Duke Ellington: begin 1930 - het crisisjaar

Duke Ellington early 1930: the Year of the Depression (English) Duke Ellington: begin 1930 - het crisisjaar. (Nederlands)

Duke Ellington en het scheermesincident.
DUKE ELLINGTON: BEGIN 1930 - HET CRISISJAAR
Hans Koert

Deze week is het 111 jaar geleden dat één van de grootste bandleiders, pianisten en componisten geboren werd in Washington DC : Edward Kennedy Ellington, beter bekend als de Duke. Tachtig jaar geleden trad hij op in de Cotton Club in Harlem ( NYC) en kreeg hij met zijn orkest, The Cotton Club Orchestra, steeds meer bekendheid. In dat 12-mans orkest zaten musici als Johnny Hodges, Cootie Williams, Juan Tizol, Harry Carney en Barney Bigard, die naam zouden maken in het orkest.

Duke Ellington (1899-1974)

Er waren in die tijd heel wat bands in Harlem, maar dat van de Duke was ongetwijfeld het beste - zelfs "beter" dan dat van Fletcher Henderson ( maar dat mocht er ook zijn !!). De populariteit van dit orkest was vooral terug te voeren op het feit dat de Duke een geweldig goede componist was, die zijn arrangementen schreef voor de musici in zijn band persoonlijk en geen nummers componeerde, die door elk orkest gespeeld zouden kunnen worden. Elk lid van het orkest kon zich zo ontwikkelen tot vakkundige solisten. De CD Harlem Jazz 1925-1937 op het Audio Park label geeft een fraai tijdsbeeld van deze periode met de orkesten van Ellington en Henderson.

Luister maar eens naar een fragment uit de film Black and Tan, gemaakt in augustus 1929 en uitgebracht in december van dat jaar, dat begint met een duo van Duke aan de piano, die Arthur Whetsol een nieuw thema aanleert, gespeeld in de zgn. "jungle style". Het tweede deel komt uit de film Check and Double Check uit 1930. Het nummer heet Old Man Blues. Wat een geweldige muziek !!

Duke Ellington - piano, composer - Fred Guy - banjo - Wellman Braud - bas - Sonny Greer - slagwerk - Arthur Whetsol, Cootie Williams, Freddy Jenkins - trompet - Joe "Tricky Sam" Nanton - trombone, Juan Tizol - ventieltrombone - Johnny Hodges, Harry Carney, Barney Bigard - rieten

Duke Ellington and his Cotton Club Orchestra

In 1927 werd Irving Mills zijn manager en impressario; hij zou Duke Ellington op de kaart zetten als internationaal beroemd artiest. Hij werd een vermogend man o.a. dankzij de vele composities, die hij kocht en op zijn naam kon zetten. Ook organiseerde hij honderden opnamesessies voor radio en plaat en daardoor kon het orkest van Duke Ellington begin jaren dertig blijven groeien in populariteit waar andere bands de broekriem moesten aanhalen vanwege de crisis. Helaas (!) zong Mills ook zo nu en dan tijdens deze opnamesessies. In 1930 verhuisde Duke Ellington definitief van Washington naar New York City, the place to be in die dagen. Hij ging wonen aan de 381 Edgecombe Ave., apt. 142, samen met zijn moeder Daisy ( die hier geen last van haar astma meer had (!)), zijn zus Ruth en zijn zoon Mercer. Zijn huwelijk met Edna was op een scheiding uitgelopen en Duke scharrelde met de knappe actrice Fredi Washington. Tijdens één van hun ruzies had Edna Duke met een scheermes gesneden. Edna cut him ..... ( = Edna sneed hem .....). He was living on Seventh Avenue somewhere around there, in one of those apartment buildings ...( = Hij woonde toen ergens in de buurt van de 7th Avenue, in één van die appartementengebouwen.). That big scar on the side of his face? His wife did that to him .... (= Dat litteken op zijn gezicht? Dat heeft zijn vrouw gedaan!) vertelt Barney Bigard. Zijn zoon Mercer herinnert zich over dit incident: He probably hadn't come home for two or three days and he and mother got into a tremendous fight, in the course of which she got hold of this knife and slashed across the face ( = Hij zal wel weer een paar nachten weggebleven zijn en dat mondde uit in een geweldig gevecht, waarbij zij dat mes te pakken kreeg en uithaalde over zijn wang) ( Reminiscing in Tempo (Stuart Nicholson) p.101).

Duke Ellington's band - 1930
De band van Ellington werd beroemd door de zgn. jungle style, a type of jazz that incorporated pseudo-African musical effects - especially pounding tom-toms, unusual harmonies, "primitive" scales ( usually pentatonic and whole-tone), and muted, growling bass lines ( = een jazzstijl, dat pseudo-Afrikaanse muzikale effecten toevoegde, zoals tom-toms,ongebruikelijke harmonieën, "primitieve" toonsoorten ( meestal pentatonische toonladders em hele tonen) en gestopte, growling baslijnen) ( Mark Tucker in de New Grove Dictionary of Jazz). Het volgende fragment is de afsluiting van de film Black and Tan, waarin je de growling jungle style mooi kunt herkennen.

Foto uit de film: Black and Tan (1929)

In 1930 maakte hij tientallen opnamen, dankzij Irving Mills, die hen soms tweemaal per week de opnamestudio in trok voor opnamen op gerenomeerde labels als Victor, Okeh ( Harlem Footwarmers), Brunswick (Jungle Band), maar ook, onder verschilende schuilnamen, op budgetplaten als Hit of the Week ( Harlem Hot Chocolates), Conqueror ( Ten Black Berries), Diva en Clarion ( Mills' Ten Black Berries). Het eerstgenoemde label, Hit of the Week, bracht twee 78-toeren platen uit, op karton, die als "Hits" van de week in de krantenkiosken verkocht werden. Het zijn nu gezochte verzamelaarsobjecten en binnenkort krijgen ze een plaatsje in het zgn. Durium80 project op de Hit of the Week blog. Mis het niet !!

Sing You Sinners - Harlem Hot Chocolates ( Hit of the Week 1045) ( Verzameling Hans Koert )
Je kunt luisteren naar Sing You Sinners door het orkest van Duke Ellington, hier verscholen achter de naam Harlem Hot Chocolates. De zanger is Irving Mills zelf.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Duke Ellington's populariteit was 80 jaar geleden nog steeds groeiende .... Hoewel de Depresssie meedogenloos om zich heen sloeg en heel wat orkesten gereorganiseerd moesten worden of alles moesten aannemen om maar aan werk te komen, lijkt het de Duke tamelijk voor de wind te gaan, maar op het persoonlijk vlak was het niet allemaal rozengeur en maneschijn, gezien het litteken op Duke's wang. Keep Swinging belicht deze eerste maanden van 1930 op de dag nadat de Duke 111 jaar oud geworden zou zijn .... Mis het niet - vraag de wekelijkse nieuwbrief.

( tekening Early Jazz Greats: R. Crumb)


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Duke Ellington early 1930: the Year of the Depression

Duke Ellington early 1930: the Year of the Depression (English) Duke Ellington: begin 1930 - het crisisjaar. (Nederlands)

Duke Ellington and the razor knife incident.
DUKE ELLINGTON EARLY 1930: THE YEAR OF THE DEPRESSION
Hans Koert

Today it is 111 years ago that bandleader, pianist and composer Edward Kennedy Ellington, better known as the Duke, was born in Washington DC. Eighty years ago, 1930, he performed at the Cotton Club in Harlem ( NYC) and his star was rising. His orchestra, labelled at The Cotton Club Orchestra, was a twelve-piece band, which featured great names like Johnny Hodges, Cootie Williams, Juan Tizol, Harry Carney and Barney Bigard.

Duke Ellington (1899-1974)

There were a lot of jazz- and dance bands in Harlem during this period, but Duke's was the best of all - even "better" then Fletcher Henderson's Orchestra. The reasons was that Duke was a great composer, who made arrangements for the individual members of the band instead of making a generic charts that could be played by any orchestra. Each sidemen in the band developed in Duke's band developed into great soloists. The Audio Park album Harlem Jazz 1925-1937 brings a great tribute to this period.

Enjoy a fragment from the film Black and Tan, made in August 1929 and released December 1929, which starts with Duke at the piano and Arthur Whetsol on the trumpet, playing the growling, so-called "jungle style" on his instrument. The second part of the fragment is from the 1930 film Check and Double Check.(Old Man Blues) What a great band !!

Duke Ellington - piano, composer - Fred Guy - banjo - Wellman Braud - double bass - Sonny Greer - drums - Arthur Whetsol, Cootie Williams, Freddy Jenkins - trumpets - Joe "Tricky Sam" Nanton - trombone, Juan Tizol - valve trombone - Johnny Hodges, Harry Carney, Barney Bigard - reeds - Freddie Washington - dancer

Duke Ellington Cotton Club Orchestra

In 1927 Irving Mills became his manager and impresario. He would make the band into an international attraction. He became a wealthy man thanks to the numerous compositions in his name. Irving Mills organised numerous recording sessions and as most bands and musicians had a very tough time to make a living due to the Depression, it seemed that the Duke's popularity was still growing in 1930. In 1930 Duke Ellington moved permanently from Washington to New York City, the place to be in those days. He moved to 381 Edgecombe Ave., apt. 142, where he lived with his mother Daisy, his sister Ruth and his son Mercer. His marriage, late 1920s, with his wife Edna was not good and it seemed that Ellington had a relations with the beautiful actress Fredi Washington. During one of their fights Edna cut Ellington with a razor knife. Edna cut him ..... He was living on Seventh Avenue somewhere around there, in one of those apartment buildings ... that big scar on the side of his face? His wife did that to him .... Barney Bigard remembers. His son Mercer said about the incident: He probably hadn't come home for two or three days and he and mother got into a tremendous fight, in the course of which she got hold of this knife and slashed across the face ( Reminiscing in Tempo (Stuart Nicholson) p.101)

Duke Ellington's band - 1930
His band became famous because of the so-called jungle style music, a type of jazz that incorporated pseudo-African musical effects - especially pounding tom-toms, unusual harmonies, "primitive" scales ( usually pentatonic and whole-tone), and muted, growling bass lines ( Mark Tucker in the New Grove Dictionary of Jazz). Love to share with you the final scenes of Black and Tan, in which you can hear the growling jungle style very well.

Still from the 1929: Black and Tan film

In 1930 he made numerous recordings, thanks to Irving Mills, who organized recording sessions for all major record labels, like Victor, Okeh ( Harlem Footwarmers), Brunswick (Jungle Band), but also, with all kinds of pseudonyms, for budget labels like Hit of the Week ( Harlem Hot Chocolates), Conqueror ( Ten Black Berries) Diva and Clarion ( Mills' Ten Black Berries). The former, Sing, You Sinners (HOW 1045) and St. James Infirmary ( HOW 1046) by the Harlem Hot Chocolates were recorded 80 years ago and will be remembered at the DURIUM80 project next week when these two, now sought after, records were released, 80-years ago, at the news-stands in the major US cities - May 1930.

Sing You Sinners - Harlem Hot Chocolates ( Hit of the Week 1045) ( Hans Koert collection )
Enjoy Sing You Sinners by the Duke Ellington orchestra, labeled as Harlem Hot Chocolates. The vocalist is Irving Mills himself.

Today, the 29th of April, 2010 you can listen to a 24-hrs birthday program on radio WKCR. It starts at 6.00 hrs in the morning European time. ( Thanks Bart E. for pointing me to this).

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Duke Ellington's popularity was growing 80 years ago .... Although the Depression hit every American citizen and a lot of (dance) band leaders had to re-organize their orchestras or had to fight for gigs to make a living, it seems that he was doing well. Keep Swinging loves to look back to this period on the day of his birth - now 111 years ago. If you don't want to miss any Keep Swinging blog entry, ask for its newsletter.
( drawing Early Jazz Greats: R. Crumb)


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Charlie Haden gaat terug tot zijn wortels

Charlie Haden revives his roots ( English) Charlie Haden gaat terug tot zijn wortels ( Nederlands )

Charlie, the youngest cowboy singer and yodeller on the air
CHARLIE HADEN GAAT TERUG TOT ZIJN WORTELS
Hans Koert

Twee jaar geleden beëindigde Charlie Haden één van zijn meest bijzondere albums, getiteld Charlie Haden Family & Friends - Rambling Boy. Een heel bijzondere plaat van één van de meest veelzijdige bassisten uit de jazzgeschiedenis. Ik herinner me hem in een concert met zijn American Dreams Quartet, waarin hijzelf bas speelde, met Brad Mehldau op piano ( met Pinksteren komt hij naar Middelburg), Michael Brecker op tenorsax en Jorge Rossy op slagwerk. Het kwartet werd bijgestaan door de strijkers van het Haags Conservatorium. Een indrukwekkend concert op 12 juli 2003 op het dakterras tijdens het Northsea Jazzfestival, toen nog in Den Haag. De muziek die ze speelden is terug te vinden op de plaat: Charlie Haden with Michael Brecker: American Dreams ( Gitanes 064 096). Na het concert stond ik in de rij voor een handtekening.
Charlie Haden: Family & Friends: Rambling Boy ( EmArcy 0602517791657)
In 1958 kwam hij terecht bij het Ornette Coleman Quartet en was één van de leden van het zgn. Ornette Coleman Double Quartet, met musici als Don Cherry, Eric Dolphy, Freddie Hubbard en, natuurlijk, Charlie Haden en Ornette Coleman. Dit beroemde dubbelkwartet schreef geschiedenis door de gevestigde jazzelite op te schudden met hun revolutionaire Free Jazz album. Voor sommige anderen markeert dit album het eind van de jazz ............ feit is dat Charlie Haden daar in ieder geval bij was!
Charlie als peuter bovenop de piano van de Haden Family ( eind jaren dertig)
Als je je verdiept in Haden's muzikale ontwikkeling, waarin hij, voordat hij bij Ornette Coleman kwam, speelde bij musici als Art Pepper, Hampton Hawes en Elmo Hope, dan lijkt zijn laatste plaat "Rambling Boy" een nogal vreemde eend in de bijt ...... tenzij je zijn muzikale wortels kent!!

Mary, Carl, cowbow Charlie, Virginia en Jimmy Carl jr. ( begin jaren veertig)

Geboren in augustus 1937 in Shenandoah, Iowa groeide hij op in een muzikale familie. Als kind trad hij al dagelijks op in het radioprogramma van de Haden Family, een legendarisch muzikaal instituut in de jaren dertig en veertig. Zijn vader leidde de familieband, eenvoudigweg de The Haden Family genaamd. Elke ochtend vroeg, voordat iedereen naar zijn werk ging, hadden ze een eigen radioprogramma waarin hill-billy en countrymuziek gespeeld werd en als peuter trad kleine Charlie daarin op als the little two-year old Charlie, the youngest cowbow singer and yodeler on the air. ( = de kleine tweejarige Charlie, de jongste cowboyzanger van de radio.). I remember singing on the radio each morning before I went off to school.( = Ik herinner me dat ik elke dag optrad voor de radio voordat ik naar school ging), zei hij ooit in een interview, I did that every day until I was fifteen.(= Dat deed ik dagelijks tot mijn vijftiende). Charlie zong tot zijn vijftiende - totdat zijn stem door een infectieziekte veranderde. Als tiener bezocht hij eens één van de optredens van de Jazz at the Philharmonic concerten in Omaha, Nebraska, georganiseerd door Norman Granz, waar hij Charlie Parker hoorde spelen. Toen wist hij het - hij wilde jazzmuzikant worden. Op zijn achttiende kocht hij een triplex bas en verhuisde naar Los Angeles. Hij meldde zich aan het conservatorium, maar hield dit niet lang vol. Daar had hij later spijt van - muziek lezen en schrijven is hij altijd moeilijk blijven vinden.

Pat Metheny en Charlie Haden ( 1980)

Het Charlie Haden Family & Friends Rambling Boy album is een tocht terug in de tijd. Hij nodigde familie en vrienden uit om mee te doen: zijn vrouw Ruth Cameron, zijn kinderen Josh en de drieling Petra, Rachel en Tanya, zijn schoonzoon Jack Black en vrienden zoals Roseanne Cash, Elvis Costello, Vince Gill, Bruce Hornsby en Pat Metheny, waarmee hij in de jaren tachtig een band had. De plaat bevat bijna twintig country en hill-billy nummers zoals: Oh Take Me Back, Ocean of Diamonds en He's Gone Away. The Haden Triplets, de Haden drieling, zijn te horen als zangtrio in Single Girl, Married Girl en A Voice From A High. Is This America, met Pat Metheny op gitaar is een compositie gewijd aan de orkaan Katrina uit 2005. De plaat eindigt met een historische opname uit 1939 met daarin een fragment uit de Haden Family Show met de tweejarige peuter Cowboy Charlie, die later zou uitgroeien tot één van de grootten op bas.

Het gezin van Charlie Haden vandaag de dag

Tenslottte nog een filmfragment met daarin een reportage over de tot stand koming van de opnamen voor deze plaat: een onvervalste countryplaat, gespeeld door een jazzmuzikant in hart-en-nieren: the making of .....

Deze mooie uitgave belicht een voor velen onbekende kant van Charlie Haden - een ontdekkingstocht naar zijn afkomst, naar zijn wortels .......... een plaat die in je verzameling zou moeten zitten als je tenminste nieuwsgierig bent naar de bronnen van de moderne muziek.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

De carriere van Charlie Haden lijkt alleen maar bergopwaarts te gaan: Art Pepper, Elmo Hope, het legendarische Double Quartet van Ornette Coleman en de laatste jaren zijn Quartet West, waarmee hij hoge ogen gooit. Maar weinig mensen weten echter, dat, toen hij als achttienjarige verhuisde naar Californië met zijn triplex-bas op zijn rug, hij een periode van 16 jaar als de jongste cowboy singer and yodeller on the air afsloot. De Keep Swinging besteedt aandacht aan deze vergeten periode uit zijn leven, die hij zelf eert in zijn laatst verschenen album. Wil je niets missen: vraag dan de nieuwsbrief.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Charlie Haden revives his roots

Charlie Haden revives his roots ( English) Charlie Haden gaat terug tot zijn wortels ( Nederlands )

Charlie, the youngest cowboy singer and yodeller on the air
CHARLIE HADEN REVIVES HIS ROOTS
Hans Koert

Two years ago Charlie Haden finished the recordings for one of his latest albums, entitled Charlie Haden Family & Friends - Rambling Boy. A very remarkable record from one of our greatest jazz bass players and composers.
I remembered him, playing the bass in his American Dreams Quartet, featuring Charlie Haden on bass, Brad Mehldau at the piano, Michael Brecker tenor saxophone and Jorge Rossy on drums. The quartet was backed by the Strings of the Conservatory of The Hague. An impressive concert scheduled on the 12th of July, 2003 at the North Sea Jazz Festival in The Hague.
Charlie Haden: Family & Friends: Rambling Boy ( EmArcy 0602517791657)
The music they played was to be found on the album Charlie Haden with Michael Brecker: American Dreams ( Gitanes 064 096) and after the concert I was one of guys in line for their autographs.
In 1958 he joined the Ornette Coleman Quartet and was one of the members of the famous Ornette Coleman Double Quartet, which featured some modern jazz musicians like Don Cherry, Eric Dolphy, Freddie Hubbard and, of course Charlie Haden and Ornette Coleman. This Double Quartet made a landmark in jazz history by recording the Free Jazz album. ( Others marked these recordings as the end of jazz ). Fact is, that Charlie Haden, was part of this legendary band.
Young Charlie on top of the piano with the Haden Family ( late 1930s)
Learning about Charlie Haden's musical career, he played with Art Pepper, Hampton Hawes and Elmo Hope before he joined Ornette Coleman. His latest record "Rambling Boy" is rather weird as it is a return to his roots ….. the period he grew up as a little child star with hill-billy and bluegrass stuff ..........., unless you know more about the period that he was just a kid.

Mary, Carl, cowbow Charlie, Virginia and Jimmy Carl jr. ( early 1940s)

Born in August 1937 in Shenandoah, Iowa he grew up in a musical family. As a kid he performed already in a daily radio show by KWTO ( = Keep Watching the Ozarks) networks with the Haden family, a legendary midwest music institution during the 1930s and 1940s. His father led a family band, entitled the Haden Family. Each morning they had a radio program with hill-billy and country music and still being a toddler Charlie sung as the little two-year old Charlie, the youngest cowboy singer and yodeller on the air. I remember singing on the radio each morning before I went off to school. I did that every day until I was fifteen. Charlie sung up to his eighteenth year in the family band. When he joined, as a teenager, one of the Jazz at the Philharmonic concerts in Omaha, Nebraska, where he heard Charlie Parker playing the alto saxophone, he decided to become a jazz musician. He left for Los Angeles with a plywood bass and got into the jazz scene - although he started at the conservatory, he didn't finish it.

Pat Metheny and Charlie Haden ( 1980)

The Charlie Haden Family & Friends Rambling Boy album is a trip back in time. He invited his family and friends to join him on this record: his wife Ruth Cameron, his children Josh and Petra, Rachel and Tanya ( triplets), his son-in-law Jack Black and friends like Roseanne Cash, Elvis Costello, Vince Gill, Bruce Hornsby and Pat Metheny. The album contains almost 20 tracks of country and hill-billy tunes, like Oh Take Me Back, Ocean of Diamonds and He's Gone Away. The Haden Triplets are to be heard as a vocal trio in Single Girl, Married Girl and A Voice From A High. Is This America, featuring Pat Metheny on guitar, is a composition dedicated to the 2005 hurricane Katrina. The selections ends with a historical 1939 radio fragment from the Haden Family Show with a 2 years old Cowboy Charlie.

The Haden family now-a-days

Love to finish with a film fragment about the making of this Rambling Boy album. Enjoy it.

This album, well designed, shows an unknown side of Charlie Haden - a quest for his youth ...... a must-have if you love to enlarge your musical outlook.
Hans Koert

keepswinging@live.nl

The career of Charlie Haden seems to have been developed into an upward trend: Art Pepper, Elmo Hope, the legendary Double Quartet of Ornette Coleman and his Quartet West recordings. But few people know that, when the young 18-years old Charlie moved to California with his plywood bass, he had finished a 16 year career as the youngest cowboy singer and yodeller on the air. Keep swinging loves to point you to his period in his life with his latest album, containing music from his youth. Ask for the weekly newsletter.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Gino Bordin: Hawaï-gitaar virtuoos

Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris ( English) Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs jaren dertig (Nederlands) Gino Bordin: Virtuoso of the Hawaiian Guitar ( English) Gino Bordin : Hawaï-gitaar virtuoos (Nederlands)

Een eerbetoon aan een Hawaï-gitaar pionier .....
GINO BORDIN: HAWAÏ-GITAAR VIRTUOOS
Jørgen Larsen (vertaling: Hans Koert)

Onlangs bracht GrassSkirt records een schitterend verzorgde CD uit met heruitgaven van de in Italië geboren Franse Hawaïgitarist Gino Bordin. Deze heruitgave is getiteld Gino Bordin - Virtuoso de la Guitare Hawaiiene( 1930s Paris) en bevat een vijfentwintigtal nummers gespeeld in de jaren dertig door deze beroemde, maar nu vergeten gitarist Gino Bordin - een eerbetoon aan een Europese pionier op de Hawaïgitaar. Jørgen Larsen beschrijft uitgebreid, in twee bijdragen, over de carriere van deze Franse gitarist. Eerder werd een kennismaking met zijn vroegste carriere gepubliceerd, getiteld
Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs jaren dertig, over de tijd voordat hij een gevierd artiest werd in de jaren dertig en veertig; over de periode van grote successen, totdat hij in 1977 in Marseille vergeten overleed. Vandaag aandacht voor een paar verzamelcd's, verschenen rond Gino Bordin, waaronder de Gino Bordin - virtuoso de la Guitare Hawaiiene( 1930s Paris).
Paris Jazz Corner 983 643-5
Een paar jaar geleden bracht het Franse label Paris Jazz Corner een cd uit getiteld Paris, Plages d'Hawaii', samengesteld door Cyril LeFebre en Dominic Cravic, met daarop opnamen van Franse Hawaïgitaristen uit de jaren dertig. Gino Bordin domineert in deze uitgave en dankzij de uitgebreide beschrijvingen in het bijbehorende artikel, ook gepubliceerd in het Aloha International Magazine van oktober-december 2007, geschreven door Cyril LeFebvre (vertaald door Les Cook) kon ik heel wat over Gino Bordin en zijn pionierswerk op de Hawaï-gitaar te weten komen.

Grass Skirt GSK 1003

Onlangs verscheen een CD, die helemaal gewijd was aan Gino Bordin, uiitgebracht op het kleine Engelse label Grassskirt Records - ook deze CD staat vandaag centraal: Gino Bordin - Virtuose de la Guitare Hawaiienne (1930s Paris).

Jolies Fleurs d' Hawaii: Dit nummer vind je terug op de Paris, Plages d'Hawaii cd.
Op deze cd staan 25 opnamen uit de jaren dertig van allerlei Gino Bordin groepen en is eveneens samengesteld in samenwerking met Cyril LeFebvre. Deze prachtig uitgevoerde verzameling bevat schitterend gerestaureerde 78-toerenopnamen en uitgebreide informatie.

Gino Bordin (1899-1977)

De muziek echter bevat weinig Hawaï-hulas, maar vooral Europese walsen, een paar fox-trots en tangos, gespeeld door verschillende groepen geleid door Bordin met zijn Hawaïgitaar - het is een schitterend document geworden voor de liefhebbers van de Hawaïgitaar. Om een indruk te geven van de soort muziek heb ik hier een fragment gevonden van een nummer, waarop Bordin een stuk van Chopin speelt.

De cd, Gino Bordin, Virtuose de Guitare Hawaiienne, 1930s Paris zoals besproken, is te verkrijgen bij Grassskirts Records .

Jørgen Larsen (vertaling: Hans Koert)
keepswinging@live.nl

Als je op een willekeurige dag in 1934 ( 6 februari) de radioprogramma's van de Nederlandsche Omroep bestudeert, valt je op dat naast het licht klassieke repertoire, gespeeld door het Omroeporkest onder leiding van A. Van Raalte en populaire muziek door John Van Prück (sic) ( = Brück), er heel wat tijd is ingeuimd door de A.V.R.O. voor de Italiaanse gitarist Gino Bordin en zijn Hawaiian orkest (uit: Het Vaderland). De Keep Swinging blog belicht deze nu bijna vergeten pionier op de Europese Hawaïgitaar. Mis de wekelijkse nieuwsbrief niet.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Gino Bordin: Virtuoso of the Hawaiian Guitar

Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris ( English) Gino Bordin en de Hawaïgitaar: Parijs jaren dertig (Nederlands) Gino Bordin: Virtuoso of the Hawaiian Guitar ( English) Gino Bordin : Hawaï-gitaar virtuoos (Nederlands)

Guitares Hawaiiennes 1930s
GINO BORDIN: VIRTUOSO OF THE HAWAIIAN GUITAR
Jørgen Larsen

Recently GrassSkirt records released a great album with reissues of 1930s recordings by the French Hawaiian guitar player Gino Bordin (1899-1977). This reissue is entitled Gino Bordin - Virtuoso de la Guitare Hawaiiene ( 1930s Paris) and contains two dozens of tracks recorded during the 1930s by this famous, but now almost forgottten, guitar player Gino Bordin: A great album dedicated to the Hawaiianguitar. Jørgen Larsen introduced us, in a previous blog, to Gino Bordin's early career up to his most famous years - the period of successes during the 1930s and 40s to his death in 1977, complete forgotten. In today's contribution the recent reissues by Gino Bordin and his colleagues will be reviewed, including the Gino Bordin - Virtuoso de la Guitare Hawaiiene album.
Paris Jazz Corner 983 643-5
In 2006, a few years ago, the French label Paris Jazz Corner released a cd titled Paris, Plages d'Hawaii - Guitares Hawaiiennes 1930 featuring 1930s recordings of French Hawaiian guitarists compiled by Cyril LeFebvre and Dominic Cravic. Gino Bordin was heavily featured on the compilation further containing extensive notes, as published in the Aloha International Magazine of Oct - Dec. 2007 written by Cyril LeFebvre (translated by Les Cook) from which the info on Bordin, in Gino Bordin and the Hawaiian guitar: 1930s Paris is extracted.

Grass Skirt GSK 1003

However, recently a new cd solely devoted to the Hawaiian guitar recordings of Gino Bordin has been released by the small English label Grassskirt Records, entitled Gino Bordin - Virtuose de la Guitare Hawaiienne (1930s Paris).

Jolies Fleurs d' Hawaii: available on the Paris, Plages d'Hawaii album.
The cd contains 25 recordings from the 1930s featuring Bordin in various settings, again compiled in cooporation with Cyril LeFebvre. The cd encloses further extensive notes on Bordin's career and a magnificent audio restauration has been maintained to save the sound of the original 78 rpms in best available audio format.

Gino Bordin (1899-1977)

The music on the cd are not Hawaiian Hulas, but European waltzes, a few fox-trots and tangos performed on the Hawaiian guitar in different combinations and many of the tunes composed by Gino Bordin - a great document of a period in European popular music when the sound of the Hawaiian guitar was maintained by a virtuoso of the instrument. - To give you an impression of the music I love to share with you a fragment of Gino Bordin playing a theme by Chopin

The cd, Gino Bordin, Virtuose de Guitare Hawaiienne, 1930s Paris as shown above, is available online from Grassskirts Records

Jørgen Larsen
keepswinging@live.nl


A random check on the Dutch radio programs of the 6th of February, 1934, learns that, beside fragments of light classical music, played by the Omroeporkest directed by A. Van Raalte and popular music by John Van Prück (sic) ( = Brück), the Italian guitar player Gino Bordin "en zijn Hawaiian orkest" is a sought after popular item on the A.V.R.O. networks. ( from: Het Vaderland). The Keep Swinging blog spotlights this now forgotten and neglected Hawaiian guitar player. Don't miss it!! Ask for its weekly newsletter.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Who was the photographer? Louis Armstrong - Blokker (1965)

Louis Armstrong - Blokker (1965): Fotograaf gezocht (Nederlands) Who's the Photographer? Louis Armstrong - Blokker (1965) (English)
Who took this photo?
WHO'S THE PHOTOGRAPHER? - LOUIS ARMSTRONG - BLOKKER (1965):
Martin Van Der Waals - Hans Koert

A few months ago I posted contributions about two remarkable Dutch jazz concerts, scheduled in a small village in the northwestern part of The Netherlands, in a small village called Blokker, situated between Enkhuizen, Medemblik and Hoorn. The series of jazz concerts in the Blokker Auction hall started in the mid 1950s when two boys, Ben Essing and Jan Vis, scheduled a concert by the Dutch Swing College Band, then one of the leading jazz bands of The Netherlands and still active now-a-days. The concerts became a hit and in May 1958 the King of Swing Benny Goodman was invited. He was received like a real King of Swing. A year later Louis Armstrong played in a jam-packed hall. You can learn more about these 1950s concerts in a contribution entitled: Satchmo - live in an auction hall in Blokker. In May 1965 Louis Armstrong was invited again to play in Blokker. Thanks to Henri Hoogewoud the Keep Swinging blog could share with you a unique live coverage and some of his original photos. This contribution was posted five months ago as: A unique report: Louis Armstrong in Blokker - 1965

Louis Armstrong in Blokker ( May 1965) - Who took this photo? ( photographer unknown)
Martin Van Der Waals, jazz lover and fascinated by Louis Armstrong, contacted me and told me that he had two more photos from this 1965 concert. He had got the photos from a man who had found the two photos at a basement cleaning of the Haags Gemeentemuseum ( The Hague - The Netherlands) a few years ago. Two original photos from Louis Armstrong at stage in Blokker are labeled on the reverse as F1824 and F1825. Martin sugggested that these photos could have been made by Henri Hoogewoud too. Henri told Martin that the photos were not made by him and suggested the US photographer John Loengaard who's still active. John Loengaard was a Time-magazine photographer and joined the Louis Armstrong All-Stars during its European tour. I remember that Henri told about him - about how he had flashlights every where on stage and when he wanted to make a photo he only had to connect the flash with his camera. John told that he wasn't the photographer either and he couldn't find any clue who could be the maker of it. As Martin loves to share the photos with the Louis Armstrong House Museum ( Corona NY) it would be great if some one could identify the photographer.
All suggestions can be send to keepswinging@live.nl.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

An anonymous picture calls up questions - anonymous is not the right word in this case, as we know when it was taken and that the man on the photo is, of course, Louis Satchmo Armstrong, one of the best known jazz musicians ever. But who took this photo on the 27th of May, 1965 at the Auction Hall in Blokker in the north western part of The Netherlands? Martin van der Waals contacted me and loves to know ..... The Keep Swinging blog helps him in his quest for this name. Is you don't want to miss it register for its weekly news letter.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions