Tuesday, July 24, 2007

Keith Jarrett - The Köln Concert

( Naar de Nederlandse vertaling.)


The Taj Mahal, The Mona Lisa and The Keith Jarrett Köln Concert have one thing in common: they are masterpieces in fine art - of the highest level. Well, I saw the Taj Mahal several times and it's true: it's great. I jumped the queue in The Louvre in Paris and was a bit disappointed when I saw miss Lisa for the very first time. I had to revisit her several times before I learned about her dazzling beauty. Well, the Köln Concert of Keith Jarrrett is something in between. It is like a good bottle of wine - you have to play it several times before you can estimate the value of it. A few weeks ago I found the 2LP Keith Jarrett The Köln Concert (ECM 1064/1065 ST) in a secondhandshop and of course I bought it. The cover is a bit torn, but the records are in good condition. The first time I played it, it couldn't really fascinate me - it was as if the notes went over my head. The music is not very accessible for the very first time, so it needed some replays. It could be part of a TV quiz: What musician started his career as a piano solist in Fred Waring's Pennsylvanians and appeared on Paul Whiteman's television show? I think but few candidates would answer: Keith Jarrett. Born in 1945 he started to study the piano at the age of three and played professionally when he was still a kid. At the age of seven he played already concerts. When he was in his teens he toured with the Fred Waring's Pennsylvanians for a year. From this period dates the appearance in Whiteman's TV show. In the early 1960s he studied music at the Berklee College of Music and started his own trio. In 1965 Art Blakey discovered him at a jam session at the Village Vanguard and he played with Blakey's Jazz Messengers for some months, before he became a member of the Charles Lloyd Quartet and the Miles Davis band. His own band featured Charlie Haden, Paul Motian and Dewey Redman. In the early 1970s he started to give solo performances and could fascinate a mass audience with his free piano improvisations. He treated the piano like a living creature, crouching or standing in front of it and coaxing strange sounds from it by stroking the strings, kicking the pedals and attacking the keyboard I read somewhere caracterizing one of his concerts. The solo concert in Köln became one of his most important recordings for ECM with lenghtly improvisations under difficult conditions, like a bad sounding piano. If you have the opportunity play this recording and give it a chance.
I found a fragment of a solo piano concert, an encore, of Keith Jarret at a 1984 Tokyo concert. Enjoy it.


Time exposure for the 24th of July:
1957:

  • between the devil and the deep blue sea = lee wiley-billy butterfield o

Keep swinging

Hans Koert


keepswinging@live.nl



PLAYLIST
orpheon celesta/gare de lyon (lp) = miles davis-john coltrane/ volume 6 = duke ellington/ko-ko = wayne shorter/adam's apple = adrian rollini/groups = it's hotter in hawaii/disc b = jimmy smith/standards = jimmy giuffre/four brothers = the complete hit of the week recordings/volume four 1932 - test pressing (2) = james moody/just moody - quadromania (4) (cd 4)

Nederlands ( To the English translation )

De Taj Mahal, de Mona Lisa en het Keith Jarrett Köln Concert hebben één ding gemeen: het is kunst op het hoogste niveau. Ik heb de Taj Mahal verschillende keren bezocht en het is waar: het is het mooiste gebouw wat ik ooit gezien heb; ik heb in het Louvre in Parijs in de rij gestaan voor de Mona Lisa, maar doen ik oog in oog met vrouw Liza stond viel ze me tegen. Je moet haar vaker een bezoek brengen om haar schoonheid te doorgronden. Het Köln Concert van Keith Jarrrett zit daar tussen in. Het is als een dure fles wijn, die pas na jaren op smaak is. Je moet de opnamen verschillende keren horen voordat je het op zijn waarde kunt schatten. Een paar weken geleden vond ik de dubbel lp op het ECM label ( ECM 1964/1065) met een beschadigde hoes in een tweedehandsplaten zaakje. Zoiets laat je niet liggen. De eerste keer konden de lange uitgesponnen solo's me niet echt boeien; de muziek is niet erg toegankelijk en het openbaarde haar schoonheid pas na een paar keer spelen. Het zou een mooie vraag zijn voor een muziekquiz op de TV: Welke pianist begon zijn carriere als solist bij de Fred Waring's Pennsylvanians en was gast bij Paul Whiteman's TV show? Tien tegen één dat men het antwoord schuldig moeten blijven: Keith Jarrett. Geboren in 1945 begon hij op driejarige leeftijd de piano te bespelen en op zijn zevende gaf hij al concerten. Als tiener speelde hij een jaar lang professioneel bij de Fred Waring's Pennsylvanians. In die tijd was hij gast in een TV show bij Paul Whiteman in zijn nadagen. Begin jaren zestig studeerde hij aan het Berklee College of Music en richtte hij zijn eigen trio op. Art Blakey ontdekte hem in 1965 tijdens een jamsessie in de Village Vanguard in New York en contracteerde hem voor enkele maanden. Daarna kwam Keith Jarrett terecht bij het Charles Lloyd Quartet en in de Miles Davis band. Zelf had hij een groep met musici als Charlie Haden, Paul Motian en Dewey Redman. Begin jaren zeventig begon hij soloconcerten te geven. Met zijn vrije improvisaties op de piano kon hij een groot publiek boeien. Hij behandelt de piano als een levend wezen, staand of knielend voor de piano, aaiend over de snaren of beukend op de toetsen en schoppend tegen de pedalen, zo las ik in een beschrijving van één van zijn concerten. Het soloconcert in Keulen is één van zijn belangrijkste opnamen geworden voor ECM met lange uitgesponnen improvisaties op een, weliswaar slecht klinkende piano. Als je de kans krijgt luister dan maar eens naar dit concert.
Ik vond een fragment van een toegift tijdens een solo-optreden uit 1984 in Tokyo. Genieten maar. !





Tijdopname voor 24 juli:
1957:

  • between the devil and the deep blue sea = lee wiley-billy butterfield o
Keep swinging

Hans Koert


keepswinging@live.nl


SPEELLIJST
orpheon celesta/gare de lyon (lp) = miles davis-john coltrane/ volume 6 = duke ellington/ko-ko - wayne shorter/adam's apple = adrian rollini/groups = it's hotter in hawaii/disc b = jimmy smith/standards = jimmy giuffre/four brothers = the complete hit of the week recordings/volume four 1932 - test pressing (2) = james moody/just moody - quadromania (4) (cd 4)

Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

<< Home