The Record Collector

( Naar de Nederlandse vertaling.)
Yesterday afternoon I talked for some hours with Leendert about record collecting and my passion for jazz music. I showed him my Hit of the week collection, talked about discographies and my collection of jazz books and records. I told him about the fact that I love to share my collection with others, and that this Keep swinging web log bears the evidence.

Talking about record collecting we learned that we had a common passion for R. Crumb, beside an underground artist and musician, also a dedicated and passioned record collector. Some weeks ago we discussed here his film Crumb, and thanks to Joergen I found a copy of that film. I received a second documentary titled in Dutch Natte Dromen van Robert Crumb ( thanks to Floris ), which happened to be a 1987 BBC documentary. Thanks to Floris I do know now that this film was titled in English The Confessions of Robert Crumb.

I heard about a third documentary, both Leendert and Sjef mentioned it, that tells about Robert Crumb's passion for record collecting. It shows, Sjef told me, how they move his record collection, probably from California to France. On internet I found some titles of movies about record collecting, all dedicated to Robert Crumb, but I don't believe these are the documentaries Sjef and Leendert refer to: American Splendor and Ghost World. Can someone tell me what the title is of that documentary in which Robert Crumb moves his collection?

I found a fragment of one of the greatest 78rpm record collectors of the US, Joe Bussard. I like the way how he shares his passion with the viewers.

Time exposure for the 31st of August:
1927:

• who was the lady / who-oo? you-oo! that' who = bernie cummins o
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

PLAYLIST
sebastiao tapajos/sambas & bossas on guitar = miles davis/in a silent way = oscar aleman/swing guitar masterpieces 1938-1957 (2) = kansas city/the real kansas city of the 20s 30s 40s = charles mingus sextet-eric dolphy/cornell 1964 = george braith/the complete blue note sessions (2)

Nederlands ( To the English translation )
Gistermiddag had ik een gesprek van een paar uur met Leendert over het verzamelen van platen en mijn passie voor jazzmuziek. Ik heb hem mijn verzamelingen laten zien, we praatten over discografieën en bestudeerden mijn boekenkast. Ik heb hem verteld dat ik het belangrijk vind om mijn verzameling te kunnen delen met anderen; iets waarvan deze dagelijkse Keepswinging weblog een voorbeeld is.

Al pratend ontdekten we dat we één gezamelijke passie hebben voor Robert Crumb. Robert Crumb ( of R. Crumb zoals hij meestal genoemd wordt) is underground tekenaar en muzikant en is bovenal geobsedeerd door het verzamelen van platen. Een paar weken geleden had ik het in mijn weblog over zijn film Crumb. Dankzij Joergen heb ik ondertussen deze film gezien en ontving ik van Floris een tweede film over R. Crumb, getiteld Natte Dromen van Robert Crumb, een BBC documentaire uit 1987. Dankzij Floris is nu ook de Engelse titel boven water: The Confessions of Robert Crumb.
Ik hoorde dat er nog een derde documentaire moet bestaan, zowel Leendert als Sjef noemden het, waarin Robert Crumb's passie voor platenverzamelen belicht wordt. In de film wordt o.a. de platencollectie van Crumb verhuisd van, denk ik, Californië naar Zuid Frankrijk. Op internet vond ik nog enkele films waarin R. Crumb en zijn platenobsessie centraal staan, maar hierin komt hij niet zelf voor. Ik kwam namen tegen als American Splendor en Ghost World. Kan iemand me vertellen of één van die namen de bewuste documentaire is, of dat er nog een andere Crumb film bestaat alleen over zijn platenverzameling?

Ik vond een fragment van één van de grootste platenverzamelaars van Amerika, Joe Bussard. Het is leuk om te zien hoe hij zijn verzameling deelt met de kijker.

Tijdopname voor 31 augustus:
1927:

• who was the lady / who-oo? you-oo! that' who = bernie cummins o
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

SPEELLIJST
sebastiao tapajos/sambas & bossas on guitar = miles davis/in a silent way = oscar aleman/swing guitar masterpieces 1938-1957 (2) = kansas city/the real kansas city of the 20s 30s 40s = charles mingus sextet-eric dolphy/cornell 1964 = george braith/the complete blue note sessions (2)

Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium

Lionel Hampton in concert - 1956

( Naar de Nederlandse vertaling.)


A few weeks ago when I had visited Brussels, Patrick Humbertgave me a picture made by Ed van der Elsken, the
great Dutch photographer. He made a lot of beautiful pictures, but for me his book Jazz with a lot of 1950s jazz pictures is really great. The picture I received from Patrick reads on the reverse Lionel Hampton Big Band. 1959, but that is not correct. This picture was taken during the evening of the legendary concert at the Concertgebouw in Amsterdam 24th of March 1956. The concert in Amsterdam started in fact at midnight and was the second one that evening for Lionel Hampton and his Orchestra, as Lionel Hampton had a concert earlier that evening at the Houtrusthallen in The Hague.

The concert at the Concertgebouw in Amsterdam became rather remarkable. Lionel Hampton was suffering from an attack of fever, but gave an exuberant concert. The audience danced and jumped and when one person became hysteric one of the security attendants of the Concertgebouw tried to remove him. Lionel Hampton played a great solo on the tom tom and after some moments he left stage and walked through the audience that danced with abandon. The complete band followed him. All people left their seats and danced through the hall. After some walks through the hall, Lionel Hampton returned to the stage. Lou van Rees, the organisator of this concert, wanted to stop the concert, but Lionel couldn't be stopped and started to sing Hebaberiba, and of course the audience yelled back.

One of those hysteric moments was recorded by Ed van der Elsken. The picture at the top of this blog, shows Lionel Hampton with his drumstick and on the ground Eddie Chamblee, while playing his saxophone. In fact, this picture and the pictures used in the news paper were actually taken in The Hague at the Houtrusthallen concert some hours earlier, but it gives a good atmospheric description.
It seemed that the concert would become a complete mess, and so the police interfered and accompanied Lionel Hampton to his dressing room. The police watched the doors.
Ed van der Elsken left us a great photo session from that concert, which became one of the most discussed Dutch jazz concerts of the XXth Century.
found two fragments I love to share with you. One is from a 1959 concert in Liege - Belgium, where Lionel Hampton plays with his band. It illustrates a bit the atmosphere during such a typically 1950s Hampton concert. The second fragment is from a concert where Lionel plays the tom tom.

Informatie en foto's met toestemming van de websites van Hans Bebop ( http://www.lionelhampton.nl )

Time exposures for the 30th of August:
1927:

• original dixieland one-step = miff mole little molers

1997:

• lila / my pet = andor jazzband
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl


PLAYLIST
oscar aleman/caseta lado 2 = jimmy granato o-c.a.j. parmentier (goodson ) (78rpm) = frank nova music-the michigonians (goodson)(78rpm) = bonfiglio de oliveira-pedroca/brazil trumpet = dizzy gillespie/salt peanuts (cd 5)


Nederlands ( To the English translation )

Een paar weken geleden kreeg ik van Patrick Humbert, tijdens ons bezoek an Brussel, een fotokaart van Ed van der Elsken, de grote Nederlandse fotograaf. Hij maakte schitterende fotoreportages over allerlei onderwerpen; voor mij is zijn boek Jazz het meest favoriet.

De foto is van het beroemde, of beruchte zo je wilt, optreden van Hampton in Nederland. Op de achterkant staat Lionel Hampton Big Band. 1959, maar dat is onjuist. Deze foto werd genomen tijdens de avond van het optreden in Het Concertgebouw in Amsterdam op 24 maart 1956 (eigenlijk de 25ste omdat het concert rond middernacht begon). Diezelfde avond had Hampton ook al opgetreden in de Houtrusthallen in Den Haag.

Het optreden in het Concertgebouw in Amsterdam werd een opmerkelijk concert. Lionel Hampton was eigenlijk ziek en had flinke koortsaanvallen, maar gaf toch twee buitengewone concerten. Het publiek danste en sprong op de stoelen en één persoon werd zelfs hysterisch en moest afgevoerd worden door een zaalwacht. Lionel Hampton reageerde daarop door een solo op de trom te spelen en zich daarna in de zaal te begeven, gevolgd door de muzikanten van zijn orkest. Het deftige Concertgebouw stond helemaal op zijn kop - de mensen verlieten hun plaatsen en stonden te dansen in de gangpaden. Terug op het podium trof Lionel Hampton daar een ietwat radeloze Lou van Rees aan, organisator van de avond, die het liefste het concert wilde stoppen, bang voor escalatie. Lionel echter ging door en liet de hele zaal mee blèren met zijn kreet Hebaberiba, en natuurlijk schreeuwde de hele zaal terug.

Eén van die euforische momenten tijdens het concert is afgebeeeld op de foto van Ed van der Elsken boven aan dit blog. Je ziet Lionel Hampton met zijn drumstokken in de hand bij Eddie Chamblee staan, de altsaxofonist, die in zijn enthousiasme op de grond is gaan liggen. Eigenlijk is deze foto gemaakt tijdens het eerdere concert in de Houtrusthallen, evenals de foto uit de krant, waarbij Hampton met zijn band door de zaal gaat, maar dat doet niets af aan de hectiek van het moment. Het geeft een prima beeld. Het leek er even op dat het concert helemaal uit de hand zou lopen, maar op het eind van het concert werd Hampton onder politiebegeleiding naar de kleedkamers afgevoerd, die eveneens door een politiebewaking afgezet werden.Dit concert is door Ed van der Elsken schitterend vastgelegd en beslaat een groot deel van de fotoserie, die terug te vinden is in het eerdergenoemde fotoboek Jazz. Het concert van Hampton behoort tot het meest opmerkelijke jazzconcerten uit de Nederlandse jazzgeschiedenis.
Ik vond twee fragmenten die illustreren hoe het op het concert moet zijn toegegaan. Eén is van een optreden in Luik in 1959 en bij het tweede fragment zien we Hampton die een solo op de tom tom geeft.

Tijdopnamen voor 30 augustus:
1927:

• original dixieland one-step = miff mole little molers

1997:

• lila / my pet = andor jazzband
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl


SPEELLIJST
oscar aleman/caseta lado 2 = jimmy granato o-c.a.j. parmentier (goodson ) (78rpm) = frank nova music-the michigonians (goodson)(78rpm) = bonfiglio de oliveira-pedroca/brazil trumpet = dizzy gillespie/salt peanuts (cd 5)
keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium

Harlem Hot Chocolates

( Naar de Nederlandse vertaling.)
A few days ago I posted a contribution with a 1930 article and leaflet about the Hit of the week records. The leaflet refered to a Hit of the week record, played by the Harlem Hot Chocolates. I asked you to contact me what band was hidden behind that pseudonym. Several readers responded and Mike ( Salionas CA), Jerry (Amsterdam) and Howard (Baltimore MD) could name the correct band: Duke Ellington and his Orchestra.

What was the reason for this known black band to play under a pseudonym on a Hit of the week record? First of all we should remember that it was the time of the Great Depression. A lot of people lost all their money and so did the Duke. It was hard to generate income for his band members, as the public had to tighten its belts. It might be possible that the Duke had obligations to other record companies and that he needed this job on the side to get some extra income. On the other hand, Irving Mills, who was the vocalist and manager of the band, tried to promote the black Duke Ellington Orchestra to the white audiences. Mind that during this era the US still was a segregated country, with blacks and whites as two different groups of people, who lived together on an unequal base.The Hit of the week was a real white label, so making a record for Hit of the week, under the pseudonym of the Harlem Hot Chocolates ( which suggests that it was a black band performing) was a well-thought out promotion stunt. Maybe, Jerry, that's the reason they grin so much in the leaflet: You'll grim too, when you hear this blue number played by the Harlem Hot Chocolates.

The Harlem Hot Chocolates made two recording. Find the discogaphical information at my online Hit of week Discography
Isn't it remarkable that there has been only one reissue of a Hit of the week recording by another 78rpm record label, although it was a real bootleg. The Biltmore record ( BM 1014 ) was released somewhere during the 1940s and contains the tune Sing You Sinners by Duke Ellington and his Orchestra.
I love to show you the first appearance of Duke Ellington on film. In Black and Tan Fantasy of 1929, one year before the Harlem Hot Chocolates recordings.The film starts with the moment that Duke Ellington shows Arthur Whetsol his new composition Black and Tan fantasy. I think that's a great part; later it gets bogged down in dramatical effects. Hope you can handle it !!

Time exposures for the 29th of August:
1927:

• dawning / just a memory = new york syncopators
• i may be wrong / on the alamo / say it with music / that's a plenty / they didn't believe me = red nichols five pennies
• ooh maybe it's you / shakin' the blues away = harry reser syncopators

1947:

• swing 41 = souvenirs de django

1977:

• shine / weary blues = barrel house jazz band
  
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

PLAYLIST
jazz at the pawnshop/30th anniversary (3) = duke ellington/black and tan fantasy - film 1929 (dvd) = robert normann/string swing = lee konitz/sax of a kind - quadromania (4)

Nederlands ( To the English translation )
Een paar dagen geleden maakte ik een bijdrage met een artikel uit een krant uit 1930 en een folder die verband hielden met de Hit of the week platen. Het foldertje refereerde aan een plaat, gemaakt door de Harlem Hot Chocolates. Ik maakte er toen een klein kwisje van: Welke band steekt er achter deze schulnaam? Ik kreeg verschillende reacties en Mike (Salinas Ca), Jerry (Amsterdam) en Howard (Baltimore MD) gaven het goede antwoord: Het Duke Ellington orkest.

Waarom maakte zo'n bekende zwarte band een opname onder een schuilnaam voor een Hit of the week plaat? Allereerst moet je bedenken dat de tijd toen deze plaat gemaakt werd volop in het teken stond van de grote Wall Street Crash, de periode van de Depressie. Veel mensen hadden al hun geld verloren, zo ook Duke Ellington. Het was moeilijk om geld te vinden om de leden van de band te betalen, aangezien het publiek de buikriem moest aanhalen. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat Duke elke kans aangreep om opnamen te maken zelfs als dat betekende dat hij, wegens verplichtingen elders, niet onder eigen naam kon optreden. Aan de andere kant was Irving Mills, de zanger (helaas) en manager van de band, een gewiekst zakenman en promoter en hij probeerde in deze tijd de band te pluggen bij het blanke publiek. Bedenkt dat in die tijd in de VS nog een echte scheiding was tussen de twee bevolkingsgroepen, blank en zwart, en dat die twee groepen weliswaar samenwoonden, maar strikt gescheiden leefden. Aangezien de Hit of the week zo'n typisch blank label was, moet je wellicht deze opname zien in dat licht en was het meer een stunt van Mills. Misschien, Jerry, is dat de reden dat er zoveel gegrijnsd wordt in de tekst in het foldertje. You'll grin, too, when you hear this blue number played by the Harlem Hot Chocolates. ( Je zult ongetwijfeld ook moeten grijnzen als je dit nummer van de Harlem Hot Chocolates hoort )

De Harlem Hot Chocolates maakten twee nummers voor Hit of the week. Je vindt de informatie in mijn online Hit of week Discography
Een vermeldenswaardig feit is verder, dat er slechts éénmaal in de geschiedenis van de Duriumplaat een heruitgave, zij het een illegale kopie, gemaakt werd op 78-toeren, namelijk op het Biltmore label ( BM 1014) ergens in de jaren veertig. Het bevat het nummer Sing You Sinners door Duke Ellington and his Orchestra.
Ik vind het leuk deze bijdrage af te sluiten met het eerste filmpje waarop Duke Ellington spelend te zien is. Het is de Black and Tan Fantasy uit 1929 , gemaakt als één van de eerste geluidsfilms, één jaar voor de opnamen voor Durium. Het mooiste deel is m.i. het begin waarin Duke zijn nieuwste compositie inoefent met Arthur Whetsol. Daarna vervalt de film in een typische dertiger jaren dramatiek, met Freddi Washington in de hoofdrol. Ik hoop dat je het kan hebben!!

Tijdopnamen voor 29 Augustus:
1927:

• dawning / just a memory = new york syncopators
• i may be wrong / on the alamo / say it with music / that's a plenty / they didn't believe me = red nichols five pennies
• ooh maybe it's you / shakin' the blues away = harry reser syncopators

1947:

• swing 41 = souvenirs de django

1977:

• shine / weary blues = barrel house jazz band
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

SPEELLIJST
jazz at the pawnshop/30th anniversary (3) = duke ellington/black and tan fantasy - film 1929 (dvd) = robert normann/string swing = lee konitz/sax of a kind - quadromania (4)

Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium

Robert Normann

( Naar de Nederlandse vertaling.)
When you enter a CD shop nowadays, at least in The Netherlands, you learn that CD's are no longer hot items. They sell DVDs, most films for entertaining, but also films with music clips of popular artists. Even the jazz has to. Vitaphone film shorts and soundies from the 1940s and 1950s have been reissued, but also live performances of musicians like Miles Davis are to be found. Documentaries, made for televison, have been released for use in the livingroom.

Some times ago I found a DVD with some great 1970s performances of a rather unknown Norwegian guitar player, Robert Normann. The DVD is titled Robert Normann - Shine, with the subtitle The TV Collection.

This DVD contains ca. 40 minutes of rare fragments from performances Robert Normann made for the Norwegian television. In fact the set contains three parts. The first one are some 1971 black and white fragments; the second part, in color, where made in 1974.

The final part are some 1992 recordings of Robert Normann together with a drummer. It ends with some private shots from ca. 1993 of Robert Normann playing the guitar in his living room together with a collegue, who has to drop out when Robert shows his skills. A great experience.

Robert Normann, born in Sarpsborg, Norway June 1916, passed away May 1998 81 years old. He started at the accordion and tenor saxophone before he became a guitar player. In the late 1930s he played in bands like Freddie Valier's and Gunnar Due. The picture above shows Robert Normann in the right corner below at the guitar in the 1941 Rowland's Orchestra. In the 1940s he was part of the famous String Swing, a great Scandinavian group of jazz musicians. ( Nowadays the Swing Strings is a Danish jazz ensemble). He started his own quartet before he became part of the big band directed by Pete Brown. In the 1950s he played with Frank Ottersen, the violin player and Willy Andresen at the piano. Since 1955 he didn't play often in public and as he was a very modest person he stayed unknown outside Norway. Even in the books Jazzgitaristen ( Alexander Schmitz) and The Guitar in Jazz ( James Sallis) is name is absent. What a shame, because this DVD shows a very skilled jazz guitar player. I saw him labeled somewhere as The Best European Jazz Musician Ever.

The DVD shows a passionate guitar player. The quality of the films is very good and it is a joy to listen and view Robert Normann playing his music. This Shine DVD is, together with the great series of Robert Normann CDs published by Normann Records AS, and the Herman Records series Jazz in Norway by the Norsk Jazz Arkiv (Norwegian Jazz Archive) a great monument in honor of Robert Normann.

Kjetil Sørensen from Normann Records AS told me that all Robert Normann CD's previous released on Hot Club Records, are no longer available. Normann Records AS have released a new series of Robert Normann CDs where all the music/recordings have been digital restored from 78" records and not just copied from LPs to CDs as Hot Club Records did. Also the Robert Normann CDs Normann Records AS have released does not contain the same music order as the Hot Club Records CDs. Our CDs (Normann Records AS) does also contain some recordings Hot Club Record never have released.

Time exposures for the 28th of August:
1927:

• with love and hisses = stan laurel - oliver hardy
• kicking the cat = joe venuti blue four

1967:

• blood count = duke ellington o

1987:

• ole = john zorn trio
  
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

PLAYLIST
blindfold test #20/milan molovan = horace silver/retrospective-discs 1 and 2 (2) = six & seven eights string band of new orleans la = duke ellington/salt peanuts ( cd5) = jazz at the pawnshop/30th anniversary (3)

Nederlands ( To the English translation )

Als je tegenwoordig een platenzaak binnenstapt, althans zo is dat hier in Nederland, dan valt je op dat CDs blijkbaar geen belangrijke plaats meer innemen. Er worden DVD's verkocht met speelfilms, maar ook met muziekclips van populaire artiesten. Ook de jazz heeft er aan moeten geloven. Soundies en Vitaphone shorts uit de jaren veertig worden heruitgebracht en live optredens van grote namen als Miles Davis zijn te koop. Documentaires, oorspronkelijk gemaakt voor de televisie, worden heruitgebracht voor gebruik in de huiskamer.

Enige tijd geleden vond ik een DVD met daarin opnamen van TV optredens van een tamelijk onbekende Noorse jazzgitarist, Robert Normann. De DVD heet Robert Normann - Shine, met als ondertitel The TV Collection.

Deze DVD van ruim dertig minuten bevat zeldzame opnamen van optredens van Robert Normann gemaakt voor de Noorse televisie. In feite bestaat de DVD uit drie delen: Het eerste deel zijn zwart-wit opnamen uit 1971, gevolgd door kleuropnamen uit 1974. Het derde deel bevat twee opnamen van Robert Normann uit 1992. Als extra staan er nog opnamen op uit de privécollectie van Robert Normann, waarin hij op de bank gitaar speelt samen met een collega, die hem duidelijk niet bij kan benen op de gitaar. Een mooi stukje !!

Robert Normann, geboren in Sarpsborg, Noorwegen juni 1916 overleed in mei 1998 op 81 jarige leeftijd. Hij begon op accordeon en tenorsaxofoon, maar ging eind jaren gitaar spelen in bands als die van Freddie Valier en Gunnar Due. De foto hierboven laat Robert Normann zien, rechts onder, als deel van het Rowland's Orkest (1941). In de veertiger jaren speelde hij bij de bekende Scandinavische band String Swing, ( Tegenwoordig bestaat er in Denemarken nog een geweldige jazzgroep genaamd de Swing Strings). Hij begon ook een eigen kwartet en nam deel aan het grote orkest van Pete Brown. In de jaren vijftig speelde hij samen met de violist Frank Ottersen en de pianist Willy Andresen. Na 1955 speelt hij niet vaak meer in het openbaar en wordt het tamelijk stil om hem heen. Aangezien hij een heel bescheiden man was, die weinig zin had in een carriere buiten Scandinavië, bleef hij voor de rest van de wereld een onbekende gitarist. In handboeken als Jazzgitaristen ( Alexander Schmitz) en The Guitar in Jazz ( James Sallis) wordt zijn naam zelfs niet één keer genoemd. Wat een schande !! De opnamen op de DVD laten een zeer ervaren en vakkundig gitarist zien. Ik heb iemand hem zelfs het label De Beste Europese Jazzmusicus horen geven.

De DVD, jammer dat hij niet zo erg lang is, laat een gedreven muzikant zien, met een geweldige technische beheersing van zijn instrument. Opvallend is de schitterende kwaliteit van de opnamen. De muzikale nalatenschap van Robert Normann is, samen met de uitgebreide serie Robert Normann CDs, uitgebracht door Normann Records AS en de serie Jazz in Norway ( Herman records) uitgeven door het Norsk Jazz Arkiv ( Noors Jazz Archief) een mooi monument ter nagedachtenis aan deze geweldige gitarist, Robert Normann.

Kjetil Sørensen van Normann Records AS vertelde me, dat de Hot Club Records niet langer verkrijgbaar zijn. Normann Records AS heeft een nieuwe serie Norman CDs uitgebracht, waarbij alle transfers rechtstreeks van 78-toeren platen gehaald zijn en vakkundig gerestaureerd en niet, zoals bij Hot Club Records blijkbaar gebruikelijk was, vanaf LPs. Ook bevatten de Robert Normann CDs andere nummers dan de eerder genoemde en zijn er extra nummers toegevoegd, die niet in de eerste serie voorkwamen.

<
Tijdopnamen voor 28 augustus:
1927:

• with love and hisses = stan laurel - oliver hardy
• kicking the cat = joe venuti blue four

1967:

• blood count = duke ellington o

1987:

• ole = john zorn trio

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

SPEELLIJST
blindfold test #20/milan molovan = horace silver/retrospective-discs 1 and 2 (2) = six & seven eights string band of new orleans la = duke ellington/salt peanuts ( cd5) = jazz at the pawnshop/30th anniversary (3)

Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium

Nellie Lutcher

( Naar de Nederlandse vertaling.)

Lil Green

Slick Chicks and Tough Mamas; what a great title for a CD compilation made by Bakhåll. This CD contains the slickest and toughest of blues and jazz ladies, as they explain on their website. ( a slick chick is an attractive and well dressed woman and a tough mama is a woman impossible to surpass, the best, the greatest ). It contains music of some seldom heard women in jazz and blues, like Lil Green, Albennie Jones, Georgia White, Nellie Lutcher, Marilyn Scott, Louisa "Blue Lu" Barker, but also some more known ladies from the scene like Victoria Spivey, Memphis Minnie, Cleo Brown and Dinah Washington. Last night I played my copy I received some years ago and I was fascinated by miss Nellie Lutcher. She really upset me with the two tracks on this compilation!!

Nellie Lutcher, born in October 1915 in Lake Charles (Louisiana) passed away some months ago ( 8th of June 2007) in Los Angeles, aged 94. She learned to play piano in local bands and started as a singer with the Southern Rhythm Boys, where she developed her remarkable vocal style. It took several years before she got the recognition she deserved. In 1947 she moved to Los Angeles where Dave Dexter, a Capitol Records talent scout, discovered her at a show. She made her first record in 1947, which became a hit ( Hurry On Down and The Lady's In Love With You) and she became popular in both the jazz and Rhythm and Blues music styles. He's a Real Gone Guy was her second record (Capitol 40017) and this tune is to find on this Slick Chicks and Tough Mamas CD. What a great tune. I was stuck by the boogie woogie rhythm ( or Rock & Roll avant la lettre if you like), with a great rhythm accompaniment of Nappy Lamar at the guitar, Billy Hadnott on bass and Lee Young on drums. The tune became a hit at all R & B radio stations all through the country.
The second track on this compilation album played by Nellie Lutcher is a well known tune, Irving Berlin's Alexander's Ragtime Band, but played in a way I've never heard before. It was recorded December 1947 and it swings like hell; What a great entertainer vocalist, especially when she chats in Alexander's Ragtime Band. I read somewhere that someone labeled her as the woman Fats Waller. Her singing on this CD is very morish to me and it seems that The Bear Family record company in Germany issued a box set containing her entire body of work. Maybe that's an option?

Time exposures for August:
1917:

• hungarian rag = eubie blake trio
• stop it = james p. johnson

1927:

• there'll come a day / weary man blues = dixieland thumpers
• way down yonder in new orleans = fred elizalde
• annabelle lee / from now on / miss annabelle lee = annette hanshaw

1937:

• i'm coming virginia = scrappy lambert
• beyond the blues = jack webster o

1947:

• when i take my sugar to tea = king cole trio
• moten swing / vine street blues = harry james o

1957:

• cochichando = jacob do bandolim
• celia / conversation / east coasting / fifty-first street blues pts 1 and 2 / memories of you / west coast ghost = charles mingus jazz workshop
• blue monk / evidence / light blue = thelonious monk quintet

1987:

• gemini rising / it's all over now / voodoo = dirty dozen brass band
• fly me to the moon / route ' 66 / shadow of your smile / they can't take that away from me = greetje kauffeld trio

1997:

• linda graciela / es mejor vivir asi / frutas del caney / juliancito / la pluma / cuba y espana / camison de pepa / fidelidad / la juma de ayer =compay segundo quinteto
• git go = mal waldron quartet
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

PLAYLIST
fats waller/fats waller memorial no. 1 (5 lp) volume 4 = bik bent braam/13 = dexter gordon/the complete prestige recordings/CD 7-8 (2) = sonny rollins/here's to the people = horace silver quintet/finger poppin' = slick chicks and tough mamas = adrian rollini/groups = les pommes de ma douche/on n' est pas lá pour se faire engueuler = robert norman/shine (dvd) = chet baker/you can't go home again

Nederlands ( To the English translation )

Lil Green

Slick Chicks and Tough Mamas; wat een fantastische titel voor deze verzamel CD uitgebracht door het Zweedse label Bakhåll. Deze plaat bevat de slickest and toughest of blues and jazz ladies, zoals ze dat zelf omschrijven op hun website . ( Een slick chick is een aantrekkelijke mooi geklede vrouw - een tough mama een vrouw waar je niet omheen kan; waar je rekening mee moet houden - de beste - de grootste ). Het bevat de muziek van zelden gehoorde vrouwen uit de jazz en blues, zoals Lil Green, Albennie Jones, Georgia White, Nellie Lutcher, Marilyn Scott, Louisa "Blue Lu" Barker, maar ook wat bekendere dames uit de scene zoals Victoria Spivey, Memphis Minnie, Cleo Brown en Dinah Washington. Gisteravond speelde in mijn exemplaar weer eens af en raakte helemaal van streek door de twee nummers op deze plaat gezongen door miss Nellie Lutcher.

Nellie Lutcher, geboren in oktober 1915 in Lake Charles (Louisiana) overleed een paar maanden geleden ( 8 juni 2007) op 94 jarige leeftijd in Los Angeles. Ze leerde piano spelen en trad op in plaatselijke bandjes en haar stijl van zingen ontwikkelde ze bij de Southern Rhythm Boys. Het duurde verschillende jaren voordat ze de aandacht kreeg die ze verdiende. In 1947, net in de dertig, verhuisde ze naar Los Angeles en werd daar door Dave Dexter ontdekt, een talent scout van Capitol Records, tijdens een talentenjacht. Haar eerste plaat voor Capitol ( Hurry On Down en The Lady's In Love With You) werd meteen een hit, zowel bij jazzfans als bij de R & B ( = Rhythm & Blues) aanhangers. He's a Real Gone Guy was haar tweede succes (Capitol 40017) en dat nummer vind je terug op deze CD Slick Chicks and Tough Mamas. Wat een nummer. Het heeft een stevig boogie woogie ritme, een soort rock & roll avant la lettre zo je wilt, gespeeld door haar uitstekende begeleiders, Nappy Lamar op gitaar, Billy Hadnott op bas en Lee Young op slagwerk. Het nummer werd een nummer één hit op alle R & B radio stations door het hele land.

Het tweede nummer op de CD is het bekende nummer Alexander's Ragtime Band, gecomponeerd door Irving Berlin. Ik heb het zelden zo fris en fruitig horen spelen. Het werd opgenomen in december 1947 en het swingt de pan uit. Bovendien demonstreert ze in dit nummer haar speciale stijl van zingen m.n. haar manier van scatten ( = zingen zonder woorden te gebruiken) is bijzonder. Ik las ergens dat iemand haar de vrouwelijke versie van Fats Waller noemde. De twee nummertjes op deze CD smaken uiteraard naar meer, dus zal ik eens op zoek gaan. Het schijnt dat Bear Family haar complete repertoire in een verzamelbox heeft uitgebracht. Wie weet is dat wel iets !!

Tijdopnamen voor augustus :
1917:

• hungarian rag = eubie blake trio
• stop it = james p. johnson

1927:

• there'll come a day / weary man blues = dixieland thumpers
• way down yonder in new orleans = fred elizalde
• annabelle lee / from now on / miss annabelle lee = annette hanshaw

1937:

• i'm coming virginia = scrappy lambert
• beyond the blues = jack webster o

1947:

• when i take my sugar to tea = king cole trio
• moten swing / vine street blues = harry james o

1957:

• cochichando = jacob do bandolim
• celia / conversation / east coasting / fifty-first street blues pts 1 and 2 / memories of you / west coast ghost = charles mingus jazz workshop
• blue monk / evidence / light blue = thelonious monk quintet

1987:

• gemini rising / it's all over now / voodoo = dirty dozen brass band
• fly me to the moon / route ' 66 / shadow of your smile / they can't take that away from me = greetje kauffeld trio

1997:

• linda graciela / es mejor vivir asi / frutas del caney / juliancito / la pluma / cuba y espana / camison de pepa / fidelidad / la juma de ayer =compay segundo quinteto
• git go = mal waldron quartet
  

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl



SPEELLIJST
fats waller/fats waller memorial no. 1 (5 lp) volume 4 = bik bent braam/13 = dexter gordon/the complete prestige recordings/CD 7-8 (2) = sonny rollins/here's to the people = horace silver quintet/finger poppin' = slick chicks and tough mamas = adrian rollini/groups = les pommes de ma douche/on n' est pas lá pour se faire engueuler = robert norman/shine (dvd) = chet baker/you can't go home again

Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium