Een hommage aan 100 jaar Django Reinhardt met Fapy Lafertin-Koen De Cauter-Joep Peeters en hun Jazz Manouche.

Een hommage aan 100 jaar Django Reinhardt met Fapy Lafertin-Koen de Cauter-Joep Peeters en hun Jazz Manouche. (Nederlands) - An homage to 100 years Django by Fapy Lafertin-Koen de Cauter-Joep Peeters and le Jazz Manouche. (English)

Van Avalon tot 't Kietelkot: Django's muziek herleeft in De Volckaert in Dongen.
Een hommage aan 100 jaar Django Reinhardt met Fapy Lafertin-Koen De Cauter-Joep Peeters en hun Jazz Manouche.
Hans Koert

Een Spectaculair concert, een hommage aan 100 jaar Django Reinhardt: zo werd het concert op voorhand bestempeld - een wel erg bevooroordeelde titel - of toch niet? Op vrijdagavond 19 november 2010 werd een avond in Theater Dongepark / De Volkaert in Dongen georganiseerd als eerbetoon aan de 100 jaar geleden geboren gitarist Django Reinhardt.
Fapy Lafertin ( foto: Hans Koert)
Django Reinhardt werd geboren in januari 1910 in een woonwagen op het woonwagenkamp van Liberchies, bij Charleroi in België en groeide op in een artistiek milieu. Zijn moeder trad op als danseres, bijgenaamd "Negros" of "La Belle Laurence"; zijn vader was mandenmaker en speelde gitaar. Hij hoorde overal om zich heen de zigeunermuziek en al snel ging hij viool spelen en optreden als gitarist in cafés en bars. Hij kreeg grote bekendheid toen hij de kans kreeg zijn Quintette du Hot Club de France op te richten. De muziek, gespeeld door dit kwintet is bekend en Django's muziek, gemakshalve de Hot Clubstijl genoemd, wordt door heel wat groepen van over de hele wereld nagespeeld. Maar Django trad ook op met grotere orkesten, zoals het orkest van Michel Warlop waarin soms grote Amerikanen meespeelden als saxofonist Coleman Hawkins en trompettist Arthur Briggs of bands als die van Duke Ellington of Benny Carter. Die muziek hoor je zelden meer en dan zeker niet live tijdens een concert. Reden dus voor Joep Peeters om, samen met Fapi Lafertin en Koen De Cauter en rietspeler en bovenal arrangeur, Robert Veen, deze orkestraties te reconstrueren.
Joep Peeters ( foto: Hans Koert)
Le Jazz Manouche anno 2010, zoals Joep zijn one-night-band in goed Nederlands noemde, begon de eerste set met het nummer Avalon en de hit uit de jaren dertig I Surrender Dear. De eerstgenoemde, eigenlijk een aria uit de opera La Tosca van Puccini, en tot een hit gemaakt door Al Jolson, werd door Django opgenomen in 1935. De set werd geopend als kwintet met Fapy Lafertin op sologitaar en Koen De Cauter op sopraansax en in de ritmesectie Joep Peeters ( piano), Richard Frijters (bas) en Peter den Boer op slagwerk.

Het kwintet: Koen De Cauter-Richard Frijters-Fapy Lafertin en Peter den Boer. ( Joep Peeters niet op de foto) ( foto: Hans Koert)

Koen en Fapy zijn al jaren goede vrienden en collega's ( en "bijna tweelingen" aangezien ze maar één dag in leeftijd schelen) en kennen elkaar als schooljongens vanuit het café van Koen's vader Emiel De Cauter. In dit café, De Klokkeput ( in Sint Martens Latem bij Gent) speelde in de jaren zestig het ensemble van Bamboula Ferret en Fapy speelde daar als tienjarige gitaar. Een fantastische tijd, vertelde Koen me in de pauze.

Koen De Cauter (foto: Hans Koert)
Gefascineerd door dat musicerende leeftijdsgenootje wilde Koen ook spelen. Ze kwamen beiden uiteindelijk terecht bij het ensemble van Piotto Limberger en daar leerden ze te spelen in de oeroude Roma-muziektraditie. Midden jaren zeventig besloten Koen en Fapy hun muziek te moderniseren en gingen ze zich toeleggen op het repertoire van Django.
We hadden één plaatje in het café van Django, herinnerde Koen zich. Deze muziek herinnert me aan mijn jeugd, aan de tijd toen mijn ouders nog een café hadden in de buurt van Oostende. De stilte - het zwenkende vuurtorenlicht van Oostende - de opgloeiende lichtgevende wijzers van je eerste polshorloge. Django en zijn muziek zijn voor mij symbolen van een tijdperk. Hij was gewoon die tijd - net als George Brassens - Ken je die? Ze richtten het Waso Quartet op, genoemd naar de oudste zoon van Koen, Waso, die nog steeds gitaar speelt in de familieband, en de naam Waso werd voor generaties een synoniem voor prima swingende Hot Club muziek.
Robert Veen ( foto: Hans Koert)

Tijdens de eerste set groeide het ensemble van Joep met steeds meer instrumenten, zoals voor het nummer Speevy of Speevey uit 1937, een Reinhardt-Grappelli compositie en het nummer Margie, een hommage aan Andre Eykan, saxofonist, die rond 1940 optrad met Django, waarvoor het orkest uitgebreid wordt met saxofonist Robert Veen en kornettist Jon Birdsong. Met nummers als Honeysuckle Rose en Crazy Rhythm eerde Joep de opnamen met Coleman Hawkins en Carter uit 1937, waarvoor de groep verder werd uitgebreid tot een heuse bigband, met een rietsectie, bestaande uit Robert Veen, Ronald Jansen Heijtmajer en de uit deze streek afkomstige Antoine Trommelen.

Le Jazz Manouche anno 2010: v.l.n.r.: (achteraan) Peter den Boer-Jon Birdsong-Edward Nuiten en Peter van Steen. (voorgrond): Fapy Lafertin-Robert Veen-Ronald Jansen Heijtmajer en Antoine Trommelen. (foto: Hans Koert)
Het "koper" met Jon Birdsong ( die ook kornet meespeelt op de nieuwe Django! plaat van Fapy en Koen (niet aan te slepen, volgens Joep)), Edward Nuiten op trompet en Peter van Steen op trombone maakten de band compleet in het nummer Between The Devil and the Deep Blue Sea, opgenomen door Django in 1937 als lid van het orkest van trombonist Dicky Wells. Het publiek ontdekte dat Koen ook mooi en vooral expressief kan zingen en Fapy schitterde in een eigen compositie Plachterida, op Joepse wijze verhaspeld tot Flapcherida, als ware het een onlangs ontdekte nieuwe vlindersoort.
De eerste set werd afgesloten met het nummer Place de Brouckere, in een fantastisch arrangement van Robert Veen - voor mij één van de meest fascinerende nummers die tijdens dit concert gespeeld werden. Dit nummer, vol atonale blue notes en fascinerende accenten, bewijst weer eens dat dit soort muziek gespeeld moet blijven worden.

Antoine Trommelen (foto: Hans Koert)

Tijdens de pauze bespraken Koen en ik onze gemeenschappelijke fascinatie voor de muziek van Oscar Aleman. Een fantastische gitarist, maar anders dan Django. Django was veel serieuzer, maar, desalniettemin, hij maakte schitterende muziek, zoals het nummer Scartunas. Ik hou van de Argentijnse taal en de ritmen - de tango, de milonga - je weet wel, maar ook uit Brazilië: de samba en de Baion. Maar niet de bossa nova - veel te gekunsteld . En hoe zit dat met Choro? vroeg ik hem? O ja prachtig, schitterende muziek, maar ik zou er niet mijn hele ziel en zaligheid in willen leggen. Koen treedt momenteel op met een programma vol Argentijnse tango's en - ritmen in een groep met de Argentijnen Juan Masondo ( gitaar) en Alfredo Marcucci (bandoneon). Ik zou dat wel eens willen horen!

Koen De Cauter (foto: Hans Koert)

Na de pauze volgde de tweede set met nog meer schitterende muziek, zoals de compositie Moonray van Artie Shaw, een prachtig nummer, dat, weliswaar nooit door Django werd opgenomen. De dameszanggroep de Peeters Sisters traden ook op na de pauze in nummers als Exactly Like You. Voor mij was deze aanvulling niet helemaal duidelijk, aangezien Django nooit met dameszanggroepen optrad, maar niet tegenstaande dat ( zingen kunnen de dochters van Joep) bracht hun charmante aanwezigheid de gemiddelde leeftijd van de band in één klap flink omlaag en leek het de solisten vleugels te geven!

Joep Peeters ( foto: Hans Koert)

Nuages, de bekende Django klassieker, een instrumentaal nummer, kreeg een onverwachte vocale uitbreiding door een onlangs ontdekte Amerikaanse songtekst voor dit nummer, hertiteld als The Bluest Kind Of Blues; het werd gezongen door Chris Peeters. Het optreden werd beëindigd met de bekende Tiger Rag, niet, zoals Joep aankondigde, de versie van Django, die hij na de oorlog opnam als Django's Tiger, maar het publiek hoorde dat niet en vond het allemaal best ......... Als toegift werd de bekende Django klassieker Manoir De Mes Rêves gespeeld, dat Joep voor de aanwezige niet-Francofielen voor het gemak maar vertaalde als 't Kietelkot.

Ronald Jansen Heijtmajer ( foto: Hans Koert)

Een uniek concert met zelden gehoorde muziek van Django, zoals hij dat in grotere ensembles opgenomen heeft - met recht, een Spectaculair Concert ( bedankt Toon Oomen) - een concert met de beste schatbewaarders van de muzikale erfenis van Django, Fapy Lafertin en Koen De Cauter, begeleid door professionele muzikanten die weten hoe het moet .............

De Peeters Sisters (v.l.n.r.: San, Chris en Wies Peeters) ( foto: Hans Koert)

Er zijn van die concerten die, niet vastgelegd op plaat of cd, later een magische klank krijgen - concerten met een hoog was-jij-d'r ook bij? gehalte, zoals het concert van de Original Prague Syncopated Orchestra in het Turfschip in Breda in 1978 gelukkig wel opgenomen - Deze Hommage aan 100 jaar Django zal ook zo'n uniek historisch concert blijken.

Fapy Lafertin ( foto: Hans Koert)

Een mooi album, dat recht doet aan dit concert, is onlangs verschenen onder de naam: Django! A Tribute - 100 Years Django Reinhardt door Koen De Cauter, Fapy Lafetin & Group ( W.E.R.F. 083 )

Hans Koert

Twitter
keepswinging@live.nl

Honderd jaar geleden werd Django Reinhardt geboren in een woonwagen ergens in Wallonië. Le Jazz Manouche anno 2010 o.l.v. Joep Peeters bracht in Dongen samen met musici als Fapy Lafertin, Koen De Cauter en Robert Veen een eerbetoon aan de muziek van Django - met recht Een onvergetelijk en Spectaculair Concert! Keep Swinging was erbij en deed er verslag van. Als je niets wilt missen van de Keep Swinging blog volg haar dan via Twitter of vraag een gratis nieuwsbrief.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions