Saturday, July 26, 2008

Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2

( To the English translation.) Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2
Zes weken geleden publiceerde ik een bijdrage over Piet Kuiters, de tamelijk onbekend gebleven Nederlandse jazzmuzikant, die drie jaar geleden overleed. In het NJA-Bulletin ( nummer 57 - oktober 2005), het blad van het Nederlands Jazzarchief, deelde Hans Dulfer zijn herinneringen in een artikel kortweg Piet getiteld. Nadat ik de bijdrage over Piet Kuiters had gepubliceerd nam Django Kuiters, zijn zoon, contact met me op. Django woont nu in Oslo - Noorwegen en wilde graag zijn herinneringen aan zijn vader met de lezers van deze blog delen. Zijn bijdrage was van een dergelijke omvang dat ik het in twee delen heb gepubliceerd; het eerste deel als Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 en het vervolg als Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2. De Engelse vertaling werd gepubliceerd als Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 en Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2.
Bedankt Django voor je bijdrage !!
Hans Koert - keepswinging@live.nl

PIET KUITERS - Een Echte Amsterdammer door Django Kuiters.

1934-2005

Piet was een man van tegenstellingen – de meest paradoxale en bijzondere die ik ooit heb gekend. Hij was “supersnel”, hard als een rots, zachtaardig als een zomerbriesje, een fantastisch pianist met een geweldige uitstraling, integer, waanzinnig, intelligent, fantasierijk, creatief, vrij en vol humor. Daarnaast hoorden ellende, eenzaamheid en zelfvernietigingsneigingen, met geheimen en aspecten, die hem niet sierden. Maar ook kon hij zich van zijn zachtaardige kant laten zien, uitgebalanceerd, als hij zijn Tai Chi Chuan beoefende en onderwees.
Hij kon heel goed koken. Als schilder maakte hij pop art, minimal-art, figuratieve- en expressionistische schilderijen. De Chinese- en Japanse kunst en cultuur inspireerden hem en zijn huis was een mix van Oosterse invloeden, een atelier en een muziekstudio. Hij was, ik denk één van de weinigen, die de overstap van een aantal jaren Boeddhisme naar het Katholicisme maakte: Ik heb een engel gezien … gaf hij dan als verklaring.
Willem Breuker en Piet Kuiters ( fotoarchief Django Kuiters)

Hij was een slecht promotor voor zichzelf en zijn muziek; het leek wel of het hem soms weinig kon schelen; alsof hij geen waardering van anderen wilde horen – zeker niet als dit zijn vrijheid zou indammen. Zijn filosofie, zijn persoonlijkheid paste niet bij het type van de carrièremakende muzikant, die voeling moet houden met de scene, die platen moet maken om geld op de plank te krijgen, naamsbekendheid opbouwen en zorgen voor een min of meer uitgebreid platenoeuvre. Ik wou, natuurlijk, dat ik nog steeds over hem kon zeggen: Je Bent Die Je Bent.

Zoals eerder verwoord: Piet had het niet zo met de hedendaagse jazzscene, met uitzondering van Benjamin Herman, die hij hooglijk bewonderde. Het is alsof je met de besten uit vroeger dagen speelt, zei hij me eens opgetogen. Een mooi compliment! Piet behoorde tot de be-boppers van de oude-garde, die het vak op straat geleerd hadden en niet op een conservatorium. Steeds vaker speelden "jazz-"studenten" op het podium en namen de scene over. Piet was daar niet blij mee. - Piet was geen planner; geen organisator. Hij leefde met de dag: Street. Fast. Now! - dat was Piet ten voeten uit. Zo kenden we hem! Piet in Prinseneiland (fotoarchief Django Kuiters)

Ik heb spullen in mijn bezit: foto's, brieven en geluidsopnamen, die allemaal ooit openbaar zullen worden en sommige zaken zijn terug te vinden in het Nederlands Jazzarchief in Amsterdam.

Piet was een pionier, een voorloper met visie, die zich daar echter nooit op beriep. De herinnering aan hem leeft voort en ik voel me bevoorrecht deze complexe, spirituele en geestige man te hebben gekend - ik leer elke dag nieuwe dingen over hem en ik vind het fijn dit verhaal hier met anderen te delen. Als je vragen hebt, bijdragen of wat dan ook ….. neem dan gerust contact met me op.

Benjamin Herman ( januari 2007) (foto Hans Koert)

Het volgende muziekfragment is van een cassette, die hij zelf maakte en heeft een slechte geluidskwaliteit. Het laat echter goed horen hoe ik me Piet herinner en zijn schitterende solo's die hij maakte. Het voert me terug naar de jaren dat ik als kind in zijn studio-appartement rondzwierf op het Prinseneiland, Amsterdam. Een geweldige tijd!!

MUZIEKFRAGMENT


Django Kuiters, zoon.
Web:
www.myspace.com/pietkuiters
www.myspace.com/djangonovosjoint
http://www.djangonovo.com/



Het volgende filmfragment is van en film gemaakt door Louis Van Gasteren getiteld Jazz and Poetry waarin Piet Kuiters piano speelt, Herman Schoonderwalt op saxofoon, Ruud Jacobs op bas en Cees See op slagwerk. De dichter is Ted "The Hipster" Joans.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

English ( Naar de Nederlandse vertaling )

Six weeks ago I made a contribution about Piet Kuiters , the rather unknown Dutch jazz musician, who passed away three years ago. In the NJA-Bulletin ( number 57 October 2005), the magazine of the Dutch Jazz Archive, Hans Dulfer remembered him in a contribution simply titled Piet. After I published the contribution Piet Kuiters, Django Kuiters, his son, now living in Oslo - Norway contacted me and loved to share his remembrances of his father with the readers of our blog. His contribution was rather extensive and has been published in two parts: Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2. The Dutch translation is titled: Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2.


Keep swinging

Hans Koert


keepswinging@live.nl

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Labels: , ,

1 Comments:

Blogger Peter Ko said...

Piet Kuiters heb ik vaak zien optreden op zondagmiddagen als lid van de modern musical club Amsterdam in de Sherazade. Bijzonder is echter dat ik Piet op het strand van Nice in 1964 een aantal dagen gesproken heb en we het zonnebaden publiek regelmatig stoorden door onze lachsalvo's want tegen mokumse humor..
Piet deelde op het strand en boulevard zo af en toe visitekaartjes uit met daarop de tekst dat er die avond bij de entree van Hotel Negresco een gratis concert gehouden zou worden. Piet had namelijk een witte bestelbus op de stoep van het Hotel geparkeerd met daarin een vleugel (waaronder hij ook een soort van kampeerde). Het optreden duurde meestal niet lang, maar hij bracht het publiek wel aan het lachen. Na een paar dagen moest hij helaas verkassen na klachten van het hotel.
Hartelijke groet Peter Koghee

12:08 PM  

Post a Comment

<< Home