Herinneringen aan Stan Kenton in Holland (1953 en 1973)
Een terugblik op het optreden in het Concertgebouw ( Amsterdam) (1953) en De Doelen (Rotterdam) (1973)
Peter Varenhorst en Hans Koert
Herinneringen aan Stan Kenton in Holland (1953 en 1973) (Nederlands) - Recollections of Stan Kenton in Holland ( 1953 and 1973) (English)
Eén van de eerste big bands die ik ooit hoorde moet die van Stan Kenton zijn geweest in 1973 in De Doelen in Rotterdam.
Stan Kenton voor zijn orkest (begin jaren vijftig)Het orkest was op 31 augustus 1973 geland op Schiphol en speelde op 1 september 1973 in de RAI in Amsterdam, waar toen een "Audio Fair" was ( weet iemand welke beurs?) en op 2 september waren ze te horen in De Doelen in Rotterdam, voordat ze aan een maand durende tournee begonnen langs Europese podia ( Engeland - Duitsland en afsluitend in Antwerpen in de Koningin Elizabethzaal.) Het was 17 jaar geleden dat Stan in deze regionen had gespeeld - Stan's laatste concert in Nederland was, bij mijn weten, op 28 april 1956, in het Kurhaus en het Concertgebouw. Ik herinner me dat we "goedkope" plaatsen hadden op het balkon schuin achter het orkest ............. zodat we de musici vanaf de zijkant op de rug keken - alleen Stan Kenton konden we goed zien. Ik herinner me vooral het massieve geluid en Stan, die schijnbaar moeiteloos de mastodont, zijn bijna 20-man sterke orkest door het optreden loodste. Ik herinner me geen speciale solisten, namen zeiden me toen nog niet veel, en ook nu, zijn de meeste bandleden tamelijk onbekend gebleven. De bezetting was: Dennis Noday - Paul Adamson - Mike Barrowman - Mike Snustead - Gary Pack op trompetten; Dick Shearer - Lloyd Spoon - Dale Devoe - Bill Hartman - Mike Wallace op trombone; John Park - Richard Torres - Mary Fettig - Kim Park en Roy Reynolds op sax; Kerby Steward (bas) - Peter Erskine (slagwerk) - Ramon Lopez (conga) vormden de ritme sectie en, uiteraard, Stan Kenton aan de vleugel. In een eerdere blog vertelde ik over mijn zoektocht naar "dat massieve geluid" dat ik me herinnerde. Ik vond uiteindelijk een paar jaar geleden een "Creative World" lp ( toen voor mij onbetaalbaar !), die in augustus 1970 opgenomen was op de Redlands University in Redlands( Ca). Lees hierover ook in de bijdrage van Peter Varenhorst en in een eerder verschenen blog, getiteld Stan Kenton.
Het Concertgebouw in Amsterdam.Een paar weken geleden mailde Peter Varenhorst me, die opzoek was naar meer informatie over het optreden van het Stan Kenton orkest in Rotterdam (1973) volgens hem in de Grote Schouwburg ( was De Doelen). Zijn eerste kennismaking met het orkest van Stan Kenton was tijdens het optreden van Stan in het Concertgebouw, twintig jaar daarvoor. Zijn verhaal was zo interessant en inspirerend dat ik gevraagd heb of ik het mocht opnemen in de Keep Swinging blog.
Het programmaboekje van de Europese concerten (1973) ( Archief Hans Koert)
Het verhaal van Peter Varenhorst: Daar ben ik dan. Om te beginnen: ik ben 77 jaar oud, mijn verhalen en standpunten zijn dientengevolge die van een oudere kerel. in 1953 maakten mijn toenmalige vriendin, die later de moeder van onze drie kinderen zou worden, en ik het legendarische concert van Stan Kenton en zijn, speciaal voor de Europese tournee samengestelde orkest, in het Amsterdamse Concertgebouw, mee. Het was toen op zich al bijzonder om een jazz-concert daar in het heilige der heiligen, aan de Van Baerlestraat, te laten plaats vinden. Wij hadden slechts geld voor podiumplaatsen, waarbij je de musici op de rug keek, en verder het donkere gat van de zaal zag. Drummer Stan Levey zat, zwetend en wel, met een handdoek op het krukje naast zich, schuin voor ons. Nooit heb ik een orkest beter gehoord dan toen, mijn gehoor was natuurlijk ook nog ongestoord! De bezetting was grandioos, en, zoals eerder gezegd, speciaal voor de Europese reis samengesteld. Het was hun tweede optreden. Uit mijn hoofd schrijf ik, nu, na al die tijd, op: Zoot Sims, Lee Konitz, Conte Candoli, Frank Rosolino, Stan Levy. Het was geweldig, en toen het concert afgelopen was, had ik het gevoel dat ze nog wel een paar dagen door konden gaan. Helaas, dat was niet het geval: We zouden tot 1973 moeten wachten. Toen trad Stan weer in Nederland op; deze keer in de Grote Schouwburg ( = lees De Doelen) in Rotterdam, en ook dat concert maakten we mee. Deze keer hadden we via via plaatsen op rij drie, ongeveer in het midden te pakken gekregen. Vlak voor ons zaten Pi Scheffer en Willem Duys; de zaal was afgeladen vol. Deze keer was de bezetting een volslagen andere dan in 1953 in Amsterdam. Het merendeel was relatief jonge, musici in de hippe kleren van die tijd. half lang hoofdhaar, snorren en baarden; veel bell-bottom pijpen in de broeken en natuurlijk vesten! De rietblazer Willy Maiden was waarschijnlijk een van de oudste spelers, op Stan zelf na dan. Van het programma weet ik me nog te herinneren dat het, in mijn oren, echte Kenton arrangementen waren, maar wel van stukken uit die tijd: MacArthur Park; Hey Jude, maar toch ook weer, in een nieuwe jasje, de Peanut Vendor en een enkele oude als 23rd North 82 West ( de geografische coördinaten van de stad Havanna, op Cuba.] In de serie lps die begin 1974 beschikbaar kwamen met opnames in de VS gemaakt, "live at", verscheen ook een Live at Redmonds University; hetgeen hierop te horen is, komt erg overeen met wat we in Rotterdam te horen kregen. (Peter Varenhorst) ...........
Stan Kenton en June Christie ( foto: Zinn Arthur)
Peter geeft aan dat, volgens hem, ook Bob Brookmeyer en Laurindo Almeida aanwezig waren tijdens het concert van 30 augustus 1953. Dat klopt niet volgens de bezetting die gegeven wordt in het informatieve boekje One Night Stand samengesteld door Jaap van der Klomp. De bezeting die hij geeft is: Conte Candoli - Don Dennis - Buddy Children - Vic Minichiello en Don Smith trompet; Frank Rosolino - Bill Russo - Keith Moon - Bob Burgess en Bill Smiley trombone; Lee Konitz - Dave Schildkraut - Zoot Sims en Bill Holman saxen; Tony Ferina baritonsax; Stan Kenton piano; Barry Galbraith gitaar; Don Bagley bas en Stan Levey slagwerk. June Christy was aanwezig als zangeres. Bij het concert van 1993 geeft Peter aan dat Willy Maiden één van de oudste muzikanten van de band was - in de bezetting, zoals aangegeven in het blad van Creative World ( juli 1973) wordt Willy Maiden niet in de bezetting genoemd.
Bedankt Peter voor je inspirerende verhaal
Hans Koert en Peter Varenhorst
keepswinging@live.nl
Eén van de eerste grote Amerikanen, die ik ooit live hoorde spelen was Stan Kenton. Ze traden op in De Doelen in Rotterdam en we vonden een plaatsje op het balkon schuin achter de muzikanten. Ik herinner me het massieve geluid en het schijnbaar moeiteloze leiden van Stan Kenton. Ook Peter Varenhorst zat in de zaal. Voor hem was het een hernieuwde kennismaking. Hij hoorde Stan the Man ook al in 1953 in het Congresgebouw in Amsterdam. Hij vertelt zijn herinneringen aan dat concert. De Keep Swinging blog kijkt graag terug naar het verleden. Als je niets wilt missen, volg haar dan via Twitter of vraag de gratis nieuwsbrief.
Retrospect Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
Labels: stan kenton
4 Comments:
Stan kenton is in 1973 opgetreden tijdens de firato.Ik kan me nog herinneren dat er in zijn orkest een vrouwelijke trompettist zat, hetgeen nogal bijzonder was in die tijd.En natuurlijk was er "The Peanut Vendor"eindeloos nummer in
twee betekenissen en "Artistry in
Rhythme".Willem Duys heeft Stan Kenton Amsterdam laten zien en hem nog orgel draaien geleerd op een echt Amsterdam orgel.
Hallo, door stom toeval hoorde ik Peanut Vendor weer en dacht ook gelijk weer aan het concert in 1973 in Amsterdam. Die vrouwelijke trompettist kan ik mij niet herinneren , maar wel de hele zaal op zijn kop bij Peanut Vendor. Geweldige herinnering, niet in het minste omdat op de terugweg bij inrijden Coentunnel het dakje van mijn Lelijke Eend open vloog. Hajopieter@gmail.com
Hallo, hoorde toevallig weer Peanut Vendor en dacht ook aan 1973. Geweldige ervaring in Concertgebouw . hele zaal op z'n kop. Kan mij die vrouwelijke trompettist niet herinneren. Wél dat op de terugweg het linnen dak van onze Lelijke Eend open wapperde ;-))
Hans N. said:
1953 - de Kenton Band in het Concertgebouw-dat concert zal, ik nooit vergeten: the band of to-day, plays the music of tomorro! -nou dat klopte zeker en wat een sound - Maynard Ferguson met z'n hoge "c", het was allemaal ongelooflijk!
We waren nog niet veel gewend, maar dit was geweldig-via de Engelse band van Vic Lewis was ik op het spoor gekomen van de jazz en Kenton en zijn band hebben er voor gezorgd, dat ik niet meer van dat spoor ben afgeweken!
Post a Comment
<< Home