Keep (it) Swinging: King of Brushes?

START: To the latest blog Naar de laatste blog
( Naar het Vlaams-Nederlandse gedeelte met de jazzconcerten in zeeland en omstreken en een minder bekende uitvoering van de Rhapsody in Blue.)

THE KING OF BRUSHES: JEFF HAMILTON

Last week, Thursday the 16th of October 2008, the Jeff Hamilton Trio performed at the Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen, in the southwest part of The Netherlands. Jeff Hamilton performed at this exlusive concert with his trio featuring himself at the drums, Tamir Hendelman at the piano and Christoph Luty on bass. I wrote about that concert in a previous blog titled: Jeff Hamilton ( The Drumming Harold Arlen)

Some people sent me links to great film fragments, not recorded in Porgy en Bess, but during previous concerts and I love to share some fragments with you. The first one that opened this blog was by the Nicola Sabato Quartet featuring Jeff Hamilton, recorded in Bel Luna Barcelona, Spain December 2006: Nicola Sabato bass - Dano Haider guitar - Ignasi Terraza piano - Jeff Hamilton drums.

Jeff Hamilton ( Porgy en Bess - Terneuzen (October 2008) ( photo courtesy: Hans Koert)

During the Porgy en Bess concert I was fascinated by the relaxed way he played with his brushes. A brush is a fan of wire with a handle, used as an alternative for a drumstick. It gives a soft tone and if you use it in the right way it can make a smooth swinging drive, mostly used in slow, ballads. Zutty Singleton was one of the first drummers that used wire brushes to strike his drums. Jeff Hamilton is really great in using the brushes and I'd suggest to label him, only for this small contribution, as King of Brushes. In the next fragment he explains how to use the brushes .....

Jeff Hamilton is one of those sought after accompanists that play all around the world. He perfomes with his own trio and as the co-leader of the great Clayton-Hamilton Jazz Orchestra. He is to be heard on numerous albums and, as I wrote, also on the first album by Tamir Hendelman under his own name titled Playground. In my blog I suggested that Jeff Hamilton and John Clayton were regular members of his trio, but Tamir contacted me from Wien, Austria, where he performed on Monday, that they were guest players only for this album. His regular trio contains Bob Bowman on bass and Tommy Ruskin on drums.

Tamir Hendelman ( Porgy en Bess - Terneuzen) (October 2008) ( photo courtesy: Hans Koert)

In a contribution I made after I visited an interview session at the North Sea Jazz Festival by Downbeat journalist Dan Quellette with Ron Carter I learned a new word: Bass de Jour - bass of the day. A drummer must have the same problems, flying by plane between continents. Well I can now let the cat out of the bag: Jeff Hamilton uses his own drum kit while on tour, but he has in fact three sets; one in Europe, one in Japan and one in the States. So, no drum-de-jour for Jeff.

I love to finish with a great battle-on-the-brushes between Steve Smith and Jeff Hamilton. I was pointed to this great fragment by Peter ( Wat een eer dat ik ook nog genoemd wordt!). Thanks for that: Dizzy Gillespie's famous composition: Salt Peanuts.

I have posted some photos from the October concert in Porgy en Bess - Terneuzen at my online photo album. Hope you like it!
Keep swinging
Hans Koert

CHUCHO VALDÉS and IRAKERE

I bought a CD titled Chucho Valdés & Irakere: Boleros - a cheap budget CD in the Cuba collection, released as Havana Nites HN001 that puzzles me. The track list is available, but no more additional information at all. I love to know the recording dates (1960s?) for the tunes listed below.

I heard Chuco Valdés in the Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen ( in the south west part of The Netherlands), November 1997, as part of Roy Hargrove's Crisol Band.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Vlaams-Nederlands ( To the English section with the KIng of the Brushes: Jeff Hamilton )

JAZZ BIE OANS
Het komende weekend hoef je je in Zeeland niet te vervelen ... als je van jazz houdt natuurlijk. Op zaterdag 25 oktober 2008 treedt in de Zeelandnet studio in Kamerland de boogie woogie pianist Little Willie Littlefield op. Ik vertelde al eerder meer over deze Little Willie Littlefield.

Op zondag 26 oktober treedt in het Filmthester FiZi in Zierikzee de dixielandformatie Scaldis Jazz Band op en als je van iets modernere klanken houdt kun je ook in Arneville in Middelburg terecht, waar Catfish optreedt. In Antwerpen treedt Rita Reys op - de Heintje Davids van de Nederlandse Jazz, die maar geen afsheid kan nemen en onverminderd door gaat met optredens. We hoorden dat al in mei van dit jaar in de Schouwburg in Middelburg. Het optreden van Rita Reys is in De Roma in Borgerhart.
En, het kan geen kwaad om nu alvast even de agenda te pakken, want het weekend daarna brengt Rein de Graaff twee giganten op de tenorsax mee naar Terneuzen, dat je niet mag missen: Pete Christlieb en Ferdinand Povel. ( 2 november 2008 - Porgy en Bess - Terneuzen).
Hans Koert - keepswinging@live.nl

RHAPSODY IN BLUE - PAUL WHITEMAN and his (CONCERT) ORCHESTRA
In juni 1924 nam Paul Whiteman het nummer Rhapsody in Blue op, gecomponeerd en gespeeld door George Gershwin aan de piano. Een beroemde Victoropname. Het eerste publieke optreden van de band met dit nummer vond vier maanden daarvoor plaats, in februari 1924 in de Aeolian Hall in New York, eveneens met George Gershwin aan het klavier. Ik heb over deze beroemde opnamen eerder een blog gemaakt getiteld: Rhapsody in Blue.

Gisteren, de 23ste oktober 2008, was het precies zeventig jaar geleden dat Paul Whiteman en zijn Concert Orkest dit beroemde nummer opnieuw opnam voor het Decca label.

In 1938 was hij toegetreden tot "de stal" van Decca artiesten en één van de eerste opnamen die hij maakte waren heropnamen van Gershwin composities; suites en concertos, die hem in het verleden beroemd hadden gemaakt. Een aantal van die suites waren: The Cuban Ouverture, An American in Paris, Concerto in F en, natuurlijk, Rhapsody in Blue. Ik heb een kopie van deze opnamen op een Decca 60 636, een heruitgave van deze opnamen uit 1938 op 78-toeren. Ik denk dat mijn plaat uitgebracht werd in de jaren veertig of vijftig. Het orkest van Paul Whiteman was een extra groot en uitgebreid "concert" orchestra, waarin tientallen musici een plaatsje vonden, zoals de gebroeders Teagarden ( Jack en Charlie) en de Gallodores ( Frank en Al; de laatste genoemde overleed een paar weken geleden). De pianist op de opnamen uit 1938 was Roy Bargy.

Klik op de foto om hem te vergroten.
Op de foto van het label kun je ook goed het matrixnummer aflezen, dat in het schellak geperst is: W 64692 - dit nummer geeft aan dat deze opname afkomstig is van een moederplaat, die gemaakt is van de originele snijplaten, die gebruikt werden bij deze opnamen op 23 oktober 1938. Als je platenverzamelaar bent is het een prima manier om er achter te komen welke versie je hebt. Je hebt dan wel lijsten nodig, die deze informatie bevatten, zoals de American Dance Band Discography 1917 - 1942 samengesteld door Brian Rust. De A - het takenummer - kan aangeven dat er gebruik gemaakt is van de eerste daadwerkelijke opname ( als het take C is, kan het de derde opname behelzen), maar in dit geval lijkt het me logischer dat met de A bedoeld wordt, dat er gebruik gemaakt is van de eerste keus, de beste opname gemaakt tijdens die sessie. Leuk om deze ( niet zo beroemd als de 1924 Gerschwin opnamen) plaat te beluisteren.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl