Altsaxofonist Bud Shank overleden
Altsaxofonist Bud Shank Overleden (Nederlands) Alto Saxophone Player Bud Shank Passed Away (English)Een beperkte Bud Shank Discografie
BUD SHANK in mijn verzameling
1926-2009
ALTSAXOFONIST BUD SHANK OVERLEDEN
Hans Koert
We don't know to do anything else ( Bud Shank)( = We weten niks beters te doen)(Bud Shank)
Afgelopen week overleed Bud Shank in zijn woonplaats Tucson, Arizona, ten gevolge van een hartaanval. Hij is 82 jaar oud geworden.
Voor de meesten van ons was hij een icoon van de West Coast Jazz, de muziek die gespeeld werd in de jaren vijftig aan de westkust van de Verenigde Straten door musici als Gerry Mulligan, Shorty Rogers tot en met Ornette Coleman. Zelf vond Bud, dat West Coast jazz eigenlijk helemaal geen stijl was; het was een term, die door critici gelanceerd was om de jazz uit Californië en omstreken te onderscheiden van de jazz uit New York en omstreken. In Californië waren nogal wat muzikanten, die jazz speelden en hun boterham verdienden met het spelen in orkesten in de studio’s van Hollywood. Ze traden op in clubs als de Lighthouse Club in Hermosa Beach of The Haig in LA.
Als kind maakte Bud kennis met allerlei soorten (riet)instrumenten, maar het werden uiteindelijk de fluit en de altsaxofoon, die hij professioneel ging bespelen. In het orkest van Charlie Barnet koos hij eind jaren veertig voor de altsax. Ik vond een filmfragment van een intro van de film I Want To Live waarin je de grootten uit de West Coast Jazz kunt horen en zien spelen: Frank Rosolino op trombone, Bud Shank op altsax, Art Farmer op trompet, Red Mitchell op bas en Shelly Manne op slagwerk. Ze spelen muziek die je als West Coast Jazz kunt bestempelen.
Begin jaren vijftig kwam hij terecht in het grote orkest van Stan Kenton, waarin hij altsax en fluit ging bespelen. Hij trad op in Howard Rumsey Lighthouse All Stars en maakte opnamen onder eigen naam voor het Pacific label. Zelf heb ik een CD van hem met saxofonist Bill Perkins. Zelf geniet ik nog steeds van de muziek die hij samen met Laurindo Almeida maakte, de Braziliaanse gitarist, die in de jaren optrad voor de Braziliaanse radio en eind jaren veertig ingelijfd werd in het orkest van Stan Kenton. Eind jaren vijftig werd de Bossa Nova erg populair. Bud Shank en ook Laurindo Almeida liftten mee op deze hype, een mix van Braziliaanse samba en Amerikaanse jazz. 
Luister naar een fragment uit deze tijd, waarin de Bossa Nova doorklinkt, met Bud Shank en Joao Donato.Tijdens de tweede helft van de jaren zestig en later kwamen andere muziekstijlen in opkomst en voor jazzmuzikanten was er geen droog brood meer te verdienen. Velen gingen in de studio-orkesten van Hollywood spelen of, zo legde Bud Shank onlangs in een interview uit, verhuisden naar verre oorden ( waarmee hij de vlucht in allerlei verslavingen typeerde). Bud koos voor het eerste; hij ging werken voor de film, hoewel dat, volgens hem, uiteindelijk je oren kostte. Het enige wat in zo'n orkest van je verwacht werd, was bladmuziek lezen en verder niks ......... improviseren, luisteren en anticiperen op de anderen, zoals in de jazz, leerde je snel af.
In de jaren tachtig werd er steeds vaker voor synthesizers gekozen in de filmindustrie, die hele groepen strijkers en blazers moeiteloos konden imiteren. Veel studiomuzikanten verloren toen helemaal hun baan en broodwinning. Bud Shank pakte de jazz weer op en richtte de L.A. Four ( LA = Laurindo Almeida, maar uiteraard ook een knipoog naar Los Angeles) op met zijn goede vriend Laurindo Almeido op gitaar, hemzelf op altsax en fluit, Ray Brown op bas en Shelly Manne op slagwerk. Een fantastische groep, die mij als jongvolwassene introduceerde in de Bossa Nova en andere Braziliaanse klanken. Later nam Jeff Hamilton, die onlangs hier in Porgy en Bess optrad, de plaats als drummer in. Eind jaren tachtig stopte Bud Shank helemaal met het studiowerk in Hollywood, verliet de L.A.Four en "hing zijn fluit aan de wilgen". Hij zou voortaan louter bebob spelen op zijn altsax. Uit deze periode heb ik twee Contemporary albums, getiteld That Old Feeling uit 1986 en Tomorrow's Rainbow van twee jaar later. Zelf geniet ik het meest van de eerste met Shank op alt, George Cables op piano, John Heard op bas en Tootie Heath op slagwerk, waarmee hij bewijst dat hij de "West Coast Jazz" uit de jaren vijftig ontstegen is en een eigen stijl heeft ontwikkeld als ervaren altsaxofonist.
De tweede bevat voornamelijk nummers uit het Braziliaanse repertoire met Bud Shank op alt, Marcos Silva op toetsen, Ricardi Peixoto op gitaar, Gary Brown op bas, Michael Shapiro en Michael Spiro op slagwerk; zelf hou ik niet zo van het gebruik van synthesizers en de 5-snarige electrische bas.
In de jaren tachtig werd er steeds vaker voor synthesizers gekozen in de filmindustrie, die hele groepen strijkers en blazers moeiteloos konden imiteren. Veel studiomuzikanten verloren toen helemaal hun baan en broodwinning. Bud Shank pakte de jazz weer op en richtte de L.A. Four ( LA = Laurindo Almeida, maar uiteraard ook een knipoog naar Los Angeles) op met zijn goede vriend Laurindo Almeido op gitaar, hemzelf op altsax en fluit, Ray Brown op bas en Shelly Manne op slagwerk. Een fantastische groep, die mij als jongvolwassene introduceerde in de Bossa Nova en andere Braziliaanse klanken. Later nam Jeff Hamilton, die onlangs hier in Porgy en Bess optrad, de plaats als drummer in. Eind jaren tachtig stopte Bud Shank helemaal met het studiowerk in Hollywood, verliet de L.A.Four en "hing zijn fluit aan de wilgen". Hij zou voortaan louter bebob spelen op zijn altsax. Uit deze periode heb ik twee Contemporary albums, getiteld That Old Feeling uit 1986 en Tomorrow's Rainbow van twee jaar later. Zelf geniet ik het meest van de eerste met Shank op alt, George Cables op piano, John Heard op bas en Tootie Heath op slagwerk, waarmee hij bewijst dat hij de "West Coast Jazz" uit de jaren vijftig ontstegen is en een eigen stijl heeft ontwikkeld als ervaren altsaxofonist.
De tweede bevat voornamelijk nummers uit het Braziliaanse repertoire met Bud Shank op alt, Marcos Silva op toetsen, Ricardi Peixoto op gitaar, Gary Brown op bas, Michael Shapiro en Michael Spiro op slagwerk; zelf hou ik niet zo van het gebruik van synthesizers en de 5-snarige electrische bas. Ik hoorde Bud Shank live in 2004 tijdens het Northsea Jazz Festival in Den Haag waar hij met een kwartet speelde waarin Phil Woods als speciale gast was uitgenodigd. De groep bestond uit: Bud Shank altsax, Bill Mays piano, Martin Wind bas en de onlangs overleden Joe LaBarbera op slagwerk. Ik vind het leuk om tenslotte nog een fragment te laten horen van bovengenoemd kwartet tijdens een optreden in Sao Paolo eveneens in 2004 met Bud Shank, Bill Mays, Bob Magnusson op bas en Joe LaBarbera achter de trommels: Bouncing with Bud ( Sao Paolo - Brasil 2004)
Deze keer een (onvolledige) lijst met titels waarop Bud Shank meespeelt. Je vindt meer op zijn eigen website.
STAN KENTON and his ORCHESTRA
STAN KENTON and his ORCHESTRA
art pepper (1950) dynaflow - jump for joe - young blood - coop's solo - coop's solo - samana (1951)
SHORTY ROGERS and his GIANTS
SHORTY ROGERS and his GIANTS
sweetheart of sigmund freud - boar-jibu - coop de graas coop the graas - infinity promenade - short stop - chiquito loco - contours - sweetheart of sigmund freud - tale of an african lobster (1953)
GERRY MULLIGAN TENTETTE
GERRY MULLIGAN TENTETTE
ballad - walkin' shoes - westwood walk - flash - ontet - simbah - takin' a chance on love (1953)
MILES DAVIS SEPTET
MILES DAVIS SEPTET
infinity promenade - night in tunesia - round midnight (1953)
HOWARD RUMSEY LIGHTHOUSE ALL-STARS
HOWARD RUMSEY LIGHTHOUSE ALL-STARS
mambo los feliz - aquarium - happy town ( 1953-1954)
BUD SHANK QUINTET
BUD SHANK QUINTET
jasmine - lotus bud (1954)
JIMMY GIUFFRE QUINTET/ SEPTET
JIMMY GIUFFRE QUINTET/ SEPTET
four brothers - nutty pine - sultana - wrought of iron (1954)
HERBIE HARPER QUINTET
HERBIE HARPER QUINTET
happy clown - new york city ghost - now playing - sanguine (1954)
CHET BAKER and ORCHESTRA
grey december - i wish i knew - someone to watch over me - this is always (1955)
BUD SHANK - BILL PERKINS QUINTET
BUD SHANK - BILL PERKINS QUINTET
fluted columns - i hear music - it
had to be you - paradise - royal garden blues - sinner kissed an angel (1955)
BILL PERKINS OCTET
had to be you - paradise - royal garden blues - sinner kissed an angel (1955)BILL PERKINS OCTET
let me see - one hundred years from today - song of the islands - zing zang - as the reveled - for dancers only - just a child - when you're smiling (1956)
BUD SHANK QUINTET
BUD SHANK QUINTET
blues in the night - bojangles of harlem - brother can you spare a dime - it's a new world - crazy rhythm (1956)
GERRY MULLIGAN SEPTET
GERRY MULLIGAN SEPTET
barbara's theme - black nightgown - frisco club - i want to live - life's a funny thing - night watch - theme from i want to live (1958)
ART PEPPER + ELEVEN
ART PEPPER + ELEVEN
anthropology - donna lee - groovin' high - shaw' nuff (1959)
BUD SHANK QUARTET
BUD SHANK QUARTET
as time goes by - cabin in the sky - dream dancing - el wacko - i've told ev're little star - no moe - that old feeling - whisper not (1986)
BUD SHANK SEXTET
BUD SHANK SEXTET
blue woods - colors of despair - drum song - gliders - incognito - railroad - second nature - techno tropic - tomorrow's rainbow - funcused blues
BUD SHANK-REIN DE GRAAFF
BUD SHANK-REIN DE GRAAFF
my funny valentine (2000)
Labels: bud shank, west coast jazz
posted by Anonymous at 7:18 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home