Wednesday, August 29, 2007

Harlem Hot Chocolates

( Naar de Nederlandse vertaling.)
A few days ago I posted a contribution with a 1930 article and leaflet about the Hit of the week records. The leaflet refered to a Hit of the week record, played by the Harlem Hot Chocolates. I asked you to contact me what band was hidden behind that pseudonym. Several readers responded and Mike ( Salionas CA), Jerry (Amsterdam) and Howard (Baltimore MD) could name the correct band: Duke Ellington and his Orchestra.
What was the reason for this known black band to play under a pseudonym on a Hit of the week record? First of all we should remember that it was the time of the Great Depression. A lot of people lost all their money and so did the Duke. It was hard to generate income for his band members, as the public had to tighten its belts. It might be possible that the Duke had obligations to other record companies and that he needed this job on the side to get some extra income. On the other hand, Irving Mills, who was the vocalist and manager of the band, tried to promote the black Duke Ellington Orchestra to the white audiences. Mind that during this era the US still was a segregated country, with blacks and whites as two different groups of people, who lived together on an unequal base.The Hit of the week was a real white label, so making a record for Hit of the week, under the pseudonym of the Harlem Hot Chocolates ( which suggests that it was a black band performing) was a well-thought out promotion stunt. Maybe, Jerry, that's the reason they grin so much in the leaflet: You'll grim too, when you hear this blue number played by the Harlem Hot Chocolates.

The Harlem Hot Chocolates made two recording. Find the discogaphical information at my online Hit of week Discography
Isn't it remarkable that there has been only one reissue of a Hit of the week recording by another 78rpm record label, although it was a real bootleg. The Biltmore record ( BM 1014 ) was released somewhere during the 1940s and contains the tune Sing You Sinners by Duke Ellington and his Orchestra.
I love to show you the first appearance of Duke Ellington on film. In Black and Tan Fantasy of 1929, one year before the Harlem Hot Chocolates recordings.The film starts with the moment that Duke Ellington shows Arthur Whetsol his new composition Black and Tan fantasy. I think that's a great part; later it gets bogged down in dramatical effects. Hope you can handle it !!


Time exposures for the 29th of August:
1927:
  • dawning / just a memory = new york syncopators
  • i may be wrong / on the alamo / say it with music / that's a plenty / they didn't believe me = red nichols five pennies
  • ooh maybe it's you / shakin' the blues away = harry reser syncopators

1947:

  • swing 41 = souvenirs de django

1977:

  • shine / weary blues = barrel house jazz band

Keep swinging

Hans Koert


keepswinging@live.nl


PLAYLIST
jazz at the pawnshop/30th anniversary (3) = duke ellington/black and tan fantasy - film 1929 (dvd) = robert normann/string swing = lee konitz/sax of a kind - quadromania (4)

Nederlands ( To the English translation )
Een paar dagen geleden maakte ik een bijdrage met een artikel uit een krant uit 1930 en een folder die verband hielden met de Hit of the week platen. Het foldertje refereerde aan een plaat, gemaakt door de Harlem Hot Chocolates. Ik maakte er toen een klein kwisje van: Welke band steekt er achter deze schulnaam? Ik kreeg verschillende reacties en Mike (Salinas Ca), Jerry (Amsterdam) en Howard (Baltimore MD) gaven het goede antwoord: Het Duke Ellington orkest.
Waarom maakte zo'n bekende zwarte band een opname onder een schuilnaam voor een Hit of the week plaat? Allereerst moet je bedenken dat de tijd toen deze plaat gemaakt werd volop in het teken stond van de grote Wall Street Crash, de periode van de Depressie. Veel mensen hadden al hun geld verloren, zo ook Duke Ellington. Het was moeilijk om geld te vinden om de leden van de band te betalen, aangezien het publiek de buikriem moest aanhalen. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat Duke elke kans aangreep om opnamen te maken zelfs als dat betekende dat hij, wegens verplichtingen elders, niet onder eigen naam kon optreden. Aan de andere kant was Irving Mills, de zanger (helaas) en manager van de band, een gewiekst zakenman en promoter en hij probeerde in deze tijd de band te pluggen bij het blanke publiek. Bedenkt dat in die tijd in de VS nog een echte scheiding was tussen de twee bevolkingsgroepen, blank en zwart, en dat die twee groepen weliswaar samenwoonden, maar strikt gescheiden leefden. Aangezien de Hit of the week zo'n typisch blank label was, moet je wellicht deze opname zien in dat licht en was het meer een stunt van Mills. Misschien, Jerry, is dat de reden dat er zoveel gegrijnsd wordt in de tekst in het foldertje. You'll grin, too, when you hear this blue number played by the Harlem Hot Chocolates. ( Je zult ongetwijfeld ook moeten grijnzen als je dit nummer van de Harlem Hot Chocolates hoort )

De Harlem Hot Chocolates maakten twee nummers voor Hit of the week. Je vindt de informatie in mijn online Hit of week Discography
Een vermeldenswaardig feit is verder, dat er slechts éénmaal in de geschiedenis van de Duriumplaat een heruitgave, zij het een illegale kopie, gemaakt werd op 78-toeren, namelijk op het Biltmore label ( BM 1014) ergens in de jaren veertig. Het bevat het nummer Sing You Sinners door Duke Ellington and his Orchestra.
Ik vind het leuk deze bijdrage af te sluiten met het eerste filmpje waarop Duke Ellington spelend te zien is. Het is de Black and Tan Fantasy uit 1929 , gemaakt als één van de eerste geluidsfilms, één jaar voor de opnamen voor Durium. Het mooiste deel is m.i. het begin waarin Duke zijn nieuwste compositie inoefent met Arthur Whetsol. Daarna vervalt de film in een typische dertiger jaren dramatiek
, met Freddi Washington in de hoofdrol. Ik hoop dat je het kan hebben!!


Tijdopnamen voor 29 Augustus:
1927:
  • dawning / just a memory = new york syncopators
  • i may be wrong / on the alamo / say it with music / that's a plenty / they didn't believe me = red nichols five pennies
  • ooh maybe it's you / shakin' the blues away = harry reser syncopators

1947:

  • swing 41 = souvenirs de django

1977:

  • shine / weary blues = barrel house jazz band

Keep swinging

Hans Koert


keepswinging@live.nl

SPEELLIJST
jazz at the pawnshop/30th anniversary (3) = duke ellington/black and tan fantasy - film 1929 (dvd) = robert normann/string swing = lee konitz/sax of a kind - quadromania (4)

Labels: , , ,

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

The Best Record made of cardboard I ever Purchased I own this copy and Love it to Me it is a Extremely rare find I Love it

4:33 AM  

Post a Comment

<< Home