Bill Evans - The Radio Sesjun Shows

Jazz is not a "what", it is a "how" (Bill Evans)
Hans Koert

Bill Evans en de Sesjun radioprogramma's (Nederlands) Bill Evans - The Sesjun Radio Shows (English)

Jazz is not a what, it is a how. If it were a What, it would be static, never growing. The How is that the music comes from the moment, it is spontaneous, it exists at the time it is created. And anyone who makes music according to this method conveys to me an element that makes his music jazz (quote: Bill Evans) (source: billevans.nl)

Recently the third 2cd in the series The Sesjun Radio Shows has been released with piano player Bill Evans. Previous double-cds in this great series were radio programs with Chet Baker and Art Blakey, all to be heard during the 1970s and 1980s by the Dutch Tros Sesjun Radio Shows.
Bill Evans - The Sesjun Radio Shows ( PRCD2011005)
Bill Evans joined the Sesjun Radio shows three times and, as Cees Schrama, together with Dick De Winter, co-producer of the concerts, said that his playing was just great. The first two concerts were scheduled at De Boerenhofstede in Laren the 13th of December, 1973 and the 13th of February 1975. Eddie Gomez on bass accompanied Bill at both concerts, and this duo was augmented into a trio during the February 1975 concert with Eliot Zigmund. Eddie Gomez was Evans bass player for twelve years and they can be heard for the first time together at a studio recording for the 1966 Verve album a Simple Matter of Conviction with Shelly Manne on drums. Eliot Zigmund, born in 1945 in The Bronx, played with Bill Evans since the mid 1970s and became a sought after accompanist in the New York jazz scene. He seems to be still active nowadays. Bill Evans with his caracteristic stoop while performing. ( source: pianologist.com)
He replaced Scott LaFaro who was killed in a car crash. I specially liked the piano - bass duet in TTT ( Twelve Tone Tune) and TTTT ( Twelve tone Tune Two) in the second session; the lyrical Earl Zindars composition Sareen Jurer and the great ballad Blue Serge - all great compositions in the hands of the Bill Evans Trio. Marc Johnson (1953) ( source: wommusic.com)
The third radio program for Sesjun was broadcasted at De Meerkoet in Lelystad, the new-founded city in the new polder Zuid-Flevoland in the IJsselmeer, in December 1979, a year before Bill Evans passed away. The trio of Bill Evans, which featured Bill Evans on piano, Marc Johnson at the bass and Joe LaBarbera on drums started with four great tracks; My Romance opens with a rather free Bill Evans intro at the piano, with changing tempos and whatsoever in a way only Bill Evans can do, until after 90 seconds the rhythm section sets the time. Both Nardis as Blue in Green remember Bill Evans participation in the Miles Davis band. Nardis fascinates me thanks to the fact that the three individual artists all three give each other a lot of space to show their music - solos by three equal talented individuals - in those days something less common then today.
Bill Evans and Eddie Gomez (source: baumgarten.nl)
Blue in Green, which was part of the famous Miles Davis Kind of Blue album, with Bill Evans as the piano player, opens with the harmonica of Toots Thielemans, who had just returned from a trip to Japan and who was a special guest during the second part of the concert. Toots and Bill knew each other well as they had made a record together in the last week of October the previous year. Toots also has fast reflexes when it comes to his instrument and his ability to react to anything what's going on around him, Cees Schrama is quote by Jeroen De Valk who wrote the liner notes.
Especially at the third session, the one from 1979, Bill Evans and his band members seem to be in incredible shape, Jeroen De Valk says. Toots Thielemans (1922) (source: blog.seniorenweb.be)
Bill Evans once said to Bert Vuijsje, jazz journalist, that he didn't like to perform in public and that he preferred to play at home or in a studio at complete silence ( Bill Evans (in Jazzportretten)). This time he topped everything he did for us ...., Cees Schrama remembers: Everyone present, jazz buff or not, knew instinctively from the first few bars on: this is unbelievable. The has be to put on record. In 1979 Helen Keane, Bill's manager, wasn't interesting in releasing this concert, as a recording session had been scheduled for the next year ..... of course, no-one could foreseen Bill's sudden death eight months later.
This third double album is another great title in the series The Sesjun Radio shows, which has scheduled some more radio program featuring Stan Getz and Dizzy Gillespie. Let's hope Cees Schrama and Beeld & Geluid ( Sound and Light) will soon release the 4th album, which features the Stan Getz programs.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Twitter: #keepswinging

Bill Evans is one of those legendary jazz piano players in post war jazz that influenced the scene. A lot of known and less known pianists like Michel Petrucciani and Enrico Pieranunzi were inspired by his music. Jazz is not a "what", it is a "how" seems to have been said by Bill Evans, a quote I found, which wants to express his meaning that Jazz music is made at the moment you play it - that improvisation is the most important element of Jazz. In de 1970s Bill performed three times at the Tros radio program entitled Sesjun and these concerts are now available on a great 2-cd album in the series The Sesjun Radio Shows. If you love to learn more about this kind of great concerts, start following the Keep Swinging blog at Twitter ( #keepswinging) or ask its free newsletter (keepswinging@live.nl)
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Bill Evans en de Sesjun radioprogramma's

Jazz is niet een "iets", maar een "hoe" (Bill Evans) (in vertaling)
Hans Koert

Bill Evans en de Sesjun radioprogramma's (Nederlands) Bill Evans - The Sesjun Radio Shows (English)

Jazz is not a what, it is a how. (= Jazz is niet een "wat", maar een "hoe" ). If it were a What, it would be static, never growing. (= Als het een "Wat" was, dan zou het statisch zijn en zich niet meer ontwikkelen.) The How is that the music comes from the moment, it is spontaneous, it exists at the time it is created. (= Hoe betekent, dat de muziek iets is wat spontaan, op het moment zelf, wordt gecreëerd). And anyone who makes music according to this method conveys to me an element that makes his music jazz.(= en iedereen die zo met muziek omgaat, maakt, volgens mij, zijn muziek tot jazz) (uitspraak: Bill Evans) (bron: billevans.nl)

Onlangs verscheen de derde dubbel-cd in de serie The Sesjun Radio Shows met opnamen, die de pianolegende Bill Evans maakte voor het radioprogramma Sesjun. Eerdere albums in dezeserie, bevatten radio-opnamen van Chet Baker en Art Blakey, die eveneens alle uitgezonden werden door het eertijds populaire wekelijkse (live) radioprogramma Sesjun. De opnamen dateren uit de jaren zeventig en tachtig.
Bill Evans - The Sesjun Radio Shows ( PRCD2011005)
Bill Evans trad driemaal op in het radioprogramma Sesjun, vertelt Cees Schrama, die eertijds samen met Dick de Winter de programma's produceerde: his playing was just great (= en hij speelde fantastisch). De eerste twee optredens vonden plaats in De Boerenhofstede in Laren op 13 december 1973 en 13 februari 1975. Eddie Gomez begeleidde Bill Evans tijdens beide optredens en werd tijdens het tweede concert hierin bijgestaan door slagwerker Eliot Zigmund. Eddie Gomez speelde in totaal zo'n twaalf jaar bij Evans en is voor het eerst samen met hem te horen op een studio-opname uit 1966, die leidde tot de uitgave van het Verve-album a Simple Matter of Conviction met Shelly Manne op slagwerk. Eddie Gomez nam de plek in van Scott LaFaro, die bij een auto-ongeluk om het leven was gekomen. Eliot Zigmund, geboren in 1945 in The Bronx, speelde met Bill Evans sinds midden zeventiger jaren en groeide uit tot een veelgevraagd begeleider in de New York Jazzscene. Hij schijnt nog steeds actief te zijn in de muziek.
Bill Evans in zijn karakateristieke pose achter de toetsen ( bron: pianologist.com)
Vooral in het piano-bas duet van Bill en Eddie, TTT ( Twelve Tone Tune) en TTTT ( Twelve Tone Tune Two) uit het tweede programma (met het trio) schitteren beide muzikanten. Ook het meer lyrische nummer Sareen Jurer, gecomponeerd door Earl Zindars en de fantastische ballad Blue Serge groeien uit tot juweeltjes in de handen van het Bill Evans Trio.
Marc Johnson (1953) ( bron: wommusic.com)
Het derde programma voor Sesjun, waarin Bill Evans optrad, werd uitgezonden in december 1979 vanuit De Meerkoet in Lelystad, een klein jaar voordat Bill Evans zou overlijden. Het trio van Bill Evans bestond deze keer uit Bill Evans aan de piano, Marc Johnson op bas en Joe LaBarbera op slagwerk. De eerste helft van het optreden bestaat uit een viertal schitterende nummers; een nummer als My Romance, bijvoorbeeld, opent Bill met een intro, zoals alleen Bill dat kan, met onnavolgbare tempowijzigingen, voordat hij na ruim een minuut het tempo definitief lijkt te bepalen, opgepikt door zijn voortreffelijke begeleiders, die beiden ruim tijd krijgen om te soleren. Zowel Nardis als Blue in Green herinneren aan Bill's deelname aan het beroemde Miles Davis Quintet. De Miles Davis compositie Nardis (Is dit nummer ooit door Miles aan de groef toevertrouwd?) fascineert me vooral doordat alle drie leden van het trio op gelijkwaardige manier met elkaar communiceren ......... iets wat in die tijd minder vanzelfsprekend was dan tegenwoordig.

Bill Evans en Eddie Gomez (bron: baumgarten.nl)
Blue in Green, dat ook op het beroemde Miles Davis album Kind of Blue staat, Bill Evans speelt daarop mee, opent met de mondharmonica van Toots Thielemans, die net terug was van een aantal optredens in Japan en uitgenodigd was mee te spelen tijdens het tweede deel van het concert. Toots en Bill kenden elkaar al goed en hadden in het jaar daarvoor samen een plaat gemaakt. Toots also has fast reflexes when it comes to his instrument and his ability to react to anything what's going on around him. (= Toots reageert met zijn instrument op dezelfde manier op alles wat om hem heen gebeurt als Bill), citeert Jeroen de Valk, die de tekst in het boekje maakte, Cees Schrama. Vooral tijdens de derde opname sessie, die uit 1979, lijken Bill Evans en zijn mannen in een uitstekende vorm. zegt Jeroen de Valk.
Toots Thielemans (1922) (bron: blog.seniorenweb.be)
Bill Evans zei eens in een interview tegen Bert Vuijsje, jazzjournalist, dat hij niet graag in het openbaar optreedt en de voorkeur geeft aan het spelen in een stille studio of gewoon bij hem thuis, in volledige stilte, zodat niets hem kan afleiden. ( Bill Evans (in Jazzportretten - Bert Vuijsje). Deze keer echter he topped everything he did for us .... (= overtrof hij zichzelf tijdens alle opnamen), herinnert Cees Schrama zich: Everyone present, jazz buff or not, knew instinctively from the first few bars on: this is unbelievable.(= Iedereen die er bij was, zowel de deskundigen als de leken op het gebied van de jazz, voelden na de eerste noten instinctief aan, dat er hier iets ongelooflijks gebeurde). This had be to put on record. (= Dit moest vastgelegd worden). In 1979 was Helen Keane, Bill's manager, daar toen niet zo geïnteresseerd in, aangezien er al een opnamesessie was afgesproken voor het komende jaar ......... natuurlijk voorzag niemand Bill's onverwachte overlijden acht maanden later.
Deze derde dubbel-cd is weer zo'n geweldige aanwinst in de serie The Sesjun Radio Shows - een must voor elke serieuze jazzliefhebber. Binnenkort hoopt Cees Schrama de vierde dubbel-cd uit te brengen met opnamen die Stan Getz maakte voor Sesjun, terwijl, zo meldde hij me, een vijfde al in de week ligt ........... met Sesjunopnamen van Dizzy Gillespie!
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Twitter: #keepswinging

Bill Evans is één van die legendarische jazzpianisten, die de jazzmuziek in de naoorlogse periode beïnvloed hebben. Heel wat bekende pianisten zijn door zijn spel beïnvloed, zoals Michel Petrucciani en Enrico Pieranunzi. Jazz is not a "what", it is a "how".( = Jazz is niet een "iets", maar een "hoe" ) schijnt hij ooit eeens gezegd te hebben, waarmee hij wilde aangeven dat jazzmuziek ontstaat op het moment dat je speelt - improviseert. In de jaren zeventig speelde Bill Evans een aantal keren in het Tros radioprogramma Sesjun en deze opnamen zijn nu voor het eerst op een dubbel-cd uitgebracht en laten horen wat een geweldig pianist Bill Evans was. Keep Swinging brengt dit soort bijzondere uitgaven graag in de belangstelling. Als je niets wilt missen, volg haar dan via Twitter (#keepswingng) of vraag de gratis nieuwsbrief (keepswinging@live.nl)

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions