Thelonious Monk - Live in New York
First you concentrate on the background noises made by the audience; the conversations, the laughter, the drinking; it irritates and after a minute you have to concentrate to the music of Monk - the strange chords, the weird accents, the gorgeous melodies; you're under the spell on Monk's music; you're alone with him in the same room. No other noises can bother you ..... that's the bewitched feeling I always have with Monk.
I'm a great admirer of the music of Thelonious Monk. It's very simple: you love it or you hate it - there is no middle course. I guess I have most of his regular recordings including a lot of live shots. I don't aspire for a complete collection, but when I find a Monk recording not in my collection already, I'll buy it. It's a kind of Monk obsession, I guess.
Some weeks ago I bought one of the weirdest records in my collection, titled Thelonious Monk - Live in New York Vol. 1 ( Explore EXP030 ). It contains a 1958 live concert at the Five Spot Café in New York, but not the August recordings with Johnny Griffin', nor the September gig with John Coltrane. This concert was found on a reel-to-reel tape in Monk's archive and was made by Baroness Pannonica de Koenigswarter (better known as Nica for short), his patroness and girl friend. Nica has recorded this concert with one microphone somewhere between the public. As a teen-ager I had my own Akai reel-to-reel tape recorder and I experimented with the microphone in interviewing people or making my own "radio" programs and I learned how difficult is was to eliminate the background noise. If you recorgnize this, you can imagine how this live recording of Nica sounds .......
Thelonious Monk Quartet - Live At Monterey Jazz Festival, 1963
- poppin' 'em out = seger ellis
- everybody loves my girl = four aristocrats
- farewell blues / sobbin' blues = king oliver dixie syncopators
- washboard blues = paul whiteman concert o
1937:
- china boy / dear old southland = gene austin
1957:
- anchors aweigh / hindustan / panama / sheik of araby = firehouse five + 2
- all at once you love her = lee morgan quartet
PLAYLIST
wes montgomery/boss guitar = thelonious monk/live in new york vol. 1 = dutch jazz giants/gipsy swing - volume 7 = oscar pettiford/first bass = svend asmussen/volume 2 (1941-1950) = chet baker/broken wing = hit of the week/the complete hit of the week recordings - volume 2 (2) = toots thielemans/one more for the road
Nederlands ( To the English translation )
Eerst concentreer je je op het geroezemoes van het publiek - het irritante achtergrondgeluid van pratende en drinkende mensen, gelach, maar na een minuutje wordt je aandacht naar de muziek van Monk getrokken: die vreemde accoorden, die rare accenten, die betoverende melodieën, die in je hoofd blijven hangen - je raakt helemaal in de ban van Monk's muziek en je hoort het publiek om je heen niet meer. Je bent alleen met Monk - niets kan je meer afleiden. Dat het ik altijd als ik naar Monk luister. Ik ben een groot bewonderaar van de muziek van Thelonious Monk. Je houdt van zijn muziek of je haat het; er is geen tussenweg. Ik heb, denk ik, bijna al zijn commerciële opnamen en heel veel registraties van optredens. Ik ben niet iemand die alles moet hebben, maar als ik een plaat tegenkom die ik nog niet heb, koop ik hem. Een soort van Monk verslaving, vermoed ik. Een paar weken geleden kocht ik één van de opmerkelijkste platen uit mijn verzameling, getiteld Thelonious Monk - Live in New York Vol. 1 (Explore EXP0030 ). Het bevat het begin van een concert uit 1958 in het Five Spot Café in New York, maar niet de opnamen uit augustus met Johnny Griffin' en ook niet die van een maand later met John Coltrane. Dit concert is teruggevonden in het archief van Monk op een spoel en is gemaakt door barones Pannonica de Koenigswarter (beter bekend als Nica ), zijn beschermvrouwe en vriendin. Nica neemt het concert op met een bandrecorder en één microfoon, schijnbaar midden tussen het publiek. Als tiener nam ik ook wel eens muziek op met mijn Akai bandrecorder en microfoon en weet dus hoe vervelend al die bijgeluiden zijn. Je kunt je dus wel voorstellen hoe die opnamen van Nica klinken .....Ze begint de opname met een aankondiging: Good evening everybody, This is Nica's Tempo and tonight we are coming to you direct from the Five Spot Cafe. ( = Goedenavond allemaal, die is Nica's Tempo en vanavond zijn we rechtstreeks bij jullie vanuit het Five Spot Cafe). Vooral de eerste nummers zijn opgenomen midden tussen het rumoerige publiek, waarbij je de gesprekken soms woordelijk kunt volgen. Eerst concentreer je je op het geroezemoes van het publiek - het irritante achtergrondgeluid van pratende en drinkende mensen, gelach, maar na een minuutje wordt je aandacht naar de muziek van Monk getrokken: die vreemde accoorden, die rare accenten, die betoverende melodieën, die in je hoofd blijven hangen - je raakt helemaal in de ban van Monk's muziek en je hoort het publiek om je heen niet meer. Je bent alleen met Monk - niets kan je meer afleiden. Dat het ik altijd als ik naar Monk luister.
AT RANDOM:
Thelonious Monk Quartet - Live At Monterey Jazz Festival, 1963
- poppin' 'em out = seger ellis
- everybody loves my girl = four aristocrats
- farewell blues / sobbin' blues = king oliver dixie syncopators
- washboard blues = paul whiteman concert o
1937:
- china boy / dear old southland = gene austin
1957:
- anchors aweigh / hindustan / panama / sheik of araby = firehouse five + 2
- all at once you love her = lee morgan quartet
SPEELLIJST
wes montgomery/boss guitar = thelonious monk/live in new york vol. 1 = dutch jazz giants/gipsy swing - volume 7 = oscar pettiford/first bass = svend asmussen/volume 2 (1941-1950) = chet baker/broken wing = hit of the week/the complete hit of the week recordings - volume 2 (2) = toots thielemans/one more for the road
Labels: baroness pannonica de koenigswarter, five spot cafe, nica, pannonica de koenigswarter, thelonious monk
0 Comments:
Post a Comment
<< Home