Keep (it) Swinging: Bill Evans en de Sesjun radioprogramma's

Jazz is niet een "iets", maar een "hoe" (Bill Evans) (in vertaling)
Hans Koert

Bill Evans en de Sesjun radioprogramma's (Nederlands) Bill Evans - The Sesjun Radio Shows (English)

Jazz is not a what, it is a how. (= Jazz is niet een "wat", maar een "hoe" ). If it were a What, it would be static, never growing. (= Als het een "Wat" was, dan zou het statisch zijn en zich niet meer ontwikkelen.) The How is that the music comes from the moment, it is spontaneous, it exists at the time it is created. (= Hoe betekent, dat de muziek iets is wat spontaan, op het moment zelf, wordt gecreëerd). And anyone who makes music according to this method conveys to me an element that makes his music jazz.(= en iedereen die zo met muziek omgaat, maakt, volgens mij, zijn muziek tot jazz) (uitspraak: Bill Evans) (bron: billevans.nl)

Onlangs verscheen de derde dubbel-cd in de serie The Sesjun Radio Shows met opnamen, die de pianolegende Bill Evans maakte voor het radioprogramma Sesjun. Eerdere albums in dezeserie, bevatten radio-opnamen van Chet Baker en Art Blakey, die eveneens alle uitgezonden werden door het eertijds populaire wekelijkse (live) radioprogramma Sesjun. De opnamen dateren uit de jaren zeventig en tachtig.

Bill Evans - The Sesjun Radio Shows ( PRCD2011005)
Bill Evans trad driemaal op in het radioprogramma Sesjun, vertelt Cees Schrama, die eertijds samen met Dick de Winter de programma's produceerde: his playing was just great (= en hij speelde fantastisch). De eerste twee optredens vonden plaats in De Boerenhofstede in Laren op 13 december 1973 en 13 februari 1975. Eddie Gomez begeleidde Bill Evans tijdens beide optredens en werd tijdens het tweede concert hierin bijgestaan door slagwerker Eliot Zigmund. Eddie Gomez speelde in totaal zo'n twaalf jaar bij Evans en is voor het eerst samen met hem te horen op een studio-opname uit 1966, die leidde tot de uitgave van het Verve-album a Simple Matter of Conviction met Shelly Manne op slagwerk. Eddie Gomez nam de plek in van Scott LaFaro, die bij een auto-ongeluk om het leven was gekomen. Eliot Zigmund, geboren in 1945 in The Bronx, speelde met Bill Evans sinds midden zeventiger jaren en groeide uit tot een veelgevraagd begeleider in de New York Jazzscene. Hij schijnt nog steeds actief te zijn in de muziek.

Bill Evans in zijn karakateristieke pose achter de toetsen ( bron: pianologist.com)
Vooral in het piano-bas duet van Bill en Eddie, TTT ( Twelve Tone Tune) en TTTT ( Twelve Tone Tune Two) uit het tweede programma (met het trio) schitteren beide muzikanten. Ook het meer lyrische nummer Sareen Jurer, gecomponeerd door Earl Zindars en de fantastische ballad Blue Serge groeien uit tot juweeltjes in de handen van het Bill Evans Trio.

Marc Johnson (1953) ( bron: wommusic.com)
Het derde programma voor Sesjun, waarin Bill Evans optrad, werd uitgezonden in december 1979 vanuit De Meerkoet in Lelystad, een klein jaar voordat Bill Evans zou overlijden. Het trio van Bill Evans bestond deze keer uit Bill Evans aan de piano, Marc Johnson op bas en Joe LaBarbera op slagwerk. De eerste helft van het optreden bestaat uit een viertal schitterende nummers; een nummer als My Romance, bijvoorbeeld, opent Bill met een intro, zoals alleen Bill dat kan, met onnavolgbare tempowijzigingen, voordat hij na ruim een minuut het tempo definitief lijkt te bepalen, opgepikt door zijn voortreffelijke begeleiders, die beiden ruim tijd krijgen om te soleren. Zowel Nardis als Blue in Green herinneren aan Bill's deelname aan het beroemde Miles Davis Quintet. De Miles Davis compositie Nardis (Is dit nummer ooit door Miles aan de groef toevertrouwd?) fascineert me vooral doordat alle drie leden van het trio op gelijkwaardige manier met elkaar communiceren ......... iets wat in die tijd minder vanzelfsprekend was dan tegenwoordig.

Bill Evans en Eddie Gomez (bron: baumgarten.nl)
Blue in Green, dat ook op het beroemde Miles Davis album Kind of Blue staat, Bill Evans speelt daarop mee, opent met de mondharmonica van Toots Thielemans, die net terug was van een aantal optredens in Japan en uitgenodigd was mee te spelen tijdens het tweede deel van het concert. Toots en Bill kenden elkaar al goed en hadden in het jaar daarvoor samen een plaat gemaakt. Toots also has fast reflexes when it comes to his instrument and his ability to react to anything what's going on around him. (= Toots reageert met zijn instrument op dezelfde manier op alles wat om hem heen gebeurt als Bill), citeert Jeroen de Valk, die de tekst in het boekje maakte, Cees Schrama. Vooral tijdens de derde opname sessie, die uit 1979, lijken Bill Evans en zijn mannen in een uitstekende vorm. zegt Jeroen de Valk.

Toots Thielemans (1922) (bron: blog.seniorenweb.be)
Bill Evans zei eens in een interview tegen Bert Vuijsje, jazzjournalist, dat hij niet graag in het openbaar optreedt en de voorkeur geeft aan het spelen in een stille studio of gewoon bij hem thuis, in volledige stilte, zodat niets hem kan afleiden. ( Bill Evans (in Jazzportretten - Bert Vuijsje). Deze keer echter he topped everything he did for us .... (= overtrof hij zichzelf tijdens alle opnamen), herinnert Cees Schrama zich: Everyone present, jazz buff or not, knew instinctively from the first few bars on: this is unbelievable.(= Iedereen die er bij was, zowel de deskundigen als de leken op het gebied van de jazz, voelden na de eerste noten instinctief aan, dat er hier iets ongelooflijks gebeurde). This had be to put on record. (= Dit moest vastgelegd worden). In 1979 was Helen Keane, Bill's manager, daar toen niet zo geïnteresseerd in, aangezien er al een opnamesessie was afgesproken voor het komende jaar ......... natuurlijk voorzag niemand Bill's onverwachte overlijden acht maanden later.
Deze derde dubbel-cd is weer zo'n geweldige aanwinst in de serie The Sesjun Radio Shows - een must voor elke serieuze jazzliefhebber. Binnenkort hoopt Cees Schrama de vierde dubbel-cd uit te brengen met opnamen die Stan Getz maakte voor Sesjun, terwijl, zo meldde hij me, een vijfde al in de week ligt ........... met Sesjunopnamen van Dizzy Gillespie!
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Twitter: #keepswinging

Bill Evans is één van die legendarische jazzpianisten, die de jazzmuziek in de naoorlogse periode beïnvloed hebben. Heel wat bekende pianisten zijn door zijn spel beïnvloed, zoals Michel Petrucciani en Enrico Pieranunzi. Jazz is not a "what", it is a "how".( = Jazz is niet een "iets", maar een "hoe" ) schijnt hij ooit eeens gezegd te hebben, waarmee hij wilde aangeven dat jazzmuziek ontstaat op het moment dat je speelt - improviseert. In de jaren zeventig speelde Bill Evans een aantal keren in het Tros radioprogramma Sesjun en deze opnamen zijn nu voor het eerst op een dubbel-cd uitgebracht en laten horen wat een geweldig pianist Bill Evans was. Keep Swinging brengt dit soort bijzondere uitgaven graag in de belangstelling. Als je niets wilt missen, volg haar dan via Twitter (#keepswingng) of vraag de gratis nieuwsbrief (keepswinging@live.nl)