Keep (it) Swinging: The Williams Sisters

The Williams Sisters - The Vaudeville and Broadway Years (English) The Jazz Age (English) Hannah's Career (English) The Life of Dorothy (English) The Williams Sisters - De Periode van de Vaudeville en Broadway optredens (Nederlands) De Jazzjaren (Nederlands) Hannah's Carriere (Nederlands) Het leven van Dorothy (Nederlands)

THE WILLIAMS SISTERS Discografie - Hans Koert

Hannah's Carriere
THE WILLIAMS SISTERS
Bill Schoerner
Vertaling: Hans Koert)

The Williams Sisters, Hannah Williams en Dorothy Williams, was één van die talrijke, nu bijna vergeten zanggroepjes uit de jaren twintig. Bill Schoerner onderzocht het zangduo The Williams Sisters. Het lijkt erop dat eind 1930 het zangduo uit elkaar viel, toen Hannah ging optreden in de Broadway musical "Sweet and Low", geproduceerd door Billy Rose en zijn vrouw Fanny Brice, George Jessel en Frank Barton. Hannah zong het nummer "Cheerful Little Earful" dat haar de rest van haar leven zou blijven achtervolgen. In de derde bijdrage vertelt Bill over het vervolg van de carriere van Hannah; later volgt nog een stukje over hoe het Dorothy verder verging.

Op 26 januari 1931 trouwt Hannah met Roger Wolfe Kahn op het landgoed van Kahn in Cold Springs, Long Island. De vader van Roger, de bankier Otto H. Kahn, vond het ongepast dat zijn zoon zou trouwen met een zangeresje en dus liet hij Billy Rose haar contract voor "Sweet and Low" ontbinden. Ze werd vervangen door haar zus Dorothy.

Het huwelijk duurde maar kort en was niet erg gelukkig. Hannah wilde weer gaan optreden, terwijl haar echtgenoot haar liever thuis zag. Hannah verliet Roger in mei 1932 en verhuisde naar Reno Nevada om te scheiden. De scheiding werd uitgesproken op 4 april 1933. In diezelfde periode werd Hannah in Rino door een fotograaf betrapt met zanger Russ Columbo, en al snel ging het verhaal rond in het roddelcircuit, dat ze een relatie hadden. Jaren later vertelde Jimmy McPartland, dat Russ Columbo wel met haar wilde trouwen, maar Hannah had de boot afgehouden; ze wilde niet opnieuw een huwelijk. In de biografie van Russ Columbo, "You Call It Madness," beschrijft de auteur Lenny Kaye de affaire in een speciaal hieraan gewijd hoofdstuk.

Russ Columbo zag wel iets in Hannah

Op 8 juli 1933 trad Hannah op in een Vitaphone 9-minuten lange film, genaamd, "The Audition" (= de auditie) waarin ze op het nummer "Get Happy." zingt en danst. Dit is het enige filmpje dat er van haar bewaard gebleven is. Hannah komt na 2 minuut 45 seconden in beeld.

Hannah trouwt Jack Dempsey

Hannah Williams en zwaargewichtbokser, Jack Dempsey in 1933

Op 18 juli 1933 trouwt Hannah met de ooit zwaargewicht bokser Jack Dempsey in Elko Nevada. Hannah laat aan de pers weten dat ze genoeg heeft van het toneel en belooft voortaan een goede huisvrouw voor Jack zal zijn. Hannah kreeg twee dochters, Joan in 1934 en Barbara in 1936. Eerst leek het huwelijk alleen maar rozengeur en maneschijn. Jack, die niet meer actief bokste, was in zaken gegaan en bezat een restaurant in New York en een hotel in Los Angeles. Na de geboorte van hn tweede dochter kreeg Hannah weer de kriebels en wilde weer optreden; haar echtgenoot reageerde niet erg enthousiast.

In 1937 werd Hannah geselecteerd voor de Broadway musical "Hooray for What!" gecomponeerd door Harold Arlen en Skip Harburg. Tijdens de repetites liep het allemaal niet lekker tussen de spelers en de leiding. Een aantal spelers en één van de danschoreografen werden ergens anders ingezet en ook Hannah was niet gelukkig met de liedjes en haar rol en dreigde met op te stappen. Harold Arlen schreef voor Hannah het liedje "Buds won't Bud" maar zowel Hannah als het liedje werden al, om onduidelijke redenen, voor de premiere op Broadway geschrapt. Het kan best geweest zijn dat de aanwezigheid van Jack Dempsey op de set voor extra spanningen zorgde. Later deden er verhalen de rondte dat Hannah de show had verlaten voor haar gezin.

In november 1938 was Hannah te gast in de Benny Goodman radio show "Camel Caravan." voor CBS Radio Network. Ze zong het nummer "Stay on the Right Side, Sister." met het Benny Goodman Quartet, waarin Benny de klarinet, Lionel Hampton op vibrafoon, Teddy Wilson op piano en Harry James op ..... tuba te horen zijn. In 1940 wordt Hannah weer genoemd voor een rol in een musical; er er werd gezegd dat ze een rol van Billy Rose aangeboden gekregen had in "Aquacade", evenals optredens in clubs in New York en Boston. Ze was zo gefixeerd op het feit dat ze persé onder haar eigen naam wilde optreden, dat ze Dempsey's naam nooit gebruikte. Op 20 mei 1940 werd de scheiding tussen haar en Dempsey uitgesproken. Hoewel Jack Dempsey nog een verzoeningspoging ondernam stond voor Hannah vast dat ze terug wilde naar het podium. In 1941 waren ze nog even bijelkaar en het leek erop alsof ze tot een compromis waren gekomen. Ze kochten zelfs nog een nieuw huis in Scarsdale, ver weg van Manhattan, in de hoop de stad te kunnen vergeten, maar het kon het huwelijk niet meer redden. In december 1942 moest de rechter een uitspraak doen. De twee beschuldigden elkaar van allerlei schandelijke praktijken. Jack beschuldigde Hannah van ontrouw en zij op haar beurt, betichtte haar man van mishandeling. Het is hier niet mijn taak om hun onenigheden tot op de letter te gaan bespreken ... als je het wilt weten ga dan op zoek naar het verslag van de rechtbank. Helaas voor Hannah, werd Jack in het gelijk gesteld. Tot overmaat van ramp werden haar twee dochters ook nog eens aan Jack toegewezen en, in ogenschouw genomen dat Jack Dempsey een BA-er was, een Bekende Amerikaan, de publieke opinie liet haar ook nog eens genadeloos vallen.

Het lukte Hannah niet om weer succesvol een plekje te veroveren op het podium. Ze kreeg een paar aanbiedingen om te zingen in een paar nachtclubs. In 1946 trok ze weer, voor de kinderen, bij Jack in en hoewel de kranten suggereerden dat er weer een verzoening had plaats gevonden, werd dat door Jack ten stelligste ontkent.
In 1950 trouwt Hannah met acteur Thomas Monaghan, maar scheidt een jaar later. In maart 1953 belandt Hannah in het ziekenhuis vanwege brandwonden opgedaan tijdens een hotelbrand in Los Angeles. Haar conditie was niet verontrustend.
Haar dochters Joan en Barbara trouwden beide in 1954, maar daar was Hannah schijnbaar niet bij aanwezig. Een jaar later, augustus 1955 belandde ze weer in het ziekenhuis, maar het is niet bekend waarom.
In oktober 1956 ontmoette ze haar ex, Jack Dempsey, bij de film "The Jack Dempsey Story" en ze vond het goed dat haar naam in de film genoemd werd en dat haar rol gespeeld zou worden door een knap meisje met een mooie stem: "a very pretty girl with a beautiful singing voice will play Hannah."

Naar aanleiding van de bijdragen, die eerder deze week verschenen, ontving ik aanvullende informatie, me toegezonden door David McCain die nog wat aanvullingen had op het begin van het verhaal over de Williams Sisters. David sprak met Marian McPartland over de telefoon, die ooit getrouwd geweest was met Jimmy McPartland. Marian bracht hem weer ik contact met Sergio Gomez, de zoon uit het derde huwelijk van Dorothy en Sergio. Uit die ontmoeting kreeg ik de informatie dat Hannah was overlden op 11 january 1973 en Dorothy op 2 september 1976. David sprak ook Hannah's dochter, Joan Dempsey McNeal (De dochter uit het huwelijk van Hannah met Jack) begin 1994. David gaf Sergio het telefoonnummer van Joan, aangezien ze al jaren geen contact met met elkaar hadden. Helaas kwam het telefoontje te laat, aangezien Joan overleden was op 13 februari 1994. De andere dochter van Hannah, Barbara Judith Dempsey Leonard, overleed op 4 maart 1993. David heeft sinds die tijd geen contact meer met Sergio Gomez.

The Williams Sisters begonnen hun carriere als kindersterretjes in obscure toneelzaaltjes; later op de grote podia van Broadway. Ze namen ook deel aan die opwindende jaren twintig, The Roaring Twenties, waarin de Hot Jazz zich ontwikkelde en ontmoetten en traden op met jazzlegenden, acteurs en producers van naam. De top van hun populariteit lag rond hun twintigste jaar en, omdat Hannah met vermogende mannen trouwde, die niets in een carriere in de showbizz zagen, zullen we nooit weten wat er van hen geworden hadden kunnen zijn als ze kansen gekregen hadden en zich verder hadden kunnen ontwikkelen. Een verhaal met een haast sprookjesachtig begin, maar zonder happy end.

Bill Schoerner (vertaling: Hans Koert) - keepswinging@live.nl

Bill Schoerner is een Amerikaan uit de staat Arizona. Hij was ingenieur voordat hij met pensioen ging. Hij heeft de afgelopen veertig jaar een verzameling amusements- en dansplaten aangelegd en is altijd nieuwsgierig geweest naar het verhaal achter het label, de muzikanten en hun instrumenten en de componisten en tekstschrijvers. Zijn belangstelling loopt van Gershwin tot Jobim, maar is ook een operafan. Hij is in het bijzonder geïnteresseerd in de populaire Amerikaanse muziek en jazz uit de eerste helft van de Twintigste Eeuw, de tijd van de ragtime, de vaudeville, musicals en de hits uit die tijd.