Billy Taylor
( Naar de Nederlandse vertaling.)
Today a contribution about the rather unknown bass player Billy Taylor ( 1906 - 1986) by Georg Lankester.
One of the pre-war bass players that has played with Django Reinhardt is the US musician Billy Taylor. He was, like so many US musicians, active for some years in Paris. He has been an important bass player in the US. Billy Taylor was born in Washington on the 6th of April 1906. Since 1919 you can find him as a tuba player in several bands, like the well known McKinney’s Cotton Pickers. In 1933 he starts to play the bass, again at a Charlie Johnson band; in 1933 he made recordings with blues vocalist Bessie Smith. A year later he plays with Fats Waller and during the second half of the 1930s he is part of the Duke Ellington Orchestra. In 1939 he is part of the Duke Ellington band visiting Paris, while on tour in Europe. During that stay in Paris they organize a recording session with Django Reinhardt and some members of the Duke Ellington orchestra. This recording session takes place on the 5th of April 1939 at the Pathé studios in Paris.
During this recording session trumpet player Rex Stewart, Barney Bigard on the clarinet and Billy Taylor on the bass, play with Django Reinhardt on the guitar, five tunes: Montmartre, Low Cotton, Finesse (or Night Wind in the US), I Know that You Know and Solid Old Man (= Solid Rock in the US). The well known US jazzcritic Gunther Schuller describes these four tunes in his book The Swing Era as Gems of small group jazz. He describes each tune in detail, and mentions Django as a great accompanist and soloist. These great recordings were made thanks to Hugues Panassié, one of the leaders of the Hot Club de France. He organized, that these three US musicians from the Ellington band were allowed to record. It is said that Rex Stewart was afraid that Django couldn't play the tunes, which were unknown tor him, in a correct way, but when the recordings were finished, he was a satisfied with the results.
Returned in The States Bill worked in the Café Society and accompanied piano player Joe Sullivan and trumpet player and vocalist Henry Red Allen. He is also to be heard in several recordings with bands like Duke Ellington's and Teddy Wilson; In 1944 he recorded with his own band, The Big Eight. One of the members of that group was Johnny Hodges. Three years later he recorded with his Big Four. He was a sought after accompanist in bands like the big band of Cootie Williams and a smaller band directed by Barney Bigard. During the second half of the 1940s he played some years with Cozy Cole before he returned to his city of birth Washington. There he lived retired and became almost fogotten. His most important years were the 1930s and 1940s. He passed away September 1986 in Fairfax (Virginia).
Billy Taylor in the middle on the bass ( 1940 recording with Teddy Wilson)
Bill is still known for his light swinging style and beautiful tones. Some great tunes are Sweetie Pie (with Fats Waller) from 1934, the 1939 recordings with Django and the 1944 Basic English recordings with Lester Young.
Georg Lankester
Translation Hans Koert
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Today a contribution about the rather unknown bass player Billy Taylor ( 1906 - 1986) by Georg Lankester.
One of the pre-war bass players that has played with Django Reinhardt is the US musician Billy Taylor. He was, like so many US musicians, active for some years in Paris. He has been an important bass player in the US. Billy Taylor was born in Washington on the 6th of April 1906. Since 1919 you can find him as a tuba player in several bands, like the well known McKinney’s Cotton Pickers. In 1933 he starts to play the bass, again at a Charlie Johnson band; in 1933 he made recordings with blues vocalist Bessie Smith. A year later he plays with Fats Waller and during the second half of the 1930s he is part of the Duke Ellington Orchestra. In 1939 he is part of the Duke Ellington band visiting Paris, while on tour in Europe. During that stay in Paris they organize a recording session with Django Reinhardt and some members of the Duke Ellington orchestra. This recording session takes place on the 5th of April 1939 at the Pathé studios in Paris.
During this recording session trumpet player Rex Stewart, Barney Bigard on the clarinet and Billy Taylor on the bass, play with Django Reinhardt on the guitar, five tunes: Montmartre, Low Cotton, Finesse (or Night Wind in the US), I Know that You Know and Solid Old Man (= Solid Rock in the US). The well known US jazzcritic Gunther Schuller describes these four tunes in his book The Swing Era as Gems of small group jazz. He describes each tune in detail, and mentions Django as a great accompanist and soloist. These great recordings were made thanks to Hugues Panassié, one of the leaders of the Hot Club de France. He organized, that these three US musicians from the Ellington band were allowed to record. It is said that Rex Stewart was afraid that Django couldn't play the tunes, which were unknown tor him, in a correct way, but when the recordings were finished, he was a satisfied with the results.
Returned in The States Bill worked in the Café Society and accompanied piano player Joe Sullivan and trumpet player and vocalist Henry Red Allen. He is also to be heard in several recordings with bands like Duke Ellington's and Teddy Wilson; In 1944 he recorded with his own band, The Big Eight. One of the members of that group was Johnny Hodges. Three years later he recorded with his Big Four. He was a sought after accompanist in bands like the big band of Cootie Williams and a smaller band directed by Barney Bigard. During the second half of the 1940s he played some years with Cozy Cole before he returned to his city of birth Washington. There he lived retired and became almost fogotten. His most important years were the 1930s and 1940s. He passed away September 1986 in Fairfax (Virginia).
Billy Taylor in the middle on the bass ( 1940 recording with Teddy Wilson)Bill is still known for his light swinging style and beautiful tones. Some great tunes are Sweetie Pie (with Fats Waller) from 1934, the 1939 recordings with Django and the 1944 Basic English recordings with Lester Young.
Georg Lankester
Translation Hans Koert
Georg Lankester is the founder of the Stichting Hot Club de France – Nederland ( = Hot Club Of France - Holland Society ) and bandleader of the Quatre Tickets de Swing 
AT RANDOM:
NO BLUES - MILES DAVIS QUINTET: Miles Davis trumpet, Wayne Shorter tenor saxophone, Herbie Hancock piano, Ron Carter bass and Tony Williams drums. Recorded live in the de Plugged Nickel in New York on the 23rd of December 1965 
What musicians were called THE MAN?
Send your suggestions before the weekend to: keepswinging@live.nl
Time exposure for the 6th of March:
1958:
- piney brown blues = joe turner sings kansas city
1968:
- first trip / goodbye to childhood / riot / speak like a child = herbie hancock sextet
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Retrospect
Duke Pearson The Jukebox
Nederlands ( To the English translation )
Vandaag een bijdrage over de tamelijk onbekende bassist Billy Taylor (1906 - 1986). Georg Lankester schreef de tekst.
Een van de bassisten die vóór de oorlog met Django Reinhardt heeft gemusiceerd is de Amerikaan Bill Taylor. Hij is als vele van zijn landgenoten korte tijd muzikaal actief geweest in Parijs, maar zijn verdiensten in Amerika zijn beslist groot te noemen. Hier de belangrijkste feiten over zijn carriére als begeleider van tal van bekenden: Bill Taylor is op 6 april 1906 in Washington geboren. Vanaf 1919 speelt hij tuba bij verschillende bands. In 1924 verhuist hij naar New York. Daar treedt hij al spoedig op met musici als Elmer Snowden en Charlie Johnson. Hij maakt van 1929-31 deel uit van het zeer bekende orkest de McKinney’s Cotton Pickers, steeds als tubaspeler. Pas in 1933 begint hij contrabas te spelen, opnieuw met Charlie Johnson; in datzelfde jaar maakt hij ook opnamen met zangeres Bessie Smith. Vervolgens speelt hij bij niemand minder dan pianist Fats Waller (1934) en daarna ruim 4 jaar bij het orkest van Duke Ellington. In 1939 verblijft hij enkele maanden in Europa bij het Ellington orkest dat in Parijs optreedt. Daar wordt het plan opgevat om opnamen te maken van Django Reinhardt met enkele musici uit het Ellington orkest. Op 5 april van dat jaar is de gitarist in gezelschap van drie Amerikanen in de Pathé studio voor een vijftal opnamen.
Trompettist Rex Stewart, klarinettist Barney Bigard en Billy Taylor (bas) leggen dan met Django de volgende titels vast: Montmartre, Low Cotton, Finesse (In Amerika onder de titel Night Wind), I Know That You Know en Solid Old Man (= Solid Rock in de VS ). De bekende Amerikaanse jazzcriticus Gunther Schuller heeft vier van deze opnamen in zijn boek over the Swing Era betiteld als Gems of small group jazz (oftewel Juweeltjes van kleinere jazzgroepen). Hij beschrijft elk nummer in detail en roemt Django die op deze platen als begeleider en als solist te horen is. Deze oorstrelende opnamen kwamen tot stand op initiatief van Hugues Panassié, één van de leiders van de Hot Club de France. Hij zorgde ervoor, dat deze drie Amerikanen uit het orkest van de Duke na enig aandringen naar de studio kwamen. Met name bij de trompettist bestond de vrees dat Django, die geen van de nummers kende, niet op de juiste wijze zou begeleiden. Achteraf bleek hij uiterst tevreden met het resultaat.
Terug in de USA werkt Bill in de jaren ’40 veelvuldig in Café Society en begeleidt hij daar pianist Joe Sullivan en trompettist/zanger Henry Red Allen. Daarnaast is hij betrokken bij diverse plaatopnamen, bijv. met Duke Ellington en Teddy Wilson; eerst in de CBS studio en later in die van de NCB. In 1944 maakt hij ook opnamen met zijn eigen geformeerde orkest Big Eight (waarvan o.a. Johnny Hodges deel uitmaakt); drie jaar later met een jazz-combinatie die hij Big Four noemt. Hij maakt vervolgens deel uit van de big band van Cootie Williams (één der groten uit het Ellington orkest) en van een kleine groep o.l.v. Barney Bigard. Met Cozy Cole van de vroegere Big Eight speelt hij vanaf de bevrijding tot circa 1949 en keert daarna terug naar zijn geboortestad Washington. De jaren daarop treedt hij geleidelijk minder op en raakt tenslotte enigszins vergeten. De hoogtepunten van zijn carriére liggen dus in de jaren ’30 – 50, min of meer gelijk aan de jaren dat Reinhardt furore maakte. Hij overlijdt tenslotte op 2 september 1986 in Fairfax (Virginia). In het midden Billy Taylor op de bas tijdens een opnamesessie met Teddy Wilson (1940)
Bill is bij jazzmusici vooral bekend geworden om zijn snelheid, zijn mooie toon en de souplesse in zijn basbegeleiding van vele beroemde solisten.
Voorbeelden van zijn werk: Sweetie Pie (met Fats Waller) 1934, de opnamen met Django Reinhardt uit 1939 en Basic English (met Lester Young) uit 1944.
Welke jazzmusici werden bekend onder de naam THE MAN?
Oplossingen en andere schuilnamen graag sturen voor het weekend naar: keepswinging@live.nl
Tijdopname voor 6 maart:
1958:
Retrospect
Duke Pearson The Jukebox
Nederlands ( To the English translation )
Vandaag een bijdrage over de tamelijk onbekende bassist Billy Taylor (1906 - 1986). Georg Lankester schreef de tekst.
Een van de bassisten die vóór de oorlog met Django Reinhardt heeft gemusiceerd is de Amerikaan Bill Taylor. Hij is als vele van zijn landgenoten korte tijd muzikaal actief geweest in Parijs, maar zijn verdiensten in Amerika zijn beslist groot te noemen. Hier de belangrijkste feiten over zijn carriére als begeleider van tal van bekenden: Bill Taylor is op 6 april 1906 in Washington geboren. Vanaf 1919 speelt hij tuba bij verschillende bands. In 1924 verhuist hij naar New York. Daar treedt hij al spoedig op met musici als Elmer Snowden en Charlie Johnson. Hij maakt van 1929-31 deel uit van het zeer bekende orkest de McKinney’s Cotton Pickers, steeds als tubaspeler. Pas in 1933 begint hij contrabas te spelen, opnieuw met Charlie Johnson; in datzelfde jaar maakt hij ook opnamen met zangeres Bessie Smith. Vervolgens speelt hij bij niemand minder dan pianist Fats Waller (1934) en daarna ruim 4 jaar bij het orkest van Duke Ellington. In 1939 verblijft hij enkele maanden in Europa bij het Ellington orkest dat in Parijs optreedt. Daar wordt het plan opgevat om opnamen te maken van Django Reinhardt met enkele musici uit het Ellington orkest. Op 5 april van dat jaar is de gitarist in gezelschap van drie Amerikanen in de Pathé studio voor een vijftal opnamen. Trompettist Rex Stewart, klarinettist Barney Bigard en Billy Taylor (bas) leggen dan met Django de volgende titels vast: Montmartre, Low Cotton, Finesse (In Amerika onder de titel Night Wind), I Know That You Know en Solid Old Man (= Solid Rock in de VS ). De bekende Amerikaanse jazzcriticus Gunther Schuller heeft vier van deze opnamen in zijn boek over the Swing Era betiteld als Gems of small group jazz (oftewel Juweeltjes van kleinere jazzgroepen). Hij beschrijft elk nummer in detail en roemt Django die op deze platen als begeleider en als solist te horen is. Deze oorstrelende opnamen kwamen tot stand op initiatief van Hugues Panassié, één van de leiders van de Hot Club de France. Hij zorgde ervoor, dat deze drie Amerikanen uit het orkest van de Duke na enig aandringen naar de studio kwamen. Met name bij de trompettist bestond de vrees dat Django, die geen van de nummers kende, niet op de juiste wijze zou begeleiden. Achteraf bleek hij uiterst tevreden met het resultaat.Terug in de USA werkt Bill in de jaren ’40 veelvuldig in Café Society en begeleidt hij daar pianist Joe Sullivan en trompettist/zanger Henry Red Allen. Daarnaast is hij betrokken bij diverse plaatopnamen, bijv. met Duke Ellington en Teddy Wilson; eerst in de CBS studio en later in die van de NCB. In 1944 maakt hij ook opnamen met zijn eigen geformeerde orkest Big Eight (waarvan o.a. Johnny Hodges deel uitmaakt); drie jaar later met een jazz-combinatie die hij Big Four noemt. Hij maakt vervolgens deel uit van de big band van Cootie Williams (één der groten uit het Ellington orkest) en van een kleine groep o.l.v. Barney Bigard. Met Cozy Cole van de vroegere Big Eight speelt hij vanaf de bevrijding tot circa 1949 en keert daarna terug naar zijn geboortestad Washington. De jaren daarop treedt hij geleidelijk minder op en raakt tenslotte enigszins vergeten. De hoogtepunten van zijn carriére liggen dus in de jaren ’30 – 50, min of meer gelijk aan de jaren dat Reinhardt furore maakte. Hij overlijdt tenslotte op 2 september 1986 in Fairfax (Virginia). In het midden Billy Taylor op de bas tijdens een opnamesessie met Teddy Wilson (1940)Bill is bij jazzmusici vooral bekend geworden om zijn snelheid, zijn mooie toon en de souplesse in zijn basbegeleiding van vele beroemde solisten.
Voorbeelden van zijn werk: Sweetie Pie (met Fats Waller) 1934, de opnamen met Django Reinhardt uit 1939 en Basic English (met Lester Young) uit 1944.
Georg Lankester
Georg Lankester is oprichter van de Stichting Hot Club de France – Nederland en bandleider van de Quatre Tickets de Swing.
AT RANDOM:
NO BLUES - MILES DAVIS QUINTET: Miles Davis trompet, Wayne Shorter tenorsax, Herbie Hancock piano, Ron Carter bas en Tonny Williams slagwerk. Opgenomen live tijdens een optreden in de Plugged Nickel in New York op 23 december 1965
NO BLUES - MILES DAVIS QUINTET: Miles Davis trompet, Wayne Shorter tenorsax, Herbie Hancock piano, Ron Carter bas en Tonny Williams slagwerk. Opgenomen live tijdens een optreden in de Plugged Nickel in New York op 23 december 1965
Welke jazzmusici werden bekend onder de naam THE MAN?
Oplossingen en andere schuilnamen graag sturen voor het weekend naar: keepswinging@live.nl
Tijdopname voor 6 maart:
1958:
- piney brown blues = joe turner sings kansas city
1968:
- first trip / goodbye to childhood / riot / speak like a child = herbie hancock sextet
Retrospect
Labels: billy taylor
posted by Anonymous at 5:56 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home