A Swinging Year

350 x Keep swinging web log

( Naar de Nederlandse vertaling.)

It started one year ago, with a contribution titled Fats and More . Since that first blog I posted a daily contribution at my http://keepswinging.blogspot.com. During the last months more then 100 regular visitors a day found the blog worth to read. The most popular sites were Tiger Rag , where I had gathered several versions on film of that popular tune; about the Dutch Persil Advertisement , in which Louis Davids explains what each girl should know and last, but not least, the Stuff That Dreams Are Made Of, which holds a mirror up to a collector's face. A survey of the contributions posted last year is to be found on this site Use this as a a starting point when you want to surf through my web log. Since October 2006 the blogs are bi-langual: in English and in Dutch.

This time I promissed to tell you about the very first record I bought.

In the 1950s, my brother and I were schoolkids, we had no gramophone, but sometimes we received mailing from Reader's Digest in which such a thin black plastic soundsheet record was hidden. We kept these mysterious discs as little treasures and I remember that somewhere in the early 1960s we had a gramophone in the house for some days as my parents had to use it for the annual performance in our village (they had to play on stage: Junge, komm bald wieder from Freddie Quinn ). At that occasion we played those soundsheets. In the mid 1960s we stayed at my uncle Leen's home in Rotterdam - he had a gramophone where we played those 78 rpm records of artists like Dorus ( = Tom Manders) and Eddie Christiani. The first record I bought was actually a 25 cm LP of Bobby Hackett. It must have been somewhere in the late 1970s. I still have it. Jazz Session with Bobby Hackett. ( Columbia 1053 ) Don't ask me, after more then 40 years, why I bought this one - I remember that I bought it somewhere in a second hand shop. We liked the music and played it on my very first gramophone, as I remember, a large white gramophone of an unknown brand.

Sometimes I play this first record - the sound of the record reminds me to these early days. Bobby Hackett's mellow tone and melodic style was my first experience in jazz, although I didn't knew much about him. In the early 1950s, when this record was made Bobby Hackett had played in the Glenn Miller Orchestra and the Casa Loma Orchestra, at the famous 1947 Louis Armstrong Town Hall concert, before he became a studio musician in more commercial bands like Jackie Gleason's. He recorded with Eddie Condon and this recordings, featuring Charlie Queener on piano, Carl Kress on guitar, Bob Casey on bass and Don Marino on drums can be labeled as modern dixieland stuff.

As you can see I started to make a kind of database very soon and this very first record was catalogued as A and I even used letter stickers (very expensive) to personalize my copy and my mother even wrote my address on it afraid that the record should be mixed up in other collections.

To illustrate what kind of music Bobby Hackett played I love to share a small compilation with you on film. Enjoy it.

Thanks to all visitors who has bookmarked this blog on their computer or linked it in their sites - I hope to share my passions with you in future. Jo, thanks again for your support.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

19 February:

75: 1932 - Keep A Song In your Soul - Red Nichols and his Five Pennies // Was That The Human Thing To Do - Boswell Sisters
70: 1937 - Louise Louise Blues - Derwood Brown and his Musical Brownies
60: 1947 - Dark Shadows - Charlie Parker Quartet
55: 1952 - I'm In The Mood For Love- King Pleasure and his Orchestra

Nederlands ( To the English translation )

Het is allemaal een jaar geleden begonnen met een bijdrage getiteld Fats and More. Sinds die eerste bijdrage heb ik dagelijks een blog gemaakt in mijn http://keepswinging.blogspot.com . De laatste maanden ligt het gemiddeld aantal bezoekers boven de 100 per dag. De meest populaire blogs bleken die over de Tiger Rag, waar ik verschillende filmversies van het nummer bij elkaar gebracht had . Een tweede ging over het flexibele Nederlandse plaatje, gemaakt als Persil Advertentie , waarin Louis Davids uitlegt wat elk meisje weten moet en tenslotte een vrij recente bijdrage getiteld Stuff That Dreams Are Made Of, waarin de fanatieke platenverzamelaar een spiegel voorgehouden wordt. Een samenvatting van alle onderwerpen vind je op deze website en je kunt die het beste als start gebruiken als je eens wilt snuffelen in de onderwerpen. Sinds half oktober zijn de bijdragen zowel in het Engels als in het Nederlands te lezen.

Ik had beloofd vandaag iets over mijn allereerste plaat te vertellen, die ik ooit kocht.

In de jaren vijftig hadden mijn broer en ik geen gramofoon, maar toch ontvingen we af en toe mailing van Reader's Digest, waarin zo'n dun flexibel plastic plaatje zat. Die bewaarden we als een grote schat. Ik herinner me dat we een keer een aantal dagen een gramofoon in huis hadden omdat mijn ouders in de toneelvereniging dat ding nodig hadden bij de uitvoering ( ze moesten Junge, kommt bald wieder van Freddy Quinn op het toneel draaien) en ik herinner me dat we toen onze klankdrukken ( zo heten die flubberplaatjes officieel) voor het eerst draaiden. In de jaren zestig logeerden we bij ome Leen in Rotterdam en die had een gramofoon, waarop we 78-toeren platen van Dorus ( = Tom Manders) en Eddy Christiani draaiden. De eerste plaat die ik zelf gekocht heb was een 25 cm LP van Bobby Hackett. Het moet ergens halverwege de jaren zestig geweest zijn. Ik heb hem nog steeds: Jazz Session with Bobby Hackett. ( Columbia 1053 ) Vraag me niet, na veertig jaar, waarom ik deze gekocht heb - ik herinner me dat het in een tweedehands winkeltje was. We speelden de LP op mijn eerste pick up, een groot wit, merkloos apparaat.
Soms speel ik die plaat nog wel eens - het geluid herinnert me aan die eerste momenten. De wat zoete tonen en melodische stijl van Bobby Hackett was mijn eerste jazz ervaring, hoewel ik er nog weinig van wist. Begin jaren vijftig, toen deze plaat gemaakt werd, had Bobby Hackett in de orkesten van Glenn Miller en het Casa Loma Orkest gespeeld en bovendien was hij bij het beroemde Town Hall concert van Louis Armstrong in 1947. Nu speelde hij in de meer commerciele bands van Jackie Gleason en had dixieland gespeeld met Eddie Condon. Op deze plaat speelt hij, samen met musici als Charlie Queener op piano, Carl Kress op guitar, Bob Casey op bas en Don Marino achter de drums een soort moderne mainstream dixieland

Zoals je aan de hoes kunt zien begon ik de platen te catalogiseren in een soort kaartenbak en die eerste plaat kreeg de letter A. Met een sticker kwam dat linksonder op de hoes en ook zette ik met wrijfletters ( die dingen gingen altijd schuin en waren hartstikke duur) mijn naam er op. Zelfs mijn moeder zette er mijn naam en adres op, uit angst dat die plaat een keer in verkeerde handen zou komen.

Ik heb, ter afsluiting, een filmpje gevonden waarop een compilatie van foto's te zien is van Bobby Hackett samen met de muziek die op de plaat staat. Even nostalgisch terugblikken.

Ik wil alle trouwe lezers van mijn weblog, die dagelijks mijn weblogs openden, bedanken voor hun bezoekjes. Ik hoop in de toekomst mijn jazz-belevenissen met jullie te kunnen blijven delen.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

19 februari:

75: 1932 - Keep A Song In your Soul - Red Nichols and his Five Pennies // Was That The Human Thing To Do - Boswell Sisters
70: 1937 - Louise Louise Blues - Derwood Brown and his Musical Brownies
60: 1947 - Dark Shadows - Charlie Parker Quartet
55: 1952 - I'm In The Mood For Love- King Pleasure and his Orchestra