Keep (it) Swinging: Smokey Wood: Hippie Avant La Lettre

( To the English translation.) SMOKEY WOOD: THE HOUSTON HIPSTER
FRANK MORGAN: A LOVESOME THING

Vandaag maken we een zijsprongetje naar de Western Swing. Een paar maanden geleden liep ik tegen de Rambler LP ( Rambler 107), Smokey Wood - The Houston Hipster aan. Mijn aandacht werd in eerste instantie getrokken door de kleurige hoes met een cartoon van Ron Chan, en de belofte een Western Swing album aan mijn verzameling toe te kunnen voegen; bovendien was de prijs redelijk te noemen: 2 euro 50.
Smokey Wood was een compleet nieuwe naam voor me, maar gelukkig stond er een uitgebreid verhaal op de achterkant met informatie en ik ontdekte dat hij in zijn tijd al een aardig buitenbeentje was - een outlaw; iemand die de normen van zijn tijd met een korrel zout nam. Hij is geboren als John Bryce Wood in september 1918, 90 jaar geleden, in Harrison, Arkansas, waar zijn vader spoorwegarbeider was en zijn moeder pianiste. Als tiener kwam hij begin jaren dertig in aanraking met de muziekscene van Houston en omstreken. De tijden waren moeilijk, dankzij de economische crisis, de depressie en ze begonnen muziek te maken in de café's in en rond Houston voor een dollar per nacht plus fooien. Omdat ze geen lid van de Union konden worden, de bond van musici, ( Hillbilly-muziek werd niet erg serieus genomen), mochten ze niet in openbare clubs spelen, dus bleven ze aangewezen op het alternatieve circuit van café's.

John Bryce Wood kreeg zijn bijnaam Smokey omdat hij altijd hasj rookte, weed; He lit 'em on both ends and smoked 'em in the middle (= Hij stak ze aan beide kanten aan en rookte ze vanuit het midden). Hij gebruikte het meestal gewoon openlijk op het podium - het maakte niet uit waar ze waren. Hij kocht het per pond, per kilo; geen probleem! Hij teelde zelfs zijn eigen planten; vlak bij een paar richtingborden vlakbij de hoofdstraat bij Houston; daar had hij stiekem een twintig-, dertigtal planten staan. Met zijn band The Modern Mountaineers maakten ze radioprogramma's bij lokale omroepen en in maart 1937 maakten ze hun eerste opnamen. Deze opnamen zijn voor een deel op deze twintig jaar oude LP uitgebracht. Acht nummers en één van de bekendste is ongetwijfeld Everybody's Truckin', dat zelfs een hit werd: Luister maar ............

Everybody's Truckin' - Modern Mountaineers Hal Herbert rieten, J.R. Chatlwell viool, Smokey Wood piano, J.C. Way op de steelgitaar, Lefty Groves op gitaar, Johnny Thames op banjo en Rip Ramsey aan de bas. De zang is van Smokey Wood zelf met Lefty Groves als tweede stem. Het nummer werd opgenomen 1 maart 1937 in het Texas hotel in San Antonio.

De B-kant van de plaat bestaat uit opnamen, die een half jaar later gemaakt werden met Smokey Wood and his Wood Chips. Op de achterkant van de hoes staat een lange bijdrage over het leven van Smokey Woods en daar zijn nogal wat smeuige verhalen van te vertellen, gezien zijn bijna permanente staat van dronkenschap of drugsverslaving. Smokey was shouting blues vocals, pumping kick-ass swing piano, and puffing all the weed that the Lone Star State could supply. (= Smokey zong bluesnummers en wilde, ruige swing op de piano en rookte alle hash, die in de Lone Star State ( = Texas) te vinden was.) He lived the life he sang about - lived it in dingy beer joints and one-lung radio stations far from the networks and international promotors. (= Hij leefde zoals in zijn liedjes - in smoezelige kroegen en speelde bij obscure radio stations, terwijl later geboren stads-cowboys grote hits maakten, zakte Smokey weg, in een mist vol hallicunerende nevels weg in het onbekende).

Toen Smokey overleed in januari 1975 vonden ze in een koffer bladmuziek, waarvan hij de muziek graag gespeeld zag op zijn afscheid. Er was maar een handjevol mensen op komen dagen en toen de bladmuziek aan zijn vrouw werd overhandigd, riep ze vertwijfeld uit: Oh I couldn't play it like that. I play only church music (= O, dat kan ik helemaal niet - ik kan alleen op het kerkorgel spelen). Enkele ogenblikken later klonken er plotseling swingende klanken door de kerk - Western Swing op kerkorgel. Men wist niet wat men hoorde - zo swingend hadden ze het orgel nog nooit gehoord. Iedereen liep naar het orgel en ontdekten daar niet de weduwe, maar een volstrekt vreemde achter het klavier zat. What in the hell? (= Wat is hier aan de hand?), riep men verbaasd uit. Well, zei de man aan het orgel, I'm up here just trying to sell an organ.(= Ik ben een vertegenwoordiger en probeer juist een orgel te verkopen). I was listening to this lady and she said: Would you play this for me?. (= Deze dame vroeg me: Wil je dit eens spelen en gaf me de muziek). And I just sat down and started playing. ...... (= En dat heb ik gedaan - ik ben gaan zitten en ben gaan spelen).

De uitgebreide beschrijving op de hoes geeft nog meer van dit soort smeuiige verhalen - waar of niet waar? 't Dat maakt niets uit !! De tekst op de hoes is van Marty Pahls en Jeff Richardson.
Tenslotte nog een fragment van Commander Cody en zijn Lost Planet Airmen, die het nummer "Everybody's Doin' It" spelen, een bewerking van het nummer Everybody's Truckin' van de Modern Mountaineers uit de film Hollywood Boulevard uit 1976.

Hans Koert - keepswinging@live.nl

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

English ( Naar de Nederlands / Vlaamse vertaling )

FRANK MORGAN: A LOVESOME THING

On the 5th of September 2000, today eight years ago, Frank Morgan made a great recording titled A Lovesome Thing. These were the tracks available on the Antilles record: A Flower Is a Lovesome Thing - Lullaby - Pannonica - When You Wish Upon a Star - Everything Happens To Me - Footprints - Helen's Song - Ten Cents a Dance and Wholey Earth. Frank Morgan's band contains
Abbey Lincoln ( Vocals ) - David Williams (Bass) - Frank Morgan ( Sax) (Alto)(Soprano) - George Cables ( Piano ) - Lewis Nash ( Drums) and Roy Hargrove (Trumpet)
I really liked Frank Morgan playing the alto saxophone. I remember one of his last concerts, november 2007, at the Porgy en Bess Jazz club in Terneuzen in the far southwest part of the Netherlands, where he played with the Rein de Graaff Trio. Frank Morgan passed away December 2007.

SMOKEY WOOD: THE HOUSTON HIPSTER

John Bryce Wood got the nickname Smokey because he always smoked weed and that kind of stuff. He even would pop it right there on the stand - it didn't made no difference where they were. He lit 'em on both ends and smoked 'em in the middle. They bought that stuff by the pound, two pounds, whatever. Even grew some for awhile there, between the signboards right off Main Street in Houston, Texas. Had about twenty, thirty stalks growing.
Smokey was shouting blues vocals, pumping kick-ass swing piano, and puffing all the weed that the Lone Star State could supply. He lived the life he sang about - lived it in dingy beer joints and one-lung radio stations far from the networks and international promoters. While a later breed of urban cowbody would make it big in the media, Wood, under a cloud of friendly, fragrant smoke, just faded away into obscurity. yoiu can read more about him at the contribution: Smokey Wood: The Houston Hipster.

Yesterday the blog Pet's playin' her old platters, come on in! dedicated her contribution to my blog entry Smokey Wood: Houston Hipster, titled as Check This Out! Smokey Love!
She wrote: It's sorta rare for me to pimp another music blog entry, although I'm happy to do it, but I'm an enormous fan of Smokey Wood and Modern Mountaineers records, so I'm a-pimpin' this blog right now: Smokey Wood: The Houston Hipster

I love to recommend my readers this great blog: http://twindowlicker.livejournal.com/

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl