Ben Webster
( Naar de Nederlandse vertaling.)
Today one of the first recordings made by Ben Webster after he had moved to Europe late 1964. I found myself a copy of the well known LP Blue Light released by Black Lion and Polydor.
In 1964 Ben Webster had lost his popularity in the USA because jazz was no longer popular music; Rock and Roll was top of the bill. Ben had sever financial problems, because he spent more money than he earned and didn't found gigs, because he asked too much money to perform. It was a luck for him that Ronnie Scott, the famous London saxophone player asked him to come to London for an engagement in his Ronny Scott Jazz Club for one month and in December 1964 Ben shipped in in New York heading for London. He didn't like to fly by plane, so he took the boat. On the 20th of December 1964 he played with Stan Tracey at the piano, Rick Laird on bass and Jackie Dougan on drums at the Marquee Club in London for the BBC TV program Jazz 625. It is almost moving to see how nervous he was when Steve Race interviews him. He plays the tune Night In Tunesia with Ronnie Scott as special guest on tenor sax. The program was broadcast on the national BBC network on the 16th of January 1965.
With piano player Kenny Drew, also an American who lived in Copenhagen, Ben founded the Ben Webster - Kenny Drew Trio, which performed in the Jazzhus Montmartre. On the 6th of February 1965 they recorded five tracks for the Blue Light album: Autumn Leaves - Stardust - What's New - Easy To Love and Yesterdays; all standards. He lived for some time in Copenhagen, made some tours to places like Paris, London, Stockholm, Amsterdam and Manchester, and recorded with the Arnvid Meyer 's Orchestra, in fact a sextet. Some of these recordings are on the album too. Arnvid Meyer, who passed away 10 months ago ( August 2007), 80 years old, was a Danish trumpet player and bandleader who accompanied and recorded numerous US guests, like Benny Carter, Bill Coleman, Roy Eldridge, Coleman Hawkins and Ben Webster. His maistream sextet sounded a bit like Ellington's small 1930s groups, Ben recorded with in the early 1940s.
f.l.t.r.: Alex Riel drums - Kenny Drew piano - Ben Webster tenor sax and Niels-Henning Ørsted Pedersen bass. Copenhagen 1965 (photo courtesy Jan Persson).
Today one of the first recordings made by Ben Webster after he had moved to Europe late 1964. I found myself a copy of the well known LP Blue Light released by Black Lion and Polydor.In 1964 Ben Webster had lost his popularity in the USA because jazz was no longer popular music; Rock and Roll was top of the bill. Ben had sever financial problems, because he spent more money than he earned and didn't found gigs, because he asked too much money to perform. It was a luck for him that Ronnie Scott, the famous London saxophone player asked him to come to London for an engagement in his Ronny Scott Jazz Club for one month and in December 1964 Ben shipped in in New York heading for London. He didn't like to fly by plane, so he took the boat. On the 20th of December 1964 he played with Stan Tracey at the piano, Rick Laird on bass and Jackie Dougan on drums at the Marquee Club in London for the BBC TV program Jazz 625. It is almost moving to see how nervous he was when Steve Race interviews him. He plays the tune Night In Tunesia with Ronnie Scott as special guest on tenor sax. The program was broadcast on the national BBC network on the 16th of January 1965.
Ben Webster played for one month at the Ronnie Scott Jazz Club and enjoyed London. He learned that he was still the big star, so when the gig was over he didn't return to the States, but took some more gigs in England, Sweden, Norway and finally found a new home in Copenhagen, Denmark, where he met Niels-Henning Ørsted Pedersen and drummer Alex Riel, both 24 years old.
With piano player Kenny Drew, also an American who lived in Copenhagen, Ben founded the Ben Webster - Kenny Drew Trio, which performed in the Jazzhus Montmartre. On the 6th of February 1965 they recorded five tracks for the Blue Light album: Autumn Leaves - Stardust - What's New - Easy To Love and Yesterdays; all standards. He lived for some time in Copenhagen, made some tours to places like Paris, London, Stockholm, Amsterdam and Manchester, and recorded with the Arnvid Meyer 's Orchestra, in fact a sextet. Some of these recordings are on the album too. Arnvid Meyer, who passed away 10 months ago ( August 2007), 80 years old, was a Danish trumpet player and bandleader who accompanied and recorded numerous US guests, like Benny Carter, Bill Coleman, Roy Eldridge, Coleman Hawkins and Ben Webster. His maistream sextet sounded a bit like Ellington's small 1930s groups, Ben recorded with in the early 1940s.
f.l.t.r.: Alex Riel drums - Kenny Drew piano - Ben Webster tenor sax and Niels-Henning Ørsted Pedersen bass. Copenhagen 1965 (photo courtesy Jan Persson).Ben would never return to the US and stayed in Europe, living in both Copenhagen and Amsterdam. About his time in Amsterdam Johan Van Der Keuken made a great documentary, titled Big Ben. You can read more about it in my contibution The Secret of Mrs. Hartloper.
I love to finish this blog with a great fragment featuring Ben Webster at an informal house party jam at Niels-Henning Ørsted Pedersen's in Copenhagen, featuring Kenny Drew on piano, Niels-Henning on bass, Ben on tenor saxophone and Ole Streenberg on drums.
I love to finish this blog with a great fragment featuring Ben Webster at an informal house party jam at Niels-Henning Ørsted Pedersen's in Copenhagen, featuring Kenny Drew on piano, Niels-Henning on bass, Ben on tenor saxophone and Ole Streenberg on drums.
This fragment is from a Danish documentary titled: NHØP - Musician Of The Year.
Hans Koert keepswinging@live.nl
AL COHN-REIN DE GRAAFF TRIO:
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Vandaag één van de eerste platen, die Ben Webster maakte toen hij naar Europa verhuisd was, eind 1964. Ik vond een exemplaar van de bekende LP Blue Light uitgebracht op Black Lion en Polydor.
In 1964 was de populariteit van Ben Webster in Amerika flink gedaald omdat het publiek uitgekeken was op zijn muziek en jazz niet langer populair was; rock and roll was top of the bill. Ben Webster had ernstige financiële problemen omdat zijn uitgaven patroon niet overeenkwam met zijn inkomsten. Hij kreeg ook steeds minder aanbiedingen voor optredens omdat de gage die hij vroeg veel te hoog was. Hij was dan ook blij toen eind 1964 Ronnie Scott, een Engelse saxofonist en bekend om zijn jazzclub, hem een optreden van een maand aanbood in London. In december 1964 stapte Ben aan boord van de boot( vliegen vond hij maar niks) dat hem naar London bracht. Op 20 december 1964 speelt hij met Stan Tracey aan de piano, Rick Laird op bas en Jackie Dougan op slagwerk in de Marquee Club in London voor het BBC TV programma Jazz 625. Het is haast ontroerend om te zien hoe zenuwachtig Ben was voor dit concert, maar vooral voor het interview met de presentator Steve Race. Hij speelt o.a. nummer Night In Tunesia met Ronnie Scott als speciale gast op tenorsax. Het programma werd uitgezonden op de nationale Britse televisie voor de BBC op 16 januari 1965.
AL COHN-REIN DE GRAAFF TRIO:
Al Cohn - Rein De Graaff - Koos Serierse - Eric Ineke = blue monk = till do nothing till you're true = hot house = rifftide = secret love = speak low = thing = we'll be together again. Recorded in Monster ( The Netherlands) on the 6th of June 1987 for Timeless.
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Vandaag één van de eerste platen, die Ben Webster maakte toen hij naar Europa verhuisd was, eind 1964. Ik vond een exemplaar van de bekende LP Blue Light uitgebracht op Black Lion en Polydor.In 1964 was de populariteit van Ben Webster in Amerika flink gedaald omdat het publiek uitgekeken was op zijn muziek en jazz niet langer populair was; rock and roll was top of the bill. Ben Webster had ernstige financiële problemen omdat zijn uitgaven patroon niet overeenkwam met zijn inkomsten. Hij kreeg ook steeds minder aanbiedingen voor optredens omdat de gage die hij vroeg veel te hoog was. Hij was dan ook blij toen eind 1964 Ronnie Scott, een Engelse saxofonist en bekend om zijn jazzclub, hem een optreden van een maand aanbood in London. In december 1964 stapte Ben aan boord van de boot( vliegen vond hij maar niks) dat hem naar London bracht. Op 20 december 1964 speelt hij met Stan Tracey aan de piano, Rick Laird op bas en Jackie Dougan op slagwerk in de Marquee Club in London voor het BBC TV programma Jazz 625. Het is haast ontroerend om te zien hoe zenuwachtig Ben was voor dit concert, maar vooral voor het interview met de presentator Steve Race. Hij speelt o.a. nummer Night In Tunesia met Ronnie Scott als speciale gast op tenorsax. Het programma werd uitgezonden op de nationale Britse televisie voor de BBC op 16 januari 1965.
Ben Webster speelde een maand lang in de Ronnie Scott Jazz Club en genoot van zijn verblijf in London. Hier was hij nog steeds de grote ster en daar genoot hij zichtbaar van. Toen de serie optredens op hun eind liepen keerde hij dan ook niet terug naar de VS, maar nam hij andere optredens aan in Engeland, Zweden, Noorwegen en belandde tenslotte in Kopenhagen, Denemarken. Deze stad zou zijn tweede thuis worden. Hij ontmoette er de jonge bassist Niels-Henning Ørsted Pedersen en slagwerker Alex Riel, beide 24 jaar oud.
Samen met pianist Kenny Drew, ook een Amerikaan, die in Europa was blijven plakken, richtte Ben het Ben Webster - Kenny Drew Trio op, waarmee hij optrad in o.a. het Jazzhus Montmartre. Op 6 februari 1965 namen ze vijf nummers op voor dit Blue Light album: Autumn Leaves - Stardust - What's New - Easy To Love en Yesterdays; allemaal standards. Hij bleef lange tijd in Kopenhagen, maakte af en toe uitstapjes naar Parijs, Londen, Stockholm, Amsterdam en Manchester, waar hij optrad en maakte opnamen in Kopenhagen met Arnvid Meyer's Orchestra, eigenlijk een sextet. Deze opnamen staan voor een deel ook op deze Blue Light LP. Arnvid Meyer, die vorig jaar op 80-jarige leeftijd overleed ( augustus 2007) was een Deense trompettist en bandleider, die ontelbare Amerikaanse musici, op tournee door Europa, begeleidde, zoals Benny Carter, Bill Coleman, Roy Eldridge, Coleman Hawkins en Ben Webster. Zijn maistream swing sextet klonk een beetje als de kleine Duke Ellington groepen uit de jaren dertig; het Ellington orkest - de band, waar Ben Webster begin jaren veertig in speelde.
v.l.n.r.: Alex Riel slagwerk - Kenny Drew piano - Ben Webster tenorsax en Niels-Henning Ørsted Pedersen bas. Kopenhagen februari 1965 (foto Jan Persson)
Samen met pianist Kenny Drew, ook een Amerikaan, die in Europa was blijven plakken, richtte Ben het Ben Webster - Kenny Drew Trio op, waarmee hij optrad in o.a. het Jazzhus Montmartre. Op 6 februari 1965 namen ze vijf nummers op voor dit Blue Light album: Autumn Leaves - Stardust - What's New - Easy To Love en Yesterdays; allemaal standards. Hij bleef lange tijd in Kopenhagen, maakte af en toe uitstapjes naar Parijs, Londen, Stockholm, Amsterdam en Manchester, waar hij optrad en maakte opnamen in Kopenhagen met Arnvid Meyer's Orchestra, eigenlijk een sextet. Deze opnamen staan voor een deel ook op deze Blue Light LP. Arnvid Meyer, die vorig jaar op 80-jarige leeftijd overleed ( augustus 2007) was een Deense trompettist en bandleider, die ontelbare Amerikaanse musici, op tournee door Europa, begeleidde, zoals Benny Carter, Bill Coleman, Roy Eldridge, Coleman Hawkins en Ben Webster. Zijn maistream swing sextet klonk een beetje als de kleine Duke Ellington groepen uit de jaren dertig; het Ellington orkest - de band, waar Ben Webster begin jaren veertig in speelde. v.l.n.r.: Alex Riel slagwerk - Kenny Drew piano - Ben Webster tenorsax en Niels-Henning Ørsted Pedersen bas. Kopenhagen februari 1965 (foto Jan Persson)Ben Webster zou nooit meer terugkeren naar de Verenigde Staten. Hij had het hier naar de zin en bleef, beurtelings in Kopenhagen en Amsterdam wonen. Over zijn verblijf in Amsterdam is een schitterende film gemaakt door Johan Van Der Keuken getiteld Big Ben. Ik heb daar iets over verteld in de bijdrage The Secret of Mrs. Hartloper (= Het Geheim van Mevr. Hartloper)
Ik wil deze bijdrage graag afsluiten met een schitterend fragment van een informeel optreden waarschijnlijk thuis bij Niels-Henning Ørsted Pedersen in Kopenhagen met Kenny Drew op piano en Niels-Henning op bas, Ben op tenorsax en Ole Streenberg op slagwerk.
Ik wil deze bijdrage graag afsluiten met een schitterend fragment van een informeel optreden waarschijnlijk thuis bij Niels-Henning Ørsted Pedersen in Kopenhagen met Kenny Drew op piano en Niels-Henning op bas, Ben op tenorsax en Ole Streenberg op slagwerk.
Dit fragment komt uit een Deense TV productie, getiteld NHØP - Musician Of The Year
Labels: arnvid meyer, ben webster, jazz 625, nhop, niels-henning ørsted pedersen, ronnie scott
posted by Anonymous at 5:45 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home