Chuck Wayne
( Naar de Nederlandse vertaling.)
Today a guitar player, who performed more then a hundred albums as a sidemen and only made few of his own: Chuck Wayne. I played myself his Prestige album Morning Mist recorded by his trio, featuring himself on the guitar, Joe Williams on bass and Ronny Bedford on drums. This album was recorded in December 1964.
Chuck Wayne was born as Charles Jagelka in New York City February 1923. His family was Czech born and that will be the reason that he started as a kid on mandolin, balalaika and banjo. When he was a young adult he started to play the jazz guitar in New York in clubs like The Village. After his military service in the army he played with Joe Marsala's band at the Hickory House. When he heard Charlie Parker playing he also wanted to play the new music: bebop. His first bebop recordings where with the Dizzy Gillespie Sextet February 1945: Groovin' High and Blue 'n' Boogie. He became a sought after accompanist on guitar and played in Woody Herman's First Herd, Coleman Hawkins, Lester Young and Tadd Dameron. In the 1950s he accompanied vocalist Tony Bennett. I love to share with you one of Bennett's recordings with Chuck: My Baby Don't Cares For Me.
Although he played with a lot of great beboppers, but few recordings by his own have left. His first one was a Savoy record from the early 1950s (1953) titled Tasty Pudding. It is said that these recordings where actually made in the mid 1940s (released as The Jazz Guitarist Chuck Wayne), featuring Zoot Sims and Brew Moore on the Vik-label and only distributed in ...... Afghanistan ( well, there are Dutch soldiers in Afghanistan - maybe one can find me a copy in the bazar of Kabul -note that on Amazon second-handed copies sell for US$ 50 up to US$ 65 each) but at that time it must have been 78rpms. Can someone inform me about this mysterious 1946 album? And know that I love to hear it !! keepswinging@live.nl
Al Cohn, Brew Moore, Dave Lambert, Gus Grant, Ray Turner, Chuck Wayne
In 1957 he recorded albums like Tapestry, String Fever and in 1964 the album in my cd-player now: Morning Mist. When he recorded this album he played as a studio musician for CBS, and in clubs like The Most on 2nd Avenue, together with Joe Mooney. On the record three own compositions: I'll Get Along, a tune with a Basie-like groove, Shalimar a waltz with a great solo by Chuck himself and See Saw. Some tunes are in a straight bebop tempo, a few with some latin swing, like Alone At Last. The whole album, less then 30 minutes playing time (What a shame!), features some great tunes, but never surprises. Except the last one- Lovely, on which Chuck plays the banjo. The banjo was the symbol for dixieland music, but Wayne played bebop with it - great, but not for a lot of critics. In the early 1950s he played bebop on his mandolin too in a George Wallington group. The records Chuck Wayne made were not a success - they were unnoticed and neglected and I learned that he made another album around this time, fully dedicated to the banjo. I'd like to hear that album too !!
The George Shearing Quintet: f.l.t.r. John Levy bass, Margie Hyams vibes, Chuck Wayne guitar, Denzil De Costa Best drums.
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Vandaag een gitarist, die aan meer dan honderd platen heeft meegewerkt als begeleider en maar een beperkt aantal onder eigen naam heeft uitgebracht: Chuck Wayne. Dat maakt nieuwsgierig !! Zelf speelde ik zijn Prestige album Morning Mist, opgenomen met zijn trio, bestaande uit hemzelf op gitaar, Joe Williams op bas en Ronny Bedford op slagwerk. De plaat werd opgenomen in december 1964.
Chuck Wayne werd geboren als Charles Jagelka in New York City in february 1923. Zijn familie is van Tsjechische afkomst en daarin zal wel de reden liggen dat hij zich als kind bekwaamde op de mandoline, de balalaika en de banjo. Als tiener begon hij jazz te spelen op de gitaar, die hij hoorde in clubs als The Village in New York City. Na zijn militaire dienst speelde hij bij de Joe Marsala band in het Hickory House. Nadat hij Charlie Parker had horen spelen wilde hij eveneens bebop gaan spelen. Zijn eerste opamen waren met het Dizzy Gillespie Sextet in februari 1945: Groovin' High en Blue 'n' Boogie. Hij groeide uit tot een veelgevraagd begeleider op gitaar en speelde met de Woody Herman's First Herd, met de groepen van Coleman Hawkins, Lester Young en Tadd Dameron. In de jaren vijftig begeleidde hij zanger, entertainer Tony Bennett. Ik vond één van die opnamen, waarin Chuck Wayne een grote inbreng heeft: My Baby Don't Cares For Me.
Hoewel hij met een heleboel grootten speelde in die tijd, grote namen in de bebop, heeft hij zelf maar weinig onder eigen naam nagelaten. Zijn eerste plaat was een Savoy plaat uit begin jaren vijftig (1953) getiteld Tasty Pudding. Deze plaat stelt mij voor wat onbeantwoorde vragen, aangezien dit een heruitgave lijkt van opnamen uit het midden van de jaren veertig ( uitgebracht als het album The Jazz Guitarist Chuck Wayne), met Zoot Sims en Brew Moore voor het Vik-label en alleen uitgebracht werd in ................ ..... Afghanistan ( Tja, daar zitten nu nog al wat Nederlandse soldaten in dat land - kan iemand op zoek naar een waterpijp een copie van deze plaat meenemen uit de bazar van Kaboel? Ze doen bij Amazon op dit moment zo'n 50 tot 65 dollar voor een tweedehandsje) Wat ik niet goed begrijp, is of dit een LP is ( 1945?), aangezien toen de 78-toerenplaat nog hoogtij vierde. Wie heeft deze plaat? Ik zou hem graag horen !
Al Cohn, Brew Moore, Dave Lambert, Gus Grant, Ray Turner, Chuck Wayne na het tekenen van een platencontract (ca. 1949)
In 1957 maakte hij platen als Tapestry, String Fever en de plaat uit 1964, die nu in mijn CD-speler zit: Morning Mist. Toen hij deze plaat opnam was hij vooral werkzaam als studiomuzikant voor CBS, en in clubs zoals The Most op 2nd Avenue, waar hij samen met Joe Mooney optrad. Op de plaat, die nog geen half uur muziek bevat (schande !!) staan drie eigen composities: I'll Get Along, een nummer met een Count Basie-achtige groove, Shalimar, een wals met en schitterende solo van Chuck zelf en See Saw. De andere nummers zijn recht toe recht aan bebop, soms overgoten met een latin-sausje, zoals Alone At Last. De plaat bevat een aantal mooie solo's, maar geen grote verrassingen, behalve dan wellicht het laatste nummer, Lovely, waarin Chuck de banjo bespeelt. De banjo is uiteraard bij uitstek het symbool van de dixieland, maar Wayne speelt er bebop op - fantastisch, al waren de critici het daarover niet eens. Zo speelde hij begin jaren vijftig bebop bij een George Wallington groep op de mandoline. De platen die Chuck Wayne onder eigen naam uitbracht werden geen kassuccessen en een volledige banjoplaat uit deze zelfde tijd flopte helemaal ...... die zou ik trouwens ook wel eens willen horen !! keepswinging@live.nl
Het George Shearing Quintet met v.l.n.r. John Levy bas, Margie Hyams op vibrafoon, Chuck Wayne op gitaar en Denzil Da Costa Best op slagwerk. 
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions
Today a guitar player, who performed more then a hundred albums as a sidemen and only made few of his own: Chuck Wayne. I played myself his Prestige album Morning Mist recorded by his trio, featuring himself on the guitar, Joe Williams on bass and Ronny Bedford on drums. This album was recorded in December 1964.
Chuck Wayne was born as Charles Jagelka in New York City February 1923. His family was Czech born and that will be the reason that he started as a kid on mandolin, balalaika and banjo. When he was a young adult he started to play the jazz guitar in New York in clubs like The Village. After his military service in the army he played with Joe Marsala's band at the Hickory House. When he heard Charlie Parker playing he also wanted to play the new music: bebop. His first bebop recordings where with the Dizzy Gillespie Sextet February 1945: Groovin' High and Blue 'n' Boogie. He became a sought after accompanist on guitar and played in Woody Herman's First Herd, Coleman Hawkins, Lester Young and Tadd Dameron. In the 1950s he accompanied vocalist Tony Bennett. I love to share with you one of Bennett's recordings with Chuck: My Baby Don't Cares For Me.Although he played with a lot of great beboppers, but few recordings by his own have left. His first one was a Savoy record from the early 1950s (1953) titled Tasty Pudding. It is said that these recordings where actually made in the mid 1940s (released as The Jazz Guitarist Chuck Wayne), featuring Zoot Sims and Brew Moore on the Vik-label and only distributed in ...... Afghanistan ( well, there are Dutch soldiers in Afghanistan - maybe one can find me a copy in the bazar of Kabul -note that on Amazon second-handed copies sell for US$ 50 up to US$ 65 each) but at that time it must have been 78rpms. Can someone inform me about this mysterious 1946 album? And know that I love to hear it !! keepswinging@live.nl
Al Cohn, Brew Moore, Dave Lambert, Gus Grant, Ray Turner, Chuck WayneIn 1957 he recorded albums like Tapestry, String Fever and in 1964 the album in my cd-player now: Morning Mist. When he recorded this album he played as a studio musician for CBS, and in clubs like The Most on 2nd Avenue, together with Joe Mooney. On the record three own compositions: I'll Get Along, a tune with a Basie-like groove, Shalimar a waltz with a great solo by Chuck himself and See Saw. Some tunes are in a straight bebop tempo, a few with some latin swing, like Alone At Last. The whole album, less then 30 minutes playing time (What a shame!), features some great tunes, but never surprises. Except the last one- Lovely, on which Chuck plays the banjo. The banjo was the symbol for dixieland music, but Wayne played bebop with it - great, but not for a lot of critics. In the early 1950s he played bebop on his mandolin too in a George Wallington group. The records Chuck Wayne made were not a success - they were unnoticed and neglected and I learned that he made another album around this time, fully dedicated to the banjo. I'd like to hear that album too !!
The George Shearing Quintet: f.l.t.r. John Levy bass, Margie Hyams vibes, Chuck Wayne guitar, Denzil De Costa Best drums.I love to finish with a fragment of a live concert dedicated to his 70th birthday at the Veteran's Hall in Sailor Snut Harbor, Staten Island, NYC with Chuck Wayne at the guitar, Tom Butts on tenor, Eral Sauls bass and Frank Ferreri drums: Round About Midnight.
Chuck Wayne passed away in Jackson NJ (USA) July 1997
The Ciudad Autónoma de Buenos Aires, the local authorities of Buenos Aires, decided to place a plaque at the house where the famous Argentine jazz guitar player Oscar Aleman lived at Maipu No 359 in Buenos Aires. On the plaque the text: En este edificio vivió y transmitió su arte el gran maestro argentino de Jazz, Don Oscar Alemán. Homenaje de la Legislatura de la Ciudad Autónoma de Buenos Aires ( = In this building the great master of Argentine Jazz, Mr. Oscar Alemán, lived and made his music. A Tribute by the Legislature of Buenos Aires. ). This event is sceduled for tomorrow, the 13th of June 2008, so reorganize your plans ...... Didn't I read in a Dutch news paper that Maxima and Willem-Alexander arrived in Buenos Aires yesterday afternoon for a private visit?
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Vandaag een gitarist, die aan meer dan honderd platen heeft meegewerkt als begeleider en maar een beperkt aantal onder eigen naam heeft uitgebracht: Chuck Wayne. Dat maakt nieuwsgierig !! Zelf speelde ik zijn Prestige album Morning Mist, opgenomen met zijn trio, bestaande uit hemzelf op gitaar, Joe Williams op bas en Ronny Bedford op slagwerk. De plaat werd opgenomen in december 1964. Chuck Wayne werd geboren als Charles Jagelka in New York City in february 1923. Zijn familie is van Tsjechische afkomst en daarin zal wel de reden liggen dat hij zich als kind bekwaamde op de mandoline, de balalaika en de banjo. Als tiener begon hij jazz te spelen op de gitaar, die hij hoorde in clubs als The Village in New York City. Na zijn militaire dienst speelde hij bij de Joe Marsala band in het Hickory House. Nadat hij Charlie Parker had horen spelen wilde hij eveneens bebop gaan spelen. Zijn eerste opamen waren met het Dizzy Gillespie Sextet in februari 1945: Groovin' High en Blue 'n' Boogie. Hij groeide uit tot een veelgevraagd begeleider op gitaar en speelde met de Woody Herman's First Herd, met de groepen van Coleman Hawkins, Lester Young en Tadd Dameron. In de jaren vijftig begeleidde hij zanger, entertainer Tony Bennett. Ik vond één van die opnamen, waarin Chuck Wayne een grote inbreng heeft: My Baby Don't Cares For Me.Hoewel hij met een heleboel grootten speelde in die tijd, grote namen in de bebop, heeft hij zelf maar weinig onder eigen naam nagelaten. Zijn eerste plaat was een Savoy plaat uit begin jaren vijftig (1953) getiteld Tasty Pudding. Deze plaat stelt mij voor wat onbeantwoorde vragen, aangezien dit een heruitgave lijkt van opnamen uit het midden van de jaren veertig ( uitgebracht als het album The Jazz Guitarist Chuck Wayne), met Zoot Sims en Brew Moore voor het Vik-label en alleen uitgebracht werd in ................ ..... Afghanistan ( Tja, daar zitten nu nog al wat Nederlandse soldaten in dat land - kan iemand op zoek naar een waterpijp een copie van deze plaat meenemen uit de bazar van Kaboel? Ze doen bij Amazon op dit moment zo'n 50 tot 65 dollar voor een tweedehandsje) Wat ik niet goed begrijp, is of dit een LP is ( 1945?), aangezien toen de 78-toerenplaat nog hoogtij vierde. Wie heeft deze plaat? Ik zou hem graag horen !
Al Cohn, Brew Moore, Dave Lambert, Gus Grant, Ray Turner, Chuck Wayne na het tekenen van een platencontract (ca. 1949)In 1957 maakte hij platen als Tapestry, String Fever en de plaat uit 1964, die nu in mijn CD-speler zit: Morning Mist. Toen hij deze plaat opnam was hij vooral werkzaam als studiomuzikant voor CBS, en in clubs zoals The Most op 2nd Avenue, waar hij samen met Joe Mooney optrad. Op de plaat, die nog geen half uur muziek bevat (schande !!) staan drie eigen composities: I'll Get Along, een nummer met een Count Basie-achtige groove, Shalimar, een wals met en schitterende solo van Chuck zelf en See Saw. De andere nummers zijn recht toe recht aan bebop, soms overgoten met een latin-sausje, zoals Alone At Last. De plaat bevat een aantal mooie solo's, maar geen grote verrassingen, behalve dan wellicht het laatste nummer, Lovely, waarin Chuck de banjo bespeelt. De banjo is uiteraard bij uitstek het symbool van de dixieland, maar Wayne speelt er bebop op - fantastisch, al waren de critici het daarover niet eens. Zo speelde hij begin jaren vijftig bebop bij een George Wallington groep op de mandoline. De platen die Chuck Wayne onder eigen naam uitbracht werden geen kassuccessen en een volledige banjoplaat uit deze zelfde tijd flopte helemaal ...... die zou ik trouwens ook wel eens willen horen !! keepswinging@live.nl
Het George Shearing Quintet met v.l.n.r. John Levy bas, Margie Hyams op vibrafoon, Chuck Wayne op gitaar en Denzil Da Costa Best op slagwerk. Ik wil besluiten met een fragment van een live concert ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag gehouden in de Veteran's Hall in Sailor Snut Harbor, Staten Island, NYC met Chuck Wayne op gitaar, Tom Butts op tenor, Eral Sauls op bas en Frank Ferreri op slagwerk: Round About Midnight.
Chuck Wayne overleed in Jackjson NJ (USA) juli 1997, 74 jaar oud.
De Ciudad Autónoma de Buenos Aires, het gemeentebestuur van Buenos Aires, heeft besloten een bord aan de gevel van het appartement van het huis van de beroemde Argentijnse jazzgitarist Oscar Aleman te bevestigen. Oscar woonde aan Maipu No 359 in Buenos Aires. Op de plaat staat komt te staan: En este edificio vivió y transmitió su arte el gran maestro argentino de Jazz, Don Oscar Alemán. Homenaje de la Legislatura de la Ciudad Autónoma de Buenos Aires ( = In dit gebouw leefde en maakte de grote meester van de Argentijnse Jazz, Dhr. Oscar Aleman zijn muziek. Een eerbetoon van het gemeentebestuur van Buenos Aires). Deze gebeurtenis vindt morgen, vrijdag de 13de juni 2008 (als dat maar goed gaat) plaats. Las ik niet ergens dat Maxima en Willem-Alexander voor een privébezoek gisteren in Argentinië waren aangekomen?
Retrospect
Labels: chuck wayne
posted by Anonymous at 6:58 AM
2 Comments:
Eh ... Durium, what's that story on your blog about a 40s Chuck Wayne album recorded on the VIK label and distributed in AFGHANISTAN??? Chuck Wayne DID record an album for VIK ("String Fever") in the 50s but Vik did not even exist yet in the 40s (Vik was one of the susidiaries that RCA launched in the 50s for certain acts - along with the X and Groove labels). So something somehow does not fit together here.
"Tasty Pudding" was a reissue of a date that Chuck Wayne did for the PROGRESSIVE label (not the only Progressive masters that Savoy took over) but not likely in 1946.
Big Beat Steve
this is the best party halls in Staten island
Post a Comment
<< Home