Jazzlegende Jimmy Heath in Porgy en Bess
Jimmy Heath is a giant, giant, giant, giant .... He's a hell of an arranger-composer and just a hell of a nice guy, and I love him dearly (citaat: James Moody)
Thanks for ears (= Bedankt voor het luisteren) ( Jimmy Heath)
Hans Koert
Jazzlegende Jimmy Heath in Porgy en Bess (Nederlands) | Jazz legend Jimmy Heath: a giant, a giant, a giant .... (English)
Belofte maakt schuld .......... Een jaar geleden, tijdens het concert van The Jazz Orchestra of the Concertgebouw met Tom Harrell in de hoofdrol, beloofde dirigent en artistiek leider Henk Meutgeert dat ze terug zouden komen - op 1 april 2012. Geen 1 april grap .......... Het Jazz Orchestra of the Concertgebouw deed de kleine Porgy en Bess Jazzclub in Terneuzen zondagmiddag 1 april 2012 koken. Een memorabel concert, vooral door de meegebrachte gast, de legendarische Jimmy Heath, 85 jaar jong, die met zijn enthousiasme en gulle lach het publiek om zijn vinger wond.
Jimmy Heath werd geboren in Philadelphia, oktober 1926 in een muzikaal gezin. Met zijn twee broers Percy en Al, bijgenaamd Tootie, werden ze in de jaren zeventig bekend als de Heath Brothers. Jimmy begon zijn carrière samen met zijn basspelende broer Percy in het Howard McGhee sextet, waarmee hij in Parijs optrad en op een Savoyplaat debuteerde in februari 1948. Tijdens deze periode richtte hij ook zijn eerste big band op, waarin een jonge John Coltrane en stadsgenoot Benny Golson, die in april 1999 op ditzelfde podium in Porgy en Bess optrad met Cyrus Chestnut piano, de Japanner Kengo Nakamura op bas en Neil Smith op slagwerk. In die eerste bigband zaten ook Johnny Coles en Ray Bryant en het schijnt zelfs dat Max Roach en Charlie Parker een keer mee gespeeld hebben ....... Niet gek als je als twintigjarige net begint en je weet dat soort talenten om je heen te verzamelen .... Helaas zijn er, voor zover ik heb kunnen nagaan, geen opnamen van deze big band bewaard gebleven.
Het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, zo'n 18 man sterk, opende de eerste set met het swingende openingsnummer Two Brothers, geschreven door Simon Rigter, met een belangrijke rol voor Joris Roelofs op klarinet, gevolgd door het nummer Houston Street Beat, geschreven en gespeeld door de Amerikaanse trompettist John Marshall, die meegekomen was met de trompetsectie. John Marshall speelde al verschillende keren in Porgy en Bess samen met Ferdinand Povel in februari 2008 en onlangs nog in november van het afgelopen jaar. Jimmy Heath, een breekbaar ogend, maar zeer vitale tachtiger, opende zijn aandeel met een solo in het nummer Sleeves, bijgestaan door Ruud Breuls (trompet) en bassist Frans van Geest.
De nummers, die Jimmy Heath had meegebracht waren alle eigen composities, zoals Sound for Sore Ears (met Jorg Kaaij op alt) en een ode aan Duke Ellington's rechterhand Billy Strayhorn, toepasselijk getiteld Ellington's Stray Horn met een fraaie solo van The Boss, zoals Benny Golson, zijn één jaar jongere makker uit Philadelphia hem vroeger met gevoel voor understatement noemde. Met Project S, dat Jimmy vele malen opnam, onder andere met de Heath Brothers (1979) en onlangs nog met zijn Jimmy Heath Big Band, sloot de eerste set af. Hoewel Jimmy verklapte dat de S oorspronkelijk voor het word Sex stond, haastte hij zich te verklaren dat het in dit geval Swing betekende I'm too old for that now, but it means to me Swing ....., maar, gelet op de verrassende stride bijdrage van Peter Beets, de vaste pianist van het orkest, stond voor mij de S garant voor een stevige portie stride-piano.
Jimmy Heath ( 1960) ( bron: Rhythme ( Nº 138) ( maart 1961) ( foto Hans Koert archief)
De jaren vijftig, bestempeld als de hoogtijdagen van de jazz, waren voor de jazzmusici helemaal geen hoogtijdagen. Er was weinig werk en veel musici grepen naar de drank en drugs ..... Jimmy vertelt hierover in Down Beat, geciteerd in een artikel De comeback van Jimmy Heath ( in Rhyhme (Nº 138 - maart 1961): Men dient zich te herinneren, vertelt Jimmy Heath, dat het een erg onzekere tijd was, en de zaken er niet goed voor stonden toen. Het was moeilijk om aan werk te komen en bovendien werd onze muziek niet geaccepteerd. De toekomst, gaat Jimmy verder, zag er niet best uit. Iemand stelde toen voor om verdovende middelen te gaan gebruiken - iedereen deed dat. Je zou je er beter door gaan voelen en zo. Ik aksepteerde (sic), en daarmee was ik verkocht. Het kostte Jimmy een jarenlange gevangenissttraf. Rhythme, waaruit bovenstaande geciteerd werd, prijst Jimmy om de manier waarop hij terug kwam in de jazzscene - sterker dan ooit: ... In de snel wisselende wereld van de Jazz mag het zeldzaam genoemd worden, dat een musikus (sic) een jaar of vijf van het toneel verdwijnt en dan terugkeert zonder iets van zijn status verloren te hebben en bovendien volledig afgestemd blijkt te zijn op de nieuwste verworvenheden. 
Jimmy Heath ontwikkelde zich tot een gezocht musicus en tijdens de jaren zeventig vormde hij met zijn broers ( Al verliet de groep in 1978) de succesvolle groep the Heath Brothers. Zijn core business werd het arrangeren en componeren en hij gaf lange tijd les hierin aan universiteiten in de VS en workshops overal ter wereld, maar is, na 65 jaar in de muziek, nog steeds actief op zijn tenor. De afgelopen tien jaar leidde hij eigen orkesten en is nu voor een korte tournee te gast bij het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, dat zich, volgens muzikaal leider Henk Meutgeert, mag rekenen tot de beste bigbands van de wereld.
De tweede set werd geopend met het nummer Imagination, ingeleid door Peter Beets, waarna Jimmy Heath zich weer aansloot bij het orkest met het nummer Gemini, een compositie in 3/4 maat. Jimmy Heath, Martijn van Iterson, Bert Boeren en John Marshall namen de solo's voort hun rekening.
Na In Time and the Place, een nummer dat Jimmy in 1967 met het Art Farmer Quintet voor de gelijknamige Columbia lp opnam, volgde één van de mooiste nummers van de middag, Voice of the Saxophone, een ode aan Coleman Hawkins en onderdeel van de bejubelde Afro-American Suite of Evolution uit 1975, waarin Jimmy eens te meer liet horen, ondanks zijn vergevorderde leeftijd, nog een geweldig saxofonist te zijn. Trouwens, ook voor de leden van het orkest moet deze korte tour heel bijzonder zijn, gezien de vele fototoestellen, die de musici meegesmokkeld hadden op het podium ...... om dit bijzondere concert van binnen uit vast te leggen.
De toegift, gepland, zoals Jimmy me verklapte, werd het nummer Gingerbread Boy, een ode aan de op 47 jarige leeftijd overleden zoon van Jimmy en Mona, zijn echtgenote, die meegekomen was en waar hij al heel wat jaren mee getrouwd is. Alle solisten in het orkest kregen alle ruimte om nog even te exceleren. Een waardig slot van een memorabel concert - met het levende bewijs dat jazz jong houdt. Thanks Jimmy, Thanks for History!
Deel van de rietsectie. ( v.l.n.r.: Joris Roelofs en Jorg Kaaij op fluit + Juan Martinez ( bartonsax) ( foto: Hans Koert)
Het Jazz Orchestra of the Concertebouw timmert flink aan de weg. Zo treden ze binnenkort op met Eric Ineke en Dave Liebman, met Eric Vloeimans, Roy Hargrove en Oleta Adams en wordt in mei de verlorengewaande Singer composities van Georgie Fame opnieuw uitgevoerd met Madeline Bell en Georgie Fame. Op zondag 7 april 2013, overigens, is het Jazz Orchestra of the Concertgebouw weer te beluisteren in Porgy en Bess - Terneuzen.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Een legendarisch concert - saxofonist Jimmy Heath treedt op met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, één van de vier beste big bands van de wereld in de vermaarde jazzclub Porgy en Bess in Terneuzen. Een memorabel concert, niet alleen vanwege de schitterende muziek, maar vooral door de aanwezigheid van deze inspirerende jazzlegende, die met alle grote jazziconen, van Charlie Parker, John Coltrane tot Miles Davis heeft opgetreden en daar smakelijk over kan vertellen. Thanks for ears, schreef hij in alle bescheidenheid op de lp die ik meegebracht had ... bedankt voor het luisteren! Bedankt Jimmy voor je mooie muziek en je mooie verhalen ....... Keep Swinging wil dit soort bijzondere ontmoetingen niet ongemerkt voorbij laten gaan. Vind je dat ook? Vraag dan de gratis maandelijkse Keep Swinging ieuwsbrief aan: keepswinging@live.nl
RetrospectOscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
Labels: Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Jimmy Heath, porgy en bess
posted by Anonymous at 11:23 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home