Jazz from Carnegie Hall (1958) in het Amsterdams Concertgebouw
Lee Konitz - Zoot Sims - Phineas Newborn - Red Garland - Oscar Pettiford - Kenny Clarke.
Hans Koert
Jazz from Carnegie Hall: 1958 All-Star band live in Amsterdam (English) | Jazz from Carnegie Hall (1958) in het Amsterdams Concertgebouw (Nederlands)
In een eerdere blog over de Jazz from Carnegie Hall concerten (1958) schreef ik aan het slot: Er zijn, voorzover ik weet, geen opnamen bewaard gebleven van de twee Nederlandse concerten, .... Deze vooronderstelling is nu ontkracht, dankzij de nieuwste cd van het Nederlands Jazz Archief, onderdeel van het Muziek Centrum Nederland (MCN), getiteld Jazz from Carnegie Hall - Live in Amsterdam 1958, uitgebracht in de serie Jazz at the Concertgebouw. Deze serie opnamen van live concerten zijn eertijds opgenomen door de Nederlandse impresario Lou van Rees.
Jazz from Carnegie Hall - Live in Amsterdam 1958: Star Eyes (MCN 1201)
Het fameuze trombone-duo werd begleid door een ritmesectie, met daarin een jonge veelbelovende pianist Phineas Newborn, die, hoewel nog vrijwel onbekend in Europa, het Nederlandse publiek fascineerde door zijn abundant virtuosity and exquisite swing (= uitbundige virtuositeit en verfijnde swing), zoals Bert in het bijbehorende boekje zijn spel omschrijft. Phineas Newborn komt met zijn trio uitgebreid aan bod op de cd, maar niet de stars of the evening, aangezien men er voor gekozen heeft alleen de eerste set uit te brengen ....... zonder J.J. Johnson en Kai Winding, hoewel eerstgenoemde een jaar eerder, augustus 1957, veel indruk had gemaakt in een zelfde nachtconcert in het Congresgebouw, dat uitgebracht werd in een eerdere cd in deze voortreffelijke serie Jazz at the Concertgebouw (MCN 0903). Waarom is er niet voor gekozen om het hele concert op een 2cd-album uit te brengen? Misschien moeten we maar hopen dat er ooit nog een vervolg komt op deze uitgave.
Zoot Sims en Oscar Pettiford (achteraan) tijdens het concert in het Kurhaus op 27 september 1958. (bron: Rhythme nº 109 oktober 1958 - blz. 9)
Bert Vuijsje bespreekt het concert, de twaalf geselecteerde nummers en de kritieken, gedetailleerd en die ga ik hier niet herkauwen ..... Het blad Rhythme publiceerde een recensie van het enkele uren eerder uitgevoerde concert in het Kurhaus in Scheveningen, dat om acht uur, tien over acht om precies te zijn begon en Anton Kop, die daar als recensent aanwezig was, vatte zijn indruk samen in een pakkende titel: Jazz from Carnegie Hall - Een teleurstellend geheel. Zijn teleurstelling gold met name de korte duur van het concert en hij verweet Lou van Rees dat het publiek geen waar voor zijn geld kreeg ( Hoewel? Voor die ƒ 6,60 eerste rang (incl. bespreekkosten en een dubbeltje voor de garderobe) had ik deze heren wel eens willen horen spelen ... ), net zoals eerder was gebeurd tijdens het Jazz at the Philharmonic concert van vier maanden eerder, met coryfeën als Dizzy Gillespie, Roy Eldridge, Sonny Stitt, Coleman Hawkins, Herb Ellis en Ray Brown. Wederom was het programma danig besnoeid - soloisten als Zoot Sims en Lee Konitz speelden twee nummers en verdwenen dan weer haastig achter het toneel, schreef hij, En waren de toehoorders om negen uur al in de stemming om pauze te gaan vieren, terwijl het konsert om tien over acht begonnen was?
Deel van het programma ( bron: Jazz from Carnegie Hall cd)
Zelden zo een negatief verhaal gelezen en het lijkt alsof de journalist de kater van het concert nog eens wilde delen met de argeloze lezer, die het concert wellicht gemist had ...... met quotes over Lee Konitz als: slecht op dreef; mateloos teleurstellend; zijn solo-optreden was pijnlijk slecht, maar ook Zoot Sims ( goedkope effektjes) en Kenny Clarke (te druk) kregen een veeg uit de pan. En Oscar Pettiford realiseerde zich slechts enkele malen van de ware taak van de bas in de ritme-sektie is, moest er ook aan geloven. Gelukkig is van al deze kritische quotes op de cd weinig te merken, al geloof ik zeker dat de duur van het concert in Scheveningen ver beneden de maat geweest moet zijn - reken maar uit: twee korte sets, een pauze, de busrit Scheveningen-Amsterdam en wellicht het afbreken en opbouwen van de set .... De toegangsprijzen voor gebeurtenissen als deze zijn toch heus niet dusdanig, dat men zich met een kluitje in het riet zou laten sturen, moppert Kop nog even na. Als aan toekomstige Haagse konserten niet meer zorg wordt besteed, zou de belangstelling ervoor wel eens schrikbarend kunnen dalen.
Oscar Pettiford - Kenny Clarke tijdens het concert in het Kurhaus op 27 september 1958) (bron: Rhythme nº 109 oktober 1958 - blz. 9) Zowel Red Garland als Phineas Newborn vielen wel in de smaak bij de auteur. Vooral Phineas Newborn zouden we zonder enige beperking een fenomeen willen noemen, noteerde hij. De uitvoering van het nummer Back Home noemde Anton Kop nog eens extra als één van de nummers die hem was bijgebleven. Het nummer werd een paar uur later opnieuw uitgevoerd, maar nu in Amsterdam en kwam op de cd terecht als Walkin' - inderdaad - één van de boeiendste nummers van de cd.
Lee Konitz en Zoot Sims tijdens het concert in het Kurhaus op 27 september 1958) (bron: Rhythme nº 109 oktober 1958 - blz. 8) En hoe zat het dan met Oscar Pettiford? Hij behoort al sinds lang tot het rijtje van mijn meest favoriete bassisten en de opnamen, die eerder verschenen uit deze Jazz From Carnegie Hall tour, een week eerder opgenomen in Manchester en Stockholm, behoren tot mijn favorieten ( First Bass - Oscar Pettiford) ( IAJRC CD 1010). Rhythme bestempelde een jaar eerder Oscar Pettiford in een artikel over underrated musicians, in goed Nederlands, geschreven door ene Peter Sweens in een artikel met de crypische titel: An Oscar for Pettiford, met als bijtitel: Wat het betekent tot de grote groep van underrated musicians te behoren ....) als de één na beste bassist ooit ( de beste was, volgens het blad, wijlen Jimmy Blanton).
Advertentie voor de Jazz from Carnegie Hall concerten (Bron: Rhythme Nº 108 Sep. 1958 blz. 36)
Dit zesde album in de serie Jazz At The Concertgebouw, getiteld Jazz from Carnegie Hall - Live in Amsterdam 1958 - Star Eyes ( met Lee Konitz - Zoot Sims - Phineas Newborn - Red Garland - Oscar Pettiford - Kenny Clarke ( MCN 1201) is weer zo'n schitterende live-cd, waar je, als je van de jazzmuziek uit de jaren vijftig houdt, moeilijk omheen kunt - en, laten we hopen dat het Nederlands Jazzarchief, dat door bezuinigingen in zwaar weer terecht gekomen is, in de toekomst dit belangrijke werk mag voortzetten. Deze cd ( en de albums, hieronder genoemd) zijn te bestellen bij het Nederlands Jazzarchief.
De andere vijf albums in de serie Jazz at the Congresgebouw zijn: Chet Baker (1955) – Gerry Mulligan ( 1956) – J. J. Johnson ( 1957) – Sarah Vaughan ( 1958) – Misha Mengelberg-Piet Noordijk Quartet (1966).
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Twitter: #keepitswinging
De cd-serie Jazz at the Concertgebouw, uitgebracht door het Nederlands Jazzarchief, onderdeel van het Muziek Centrum Nederland (MCN) is uitgebreid met een nieuw album, waarop de eerste set van het concert, getiteld Jazz From Carnegie Hall uit 1958 met Lee Konitz, Zoot Sims, Phineas Newborn, Red Garland, Oscar Petiford end Kenny Clarke te horen is. Jammer genoeg ontbreken op deze zesde uitgave, getiteld Star Eyes, in deze belangwekkende serie historische concertregistraties, de hoofdact van de avond, de trombonisten J. J. Johnson en Kai Winding, die gedurende de tweede set optraden - Keep Swinging droomt ervan dat die ook ooit nog eens uitgebracht zullen worden. Lees de Keep Swinging blog nieuwsbrief als je dat als eerste wilt weten ...... Vraag hem aan: keepswinging@live.nl - 't kost niks!
RetrospectOscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
Hans Koert
Jazz from Carnegie Hall: 1958 All-Star band live in Amsterdam (English) | Jazz from Carnegie Hall (1958) in het Amsterdams Concertgebouw (Nederlands)
In een eerdere blog over de Jazz from Carnegie Hall concerten (1958) schreef ik aan het slot: Er zijn, voorzover ik weet, geen opnamen bewaard gebleven van de twee Nederlandse concerten, .... Deze vooronderstelling is nu ontkracht, dankzij de nieuwste cd van het Nederlands Jazz Archief, onderdeel van het Muziek Centrum Nederland (MCN), getiteld Jazz from Carnegie Hall - Live in Amsterdam 1958, uitgebracht in de serie Jazz at the Concertgebouw. Deze serie opnamen van live concerten zijn eertijds opgenomen door de Nederlandse impresario Lou van Rees.
Jazz from Carnegie Hall - Live in Amsterdam 1958: Star Eyes (MCN 1201)
In het bijbehorende informatieve boekje beschrijft jazzjournalist Bert Vuijsje het nachtconcert dat plaats vond op 27 september 1958 in het Concertgebouw van Amsterdam. Een groep Amerikaanse muzikanten, nu allen jazzlegenden, maar ook toen al gevierde muzikanten, maakte een tournee langs Europese podia en streken in ons land neer voor twee concerten, te weten in het Kurhaus in Scheveningen ( 20.00 u) en het Concertgebouw (23.30 u) in Amsterdam. Het concert werd aangekondigd als Jazz from Carnegie Hall en de tour startte in Engeland, met een concert o.a. in de Free Trade Hall in Manchester ( de 16de); daarna richting het noorden met o.a. een concert op de 22ste in de Concert Hall in Stockholm; daarna naar ons land met de twee eerdergenoemde concerten in Scheveningen en Amsterdam (27ste), Duitsland, met optredens in Berlijn (28 en 29 september) en München (3 oktober) en uiteindelijk als laatste stop Frankrijk; meestal vonden er twee concerten per dag plaats. De volgende muzikanten stonden in wisselende samenstellingen op het podium: J. J. Johnson en Kai Winding, de twee bekende trombonisten, die roem hadden geoogst als het duo Jay and Kai - Lee Konitz en Zoot Sims saxen - Red Garland en Phineas Newborn piano - Oscar Pettiford bas en Kenny Clarke slagwerk.
Kai Winding en Jay Jay Johnson (tijdens het concert in het Kurhaus op 27 september 1958) (bron: Rhythme nº 109 oktober 1958 - blz. 8)Het fameuze trombone-duo werd begleid door een ritmesectie, met daarin een jonge veelbelovende pianist Phineas Newborn, die, hoewel nog vrijwel onbekend in Europa, het Nederlandse publiek fascineerde door zijn abundant virtuosity and exquisite swing (= uitbundige virtuositeit en verfijnde swing), zoals Bert in het bijbehorende boekje zijn spel omschrijft. Phineas Newborn komt met zijn trio uitgebreid aan bod op de cd, maar niet de stars of the evening, aangezien men er voor gekozen heeft alleen de eerste set uit te brengen ....... zonder J.J. Johnson en Kai Winding, hoewel eerstgenoemde een jaar eerder, augustus 1957, veel indruk had gemaakt in een zelfde nachtconcert in het Congresgebouw, dat uitgebracht werd in een eerdere cd in deze voortreffelijke serie Jazz at the Concertgebouw (MCN 0903). Waarom is er niet voor gekozen om het hele concert op een 2cd-album uit te brengen? Misschien moeten we maar hopen dat er ooit nog een vervolg komt op deze uitgave.
Zoot Sims en Oscar Pettiford (achteraan) tijdens het concert in het Kurhaus op 27 september 1958. (bron: Rhythme nº 109 oktober 1958 - blz. 9)
Bert Vuijsje bespreekt het concert, de twaalf geselecteerde nummers en de kritieken, gedetailleerd en die ga ik hier niet herkauwen ..... Het blad Rhythme publiceerde een recensie van het enkele uren eerder uitgevoerde concert in het Kurhaus in Scheveningen, dat om acht uur, tien over acht om precies te zijn begon en Anton Kop, die daar als recensent aanwezig was, vatte zijn indruk samen in een pakkende titel: Jazz from Carnegie Hall - Een teleurstellend geheel. Zijn teleurstelling gold met name de korte duur van het concert en hij verweet Lou van Rees dat het publiek geen waar voor zijn geld kreeg ( Hoewel? Voor die ƒ 6,60 eerste rang (incl. bespreekkosten en een dubbeltje voor de garderobe) had ik deze heren wel eens willen horen spelen ... ), net zoals eerder was gebeurd tijdens het Jazz at the Philharmonic concert van vier maanden eerder, met coryfeën als Dizzy Gillespie, Roy Eldridge, Sonny Stitt, Coleman Hawkins, Herb Ellis en Ray Brown. Wederom was het programma danig besnoeid - soloisten als Zoot Sims en Lee Konitz speelden twee nummers en verdwenen dan weer haastig achter het toneel, schreef hij, En waren de toehoorders om negen uur al in de stemming om pauze te gaan vieren, terwijl het konsert om tien over acht begonnen was?
Deel van het programma ( bron: Jazz from Carnegie Hall cd)
Zelden zo een negatief verhaal gelezen en het lijkt alsof de journalist de kater van het concert nog eens wilde delen met de argeloze lezer, die het concert wellicht gemist had ...... met quotes over Lee Konitz als: slecht op dreef; mateloos teleurstellend; zijn solo-optreden was pijnlijk slecht, maar ook Zoot Sims ( goedkope effektjes) en Kenny Clarke (te druk) kregen een veeg uit de pan. En Oscar Pettiford realiseerde zich slechts enkele malen van de ware taak van de bas in de ritme-sektie is, moest er ook aan geloven. Gelukkig is van al deze kritische quotes op de cd weinig te merken, al geloof ik zeker dat de duur van het concert in Scheveningen ver beneden de maat geweest moet zijn - reken maar uit: twee korte sets, een pauze, de busrit Scheveningen-Amsterdam en wellicht het afbreken en opbouwen van de set .... De toegangsprijzen voor gebeurtenissen als deze zijn toch heus niet dusdanig, dat men zich met een kluitje in het riet zou laten sturen, moppert Kop nog even na. Als aan toekomstige Haagse konserten niet meer zorg wordt besteed, zou de belangstelling ervoor wel eens schrikbarend kunnen dalen.
Oscar Pettiford - Kenny Clarke tijdens het concert in het Kurhaus op 27 september 1958) (bron: Rhythme nº 109 oktober 1958 - blz. 9) Zowel Red Garland als Phineas Newborn vielen wel in de smaak bij de auteur. Vooral Phineas Newborn zouden we zonder enige beperking een fenomeen willen noemen, noteerde hij. De uitvoering van het nummer Back Home noemde Anton Kop nog eens extra als één van de nummers die hem was bijgebleven. Het nummer werd een paar uur later opnieuw uitgevoerd, maar nu in Amsterdam en kwam op de cd terecht als Walkin' - inderdaad - één van de boeiendste nummers van de cd.
Lee Konitz en Zoot Sims tijdens het concert in het Kurhaus op 27 september 1958) (bron: Rhythme nº 109 oktober 1958 - blz. 8) En hoe zat het dan met Oscar Pettiford? Hij behoort al sinds lang tot het rijtje van mijn meest favoriete bassisten en de opnamen, die eerder verschenen uit deze Jazz From Carnegie Hall tour, een week eerder opgenomen in Manchester en Stockholm, behoren tot mijn favorieten ( First Bass - Oscar Pettiford) ( IAJRC CD 1010). Rhythme bestempelde een jaar eerder Oscar Pettiford in een artikel over underrated musicians, in goed Nederlands, geschreven door ene Peter Sweens in een artikel met de crypische titel: An Oscar for Pettiford, met als bijtitel: Wat het betekent tot de grote groep van underrated musicians te behoren ....) als de één na beste bassist ooit ( de beste was, volgens het blad, wijlen Jimmy Blanton).
Advertentie voor de Jazz from Carnegie Hall concerten (Bron: Rhythme Nº 108 Sep. 1958 blz. 36)
Dit zesde album in de serie Jazz At The Concertgebouw, getiteld Jazz from Carnegie Hall - Live in Amsterdam 1958 - Star Eyes ( met Lee Konitz - Zoot Sims - Phineas Newborn - Red Garland - Oscar Pettiford - Kenny Clarke ( MCN 1201) is weer zo'n schitterende live-cd, waar je, als je van de jazzmuziek uit de jaren vijftig houdt, moeilijk omheen kunt - en, laten we hopen dat het Nederlands Jazzarchief, dat door bezuinigingen in zwaar weer terecht gekomen is, in de toekomst dit belangrijke werk mag voortzetten. Deze cd ( en de albums, hieronder genoemd) zijn te bestellen bij het Nederlands Jazzarchief.
De andere vijf albums in de serie Jazz at the Congresgebouw zijn: Chet Baker (1955) – Gerry Mulligan ( 1956) – J. J. Johnson ( 1957) – Sarah Vaughan ( 1958) – Misha Mengelberg-Piet Noordijk Quartet (1966).
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Twitter: #keepitswinging
De cd-serie Jazz at the Concertgebouw, uitgebracht door het Nederlands Jazzarchief, onderdeel van het Muziek Centrum Nederland (MCN) is uitgebreid met een nieuw album, waarop de eerste set van het concert, getiteld Jazz From Carnegie Hall uit 1958 met Lee Konitz, Zoot Sims, Phineas Newborn, Red Garland, Oscar Petiford end Kenny Clarke te horen is. Jammer genoeg ontbreken op deze zesde uitgave, getiteld Star Eyes, in deze belangwekkende serie historische concertregistraties, de hoofdact van de avond, de trombonisten J. J. Johnson en Kai Winding, die gedurende de tweede set optraden - Keep Swinging droomt ervan dat die ook ooit nog eens uitgebracht zullen worden. Lees de Keep Swinging blog nieuwsbrief als je dat als eerste wilt weten ...... Vraag hem aan: keepswinging@live.nl - 't kost niks!
RetrospectOscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
Labels: concertgebouw, j. j. johnson, jay jay johnson, kai winding, kenny clarke, lee konitz, oscar pettiford, phineas newborn, Red Garland, zoot sims
0 Comments:
Post a Comment
<< Home