A weekly web log in Dutch and English to share my passion for jazz, jazz-related music, record collecting and other music projects that surprise me. | Een wekelijkse weblog in het Engels en het Nederlands waarin ik mijn passie voor jazz, jazz-verwante muziek, platenverzamelen en verrassende projecten met anderen wil delen.
TICKLIN' THE STRINGS THE SWEET HOLLYWAIIANS: DE STRINGBANDTRADITIE HERLEEFT IN JAPAN Hans Koert
De Sweet Hollywaiiansis op dit moment waarschijnlijk de enige stringband, die deze muziek uit de jaren twintig kan vertolken. Ze zijn in staat om zelfs de meest “hot” gespeelde nummers op een relaxte, haast onderkoelde manier te brengen; het zijn uitstekende muzikanten, die hun smaakvolle arrangementen brengen met een vol en warm geluid. Bovendien beschikken ze over een breed repertoire, van King Nawahi tot Giovanni Vicari en Booby Leecan. Ga, als je de kans hebt, ze live zien, een onvergetelijke ervaring. Lukt dat niet, koop dan hun platen. ( Terry Zwigoff, San Francisco)
Deze aanmoedigende woorden van Terry Zwigoff vind je ( in het Engels) als je het CD-hoesje openslaat van de nieuwste plaat van deze Japanse stringband; een beetje overbodig, mijns inziens, aangezien je dan hun onlangs verschenen album Ticklin' The Strings al in huis hebt, maar daarom niet minder waar ………. al mis ik de opmerking dat het gewoon ontzettend leuke gezellige muziek is. Terry Zwigoff is een bekend Amerikaans filmregisseur, o.a. verantwoordelijk voor de film Crumb, een documentaire over Robert Crumb, waarschijnlijk beter bekend als R. Crumb: tekenaar, cartoonist en leider van de Cheap Suit Serenaders. Toen TerryRobert voor de eerste keer ontmoette, ontdekten ze dat ze allebei gefascineerd waren door de Amerikaanse muziek uit de jaren twintig. Terry ging spelen bij de Cheap Suit Serenaders en is o.a. te horen op albums als Singing in the Bathtub en Chasin' Rainbows. Het beluisteren van de nieuwste Sweet Hollywaiians plaat, Ticklin' The Strings, die een paar weken geleden verscheen, is een waar genoegen. Als voorbeeld een fragment van één van de nummers, uitgevoerd als ware het een originele film uit de jaren twintig, Louisville Special, oorspronkelijk opgenomen voor Columbia door Earl MacDonald and his Original Louisville Jug Bandin maart 1927. De jug, een kruik, die dienst doet als “blaasbas", op het oorspronkelijke nummer bespeeld door Earl MacDonald zelf, wordt hier vastgehouden door Tiny Mookie, leider van The Hot Society, tevens verantwoordelijk voor het fraaie hoesontwerp. Is dit niet schitterend? Dit tamelijk onbekend nummer behoort oorspronkelijk tot de enige opnamesessie van de toen populaire Original Louisville Jug Band en wordt zelden gespeeld.
staand: Kohichi Tsutsumishita en Takashi Nakayama. Zittend: Nobumasa Takada en Tomotaka Matsui.
De vier reguliere leden van de Sweet Hollywaiians zijn Tomotaka Matsui, Nobumasa Takada. Takashi Nakayama en Kohichi Tsutsumishita, die alle meerdere (snaar)instrumenten bespelen. Twee leden van de Cheap Suit Serenaders, Robert Armstrong en Tony Marcus, zijn te horen op het nummer Nostalgia, gecomponeerd door de grote mandoline- en banjospeler Giovanni Vicari, waarbij Terry Zwigoff nog enige tijd les gehad heeft. Hieruit blijkt maar weer eens hoe klein het wereldje van dit soort bands is. Op de plaat 15 nummers ( en een bonus track (!)), met nummers van het bekendste viool-gitaar duo uit de jaren dertig Joe Venuti - Eddie Lang( Doin' Things); het titelnummer Ticklin' The Strings ( Tocando Las Cuerdas), oorspronkelijk opgenomen in New York City januari 1930 door Bennie Nawahi, the King of the Uke ( = De koning van de Ukelele), en zijn Hawaiians en Ten Tiny Toes - One Baby Nose (That's All I’m Living For) opgenomen door Sol Hoopiiin oktober 1933 Op deplaat vind je verder en eigen compositie van Matsui en Takada:Oh! Caroline.
v.l.n.r.: Tomotaka Matsui - Robert Armstrong - Kohichi Tsutsumishita en Tony Marcus. Ik vind het leuk om nog iets van hun laatste plaat te laten zien en horen. Je vindt hieronder een nummer, getiteld My Girl from the South Sea Isles, dat ook door Bennie Nawahi in het schellak vastgelegd werd, nu met zijn Hawaiian Beach Combers.
Het zal je niet verbazen dat ik deze plaat bij iedereen aanbeveel – een prachtig document met zelden gehoorde nummers, op onnavolgbare wijze uitgevoerd in een muziekstijl die velen zal aanspreken, al was het alleen om het plezier dat er vanaf spat.
Eigenlijk is het een schande dat deze band alleen in Japan ( en af en toe tijdens korte tournees aan de Amerikaanse westkust) te horen is, waar ze dan spelen met groepen zoals Janet Klein and her Parlor Boys. Zou het niet schitterend zijn als ze in mei 2011 aanwezig waren op het derde Belgische Ukelele festivalin Sint-Niklaas (België) en/of het Jazzfestival van Breda (Nederland)? Ik weet zeker dat de stadschouwburg op zijn kop zou staan... het dak d'r af!
( Naar de Nederlandse vertaling.) Six weeks ago I posted a contribution about the soundtrack of the R. Crumb documentary CRUMB. That soundtrack was a compilations of piano and guitar tracks used in the film. I wondered who played that tunes, and I learned that most of it was played by David Boeddinghaus(piano parts) and Craig Ventresco( finger picking guitar tracks). It made me anxious to the documentary. Thanks to Jo I was able to see the Terry Zwigoff 2004 documentaryCRUMB, subtitled Weird Sex, Obsession, Comic Books and all that Jazz.
The documentary gives an inside view on Crumb's sexual obsessions, about his family and his comic books, and nothing at all about his passion of record collecting. At the end of the film he packs, together with his son, his 78rpms as he moves to the south of France, where he bought a little house from the money he got when he sold some original comic note-books (!). So if you're fasinated by Crumbs record collection only, you can let this documentary pass.
The book R. Crumb's Heroes of Blues, Jazz & Country might me of more interest. It shows a collection of drawings made by R. Crumb in the mid 1980s. He made a collection of trading cards, with drawings of musicians from the early Twentieth Century. It is a great collection, especially, that's my opinion, the part with the Pioneers of Country Music. Why? Maybe because most of the musicians were unknown to me and they most of the musicians are portrayed as a group, because, I guess, it were the only pictures available to copy. Great !! Ever seen Mumford Bean and his Itawambians, Red Patterson's Piedmont Log Rollers or Hoyt Ming and his Pep Steppers? Well, this is your chance !!
The book contains a 21 track CD with historical recordings, so you can hear bands like the Weems String Band ( Dick, Frank and Jesse Weems on fiddles and cello with Alvin Conder banjo and vocal.) on Greenback Dollar and see the band in the book on page 229., with the biographical information available. I'd suggest. Buy it before it's out of print. It will become a collector's item !!
Time exposure for the 21st of September: 1927:
missoury waltz = paul whiteman o
1937:
cocktail-swing / st. louis blues = ake fagerlunds lisebergsorkester
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl PLAYLIST charles mingus/pithecanthropus erectus = thelonious monk/monk in tokyo (2) = r. crumb/heroes of blues, jazz & country (cd) = mills brothers/sweet & slow = lost chords/ a musical companion (2) = henrique annes-oficina de cordas de pernambuco
Zes weken geleden plaatste ik een bijdrage over de soundtrack van de R. Crumb documentaire CRUMB. Die soundtrack bestond uit een verzameling ragtimenummers gespeeld op piano of gitaar, die voor kwamen in de film. Ik vroeg me toen af, wie de muziek speelde en dankzij een aantal lezers bleken ditDavid Boeddinghaus(piano-stukken) en Craig Ventresco( fingerpicking gitaarnummers). Ik werd nieuwsgierig naar de documentaire en dankzij Jo kon ik kijken naar deze Terry Zwigoff documentaireCRUMB, met als bijtitel Weird Sex, Obsession, Comic Books and all that Jazz. ( Harde sex, obsessies, cartoon-albums en al dat spul ..... al die Jazz ) De documentaire geeft een goed beeld van de sexuele frustraties, die Crumb's leven en carrriere bepaald hebben; over zijn vreemde familie, zijn stripverhalen, maar niets over zijn passie van platenverzamelen. Alleen op het eind van de film pakt hij, samen met zijn zoon, zijn 78-toerenplatenverzameling in, omdat hij naar Zuid Frankrijk gaat verhuizen, waar hij een huis van de opbrengst van de verkoop van een aantal originele schetsboekjes (!) heeft kunnen kopen. Ben je dus, net als ik, benieuwd naar Crumb's platencollectie, dan kun je deze film beter links laten liggen.
Het boek R. Crumb's Heroes of Blues, Jazz & Country lijkt dan een veel betere keus. Het laat een serie tekeningen zien, die door R. Crumb gemaakt zijn midden jaren tachtig. Hij maakte een serie kaarten met daarop afbeeldingen van vroeg twintigste eeuwse musici uit de blues, jazz en country scene. Een schitterende collectie, vooral het deel met de Pioneers of Country Music. Waarom? Misschien omdat ik die namen slecht ken, maar vooral ook omdat ze meestal als groep staan afgebeeld - waarschijnlijk nagetekend van de enige foto's die overgebleven zijn. Prachtig toch? Heb jij wel eens gehoord van Mumford Bean and his Itawambians, Red Patterson's Piedmont Log Rollers of Hoyt Ming and his Pep Steppers? Dan heb je nu een kans. Bovendien geeft Crumb bij elke tekening een korte omschrijving.
Het boek bevat een CD met 21 nummers met historische 78-toeren opnamen, zodat je ook een deel van de muziek van de artiesten op de tekeningen kunt horen. Zo komt bijvoorbeeld de Weems familie tot leven met het nummer Greenback Dollar. Deze Weems String Band ( Dick, Frank en Jesse Weems op violen en cello en Alvin Conder banjo en zang.) spelen op de CD en kijken je aan op pagina 229. Een schitterend boek. Kopen .... snel ...... want het wordt een collectors item. Tijdopname voor 21 september: 1927:
missoury waltz = paul whiteman o
1937:
cocktail-swing / st. louis blues = ake fagerlunds lisebergsorkester
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl SPEELLIJST charles mingus/pithecanthropus erectus = thelonious monk/monk in tokyo (2) = r. crumb/heroes of blues, jazz & country (cd) = mills brothers/sweet & slow = lost chords/ a musical companion (2) = henrique annes-oficina de cordas de pernambuco
( Naar de Nederlandse vertaling.) Yesterday afternoon I talked for some hours with Leendert about record collecting and my passion for jazz music. I showed him my Hit of the week collection, talked about discographies and my collection of jazz books and records. I told him about the fact that I love to share my collection with others, and that thisKeep swinging web log bears the evidence.
Talking about record collecting we learned that we had a common passion for R. Crumb, beside an underground artist and musician, also a dedicated and passioned record collector. Some weeks ago we discussed herehis film Crumb, and thanks to Joergen I found a copy of that film. I received a second documentary titled in Dutch Natte Dromen van Robert Crumb ( thanks to Floris ), which happened to be a 1987 BBC documentary. Thanks to Floris I do know now that this film was titled in English The Confessions of Robert Crumb.
I heard about a third documentary, both Leendert and Sjef mentioned it, that tells about Robert Crumb's passion for record collecting. It shows, Sjef told me, how they move his record collection, probably from California to France. On internet I found some titles of movies about record collecting, all dedicated to Robert Crumb, but I don't believe these are the documentaries Sjef and Leendert refer to: American Splendor and Ghost World. Can someone tell me what the title is of that documentaryin which Robert Crumb moves his collection?
I found a fragment of one of the greatest 78rpm record collectors of the US, Joe Bussard. I like the way how he shares his passion with the viewers.
Time exposure for the 31st of August: 1927:
who was the lady / who-oo? you-oo! that' who = bernie cummins o
PLAYLIST sebastiao tapajos/sambas & bossas on guitar = miles davis/in a silent way = oscar aleman/swing guitar masterpieces 1938-1957 (2) = kansas city/the real kansas city of the 20s 30s 40s = charles mingus sextet-eric dolphy/cornell 1964 =george braith/the complete blue note sessions (2)
Nederlands( To the English translation ) Gistermiddag had ik een gesprek van een paar uur met Leendert over het verzamelen van platen en mijn passie voor jazzmuziek. Ik heb hem mijn verzamelingen laten zien, we praatten over discografieën en bestudeerden mijn boekenkast. Ik heb hem verteld dat ik het belangrijk vind om mijn verzameling te kunnen delen met anderen; iets waarvan deze dagelijkse Keepswinging weblog een voorbeeld is.
Al pratend ontdekten we dat we één gezamelijke passie hebben voor Robert Crumb.Robert Crumb ( of R. Crumb zoals hij meestal genoemd wordt) is underground tekenaar en muzikant en is bovenal geobsedeerd door het verzamelen van platen. Een paar weken geleden had ik het in mijn weblog overzijn film Crumb. Dankzij Joergen heb ik ondertussen deze film gezien en ontving ik van Floris een tweede film over R. Crumb, getiteld Natte Dromen van Robert Crumb, een BBC documentaire uit 1987. Dankzij Floris is nu ook de Engelse titel boven water: The Confessions of Robert Crumb. Ik hoorde dat er nog een derde documentaire moet bestaan, zowel Leendert als Sjef noemden het, waarin Robert Crumb's passie voor platenverzamelen belicht wordt. In de film wordt o.a. de platencollectie van Crumb verhuisd van, denk ik, Californië naar Zuid Frankrijk. Op internet vond ik nog enkele films waarin R. Crumb en zijn platenobsessie centraal staan, maar hierin komt hij niet zelf voor. Ik kwam namen tegen als American Splendor en Ghost World. Kan iemand me vertellen of één van die namen de bewuste documentaire is, of dat er nog een andere Crumb film bestaat alleen over zijn platenverzameling?
Ik vond een fragment van één van de grootste platenverzamelaars van Amerika, Joe Bussard. Het is leuk om te zien hoe hij zijn verzameling deelt met de kijker.
Tijdopname voor 31 augustus: 1927:
who was the lady / who-oo? you-oo! that' who = bernie cummins o
SPEELLIJST sebastiao tapajos/sambas & bossas on guitar = miles davis/in a silent way = oscar aleman/swing guitar masterpieces 1938-1957 (2) = kansas city/the real kansas city of the 20s 30s 40s = charles mingus sextet-eric dolphy/cornell 1964 = george braith/the complete blue note sessions (2)
( Naar de Nederlandse vertaling.) R. Crumb, The R. stands for Robert, is a well known artist and illustrator, who published, not so long ago, a great book titled R. Crumb's Heroes of Blues, Jazz & Country I'll discuss in a later Keep swinging blog. It's now in the bookshops all around The Netherlands, like The Drukkerij book and record shop in Middelburg. He's now working on the Genesis Project. In 1995 a documentary was published about his life and work I love to see, but I couldn't find a copy so-far. The soundtrack was released on CD (thanks Jo) and I had to track my brains over that, because there was but few discographical information.
The documentary is made by Terry Zwigoff, who met Robert in 1970 and they became friends. They share a passion for music from the first half of the twentieth century and playing their string instruments at several groups, like the Cheap Suit Serenaders. Terry wanted to use original music from the 1920s, but as the film was low budget there was no money to pay for the rights and so he decided to ask piano player David Boeddinghaus to play the music, together with Craig Ventresco, a fingerpicker guitar player. There were only three original 1930 fragments used in the documentary: King Oliver and his Orchestra playing Shake It and Break It and two rare Geechie Wiley recordings, both on the CRUMB soundtrack CD.
For me Craig Ventresco was not new. I learned to know his music thanks to his Bo Grumpus String Band. Craig was playing as a street musician early 1990s somewhere in San Francisco when Terry heard him for the very first time. It sounded like an old Blind Blake but without the surface noise, he remembers in the liner notes of the Crumb CD. They became friends and partners, and played during the 1990s together at Pauline's restaurant in San Francisco. He is an expert in re-interpreting early ragtime- and novelty tunes from the 1910s. I posted a short fragment at the end of this blog where you can hear Craig playing in an informal afterparty jam session with two other giants Bob Ault and TerryWaldo. There are some film fragments too in one of my previous blogs I dedicated to this great ragtime fingerpicker.
The second instrumentalist on this soundtrack is the New Orleans piano player David Boeddinghaus. His name was unknown to me, but he is a perfect piano player in the traditional stride piano style and Terry stated in his liner notes that he is the best Jelly Roll Morton player he ever heard. David is known for his accompaniment with singer/banjoiist/bandleader Banu Gibson. Bill Haesler contacted me and remembered David from a tour through Australia. On a visit to Australia with The Swedish Jazz Kings some years ago, David stayed with us here in Sydney. A musician/record collector he is an extremely knowledgeable. A wonderful pianist who really knows his stuff.
It is a pity that the discographical information on this Original Soundtrack CD is so marginal. Thanks to some extensive research and the help of Jo and Bill (thanks for that), the soundtrack has no secrets anymore.
I hope to see the documentary in future - maybe someone canhelp me on that, as it seems that it was never released commercial on video or DVD.
I love to share with you, except the fragment of the jam session featuring Craig Ventresco (the guitar player on the right) a fragment where R. Crumb explains us the so-called bean-effect ( so typically for his cartoons) and a part of the original 1995 documentary.
Time exposures for the 4th of August: 1947:
man i love = all stars
ain't misbehavin'/ them their eyes = kay starrquartet
R. Crumb, De R. staat voor Robert, is een bekende artiest en illustrator, waarvan, nog niet zo lang geleden, een mooi boek uitgekomen is, getiteld R. Crumb's Heroes of Blues, Jazz & Country. Ik zal daar later in een Keep swinging blog aandacht aan besteden; het boek ligt in de grote Zeeuwse boekhandels, zoals DeDrukkerij in Middelburg. Momenteel is hij druk bezig met het Genesis project. In 1995 is er een documentaire over hem en zijn familie gemaakt ( Wat een familie !! begreep ik uit enkele reacties), die ik helaas nog niet gezien heb en ik hoop, uiteraard, dat iemand me aan een exemplaar kan helpen. De soundtrack is uitgekomen op CD ( bedankt Jo) en het heeft me heel wat hoofdbrekens gekost om alle informatie boven water te krijgen.
De film is gemaakt door Terry Zwigoff, die Robert in 1970 ontmoette. Ze werden vrienden en delen hun passie voor de muziek uit de eerste helft van de vorige eeuw. Ze spelen ook regelmatig samen, zoals in Robert's groep The Cheap Suit Serenaders. Terry wilde eigenlijk alleen originele plaatopnamen gebruiken als achtergrondmuziek bij de documentaire, maar dat ging, qua rechten, nogal in de papieren lopen en daar was geen geld voor. Dus besloot hij om twee musici, pianist David Boeddinghaus en Craig Ventresco, gitarist, de muziek te verzorgen. Er werden uiteindelijk toch nog drie originele 78-toeren opnamen gebruikt: één van King Oliver and his Orchestra met Shake It and Break It en twee zeldzame opnamen van Geechie Wiley die beide op deze CRUMB soundtrack CD staan.
Voor mij is Craig Ventresco geen onbekende meer. Ik leerde zijn muziek kennen dankzij zijn Bo Grumpus String Band. Craig speelde als straatmuzikant in San Francisco, begin jaren negentig, toen Terry hem bij toeval ontdekte. It sounded like an old Blind Blake but without the surface noise ( Hij klonk als een oude Blind Blake plaat maar dan zonder ruis). Ze werden vrienden en partners in een bandje dat wekelijks in Pauline's restaurant in San Francisco optrad. Craig is een expert in het opnieuw opfrissen van de nu ietwat stijve en statig klinkende vroege ragtime- en novelty nummers uit het begin van de vorige eeuw. Ik heb een filmfragment gepost onder aan dit blog waar je Craig in een informele jamsessie, na afloop van een ragtimefestival, kunt zien en horen spelen met twee andere ervaren spelers op dit vlak Bob Ault en Terry Waldo. Bovendien heb ik een aantal fragmenten geplaatst waarin Craig te zien en te horen is in een eerdere weblog bijdrage waarin ik aandacht besteedde aan deze geweldige ragtime fingerpicker.
De tweede muzikant op de soundtrack is de uit New Orleans afkomstige pianist David Boeddinghaus. Zijn naam kende ik niet, maar het moge duidelijk zijn dat hij een geweldig pianist is. Terry zegt zelfs dat hij de beste vertolker is van Jelly Roll Morton's muziek. David speelde lange tijd als begeleider bij Banu Gibson. Bill Haesler mailde me en herinnerde hem van een tour die David een paar jaar geleden door Australië maakte: On a visit to Australia with The Swedish Jazz Kings some years ago, David stayed with us here in Sydney. A musician - record collector he is an extremely knowledgeable. A wonderful pianist who really knows his stuff. (Tijdens een tournee met The Swedish Jazz Kings een paar jaar geleden logeerde David bij ons thuis in Sydney. Een begenadigd muzikant en platenverzamelaar met een grote kennis. Een uitstekende pianist, die zijn muziek in de vingers heeft)
Op de hoes van Crumb - The Original Soundtrack heeft Terry een zootje gemaakt van de discografische informatie - eigenlijk is het allemaal vaag en onduidelijk. Dankzij intensief onderzoek en de hulp van Jo en Bill ( bedankt) heeft de soundtrack nu geen geheimen meer. Ik hoop dat ik in de toekomst de documentaire een keer mag zien - misschien kan iemand me er aan helpen , aangezien de film nooit commercieel uitgebracht lijkt op video of DVD.
Ik heb een drietal fragmenten gevonden die interessant zijn. Uiteraard de al aangekondigde Craig Ventresco jamsessie, maar ook een fragment waarin R. Crumb uitlegt wat het Bean-effect is ( het boon-effect), zo typerend voor zijn stijl van tekenen en een fragment uit 1995 uit de documentaire zelf.
Tijdopnamen voor 4 augustus: 1947:
man i love = all stars
ain't misbehavin'/ them their eyes = kay starr quartet
SPEELLIJST martijn van iterson quartet/the whole bunch = crumb/the original soundtrack = branford marsalis/bloomington = bobby hutcherson/happenings = that's bebop/3 = miles davis/filles de kilimanjaro = hampton hawes quartet/all night session Keep Swinging Oscar AlemanFlexible RecordsChoro Music Hit of the week - Durium
( Naar de Nederlandse vertaling.) It might be possible that due to the title of this blog the number of visitors will increase dramatically, but I can assure you that this blog is as decent as all my previous blogs.
So is the CD I played last night, titled HotWomen - Women Singers From The Torrid Regions Of The World. Well, now you might understand that the word Hot does refers to hot temperatures. Exotic & Spicy, labeled on the colorfull cover too reads, suggest also how it tastes. The design of the record is unmistakable from Robert Crumb.
Robert Crumb, he always signs his drawings with simply R. Crumb, is also the compiler of the rare 78 rpm recordings used for this strange compilation of tracks. In his liner notes he says: Let us now sing the praises of the women singers of old, from the hot and passionate southern countries! Open up your ears and you shall have a powerful listening experience.
And that is true: the songs are from other cultures and sound estranged and but few record collectors will have heard such a quantity of popular music of by-gone days from regions far away.
To show you what kind of music you can expect I found a track of Rita Abadzi, a mid-1930s Greeche singer, who is also on this selection ( track 10). Enjoy her singing:
MY TURNTABLE arturo sandoval/tumbaito - blindfold test # 42/mr. bassman (2) = hot women/women singers from the torrid regions of the world = wayne shorter/alegria
De kans is groot dat, dankzij de titel van deze blog, een ander soort publiek mijn weblog bezoekt en dat het aantal bezoekers sterk toeneemt. Dat is nergens voor nodig - ik kan u verzekeren dat ook deze bijdrage keurig en gepast is, net als mijn voorgaande blogs. Geen rooie oortjes dus !! .
De verzamel CD, die ik gisteravond speelde is getiteld Hot Women - Women Singers From The Torrid Regions Of The World. Ik denk dat je door de woorden The Torrid Region ( = De droge hete gebieden) nu ook begrijpt waar die toevoeging Hot vandaan komt, al maakt de toevoeging Exotic & Spicy weer andere zintuigen actief. Niet belangrijk allemaal. Het kleurrijke ontwerp van de CD is onmiskenbaar van de hand van Robert Crumb, tekenaar, cartoonist, verzamelaar en muzikant.
Robert Crumb ( hij tekent altijd als R. Crumb ) is de samensteller van deze plaat vol zeldzame en zelden gehoorde 78-toeren platen. In het bijgevoegde boekje schrijft hij: Let us now sing the praises of the women singers of old, from the hot and passionate southern countries! Open up your ears and you shall have a powerful listening experience. ( Laten we eens luisteren naar de vrouwen uit vroeger tijden, uit de warme hete droge gebieden van de wereld. Open je oren en je weet niet wat je te hoort). En dat is zo. De nummers, gezongen in vreemde talen en uit zelden gehoorde muziekculturen klinken vervreemdend en er zullen maar weinig platenverzamelaars zijn, die deze populaire muziek uit vreemde gebieden eerder op 78-toeren gehoord hebben.
Om een indruk te geven wat je kunt verwachten vond ik een nummer van een Griekse zangeres, Rita Abadzi, midden jaren dertig, die ook op deze plaat te vinden is ( nummer 10)
De andere nummers komen uit Mexico, Cuba, Sicilië ( Italië) , Algerije, Oost Afrika, Vietnam en Hawaii ( om er een paar te noemen).
Echt vreemd spul, vergelijkbaar met de al even vreemde verzamelCDs The Stuff That Dreams Are Made Offook samengesteld door R. Crumb, die ik eerder besproken heb.
R. Crumb heeft ook een eigen band. Deze platen heb ik van zijn band in mijn verzameling:
R. Crumb Cheap Suit Serenaders/chasin' rainbows
R. Crumb Cheap Suit Serenaders/hot tunes
R. Crumb Cheap Suit Serenaders/singing in the bathtub