar de originele bronnen van al lang vergeten muziek uit de jaren twintig en dertig. Hun lijst van projecten wordt alsmaar langer: ik denk aan de muziek van Paul Whiteman's arrangeur Ferde Grofé, aan Raymond Scott en aan Al Gallodoro. Ik heb een stukje film gevonden waarin de muziek van Raymond Scott herleeft, gespeeld door het Metropole Orchestra met het Beau Hunks Saxtette van de CD The Chesterfield Arrangements. Het nummer dat te horen is achter de cartoon is Powerhouse.
Deze zomer maakten ze een CD, getiteld Rhythm is Our Business met hun Jimmie Lunceford Legacy Orchestra (in feite de Beau Hunks, een naam die voor veel mensen gekoppeld blijft aan hun eerste Laurel & Hardy project) dat de originele arrangementen van deze big band uit de jaren dertig speelde. Deze muziek, nu bijna vergeten, is ons nagelaten op oude vlekkerige filmbeelden of krakende 78-toeren platen en wordt, bij gebrek aan de originele muziekpartituren nooit meer uitgevoerd. Nu de originele partituren gevonden zijn is dat weer mogelijk. Trouwens, zouden veel orkesten uit deze tijd deze ingewikkelde arrangementen nog kunnen spelen? De Beau Hunks wel, althans dat bewijzen ze op deze plaat.
School Days - DIZZY GILLESPIE SEXTET ( featuring Dizzy Gillespie trompet en zang, Bill Graham baritonsax en zang, Wade Legge piano, Lou Hackney bas en Al Jones slagwerk.
Tijdopname voor 5 december:
1927:
- honolulu stomp / mele of hawaii honolulu serenaders
- is she my girl friend = piccadilly revels band
1947:
- from monday on / nancy with the laughing face = joe mooney quartet
- barry's bop / bebop romp / fats blows / nostalgia = fats navarro all stars
- your gonna get my letter in the morning = mary osborne
1957:
- april in paris = jazz at the philharmonic
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Labels: al gallodoro, beau hunks, ferde grofé, gert-jan blom, jimmie lunceford legacy orchestra, oliver hardy, raymond scott, robert veen, stan laurel
1 Comments:
Thank you, Hans, for this great contribution regarding a great band of The Netherlands. I once heard an American answering a question, if he knew anything about The Netherlands. He answered:"The Netherlands? Well, tulips and The Beau Hunks - that's all there is to say ...". However, I don't think, it was R.Crumb, who came up with this modern proverb, but you never can tell, can you? Well, perhaps it was Santa Claus ...???
Jo
Post a Comment
<< Home