Keep (it) Swinging: Bert Joris Quartet in Porgy en Bess

PORGY EN BESS moet open blijven zolang als ik leef ( Bert Joris)
Cd presentatie tijdens drukbezocht concert.
Hans Koert

Je hoort wel eens zeggen dat, als de dagen korten en de eerste donkere wolken de herfst doen aankondigen, je bed de beste plek is om in te verblijven. Wel, die mensen die zondag 9 oktober 2011, voor deze optie gekozen hadden, kregen deze keer ongelijk - The place to be was Porgy en Bess in Terneuzen, waar een groep muzikanten van hoog niveau was neergestreken, het kwartet van Bert Joris. Voor een volle zaal presenteerde hij zijn nieuwste cd, getiteld Only for the honest.

Bert Joris ( foto: Hans Koert)
Het Bert Joris Quartet bestaat uit een viertal musici, die regelmatig samen optreden als hun agenda's dat toestaat. Bert Joris op trompet (geen bügel deze keer), Dado Moroni piano, Philippe Aerts bas en Dré Pallemaerts op slagwerk: vier Belgen en een Italiaan. De officiële cd-presentatie was vorig weekend in de Roma in Antwerpen ( met een soort generale repetitie in Mortsel de dag ervoor); Porgy en Bess was, na Sint-Niklaas en Brugge de vijfde halte dat het kwartet met dit programma aandeed, hetgeen betekende dat m.n. Philippe en Dado zich nog graag lieten ondersteunen door de geschreven arrangementen van Bert.
"Dado" Moroni (foto: Hans Koert)
Bert Joris, geboren in 1957 in Antwerpen, speelt vanaf zijn veertiende jaar trompet en kwam meer dan dertig jaar geleden terecht bij het BRT Radio Jazz Orchestra. Uit diezelfe tijd dateren ook de eerste plaatopnamen waarop hij, al dan niet verstopt in de trompetsecties, te horen is in orkesten als die van Bob Porter, René Beckers, Jean Evans en de Act Big Band, waar toen al grote namen in zaten, die later in de Belgische jazzscene een prominente rol zouden gaan spelen: Richard Rousselet, Steve Houben, John Ruocco, Michel Herr, Jean-Louis Rassinfosse en Felix Simtaine.

Philippe Aerts (foto: Hans Koert)
Pas in 1986 maakt hij zijn eerste plaat onder eigen naam, Sweet Seventina met Michell Herr, Hein van De Geyn en Dré Pallemaert, de slagwerker, die vaak in Bert's ritmesectie te vinden is. Het was niet de eerste keer dat Bert Joris, met dit kwartet in Porgy en Bess optrad - vier jaar geleden presenteerde hij met hetzelfde kwartet zijn schitterende album Magone, bijna hetzelfde .... want op 16 september 2007 was bassist Philippe Aerts in Porgy en Bess vervangen door Ira Coleman op bas. Vooral de mensen die dit concert hadden meegemaakt hadden met hoge verwachtingen Porgy en Bess opgezocht ...........

Bert Joris ( foto: Hans Koert)
Ik kan me niet voorstellen dat Porgy en Bess moet sluiten ....... begon Bert Joris en wat mij betreft blijft het open zolang ik leef.......... Bert Joris opende met zijn kwartet het concert met een compositie van Dado Moroni, getiteld Brother Alfred, een eerbetoon aan McCoy Tyner, wiens eerste voornaam Alfred luidde. Deze spetterende opener werd gevolgd door Spaces en het titelnummer Only for the honest (en daar hebben we hier een zaal vol van, volgens Bert's inschatting), en All Over Me. De eerste set werd afgesloten met het schitterende King Kombo, waarin Dré zich kon uitleven en Dado Moroni enkele oude stride riffs uit de mottenballen haalde.

Philippe Aerts en Dré Pallemaerts ( foto: Hans Koert)
Edgardo "Dado" Moroni, de Italiaanse reus, die de vleugel soms akelig deed schudden op zijn poten, is een geweldig pianist, vind ik zelf en hij heeft dan ook op mij vier jaar geleden veel indruk gemaakt. Vanaf zijn vierde is hij achter de toetsen te vinden en tien jaar later speelde hij al professioneel. Vijfentwintig jaar geleden al, speelde hij naast Niels-Henning Ørsted Pedersen en met musici als Clark Terry, John Faddis, Ed Thigpen en Jimmy Woode, Ellington's bassist uit de jaren vijftig, die, anderhalf jaar voor zijn dood, nog in Porgy en Bess optrad ( november 2003) met Roberta Gambarini en in wiens trio Dado lange tijd in Zürich speelde. In de tweede set kamen zowel nummers van de nieuwste cd als van het album Magone langs, zoals het titel nummer Magone en Mr. Dodo, tot groot genoegen van het publiek.

Dré Pallemaerts ( foto: Hans Koert)
"Dado" Moroni maakte indruk, met name op de stukken die ik al kende ( van de cd Magone), maar ook met het nummer Flavio's Circle, opgedragen aan Dado's eerste pianoleraar, met een fraai stukje baswerk van Philippe Aerts. Het concert van het Bert Joris Quartet werd afgesloten met de Jay Livingstone ballad Never Let Me Go.

Dado Moroni bedankt het publiek (foto: Hans Koert)
Het publiek, dat in grote getale afgekomen was op deze fantastische groep, die met hun vorige gezamenlijke album Magone, hoge ogen gooide, kreeg wat het verwachtte: jazz op hoog niveau, waar veel in te genieten was. Op de cd, volgens Hans Zuiderbaan, is het allemaal wat rustiger, meer geschikt vanuit de luie stoel, legde hij ten overvloede nog eens uit - ik hoop dat nog eens een keer te kunnen uittesten - dit concert kunnen ze ons in ieder geval niet meer afnemen.
Hans Koert
keepswinging@live.nl

Wie het vier jaar geleden opgenomen album Magone van het Bert Joris Quartet kent, wist al op voorhand dat het concert van het Bert Joris Quartet, zondag 9 oktober 2011, in Porgy en Bess - Terneuzen, niet meer stuk kon. Voor een goed gevulde zaal vertolkte het viertal de nummers van hun nieuwste cd: Only for the honest. Keep Swinging doet graag verslag van dit soort verrassende concerten. Als je niets wilt missen volg dan de Keep Swingingblog via Twitter (#keepswinging) of vraag de gratis nieuwsbrief aan ( keepswinging@live.nl) die in een Nederlandse- en een Engelse versie verschijnt.