Keep (it) Swinging: Roditi - Ignatzek - Rassinfosse: Niemand Is Volmaakt

Roditi - Ignatzek - Rassinfosse: Nobody's Perfect( English) Roditi - Ignatzek - Rassinfosse: Niemand is volmaakt ( Nederlands)

Schitterend optreden in Porgy en Bess - Terneuzen
RODITI - IGNATZEK - RASSINFOSSE: NIEMAND IS VOLMAAKT
Hans Koert

Sommige concerten blijven je bij, zoals dat van het Roditi, Ignatzek, Rassinfosse Trio - een driemansterke formatie, dat in 2004 erg veel indruk maakte tijdens een optreden in het Terneuzense Porgy en Bess ( niet te verwarren met haar Oostenrijkse naamgenoot, die overigens, volgens Roditi, niet swingt - daarvoor moet je in Terneuzen zijn). Op 17 oktober 2004 stond dit trio op het podium in Porgy en Bess: Claudio Roditi, Klaus Ignatzek en Jean-Louis Rassinfosse. Goed nieuws dus, toen bekend werd dat ze opnieuw zouden aantreden.

Jean-Louis Rassinfosse ( foto: Hans Koert)
Het concert van het Roditi-Ignatzek-Rassinfosse Trio in Porgy en Bess werd gehouden op zondagmiddag 18 oktober 2009, als onderdeel van een vierweekse tour met 22 concerten langs acht verschillende landen.

Het Roditi - Ignatzek - Rassinfosse Trio in Porgy en Bess (oktober 2009) (foto: Hans Koert)

Claudio Roditi, werd geboren in Rio de Janeiro ( nobody is perfect ( = niemand is volmaakt) was zijn commentaar) in mei 1946. Hij begon als zesjarige piano te spelen ( en bongo) en in de toegift van het optreden, Jobim's The Girl from Ipanema, ( concert vindt hij een te beladen woord) liet hij horen, dat nog niet verleerd te zijn. Toen hij tien was, begon hij trompet te spelen. Als jongvolwassene speelde hij in verschillende studiobands in Brazilië, voordat hij, begin jaren zeventig, naar de VS reisde om te gaan studeren aan het beroemde Berklee conservatorium. Daar paste hij zich snel aan, aan de toen gedlende gewoonten van de jazzscene. When I arrived in the States I wore my best suit and a tie and within a few weeks I had my hair grown, wearing a leather jacket with fringes all over and that stuff, like a real hippie. ( = Toen ik arriveerde had ik mijn beste pak aan en en stropdas; na een paar weken liet ik mijn haar groeien en droeg ik zo'n leren vestje met franjes, als de echte hippie's. )

Jean-Louis Rassinfossa ( foto: Hans Koert)

Hij heeft gespeeld met alle grootten en was aanwezig bij honderden plaatopnamen, zoals op één van zijn eerste commerciële uitgaven in de VS met Charlie Rouse en Ron Carter; beiden uitgegroeid tot grote namen in de jazz. Verder nam hij platen op met Herbie Mann, het Dizzy Gillespie's United Nation Orchestra en Slide Hampton's Jazz Masters; met Paquito D' Rivera, Gary Bartz, Jim Hall, McCoy Tyner en Horace Silver. In de jaren tachtig van de vorige eeuw groeide hij uit tot een gewild trompettist, dankzij zijn frisse geluid, overgoten met die Brazilaanse "ting", die typische Zuid-Amerikaanse groove. Hij ontmoette op die manier Klaus Ignatzik, een Duitse pianist uit Oldenburg.

Claudio Roditi ( foto: Hans Koert)

Hun eerste plaat samen was het Timeless album Don't Stop It met de Klaus Ignatzek Group featuring Claudio Roditi, opgenomen in Bremen mei 1987. Rond diezelfde tijd nam bassist Jean-Louis Rassinfosse ook platen op met het Klaus Ignatzek Trio acc. Anca Parghel, een Roemeense jazzzangeres, die tien maanden geleden in Timisoara overleed. Het Roditi-Ignatzik-Rassinfosse Trio, zoals we dat nu kennen, begon eind jaren tachtig als een kwintet. De plaat Eight Languages door het Klaus Ignatzik Quintet refereert aan de acht talen die in deze band gesproken werd. We spraken Engels en Portugees, Vlaams en Frans, Duits, Italiaans ( Gustavo Bergalli), Zweeds en Deens (Leroy Lowe), legde Jean-Louis Rassinfosse uit. Als trio duurde het tot mei 2004 voordat ze hun eerste plaat in Brussel opnamen ( en wat voor één), getiteld Light in the Dark. Drie ervaren muzikanten, die al bijna vijfentwintig jaar samen spelen - dat moet wel een hecht team zijn.

Claudio Roditi ( foto: Hans Koert)

In de eerste set bracht het trio een aantal nummers van hun laatste album, Beyond Question, zoals Early Hours, Pleasant Journey, beide composities van Ignatzek en een nummer, dat aangekondigd werd als een compositie gemaakt door Ignatzek in samenwerking met Johann Sebastian Bach in eigen persoon: Change of Air ( een bewerking van Bach's Air).

Claudio Roditi ( foto: Hans Koert)

Claudio Roditi, die ook heel wat composities op zijn naam heeft staan ( Why are you playing all those originals, Mr. Roditi ( = Waarom speelt U toch al die bekende nummers, meer Roditi) vroeg iemand hem eens. Why? Because someone has to play my tunes ( = Waarom? Iemand moet toch mijn nummers spelen?)), ontpopte zich als een begenadigd entertainer tussen de nummers door. Hij vertelde over de jaren zeventig in de VS, toen veel jazzmuzikanten verslaafd waren aan verdovende middelen ( Sorry, which way was I going? ( = Sorry, welke kant liep ik op?)), verhalen over Rony, een vrouw uit New Jersey, die de boekingen verricht voor een jazzclub daar en naar wie hij een nummer vernoemd heeft, Blues for Rony, maar ook moppen zoals die over de paus en de pizzakoerier ( ........? sorry, had je er maar bij moeten zijn).

Why are you playing all those originals, mr. Roditi? Well, someone has to play my compositions! ( foto: Hans Koert)

In het nummer Blues for Rony Jean-Louis demonstreerde wat een geweldig bassist hij is op zijn vijfsnarige (!) bas ( Waarom? Ik heb toch ook vijf vingers!), die hij overal mee naar toe neemt ( Als ik met het vliegtuig ga neem ik mijn Van Zalingebas mee; die is nu een collectors item). Die vijfsnarige bas geeft hem de mogelijkheid tot een gigantisch bereik ( van lage b tot een hoge c). In zijn solo vlecht hij, schijnbaar moeiteloos, een tiental andere thema's, wat het tot een genoegen maakte ernaar te luisteren.

Roditi - Ignatzek - Rassinfosse Trio in Porgy en Bess (oktober 2009) ( foto: Hans Koert)

Het lijkt wel op een reis in de tijd, verzuchtte Jean-Louis in de pauze terwijl hij rondkijkt in Porgy en Bess, of er niets is veranderd. Jean-Louis trad hier bijna 25 jaar geleden op met Chet Baker, tot diep in de nacht, in een legendarisch concert met o.a. Philip Catherine. In de tweede set speelde het trio o.a. nummers van hun eerste CD, zoals het titelnummer Light in the Dark, een compositie van Ignatzek en nummers als Love Dance. Het fantastische optreden werd afgesloten met een vocale versie van The Girl from Ipanema, wat weer eens duidelijk maakte, dat hij, behalve een groot trompettist ook een aangename stem heeft. Hij verraste het publiek met een pianosolo voor drie-handen ( trois-mains?) ( twee van Klaus en één van hem), unisono meegefloten - Wat een man !!

Een fluit en trois-mains solo door Roditi en Ignatzek ( Porgy en Bess - Terneuzen)(oktober 2009) ( foto: Hans Koert)

Het was jammer dat maar zo weinig mensen de deur van Porgy en Bess hadden kunnen vinden. Deze drie muzikanten, vrienden, die elk jaar hun agenda's naast elkaar leggen en een aantal weken samen optreden, gaven je het gevoel dat ze speciaal voor jou gekomen waren, om hun muziek met jou te delen - een instelling waaraan heel wat musici een voorbeeld kunnen nemen. Dit concert kan in ieder geval bijgeschreven worden in de rij "memorabele concerten" van meer dan 50 jaar Porgy en Bess

I don't think we ever slept here in a hotel - I think we should do that next time - having some nice seafood ( = Volgens mij hebben we hier nog nooit overnacht - dat moeten we de volgende keer maar eens doen - lekker mosselen eten).(Claudio Roditi). En dan opweg richting Oldenburg, Noord Duitsland; een rit van meer dan vijf uur.......

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Als je deze Keep Swinging blog regelmatig bezoekt, zou het jammer zijn als je bijdragen zou missen. Word daarom vriend van deze Keep Swinging blog en we houden je gratis op de hoogte van nieuwe bijdragen of interessant jazz nieuws, dat je zeker zal interesseren. Meld je aan als vriend en we houden je op de hoogte.
.