Keep (it) Swinging: Rony Verbiest met de familie De Cauter

Rony Verbiest acc. by the De Cauter Family ( English) Rony Verbiest met de familie De Cauter (Nederlands) ( Naar een (selectieve) discografie van Rony Verbiest met de familie De Cauter )
RONY VERBIEST met de familie DE CAUTER ( Koen - Waso en Dajo) in PORGY EN BESS
Hans Koert
In Porgy en Bess in Terneuzen traden zondagmiddag 18 januari 2009 op het nieuwjaarsconcert Rony Verbiest en drie leden van de De Cauter familie op voor een afgeladen zaal. Er waren heel wat liefhebbers van deze musici vanuit Vlaanderen richting Zeeland gekomen om bij dit bijzondere concert te kunnen zijn.

Rony Verbiest ( Porgy en Bess - Terneuzen - januari 2009) ( foto Hans Koert)

Een jaar geleden speelde Rony Verbiest ook op het nieuwjaarsconcert in Porgy en Bess samen met bassist Hein Van de Geyn en zangers – actrice Cyrille Carreon; helaas liep dit concert toen niet zo lekker en daarom was het een prima idee om Rony Verbiest revanche te laten nemen; en dat deed hij. En hoe!! Al meteen met het eerste nummer, Swing ’42 werd de toon gezet voor een bijzonder concert met Koen De Cauter en zijn twee zonen Waso en Dajo.

Rony Verbiest ( Porgy en Bess - Terneuzen - januari 2009) ( foto Hans Koert)
Rony Verbiest, geboren hier net over de grens in Zelzate (België) in de zomer van 1956, leerde al als kind accordeon spelen. Hij komt uit een muzikaal nest en het spreekwoord van de appel en de boom is helemaal op Rony van toepassing; zijn vader Michiel Verbiest was immers zelf een bekend accordeonist. Later zou hij ook drums en saxofoon leren spelen. Na zijn studie aan het conservatorium van Gent kwam hij als saxofonist terecht bij La Musique Royale des Guides ( = De Muziekkapel van de gidsen), een band die marsen en klassieke muziek speelde. Hij raakte ook gefascineerd door de jazzmuziek en speelde met grote namen als Johnny Griffin, Rob Madna, Jeff Clayton en de Belgische leider van het bekende BRT Big Band, Etienne Verschueren, die, hoewel niet zo bekend, ook een enthousiast accordeonist was. Rony speelt vaak op de baritonsaxofoon en treedt vaak op met dit instrument; tijdens dit concert bleef de bariton echter thuis in het foedraal en speelde hij alleen op zijn accordeon ( met uitzondering van één nummer, waar hij op zijn “muziekske” speelde, zoals gran maestro Toots Thielemans zijn mondharmonica liefkozend placht te noemen.) In 1990 begon Koen, dankzij de Vlaamse zanger, Johan Verminnen, weer accordeon te spelen.

Koen De Cauter (Porgy en Bess - januari 2009) ( foto Hans Koert)

Rony had voor dit nieuwjaarsconcert Koen De Cauter meegebracht en zijn twee zonen Waso en Dajo. Koen De Cauter richtte, samen met Fapy Lafertin, in de jaren zeventig het Waso Quartet op, dat de muziek van Django Reinhardt en zijn Quintette du Hot Club De France afstofte; ze waren tijdens de jaren zeventig en tachtig met hun swingende muziek erg populair en ik herinner me dat ik toen ook enkele LPs van hen had.

Rony Verbiest (Porgy en Bess - januari 2009) (foto Hans Koert)

Tijdens dit concert werd een greep gedaan uit hun gezamenlijk repertoire dat bestaat uit jazzy swingklassiekers zoals Avalon en I Got Rhythm; klassieke titels zoals de Blue Danube, als een swingende jazzwals uitgevoerd en een vocale verrassing van Koen met het nummer My Walkin' Stick, een hit van Irving Berlin. Ook uit het Franse en Zuid Amerikaanse repertoire werd geput, zoals een chanson, oorspronkelijk gezongen door George Brassens, Le Parapluie, de tango El Choclo en Swing-Musettes zoals die gespeeld werden door Jo Privat en Gus Viseur, die Rony Verbiest al van jongst af aan geïnspireerd heeft.

Waso De Cauter (Porgy en Bess - januari 2009) (foto Hans Koert)

Al meteen bij het eerste nummer, Swing ’42, werd, zoals ik al eerder opmerkte, de “juiste snaar” geraakt. Het is imponerend een dergelijk klassieker uit het Django Reinhard repertoire live te horen uitvoeren door musici, die weten hoe het hoort te klinken; swingend, “gentle and smooth” en opgestuwd met de zo typerende belle pompe des manouches, het aanstekelijke pompende ritme zo typerend voor Django’s muziek. Het bewijst m.i. maar weer eens hoe belangrijk het is dat allerlei jazzstijlen, moderne, maar ook meer traditionele, live uitgevoerd moeten blijven worden – zodat het publiek kan afrekenen met het hardnekkig vooroordeel dat meer traditionele jazzstijlen voorgoed afgedaan hebben - passé zijn - niet meer kunnen boeien.

De familie De Cauter ( v.l.n.r. Waso, Dajo en Koen De Cauter) (Porgy en Bess - january 2009) (foto Hans Koert)
Koen De Cauter is een ervaren vertolker van Argentijnse tangos, zigeunermuziek uit Oost Europa, Franse chansons, zowel op de sologitaar als vocaal, alles opgediend met een gezonde dosis Vlaamse humor. Het volgende nummer is gemaakt door, hoe zeggen jullie dat, door een leurder, iemand die langs de deuren trekt met zijn waren. Een beroep, dat ook in Vlaanderen onderwaardeerd wordt. Deze liedjesschrijver emigreerde naar Amerika en werd daar al snel bekend als Cole Porteur. Luister naar zijn compositie Anything Goes.

Dajo De Cauter ( Porgy en Bess - Terneuzen) (foto Hans Koert)

Zowel Waso op de ritmegitaar als Dajo aan de bas zijn uitstekende begeleiders, die weten hoe dit genre moet klinken. Beiden hebben deze muziek met de paplepel binnengekregen en zijn ook in de voetsporen van hun vader getreden. Waso speelt vaak in de verschillende familiegroepen en met andere bands en richt zich de laatste tijd bijv. op het zgn. Radio Lume project, waarin zigeuner-, Flamenco- en jazzmuziek bij elkaar komen. Hij is eveneens producer en ontwerpt cd-hoezen.

Dajo De Cauter ( Porgy en Bess - januari 2009) (foto Hans Koert)
Dajo, de jongste zoon op het podium, had zijn grote liefde meegebracht, Mijnen Bruinen Bas, zoals hij zijn instrument liefkozend noemt, maar ook, meen ik gezien te hebben, zijn vrouw en kind, dat pa op het podium aanmoedigde. Ach, jong geleerd is oud gedaan zegt het spreekwoord immers! Dajo speelt in verschillende jazz en folkbands en toerde naar Tunesië met het Memaz Free Jazz Quintet.

Rony Verbiest - Waso- en Dajo De Cauter (Porgy en Bess - januari 2009) (foto Hans Koert)

Ik was verheugd, dat de heren ook een swingmusette van de Belgische accordeonist virtuoos Gus Viseur speelden, Flambé Montalbanaise. Een maand geleden publiceerde ik een interessant artikel van Georg Lankester over deze beroemde Belgische accordeonist, getiteld Gus Viseur – Accordeonist ( 1915-1974). Ik ontdekte pas na het concert, dat ik dit nummer van hen op een dubbel-cd heb staan getiteld als Flambé Montalbanaise door Les P’tits Belges, met Rony Verbiest, Koen, Waso en Dajo de Cauter en, als uitbreiding, Willy Seeuws op slagwerk. ( 30 Jaar Breda Jazz Festival. (Feel The Jazz FTJ CD 60/61))
Ik hoop nog eens een CD van deze Les P'tits Belges te pakken te krijgen.

Een mooi concert en een veelbelovende start voor de tweede helft van het Porgy en Bess jazzseizoen: Porgy en Bess - Terneuzen – the place to be!

Hans Koert – keepswinging@live.nl

Een (selectieve) RONY VERBIEST - DE CAUTER Family DISCOGRAFIE.
Zowel Rony Verbiest als de Familie De Cauter hebben heel wat platen op hun naam staan, alleen of met anderen. Ik vond een aantal titels waarop ze in ( ongeveer dezelfde bezetting als in Porgy en Bess) samen te horen zijn. Je vindt hieronder deze beperkte discografie:

Musette - Les p'tits Belges - Destelbergen, België (Juni 1994 )
Koen De Cauter chante Brassens... Live - Koen De Cauter ( Westouter, april 1996)
Les P'tits Belges: 30 jaar Breda Jazz Festival (één titel slechts)(2000)
Djalt - Waso De Cauter presents The De Cauter family & friends ( Gent, zomer van 2004)