Ukelele legende Bill Tapia (1908-2011)

Negentig jaar op de planken .....
De laatste link met de vroegste dagen van zowel de jazz als de vaudeville, met de ukelele in haar hoogtijdagen.
Jørgen Larsen (vertaling: Hans Koert)

Ukulele Legend Bill Tapia (1908 - 2011) (English) Ukelele legende Bill Tapia (1908-2011) (Nederlands)
Op 2 december 2011 overleed ukelele-legende Bill Tappy Tapia op 103 jarige leeftijd - één maand voordat hij 104 jaar oud hoopte te worden. Hij stond tot aan zijn dood op de planken - met een carrière van meer dan 90-jaar, behoorde hij, met Johan Heesters, tot één van de oudste actieve muzikanten ter wereld - een ongelooflijke prestatie van een opmerkelijk artiest in de wereld van de showbiz.
Bill Tapia (2008) ( bron: hawaiimagazine.com)
Bill Tapia werd geboren op nieuwjaardag 1908 in Honolulu, Hawaii en kreeg zijn eerste instrument op 7-jarige leeftijd. Hij startte zijn carrière tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen hij in 1918 voor de Amerikaanse troepen, gestationeerd op Hawaii, mocht optreden en hij kreeg bekendheid door zijn soloversie op de ukelele van J. P. Sousa's The Stars And Stripes Forever. Nadat hij de ukelele had ingewisseld voor de banjo, om meer werk te krijgen, ging hij spelen bij vaudevilleshows en op lijndiensten met stoomschepen tussen Hawaii en de westkust van de VS. ....... tijdens de dertiger jaren speelde hij af en toe als begeleider van artiesten als Bing Crosby, Billie Holiday, Fats Waller en Louis Armstrong en één keer leerde hij Hollywoodsterren als Clark Gable en Shirley Temple de ukelele te bespelen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat Bill Tapia in Honolulu waar hij een 14-mans orkest leidde. Na de oorlog, verhuisde hij naar de omgeving van San Francisco, waar hij optrad met allerlei swingorkesten. Later werd hij wat honkvaster en ging hij in allerlei TV-studio-orkesten spelen, trad hij op met lokale bands en gaf hij gitaarlessen. Rond de eeuwwisseling stierf zijn vrouw en zijn dochter vlak na elkaar en ging hij weer ukelelespelen, werd herontdekt en begon aan zijn tweede carriere!

Bill Tapia - Tropical Swing ( 2004)

In 2004, toen hij 96 jaar jong was, werd Bill Tapia's eerste album Tropical Swing uitgebracht met jazz- em Hawaiistandards. Het titelnummer op deze cd werd zijn enige eerder uitgebrachte Okeh-78-toerenplaat uit 1936. Na Tropical Swing volgde Duke of Uke (2005) en Livin’ It LIve (2009), en eerder dit jaar Live at the Warner Grand (2011). Deze laatste cd werd gemaakt tijdens het concert rond zijn 100ste verjaardag. Voor zijn 100ste verjaardag had ik (Hans Koert - vertaler) contact met zijn manager en die meldde dat Bill naast hem op de bank zat en blij was met de felicitaties en het stukje dat ik over hem gemaakt had. Hij wilde graag naar Europa komen spelen en of ik dat maar wilde regelen. Kort na zIjn 100ste verjaardag brak hij zijn heup, maar hij bleef spelen tot een jaar geleden ..........

Bill Tapia (2011) (bron: billtapia.com/)

Bill Tapia werd in 2004 toegelaten tot de Ukulele Hall of Fame en ontving in 2011 het Lifetime Achievement Award van de the Hawaiian Academy of Recording Arts. Er werd een documentaire gemaakt door S. Leo Chioang en Mercedes Coats over het leven en de carriere van Bill Tapia, getiteld To You Sweetheart,Aloha - Can Life Begin At 94?". Je vindt meer informatie hierover op zijn website, waar vandaan bovenstaande informatie gehaald is.

Bill Tapia (bron: telegraph.com.uk)
Eerder werd er op de Keep Swingingblog aandacht besteed aan Bill Tapia, zoals in de bijdrage Bill Tapia - The Duke of Uke en Bill Tapia - Centenary, ter gelegenheid van zijn honderdste verjaardag. Je kunt heel wat optredens van Bill Tapia op internet bekijken: Hier zie je hem begin van dit jaar tijdens één van zijn laatste publieke optredens met het nummer: I Wanna Learn to Speak Hawaiian.


Tenslotte nog een korte fotocompilatie ter herinnering aan ukelele-legende Bill Tapia (1908-2011):

Jørgen Larsen
(vertaling: Hans Koert)

keepswinging@live.nl


Met een carrièrre van meer dan 90-jaar op de planken lijkt Bill Tapia Johan Heesters, die in 1921 voor het eerst op het toneel stond, te verslaan, al kan Heesters dat, als hij nog een paar jaar blijft leven en optreden hem nog inhalen. Bill Tapia, de ukelele-legende, die op 92-jarige leeftijd aan een tweede carrière begon, speelde tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1918 voor de Amerikaanse troepen, gestationeerd op Hawai, Sousa's de Stars and Stripes Forever op zijn ukelele. Begin december overleed hij thuis op 103-jarige leeftijd ............ Naat hij 100 geworden was, werd er een groot feest geoganiseerd, waarbij de honderdjarige optrad. Ik feliciterde hem hiermee in de Keep Swingingblog en daar was hij zer vereerd mee ......... Zijn producer meldde me dat hij graag in Europa wilde komen spelen - reiskosten, een hotel en wat handgeld om van te leven was al wat hij nodig had ........... en of ik dat maar wilde regelen. Het is er niet van gekomen ............ Hij bleef vol levenslust totdat het afgelpen jaar allemaal minder werd - toch lijkt hij een levend bewijs dat je, zolang je muziek kunt blijven spelen, gezond oud kunt worden ........... Keep Swinging zet dit soort bijzondere artiesten graag in de schijnwerpers. Als je niets wilt missen, volg dan de Keep Swingingblog via Twitter ( Keep Swinging) of vraag de gratis (Nederlandstalige) nieuwsbrief. ( keepswinging@live.nl). En wil je eens lekker dwalen door de Keep Swingingblog, dan is de linkenpagina en de Top Drie een goed startpunt.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News Letter Keep Swinging Contributions

Gino Bordin: Hawaï-gitaar virtuoos

Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris ( English) Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs jaren dertig (Nederlands) Gino Bordin: Virtuoso of the Hawaiian Guitar ( English) Gino Bordin : Hawaï-gitaar virtuoos (Nederlands)

Een eerbetoon aan een Hawaï-gitaar pionier .....
GINO BORDIN: HAWAÏ-GITAAR VIRTUOOS
Jørgen Larsen (vertaling: Hans Koert)

Onlangs bracht GrassSkirt records een schitterend verzorgde CD uit met heruitgaven van de in Italië geboren Franse Hawaïgitarist Gino Bordin. Deze heruitgave is getiteld Gino Bordin - Virtuoso de la Guitare Hawaiiene( 1930s Paris) en bevat een vijfentwintigtal nummers gespeeld in de jaren dertig door deze beroemde, maar nu vergeten gitarist Gino Bordin - een eerbetoon aan een Europese pionier op de Hawaïgitaar. Jørgen Larsen beschrijft uitgebreid, in twee bijdragen, over de carriere van deze Franse gitarist. Eerder werd een kennismaking met zijn vroegste carriere gepubliceerd, getiteld
Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs jaren dertig, over de tijd voordat hij een gevierd artiest werd in de jaren dertig en veertig; over de periode van grote successen, totdat hij in 1977 in Marseille vergeten overleed. Vandaag aandacht voor een paar verzamelcd's, verschenen rond Gino Bordin, waaronder de Gino Bordin - virtuoso de la Guitare Hawaiiene( 1930s Paris).
Paris Jazz Corner 983 643-5
Een paar jaar geleden bracht het Franse label Paris Jazz Corner een cd uit getiteld Paris, Plages d'Hawaii', samengesteld door Cyril LeFebre en Dominic Cravic, met daarop opnamen van Franse Hawaïgitaristen uit de jaren dertig. Gino Bordin domineert in deze uitgave en dankzij de uitgebreide beschrijvingen in het bijbehorende artikel, ook gepubliceerd in het Aloha International Magazine van oktober-december 2007, geschreven door Cyril LeFebvre (vertaald door Les Cook) kon ik heel wat over Gino Bordin en zijn pionierswerk op de Hawaï-gitaar te weten komen.

Grass Skirt GSK 1003

Onlangs verscheen een CD, die helemaal gewijd was aan Gino Bordin, uiitgebracht op het kleine Engelse label Grassskirt Records - ook deze CD staat vandaag centraal: Gino Bordin - Virtuose de la Guitare Hawaiienne (1930s Paris).

Jolies Fleurs d' Hawaii: Dit nummer vind je terug op de Paris, Plages d'Hawaii cd.
Op deze cd staan 25 opnamen uit de jaren dertig van allerlei Gino Bordin groepen en is eveneens samengesteld in samenwerking met Cyril LeFebvre. Deze prachtig uitgevoerde verzameling bevat schitterend gerestaureerde 78-toerenopnamen en uitgebreide informatie.

Gino Bordin (1899-1977)

De muziek echter bevat weinig Hawaï-hulas, maar vooral Europese walsen, een paar fox-trots en tangos, gespeeld door verschillende groepen geleid door Bordin met zijn Hawaïgitaar - het is een schitterend document geworden voor de liefhebbers van de Hawaïgitaar. Om een indruk te geven van de soort muziek heb ik hier een fragment gevonden van een nummer, waarop Bordin een stuk van Chopin speelt.

De cd, Gino Bordin, Virtuose de Guitare Hawaiienne, 1930s Paris zoals besproken, is te verkrijgen bij Grassskirts Records .

Jørgen Larsen (vertaling: Hans Koert)
keepswinging@live.nl

Als je op een willekeurige dag in 1934 ( 6 februari) de radioprogramma's van de Nederlandsche Omroep bestudeert, valt je op dat naast het licht klassieke repertoire, gespeeld door het Omroeporkest onder leiding van A. Van Raalte en populaire muziek door John Van Prück (sic) ( = Brück), er heel wat tijd is ingeuimd door de A.V.R.O. voor de Italiaanse gitarist Gino Bordin en zijn Hawaiian orkest (uit: Het Vaderland). De Keep Swinging blog belicht deze nu bijna vergeten pionier op de Europese Hawaïgitaar. Mis de wekelijkse nieuwsbrief niet.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Gino Bordin: Virtuoso of the Hawaiian Guitar

Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris ( English) Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs jaren dertig (Nederlands) Gino Bordin: Virtuoso of the Hawaiian Guitar ( English) Gino Bordin : Hawaï-gitaar virtuoos (Nederlands)

Guitares Hawaiiennes 1930s
GINO BORDIN: VIRTUOSO OF THE HAWAIIAN GUITAR
Jørgen Larsen

Recently GrassSkirt records released a great album with reissues of 1930s recordings by the French Hawaiian guitar player Gino Bordin (1899-1977). This reissue is entitled Gino Bordin - Virtuoso de la Guitare Hawaiiene ( 1930s Paris) and contains two dozens of tracks recorded during the 1930s by this famous, but now almost forgottten, guitar player Gino Bordin: A great album dedicated to the Hawaiianguitar. Jørgen Larsen introduced us, in a previous blog, to Gino Bordin's early career up to his most famous years - the period of successes during the 1930s and 40s to his death in 1977, complete forgotten. In today's contribution the recent reissues by Gino Bordin and his colleagues will be reviewed, including the Gino Bordin - Virtuoso de la Guitare Hawaiiene album.
Paris Jazz Corner 983 643-5
In 2006, a few years ago, the French label Paris Jazz Corner released a cd titled Paris, Plages d'Hawaii - Guitares Hawaiiennes 1930 featuring 1930s recordings of French Hawaiian guitarists compiled by Cyril LeFebvre and Dominic Cravic. Gino Bordin was heavily featured on the compilation further containing extensive notes, as published in the Aloha International Magazine of Oct - Dec. 2007 written by Cyril LeFebvre (translated by Les Cook) from which the info on Bordin, in Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris is extracted.

Grass Skirt GSK 1003

However, recently a new cd solely devoted to the Hawaiian guitar recordings of Gino Bordin has been released by the small English label Grassskirt Records, entitled Gino Bordin - Virtuose de la Guitare Hawaiienne (1930s Paris).

Jolies Fleurs d' Hawaii: available on the Paris, Plages d'Hawaii album.
The cd contains 25 recordings from the 1930s featuring Bordin in various settings, again compiled in cooporation with Cyril LeFebvre. The cd encloses further extensive notes on Bordin's career and a magnificent audio restauration has been maintained to save the sound of the original 78 rpms in best available audio format.

Gino Bordin (1899-1977)

The music on the cd are not Hawaiian Hulas, but European waltzes, a few fox-trots and tangos performed on the Hawaiian guitar in different combinations and many of the tunes composed by Gino Bordin - a great document of a period in European popular music when the sound of the Hawaiian guitar was maintained by a virtuoso of the instrument. - To give you an impression of the music I love to share with you a fragment of Gino Bordin playing a theme by Chopin

The cd, Gino Bordin, Virtuose de Guitare Hawaiienne, 1930s Paris as shown above, is available online from Grassskirts Records

Jørgen Larsen
keepswinging@live.nl


A random check on the Dutch radio programs of the 6th of February, 1934, learns that, beside fragments of light classical music, played by the Omroeporkest directed by A. Van Raalte and popular music by John Van Prück (sic) ( = Brück), the Italian guitar player Gino Bordin "en zijn Hawaiian orkest" is a sought after popular item on the A.V.R.O. networks. ( from: Het Vaderland). The Keep Swinging blog spotlights this now forgotten and neglected Hawaiian guitar player. Don't miss it!! Ask for its weekly newsletter.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs in de jaren dertig

Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris ( English) Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs jaren dertig (Nederlands) Gino Bordin: Virtuoso of the Hawaiian Guitar ( English) Gino Bordin : Hawaï-gitaar virtuoos (Nederlands)

La guitare venue du paradis
GINO BORDIN EN DE HAWAÏGITAAR: Parijs in de jaren dertig
Jørgen Larsen
( vertaling: Hans Koert)

Onlangs bracht GrassSkirt records een schitterend verzorgde CD uit met heruitgaven van de Franse Hawaïgitarist Gino Bordin. Deze heruitgave is getiteld Gino Bordin - virtuoso de la Guitare Hawaiiene ( 1930s Paris) en bevat een vijfentwintigtal nummers gespeeld in de jaren dertig door deze beroemd maar nu vergeten Franse gitarist Gino Bordin - een eerbetoon aan de Hawaïgitaar. Jørgen Larsen beschrijft uitgebreid, in twee bijdragen, over de carriere van deze Franse gitarist. Vandaag een kennismaking met zijn vroegste carriere voordat hij een gevierd artiest werd en de periode van grote successen tot aan zijn dood in 1977. Later aandacht voor de heruitgaven verschenen rond Gino Brrodin, waaronder de eerder genoemde heruitgave door GrassSkirt records.
Dankzij de opkomst van de platenindustrie en de radio kon de muziek uit Hawaï zich gedurende de eerste dertig jaar van de Twintigste Eeuw over de wereld verspreiden. Musici, afkomstig van Hawaï, zoals Sol Hoopii, Lani McIntire, Tau Moe, Sam Ku West en anderen brachten de muziek, die gemaakt werd op steel guitars en ukelele's met hun platen en live-optredens buiten Hawaï - onder de aandacht van het grote publiek. Radiostations over heel Amerika lieten de muziek van deze Hawaïaanse muzikanten horen. De filmindustrie dikte met haar film Bird of Paradise de exotische paradijselijke elementen van de afgelegen Zuidzee eilanden nog eens extra aan. Deze Hawaïhype was niet typisch Amerikaans, maar was overal op de wereld te vinden en heel wat musici pakten hun instrumenten op en gitaristen gingen met hun instrument op schoot de Hawaïgitaar imiteren. Gedurende dit proces veranderde de muziek. Iedere keer als een land of regio besmet raakte met het tropenvirus, werden bestaande nummers, hits van de dag, uitgevoerd met die typisch Hawaïaanse sound .....In Europa was Gino Bordin één van die pioniers.
Gino Bordin ( oorspronkelijk: Bordino) werd geboren in Vicenza, Noord Italië in 1899. Als jongeman speelde hij gitaar, en raakte bevriend met Mario Maccaferri, die voor gitaarbouwer leerde en later ging werken bij Selmer. In 1926 verhuisde hij van Italië naar Frankrijk zoals zoveel Italianen toendertijd. Toch viel het niet mee om als beroepsmuzikant in Parijs aan de bak te komen, mede omdat hij niet vloeiend noten las. Toch vond hij werk al snel werk in allerlei orkesten, maar ook solo, omdat hij op gehoor zijn instrumenten prima beheerste. Hij trad op in casino's in Monte Carlo, en later in talrijke cabarets, restaurants en danszalen in Parijs. Hij begeleidde musette-accordeonisten met zijn zes-snarige banjo en speelde in Tango-orkesten de Spaanse gitaar. Hij bespeelde de Hawaïgitaar tijdens concerten waarin de Hawaïmuziek centraal stond. Tijdens deze periode ontmoette hij Margueríte Pepin, een jonge danser, die zijn levenspartner zou worden. Gino Bordin's eerste opnamen op banjo en gitaar waren als begeleider van musette-accordeonisten zoals Louis Ferrari, Frédo Gardoni en Léon Raiter. Hij begeleidde ook populaire zangers van die tijd en was korte tijd de begeleider van Tino Rossi, waarmee hij in 1938 door Europa en Noord Afrika toerde. Hij schreef een aantal van Tino Rossi's hits. Als componist schreef hij meer nummers, die populaire hits zouden worden, vaak samen met gevierde tekstschrijvers Gedurende lange tijd werkte hij nauw samen met componist, arrangeur, multi-instrumentalist en dirigent Boris Sarbek. Zijn eerste opname als Hawaïgitarist werd gemaakt voor Pathé in 1928, een interpretatie van Youmans' Hallelujah door Bordin's Hawaiian Trio. Deze plaat markeerde het begin van een wonderbaarlijke carriere op de Hawaïigitaar.
Het totaal aantal opnamen van Gino Brodin op de Hawaïgitaar onder eigen naam en met verschillende pseudonymen is aanzienlijk. Hij maakte platen voort alle belangrijke plantenlabels, zoals Odeon, Pathé en Parlophone en hij trad op in radioprogramma's en behaalde successen als Hawaïgitarist door heel Europa. Hij ontwikkelde de Hawaïgitaar; in 1931 was hij de eerste die een extra bassnaar toevoegde aan zijn instrument en ontwikkelde nieuwe schema's om de snaren te stemmen. Hij inspireerde Mario Maccaferri om een 7-snarige gitaar te bouwen voor Selmer. In 1934 was hij de eerste in Frankrijk die op een electrische versterkte metalen Hawaïgitaar bespeelde. Maccaferri had, op zijn verzoek, zo'n instrument uit Amerika meegebracht.
Bordin was ook een belangrijk leermeester en in 1935 publiceerde hij een methode waarin hij m.b.v. een verzameling arrangementen het bespelen van de 7-snarige gitaar introduceerde. Hij gaf privéles aan huis, op scholen en voor de radio, iets wat hij bleef doen tot aan het eind van zijn leven. Hij overleed in 1977 in Marseille.

Op het eind van de jaren dertig was Bordin uitgegroeid, niet alleen in Frankrijk, maar ook in Nederland en Duitsland, tot een popster door zijn shows op de Franse radio en zijn optredens.Tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk ( 1940-1944) bleef hij onverminderd populair - hij bleef spelen in Parijse hotels en nachtclubs. Maar toen de bevrijding zich aandiende in 1944 verdampte die roem. Nieuwe muziekstijlen en andere muzikanten overspoelden Parijs en Bordin had moeite om werk te vinden. Door een zware hartaanval kon hij een tijdje niet spelen. Na een langzaam herstel richtte hij in 1949 een trio van Hawaïgitaren op , waarmee hij populaire zangers en acteurs begeleidde, maar de gloriedagen van weleer waren voorgoed voorbij. Hij trok zich terug in Zuid-Frankrijk en overleed, na een aantal keren opgenomen te zijn geweest in het ziekenhuis van Marseille, in juli 1977.

Afsluitend wil ik graag een fragment van een optrden toevoegen van een hedendaags trio dat muziek speelt van Gino Bordin: de compositie Caresses Venitiennes

In een volgende bijdrage meer over de heruitgaven van Bordins muziek. ( vertaling Hans Koert)

Jørgen Larsen

keepswinging@live.nl

Met het verschijnen van een publicatie in The Pacific Journal door ene Monsieur de Bougainville, kon de westelijke wereld lezen dat hij het paradijs op aarde had gevonden, gesitueerd in de zuidelijk deel van de Grote Oceaan.(cd-hoes tekst). Gino Bordin, Italiaan van geboorte, liet Europa kennismaken met haar muziek op zijn Hawaïgitaar. Hij werd er in de jaren dertig beroemd mee in Frankrijk en de omliggende landen, waaronder Nederland, maar in de jaren na de oorlog verbleekte de belangstelling voor deze zwoele tropische klanken en leefde hij vergeten in Zuid Frankrijk, voordat hij in 1977 overleed. Jørgen Larsen zette voor de Keep Swinging blog deze gitarist nog eenmaal in het zonnetje. Als je niets wilt missen, vraag dan om de nieuwsbrief.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris

Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris ( English) Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs jaren dertig (Nederlands) Gino Bordin: Virtuoso of the Hawaiian Guitar ( English) Gino Bordin : Hawaï-gitaar virtuoos (Nederlands)

La guitare venue du paradis
GINO BORDIN AND THE HAWAIIAN GUITAR: 1930s PARIS
Jørgen Larsen

Recently GrassSkirt records released a great album with reissues of 1930s recordings by the French, Italian born, Hawaiian guitar player Gino Bordin. This reissue is entitled Gino Bordin - virtuoso de la Guitare Hawaiiene( 1930s Paris) and contains two dozens of tracks recorded during the 1930s by this famous, but now almost forgottten, virtuoso on the guitar Gino Bordin: a great album dedicated to the Hawaiian guitar. Jørgen Larsen introduces us, in two extensive contributions, to Gino Bordin's early career, up to his most famous years - the period of successes during the 1930s, to his death, almost forgotten, in 1977. In a second contribution, recent reissues of Gino Bordin musical legacy and his colleagues will be reviewed, including the Gino Bordin - virtuoso de la Guitare Hawaiiene record. This album can be obtained at GrassSkirt records.
With the rise of record companies and radio music of Hawaii spread all over the world during the first three decades of the 20th century. Native musicians of Hawaii, like Sol Hoopii, Lani McIntire, Tau Moe, Sam Ku West a.o., helped bringing the sound of steel guitars and ukuleles to the attention of a larger public through records, broadcasts and live performance outside the islands, radio stations all over the USA soon played records by Hawaiian artists and Hollywood supported the fad by producing the successful movie Bird of Paradise with make-believe exotic sceneries from the far South Sea islands. However, the Hawaiian hype was not just another American popular trend in show-biz, the whole world was smitten by the sound of Hawaiian music and musicians all over started to play guitars by sliding a steel bar over the strings. In the proces the music gradually changed. Every time the craze hit a new region or country, the popular music of the day and place was adapted to the instrument imitating the original Hawaiian sound. One of the pioneers in creating an European repertoire adapted to the Hawaiian guitar was Gino Bordin.
Gino Bordin (- originally: Bordino) was born 1899 in Vicenza, Northern Italy. As a young man he already played guitar, Hawaiian guitar, musical saw and 6-string banjo with local bands and became friends with Mario Maccaferri, who was learning to build guitars and later handcrafted his successful instruments for the Selmer company. In 1926 he left Italy for France like many other Italians at the time. His debut as a professional musician in Paris, however, was not easy as he did not read music fluently, but he was already playing so well on many instruments that he soon found work in orchestras or as a solo act. He first appeared at casinos in Monte Carlo, and then in numerous cabarets, restaurants and music halls of Paris. He accompanied musette accordionists on 6-string banjo, played Spanish guitar in tango-bands and the Hawaiian guitar in spectables imitating Hawaiian culture. During this period he met Margueríte Pepin, a young dancer, who was to become his partner in life.
Gino Bordin's first recordings on banjo and guitar were sideman sessions with musette accordionists like Louis Ferrari, Frédo Gardoni and Léon Raiter. He also accompanied popular vocalists of the time, for a while he was the guitar player for Tino Rossi and toured with him through Europe and North Africa in 1938. He also composed a couple of Rossi's hit songs. As a composer, Bordin wrote several other popular hits, often teaming with acclaimed lyricists, and he maintained an enduring collaboration with the composer, arranger, multi-instrumentalist and conductor Boris Sarbek. His first recording as a Hawaiian guitarist was made for Pathé in 1928, an interpretation of Youmans' Hallelujah by Bordin's Hawaiian Trio. The record marked the beginning of his prodigious career on the Hawaiian guitar. The total number of his recordings on Hawaiian guitar under his own name or under various pseudonyms is considerable. Bordin recorded for all major record companies like Odeon, Pathé and Parlophone and he was featured in radio programs and toured as a Hawaiian guitarist throughout Europe and met success all over in the 1930s. He also contributed to the improvement and evolution of the Hawaiian guitar. In 1931 he was the first to add an extra bass string to the instrument helping him to evolve new tuning possibilities. He inspired Mario Maccaferri to build a 7-string Hawaiian model for the Selmer company. In 1934 he was the first to play the electric lap steel guitar in France. At his request Maccaferri had brought back from the USA the 7-string National electric lap steels for him.

Bordin was also a notable teacher and in 1935 he published a method for the 7-string Hawaiian guitar followed by anthologies of arrangements for the instrument. He gave lessons at his home in Paris, in schools and on radio, an activity he continued until near the end of his life.

By the end of the 1930s Bordin had become a star with his own shows on French radio and also a star in Holland and Germany. During the occupation of France 1940-44 he enjoyed continued popularity, he managed to work in Parisian hotels and nightclubs, but the liberation of France in 1944 marked the end of his days as a star attraction. New sounds and a modern style in music on the Parisian scene were in vogue, Bordin struggled to find work and further suffered a severe heart attack. Slowly recovering he put together a trio of Hawaiian guitars in 1949 that accompanied popular singers and actors, he also continued publishing arrangements and teaching, from time to time records were made, but his glory days were over. He retired from music to the South of France and after several stays at hospital in Marseille he passed away July 1977

To end this first part I love to share with you a film fragment featuring a contemporary trio performing of Gino Bordin's composition Caresses Venitiennes

In a second contribution I love to inform you about his musical legacy reissued.

Jørgen Larsen

keepswinging@live.nl

With the publication of The Pacific Journal of Monsieur de Bougainville, Western men learned that he had discovered the place where Paradise on earth was to be found, on the opposite side of the world in the South Pacific (liner notes). Gino Bordin, Italian born, shared with his Hawaiian guitar
the music of paradise. His star raised and from a celebrity during the 1930s he felt into obscurity in the decades that followed after the Second World War. Keep Swinging loves to point you to these neglected musicians. Don't miss it - ask for its newsletter.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Hede tropiske næter i Finland

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Hot Tropical Nights in Finland ( English) Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Zwoele Finse Nachten ( Nederlands) Rol Junell Novelty Orchestra: Hede tropiske næter i Finland ( dansk)

Musik der får smilet frem.!
Rol Junell og hans Hawaiian Novelty Orchestra: Hede tropiske nætter i Finland.
Hans Koert (dansk oversættelse: Jørgen Larsen)

Sidste år udgav Rol Junell og hans Hawaiian Novelty Orchestra deres første cd (RL-01). Medlemmerne i orkestret er foruden lederen Rol Junell, der er bosidende i Stockholm og spiller og giver undervisning i forskellige Hawaiiguitarer, Peki Jansson, som spiller almindelig guitar og mandolin, Ulrika Öhman, den kvindelige sanger, og endelig Egon Veevo, basspiller. De nævnte foruden Rol Junell er alle bosat på Finlands vestkyst i nærheden af Jakobstad. Rol Junell fortalte mig, at han er inspireret af Hawaiiguitarens gamle mestre som bl.a. Sol Hoopii, Sam Ku West, Gino Bordin, Roy Smeck og Jerry Byrd, men også af senere ikoner så som Bob Brozman og Steve Dawson ... I can't really say what has inspired me the most, is it the warm mellow sound of the steel guitar? Or is it just the simple reason, that it puts a smile on my face? ( = Jeg begyndte at studere det nærmere og fandt ud af, at det at spille Hawaiiguitar føles helt naturligt for mig).
Den akustiske National Tricone, foto af Jan Sandvik

Cden indeholder omkring et dusin numre. Jeg holder meget af indledningsnummeret, Kohala March', en traditionel Hawaii march, som blev indspillet første gang tilbage i 1914 af Pale K. Lua og David K. Kaili. Honolulu March er en anden traditionel Hawaii march fra 1910'erne - begge de nævnte var især kendte via Frank Fereras indspilninger af dem i 1920'erne. Sol Hoopii indspillede også begge numre i 1930'erne - et traditionelt repertoire, som ikke høres ofte nu om dage. I numre som On Moonlight Bay sunget af Ulrika Öhman trækkes der på adskillige Tin-Pan Alley schlagere med et tropisk vindpust. De tre første numre på cden har iøvrigt gæstespil af rytmesektionen fra gruppen Hot Club de Finlande, hvilket tilfører Kohala March, Maui No Ka 'Oi samt Django Reinhardts Minor Swing en særlig rytmisk puls.

Rol Junell spiller på en Rickenbacher Electro Bakelite, foto af Jan Sandvik

I videon nedenfor spilles åbningsnummeret Kohala March af Rol Junell og hans Hawaiian Novelty Orchestra. Guitaren, som Rol Junell spiller på, er bygget af Ari Jukka Luomarantha (AJL-Guitars) og er en nøjagtig kopi af Selmer Maccaferris Hawaiiguitar model fra 1930erne.

La Rosita og Yellow Roses er velkendte melodier fra 1950'erne, sidstnævnte oprindelig sunget af Canadas Yodelling Ranger', Hank Snow - popmusik, der for en hollænder som mig minder om Hollands Kilima Hawaiians i 1950erne. Hawaiimusik var også populært i Finland dengang og blev spillet af musikere som bl.a. Oni Gideon og Ossi Runnes Hawaiiorkester. Måske disse finske ikoner vil inspirere Rol til hans næste cd?

Cd-cover (RJ-01), design af Jan Sandvik

Cden har tre bonus-numre, som også indeholder et klip dokumentarvideo med titlen The Making of..., hvor Rol Junell ses i prøveoptagelser fra et kapel i Pörkenäs nær ved havet nogle kilometre fra Jakobstad, nogle scener er optaget fra optræden i Jakobstad og i Doo Bop Club i Vaasa. Af de to øvrige bonus-numre er det ene en skandinavisk folkemelodi sunget af Guy Sandvik, en pensioneret lokal fisker og ven af Rol Junell. Det sidste bonus-nummer er en solostump af Fascinatin' Rhythm sådan som Sol Hoopii spillede den i December 1938, her fra en live-optagelse i Doo Bop Club i Vaasa. Rol Junell, foto af Jan Sandvik
Cden, der er optaget i februar 2009 i kapellet i Pörkenäs, og filmstumperne fortæller os, at Rol Junell, der er vokset op med folkemusik, har det afslappet og sjovt sammen med bandmedlemmerne, når de spiller deres musik. Rol Junell, som tidligere arbejdede ved finsk TV og i pladestudier, begyndte at spille Hawaiiguitar for få år siden - I consider myself as a beginner ( = Jeg anser mig selv for en begynder i faget) - det var med melodier som An Orange Groove In California. Han fik lært den rigtige Hawaiiguitar-teknik af Peki Jansson, en guitarbygger, som også høres på cden. Rol Junells første Hawaiiguitar var en elektrisk Rickenbacher model B, senere udvidede han med en National Tricone. Orkestret håber at kunne spille ved festivaler og lignende i Finland og Sverige til sommer, men vil også meget gerne optræde udenfor Skandinavien. Jeg er sikker på, at musikken fra cden vil hjælpe dem godt på vej. Rol Junell ønsker for alle, der lytter til hans plade, at musikken vil bringe smilet frem hos lytteren - sådan som den gjorde hos mig.
Cd-cover design af Jan Sandvik.
Til sidst her vises i videon nedenfor nogle optagelser fra svensk TV under prøverne fra kapellet i Pörkenäs, Finland, optagelserne er også med på cden som bonus.

Rol Junell
I videon siger den svensk-irske reporter Paul Nutty: I walked in from a freezing cold Swedish winters day, and heard the warm Hawaiian glow. Never was I so glad - it saved me. ( =Jeg kom indenfor fra en kold, svensk vinterdag og lyttede til den varme, forførende Hawaiimusik, aldrig har jeg været så glad - det redede min blåfosne dag! )
Rol Junell, foto af Jan Sandvik

Cden kan købes online hos Grass Skirt Records.

Hans Koert (dansk oversættelse: Jørgen Larsen)
keepswinging@live.nl

Hawaii musik var meget populær i 1930erne i alle dele af verden. Det er blevet sagt, at folk, der blev presset af følgerne af den økonomiske depression dengang, længtes nostalgisk efter fjerne tropiske øer med hvide sandstrande og palmetræer og derfor fik hang til musik fra Stillehavs øerne ... Måske som følge af de nuværende trængte økonomiske krisetider her i starten af det 21. århundrede vil en genvakt interesse for denne musik sandsynligvis brede sig som bølger over en tropeøs kridhvide strand og derved frembringe illusionen om hede tropiske nætter, selv i Finland! Hvis du gerne vil informeres og holdes opdateret om indlæg som dette og lignende på Keepswinging bloggen, måske gennem lange og mørke polar-nætter i det nordlige Skandinavien, så skulle du registrere dig nu, og du får så tilsendt det ugentlige nyhedsbrev i din mailboks.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Zwoele Finse Nachten

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Hot Tropical Nights in Finland ( English) Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Zwoele Finse Nachten ( Nederlands) Rol Junell Novelty Orchestra: Hede tropiske næter i Finland ( dansk)

Muziek die een glimlach op je gezicht tovert ....
ROL JUNELL and his HAWAIIAN NOVELTY ORCHESTRA: Zwoele Finse Nachten
Hans Koert

Een maand geleden nog werden we door de Japanse Sweet Hollywaiians tijdens een concert in 't Ey in Belsele (België) verrast met een concert vol zwoele Hawaïaanse klanken. En vandaag wil ik weer zo’n bijzondere Hawaïband introduceren, ditmaal uit het hoge noorden, uit Finland: Rol Junell and his Hawaiian Novelty Orchestra. Een heleboel mensen vroegen zich af hoe een groep Japanners er toe komt om uitgerekend Hawaïmuziek te gaan spelen; wel, Roland Junell, Rol voor vrienden, moet ook vaak uitleggen aan verbaasde luisteraars, hoe hij en zijn Finse vrienden er toe gekomen zijn om juist dit soort muziek te kiezen, klanken, die je toch eerder associeert met zwoele tropische nachten, dan met de Finse middernachtzon. I can't really say what has inspired me the most ( = Ik kan niet precies aangeven wat me het meest in deze muziek aantrekt), is it the warm mellow sound of the steel guitar? (= Is het wellicht de warme, ietwat melancholieke klank van de Hawaïgitaar?), vraagt Rol zich af op zijn eerste CD of komt het gewoon omdat de muziek een glimlach op zijn gezicht tovert?
De akkoestische National Tricone ( foto: Jan Sandvik)

Afgelopen jaar bracht Rol Junell en zijn Hawaiian Novelty Orchestra hun eerste plaat onder eigen beheer uit (RJ-01 ). De leden van de band zijn: Rol Junell, de leider en bespeler van de Hawaïgitaar; Peki Jansson die gitaren en mandoline speelt; Ulrika Öhman, de zangeres, die ook af en toe de ukulele vast houdt en Egon Veevo de bassist - allen geboren en getogen Finnen woonachtig aan de Finse westkust bij Jakobstad; Rol Junell woont en werkt in Stockholm als gitarist en gitaarleraar. Rol Junell vertelde me, dat hij geïnspireerd is door de oude meesters, zoals Sol Hoopii, Sam Ku West, Gino Bordin, Roy Smeck, Jerry Byrd, maar ook mannen als Bob Brozman en Steve Dawson... I started to dig into it and I discovered that the steel playing is very natural to me.( = Ik ben me op een gegeven moment in deze muziek gaan verdiepen en ontdekte dat het bespelen van de steelgitaar me op het lijf geschreven lijkt).
De plaat bevat meer dan tien nummers en nog wat bonus tracks. Het openingnummer hakt er meteen in: Kohala March, een traditioneel Hawaïaans nummer, dat al in 1914 op de plaat werd gezet door Pale K. Luma en David K. Kaili. Honolulu March is ook zo'n heerlijk up-time Hawaïnummer uit de oude doos, gespeeld in een traditie, die je maar zelden meer hoort. Sol Hoopii, die toen zijn sporen al ruimschoots verdiend had, nam beide nummers op met zijn Novelty Four in november 1952, een jaar voor hij overleed. In nummers als On Moonlight Bay refereert zangeres Ulrika Öhman aan de talrijke Tin-Pan Alley composities die in de vorige eeuw soms overgoten leken met een (zoete) tropische dressing. In de eerste drie nummers wordt de band bijgestaan door de ritmesectie van de Hot Club de Finlande: Kohola March, Maui No Ka 'Oi en Django's Minor Swing - vooral het laatste nummer krijgt hierdoor die gemakkelijk herkenbare ritmische impuls, zo kenmerkend voor Django's muziek.

Rol Junell bespeelt de Rickenbacher Electro Bakelite ( foto: Jan Sandvik)

Luister maar eens naar het openingsnummer Kohala March gespeeld door Rol Junell en zijn Hawaiian Novelty Orchestra. De gitaar, die Rol bespeelt, is gemaakt door Ari Jukka Luomarantha van AJL-Guitars, een exacte copie van het Selmer Maccaferri Hawaï Steel model.

La Rosita en Yellow Roses zijn bekende nummers uit de jaren vijftig, waarbij laatstgenoemde bekend werd door Hank Snow, de Canadese Yodelling Ranger - zoetsappige melancholische muziek - uitstekend geschikt om gespeeld te worden op de Hawaïgitaar. Mij doet het denken aan de muziek van de Kilima Hawaiians, zoals ze die speelden in de jaren vijftig. Ook in Finland waren toen overigens Hawaïorkesten populair, zoals die van Oni Gideon en Ossi Runnes met zijn Hawaii-orkester. Wie weet worden deze Finse veteranen wel de inspiratiebron voor Rol's tweede plaat.

Hoes van de plaat (RJ-01) (hoesontwerp: Jan Sandvik)

Het album bevat drie bonustracks, waaronder een documentaire getiteld The Making of ...... Hierin neemt Rol Junell ons mee naar de repetities in de kapel van Pörkenäs, vlak bij zee, zo'n tien kilometer van Jakobstad verwijderd. Ook staan er privéopnamen op van optredens in bijv. de Doo Bop Club in Vaasa. Eén van de andere nummers is voor ons wat minder interessant: Het volksliedje Sjöman Älskar Havels Våg, oorspronkelijk van het eiland Åland, wordt gezongen door oud visserman en vriend van Rol, Guy Sandvik. Bij het derde extra nummer ga je wel weer recht in je stoel zitten. Het bevat een fragment van een solo van het nummer Fascinating Rhythm, gespeeld in de Doo Bop Club in Vaasa, zoals Sol Hoopii dat heeft gespeeld op zijn plaat van december 1938. Rol Junell ( foto: Jan Sandvik)
De plaat werd in februari 2009 opgenomen in de kapel van Pörkenäs, Finland, en de filmfragmenten op de plaat leren je dat Rol, die opgroeide met rootsmuziek met zijn vrienden veel lol aan deze "warme" muziek beleven. Rol, die als studiomuzikant en voor de Finse omroep heeft gewerkt, ontdekte de Hawaïgitaar nog maar een paar jaar geleden ( I consider myself as a beginner - Ik reken mezelf tot de beginnelingen) met nummers als An Orange Groove in California. Hij kwam in aanraking met de steelgitaar dankzij Peki Jansson, een gitaarbouwer, die ook op de plaat meespeelt. Rol's eerste Hawaïgitaar was een elektrisch versterkte Rickenbacher model B, later vond hij de akoestische National Tricone. De band hoopt van de zomer weer optredens te mogen verzorgen op festivals in Finland en Zweden en uiteraard willen ze ook buiten Scandinavië optreden. Ik weet zeker dat de muziek van deze plaat hen hierbij zal helpen, al was het alleen al dat, zoals Rol iedereen toewenst, de muziek een glimlach op je gezicht tovert - althans dat overkwam mij.

Hoesontwerp: Jan Sandvik.

Tenslotte een fragment van een Zweedse documentaire, waarin delen van de repetities in de kapel van Pörkenäs gebruikt zijn, die ook op de CD staan. Veel plezier er mee.

Rol Junell

I walked in from a freezing cold Swedish winters day ( = Ik kwam binnen op een koude Zweedse winterdag), vertelt de Zweeds - Ierse TV-presentator Paul Nutty op de film, and heard the warm Hawaiian glow. (= en ik voelde de warme Hawaïaans gloed) Never was I so glad - it saved me. ( = Ik heb me nog nooit zo blij gevoeld - Het heeft me gered .... ) Rol Junel ( foto: Jan Sandvik)

De plaat is o.a. te bestellen bij Grass Skirt Records.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Muziek in de Hawaïtraditie was overal ter wereld erg populair begin jaren dertig. Ook in Nederland. denk aan de Kilima Hawaiians of Rudi Wairata met zijn Amboine Serenaders. Men zegt wel dat het te maken had met de crisis, die mensen deed verlangen naar de hete stranden met koele drankjes en palmbomen aan verre Zuidzeekusten. De economische crisis is misschien een goede reden om deze muziek, dit "wondermiddel", maar weer eens uit de mottenballen te halen - misschien helpt het de crisis te overleven .... Als je niets wilt missen van de Keep Swinging blog zorg dan dat je de nieuwsbrief ontvangt - die houdt je op de hoogte: Registreer en je krijgt elke week de lijst met onderwerpen in je mailbox.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions