Art Landry - Five Foot Two
( Naar de Nederlandse vertaling.)
Last weekend I played myself the Timeless Historical CD Jazz On America's West Coast and enjoyed the mix of jazzy hot dance tunes that were made by unknown and forgotten dance bands like Glen Oswald's Serenaders, Vincent Rose Montmartre Orchestra and the Herman Kenin Ambassador Hotel Orchestra. I remember that when I started to collect old jazz music it was not done if you said to a Bix Beidebecke fanatic that you enjoyed 1920s dance music. Dance music was no music, compared with jazz - it didn't swing and the musicians played stock arrangements, music-to-the-letter without any personal contribution in a break or a solo. Nowadays I think, collecting hot dance music is no longer a shame ..... !
Then something funny happened. Maybe you should first read the blog called Original Prague Syncopated Orchestra, which I posted almost two years ago. In that blog I remembered the thrilling 1978 Breda concert by this Czech band, which played the tune Five Foot Two Eyes Of Blue. I love to share with you that number as played by that band: 
When I listened to the album Jazz On America's West Coast I was surprised by the Art Landry Orchestra playing that same tune: Five Foot Two Eyes Of Blue, in away which gave me that same feeling as the Original Prague Syncopated Orchestra version.
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Afgelopen weekend speelde ik de Timeless Historical CD Jazz On America's West Coast en genoot van de jazzy hot dance tunes uit de jaren twintig gemaakt door nu onbekende en vergeten orkesten als de Glen Oswald's Serenaders, Vincent Rose Montmartre Orchestra en de Herman Kenin Ambassador Hotel Orchestra. Ik herinner me dat je, toen ik pas deze muziek leerde waarderen, je niet in een gezelschap van bijv. Bix Beiderbecke verzamelaars moest zeggen dat je dit soort dansmuziek wel leuk vond klinken. Dansmuziek was in hun ogen geen muziek, tenminste als je het vergelijkt met jazz: het swingde niet, hooguit hier en daar een accent op het bekken, de musici speelden gewoon uitgeschreven arrangementen, zonder enige persoonlijke inbreng - geen solo's laat staan een verdwaalde break. Tegenwoordig ligt dat anders ....... Het beluisteren en genieten van hot dance music uit de jaren twintig is niet langer een schande ...... En toen gebeurde er iets leuks, maar misschien moet je daar eerst weer eens de blog over de Original Prague Syncopated Orchestra lezen, die ik een paar jaar geleden plaatste. Daarin herinner ik het legendarische concert dat deze Tsjechische band gaf op 6 mei 1978 in Breda, waarin ze o.a. het nummer Five Foot Two Eyes Of Blue speelden. Ik wil je dit nummer een keer laten horen: Je voelt, denk ik de bui al hangen, denk ik ..... Luisterend naar de CD Jazz On America's West Coast hoorde ik plotseling het nummer Five Foot Two gespeeld door een orkest, dat de band van Art Landry bleek te zijn. En dit ....... dit moest het gebruikte arrangement van de Original Prague Syncopated Orchestra zijn !! 
Op die schitterende Timeless Historical CD staan nog acht nummers van dit orkest - prachtige hot dance band music met onverwachte "hot" accenten op de bekkens. Eén van die nummers is Sleepy Time Gal, dat Art Landry een week eerder opnam voor Victor:
Last weekend I played myself the Timeless Historical CD Jazz On America's West Coast and enjoyed the mix of jazzy hot dance tunes that were made by unknown and forgotten dance bands like Glen Oswald's Serenaders, Vincent Rose Montmartre Orchestra and the Herman Kenin Ambassador Hotel Orchestra. I remember that when I started to collect old jazz music it was not done if you said to a Bix Beidebecke fanatic that you enjoyed 1920s dance music. Dance music was no music, compared with jazz - it didn't swing and the musicians played stock arrangements, music-to-the-letter without any personal contribution in a break or a solo. Nowadays I think, collecting hot dance music is no longer a shame ..... !
Then something funny happened. Maybe you should first read the blog called Original Prague Syncopated Orchestra, which I posted almost two years ago. In that blog I remembered the thrilling 1978 Breda concert by this Czech band, which played the tune Five Foot Two Eyes Of Blue. I love to share with you that number as played by that band: FIVE FOOT TWO EYES OF BLUE - ORIGINAL PRAGUE SYNCOPATED ORCHESTRA ( Breda - 6th of May 1978)
In that blog I told you that I was sure it must have been a transcription of the tune as played by the California Ramblers. Listen to that tune:
FIVE FOOT TWO EYES OF BLUE - CALIFORNIA RAMBLERS (New York City - 24th of November 1925)
When I listened to the album Jazz On America's West Coast I was surprised by the Art Landry Orchestra playing that same tune: Five Foot Two Eyes Of Blue, in away which gave me that same feeling as the Original Prague Syncopated Orchestra version. FIVE FOOT TWO EYES OF BLUE - ART LANDRY and his ORCHESTRA ( Oakland - 17th of November 1925)
I guess that both bands used the same stock arrangement of that tune when they recorded it within a week time - one band at the east coast and the other at the west coast, but Art Landry, in my humble opinion, plays the tune like the Original Prague Syncopated Orchestra did in 1978. ( or should it be the other way around?)
On that Timeless Historical CD are eight more tracks by Art Landry and his Orchestra and most of these tunes sound great with hot jazz accents, which makes it very entertaining. Listen to another tune from that same session recorded one week earlier: Sleepy Time Gal.
I guess that both bands used the same stock arrangement of that tune when they recorded it within a week time - one band at the east coast and the other at the west coast, but Art Landry, in my humble opinion, plays the tune like the Original Prague Syncopated Orchestra did in 1978. ( or should it be the other way around?)
On that Timeless Historical CD are eight more tracks by Art Landry and his Orchestra and most of these tunes sound great with hot jazz accents, which makes it very entertaining. Listen to another tune from that same session recorded one week earlier: Sleepy Time Gal. Less is known about this band and its leader. It was located at the West Coast and recorded first for Gennett and later for Victor. Art Landry was a clarinet player and he toured with his band from coast to coast during the early 1920s. His career as a band leader ended late 1920s, because new styles of music, like swing and sweet, became the new thing. He must have been born in March 1890, as he celibrated his 100th birthday in March 1990. It seems that he liked to talk about his career when he was in his 80s and 90s, showing slides to other contemporaries. He passed away in September 1990, at the ripe age of 100. Isn't it strange that this man, who played popular music with his dance band in the 1920s, is now completely forgotten - I'm sure that a man like Art, who loved to speak about this period must have collect a lot of interesting pictures and information about this period, now almost forgotten. I love to see that shoe box ..... !!
If you know the names of relatives of Art Landry, who are still alive, please contact me.
If you know the names of relatives of Art Landry, who are still alive, please contact me.
If you can't listen to the music fragments ( it takes some time to upload) install a media player
GAROTO interpretado por GERALDO RIBEIRO:
GAROTO interpretado por GERALDO RIBEIRO:
choro triste no. 2 = debussyana = duas contas = gente humilde = improviso = jorge do fusa = lamentos do morro = meditacao = naqueles velhos tempos = nosso choro = quinze de julho = sinal dos tempos = um rosto de mulher = voltarei Recorded on the 16th and 17th of June 1980. Great Brazilian choro ...
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Afgelopen weekend speelde ik de Timeless Historical CD Jazz On America's West Coast en genoot van de jazzy hot dance tunes uit de jaren twintig gemaakt door nu onbekende en vergeten orkesten als de Glen Oswald's Serenaders, Vincent Rose Montmartre Orchestra en de Herman Kenin Ambassador Hotel Orchestra. Ik herinner me dat je, toen ik pas deze muziek leerde waarderen, je niet in een gezelschap van bijv. Bix Beiderbecke verzamelaars moest zeggen dat je dit soort dansmuziek wel leuk vond klinken. Dansmuziek was in hun ogen geen muziek, tenminste als je het vergelijkt met jazz: het swingde niet, hooguit hier en daar een accent op het bekken, de musici speelden gewoon uitgeschreven arrangementen, zonder enige persoonlijke inbreng - geen solo's laat staan een verdwaalde break. Tegenwoordig ligt dat anders ....... Het beluisteren en genieten van hot dance music uit de jaren twintig is niet langer een schande ...... En toen gebeurde er iets leuks, maar misschien moet je daar eerst weer eens de blog over de Original Prague Syncopated Orchestra lezen, die ik een paar jaar geleden plaatste. Daarin herinner ik het legendarische concert dat deze Tsjechische band gaf op 6 mei 1978 in Breda, waarin ze o.a. het nummer Five Foot Two Eyes Of Blue speelden. Ik wil je dit nummer een keer laten horen:( Breda - 6 mei 1978)
Als ik dit nummer hoor voel ik weer de rillingen over mijn rug. In die blog vertelde ik dat ik zeker wist dat de band een arangement van de California Ramblers op hun muziekstandaards hadden staan - zo precies klonk het. Luister maar eens:
FIVE FOOT TWO EYES OF BLUE - CALIFORNIA RAMBLERS (New York City - 24 november 1925)
Je voelt, denk ik de bui al hangen, denk ik ..... Luisterend naar de CD Jazz On America's West Coast hoorde ik plotseling het nummer Five Foot Two gespeeld door een orkest, dat de band van Art Landry bleek te zijn. En dit ....... dit moest het gebruikte arrangement van de Original Prague Syncopated Orchestra zijn !! FIVE FOOT TWO EYES OF BLUE - ART LANDREY and his ORCHESTRA ( Oakland - 17 november 1925)
Het lijkt er op dat deze band, net als de California Ramblers hetzelfde stock arrangement gebruikt heeft, opgenomen een week na elkaar ( maar wel aan beide uiterste kusten van de VS), maar het orkest van Art Landry benadert, naar mijn bescheiden mening, de uitvoering van de Original Prague Syncopated Orchestra het meest .... ( of was het andersom !!)
Op die schitterende Timeless Historical CD staan nog acht nummers van dit orkest - prachtige hot dance band music met onverwachte "hot" accenten op de bekkens. Eén van die nummers is Sleepy Time Gal, dat Art Landry een week eerder opnam voor Victor: Er is maar weinig bekend over deze band en zijn bandleider. Hij speelde vooral aan de westkust en nam voor het eerst op voor Gennett voordat hij bij Victor terecht kwam. Het aantal opnamen dat hij maakte suggereert dat zijn band tamelijk populair was. Art Landry was klarinettist en hij reisde begin jaren twintig van coast to coast, van west naar oost, overal optredend in danszalen. Eind jaren twintig was er geen belangstelling meer voor zijn muziek ( het werd swing and sweet wat de klok sloeg) en eindigde zijn muzikale carriere. Hij moet geboren zijn in maart 1890, want hij vierde in maart 1990 zijn honderdste verjaardag. Het schijnt dat hij op hoge leeftijd nog graag, met behulp van dia's, over zijn carriere als bandleider vertelde tegen generatiegenoten en dan vind ik het zo vreemd dat er over deze man verder helemaal niets meer bekend is. Wat graag zou ik eens in die schoenendoos willen kijken, die nog bij één van zijn familieleden op zolder moet staan; zo'n man, die blijkbaar het verleden nog erg belangrijk vond en veel wist te vertellen, zal ongetwijfeld veel bewaard hebben. Hij stierf in september 1990 op ruim 100-jarige leeftijd.
Als je de muziekfragmenten niet kunt horen ( geef ze even de tijd om te uplaoden) installeerd dan een goede mediaplayer.
GAROTO interpretado por GERALDO RIBEIRO:
GAROTO interpretado por GERALDO RIBEIRO:
choro triste no. 2 = debussyana = duas contas = gente humilde = improviso = jorge do fusa = lamentos do morro = meditacao = naqueles velhos tempos = nosso choro = quinze de julho = sinal dos tempos = um rosto de mulher = voltarei Opgenomen op 16 en 17 juni 1980. Heerlijke choromuziek uit Brazilië.
Labels: art landry, five foot two eyes of blue, original prague syncopated orchestra
posted by Anonymous at 6:17 AM
2 Comments:
Thanks for this contribution about an almost forgotten band of the 1920s. Art Landry as well as other now forgotten 'hot dance bands' were the music of 'The Jazz Age', not King Oliver, Morton, etc. The conception of jazz promoted by early critics did not seem to take 'hot dance music' as a serious branch of jazz, unfortunately. Luckily, the works of Brian Rust and Richard M. Sudhalter have now changed the picture! Beiderbecke, Rollini and Lang/Venuti had not survived as full time musicians, had it not been for 'hot dance bands' like Whiteman's orchestra. - I heard ArT Landry for the first time on an old TOM anthology of 'hot dance music', his orchestra was just as good and 'hot' as other now forgotten.
Jo
Great Blog as usual!! :)
Love hearing moderen recordings of the old stuff to compare!
Post a Comment
<< Home