The Cry Of Jazz
( Naar de Nederlandse vertaling.)
A few days ago I saw the 1959 documentary The Cry Of Jazz - a film by Edward O. Bland for the very first time. I had seen this DVD in my record shop for a long time, but as it was full priced I didn't buy it. The sub title of the film made me anxious: The Cry Of Jazz - featuring SUN RA & HIS ARKESTRA.
Sun Ra, born as Herman Blount in Birmingham Alabama, May 1914 passed away May 1993. He was a composer, bandleader ( of his Arkestra) and piano player. I don't have any music from him in my collection, not on CD, LP, tape nor cassette, but I remember his colourfull clothes and strange outfits from the outer space. He was active in the Chicago avant-garde music scene during the 1950s and 1960s with his Myth-Science ( or Solar) Arkestra. He also played in the film documentary The Cry Of Jazz, for which he composed the music. That's why I bought this documentary during a sale for a couple of euros.
Last week I watched this rather short documentary, only 35 minutes. It was not what I expected, although it seems to be a very important landmark in the history of Black People. The documentary has seven parts, in which four have a discussion in a house between some young Black and White Americans. They are discussing the origins of jazz and the blackmen claim that jazz is the Soul of the History of the Negroes in the USA; the Black American life shared a structural identy with jazz. All white jazz are extracts of black music; Dixieland or cool Jazz are no jazz in the Blackmen's opinion. This discussion is, of course, not so special, but in the film black people openly challenged for the very first time (1959 !) whites in a film. The film is completly made by blacks, with an interracial cast. It is a low budget film and the discussion is rather outdated. The other three parts of the film are fragments of a concert with Sun Ra and his Arkestra, but, although the musicians on the film are beautiful designed in black and white, the music is rather "mainstream" jazz, not progressive and surely not really avant-garde. They even illustrate how the New Orleans music sounded. No intergalactical designed clothes or colourfull outfits either as I remember from Sun Ra.
I found a music fragment of this documentary, so you can see that the artists are filmed in an artistic way in black and white.
AT RANDOM:
Summer Nights ( Bobby Hutcherson) - BENNY GREEN TRIO
PLAYLIST
benny green/these are soulful days = anibal augusto garoto/historical guitar recordings = the finest in belgian jazz/2002 (promo-record) = dutch jazz/2002 (promo-record) = original prague syncopated o/sweet like this = sonny rollins/the sound of sonny rollins = canhoto da paraiba/o violao brasileiro tocado pelo avesso = bop till you drop/guess what
Nederlands ( To the English translation )
Een paar dagen geleden bekeek ik voor de eerste keer de zwart-wit documentaire uit 1959, getiteld The Cry Of Jazz - a film by Edward O. Bland. Ik had de DVD al een paar keer bij mijn platenzaak zien liggen, maar omdat hij vrij duur was liet ik hem waar hij was. De ondertitel Featuring Sun Ra & His Arkestra maakte me wel erg nieuwsgierig. Sun Ra, geboren als Herman Blount in Birmingham Alabama in mei 1914 en overleden mei 1993, was een componist, bandleider ( van zijn zgn. Arkestra) en pianist. Aangezien ik geen muziek van hem heb op band, LP noch CD was ik er erg benieuwd naar. Ik kende wel, van foto's, zijn kleurrijke outfit, die hem kenschetst als een wezen van een ander zonnestelsel. Hij speelde in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw in het avant-garde circuit in Chicago. Hij speelde en maakte de muziek voor de documentaire The Cry Of Jazz, die ik een paar weken geleden tijdens een uitverkoop voor een paar euro kon kopen. Ik bekeek de korte documentaire; hij duurt maar 35 minuten. Het was niet wat ik er van verwachtte, hoewel het een hele bijzondere baanbrekende documentaire is; een mijlpaal in het proces van zelfbewustheid van de zwarte bevolking van de VS. De film bestaat uit zeven delen, waarin vier delen bestaan uit een discussie in een huiskamer tussen een groep zwarte en blanke Amerikanen. Ze bediscussiëren de oorsprong van de jazzmuziek en de zwarte Amerikanen claimen dat de soul, zeg maar de belevingswereld van de Zwarten aan de wortel ligt van deze muziek. De ontwikkeling van de zwarte Bevolkingsgroep loopt paralel met de ontwikkeling van de jazz en is daar een structureel geheel mee. Jazz gemaakt door blanken, zoals Dixieland en Cool Jazz, die de blanke man inbrengt, hebben niets met de echte jazz te maken - ze zijn slechts een aftreksel van de zwarte Jazz. Een aloude discussie; belangrijk in deze documentaire is het feit dat voor het eerst ( 1959 !!) de zwarte Amerikaan openlijk de blanke aanvalt in zijn mening. Het is een low-budget film, die helemaal door zwarte Amerikanen gemaakt is, met een gemengde cast. Het thema en de discussie maken het een gedateerde documentaire - alleen interessant uit historisch oogpunt. De andere drie delen van de film bevatten fragmenten van een optreden van Sun Ra and his Arkestra, maar, hoewel de musici in de film schitterend zijn vastgelegd in zwart-wit beelden, is de muziek weinig avantgardistisch, eerder mainstream dan progressief. In één blokje wordt zelfs de New Orleans Jazz gespeeld ter illustratie. Ook geen uitbundige kleding en rare outfits die Sun Ra later zou dragen en ik me herinnerde.
Ik vond een muziekfragment uit deze documentaire, waarin je kunt zien dat de musici en muziek met oog voor dramatiek artistiek in zwart-wit werd vastgelegd.
SPEELLIJST
benny green/these are soulful days = anibal augusto garoto/historical guitar recordings = the finest in belgian jazz/2002 (promo-record) = dutch jazz/2002 (promo-record) = original prague syncopated o/sweet like this = sonny rollins/the sound of sonny rollins = canhoto da paraiba/o violao brasileiro tocado pelo avesso = bop till you drop/guess what
A few days ago I saw the 1959 documentary The Cry Of Jazz - a film by Edward O. Bland for the very first time. I had seen this DVD in my record shop for a long time, but as it was full priced I didn't buy it. The sub title of the film made me anxious: The Cry Of Jazz - featuring SUN RA & HIS ARKESTRA.
Sun Ra, born as Herman Blount in Birmingham Alabama, May 1914 passed away May 1993. He was a composer, bandleader ( of his Arkestra) and piano player. I don't have any music from him in my collection, not on CD, LP, tape nor cassette, but I remember his colourfull clothes and strange outfits from the outer space. He was active in the Chicago avant-garde music scene during the 1950s and 1960s with his Myth-Science ( or Solar) Arkestra. He also played in the film documentary The Cry Of Jazz, for which he composed the music. That's why I bought this documentary during a sale for a couple of euros.
Last week I watched this rather short documentary, only 35 minutes. It was not what I expected, although it seems to be a very important landmark in the history of Black People. The documentary has seven parts, in which four have a discussion in a house between some young Black and White Americans. They are discussing the origins of jazz and the blackmen claim that jazz is the Soul of the History of the Negroes in the USA; the Black American life shared a structural identy with jazz. All white jazz are extracts of black music; Dixieland or cool Jazz are no jazz in the Blackmen's opinion. This discussion is, of course, not so special, but in the film black people openly challenged for the very first time (1959 !) whites in a film. The film is completly made by blacks, with an interracial cast. It is a low budget film and the discussion is rather outdated. The other three parts of the film are fragments of a concert with Sun Ra and his Arkestra, but, although the musicians on the film are beautiful designed in black and white, the music is rather "mainstream" jazz, not progressive and surely not really avant-garde. They even illustrate how the New Orleans music sounded. No intergalactical designed clothes or colourfull outfits either as I remember from Sun Ra.
I found a music fragment of this documentary, so you can see that the artists are filmed in an artistic way in black and white.AT RANDOM:
Summer Nights ( Bobby Hutcherson) - BENNY GREEN TRIO
Benny Green piano - Rusell Malone guitar - Christian McBride bass
Recorded at the Avatar Studio NYC, 16 and 17th of January 1999
BLUE NOTE 499527 as Benny Green - These Are Soulful Days
Time exposure for the 27th of November:
1967:
Time exposure for the 27th of November:
1967:
- black and crazy blues / creole love call / inflated tear / black and crazy blyes / creole love call /fingers in the wind /fly by night / handful of fives / i'm glad there is you / inflated tear / lovellevelliloqui / many blessings = roland kirk quartet
1997:
- april in paris / just friends / just in time / piet plays bird / star eyes / summertime / they can't take that away from me = piet noordijk quartet
PLAYLIST
benny green/these are soulful days = anibal augusto garoto/historical guitar recordings = the finest in belgian jazz/2002 (promo-record) = dutch jazz/2002 (promo-record) = original prague syncopated o/sweet like this = sonny rollins/the sound of sonny rollins = canhoto da paraiba/o violao brasileiro tocado pelo avesso = bop till you drop/guess what
Een paar dagen geleden bekeek ik voor de eerste keer de zwart-wit documentaire uit 1959, getiteld The Cry Of Jazz - a film by Edward O. Bland. Ik had de DVD al een paar keer bij mijn platenzaak zien liggen, maar omdat hij vrij duur was liet ik hem waar hij was. De ondertitel Featuring Sun Ra & His Arkestra maakte me wel erg nieuwsgierig.
Sun Ra, geboren als Herman Blount in Birmingham Alabama in mei 1914 en overleden mei 1993, was een componist, bandleider ( van zijn zgn. Arkestra) en pianist. Aangezien ik geen muziek van hem heb op band, LP noch CD was ik er erg benieuwd naar. Ik kende wel, van foto's, zijn kleurrijke outfit, die hem kenschetst als een wezen van een ander zonnestelsel. Hij speelde in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw in het avant-garde circuit in Chicago. Hij speelde en maakte de muziek voor de documentaire The Cry Of Jazz, die ik een paar weken geleden tijdens een uitverkoop voor een paar euro kon kopen. Ik bekeek de korte documentaire; hij duurt maar 35 minuten. Het was niet wat ik er van verwachtte, hoewel het een hele bijzondere baanbrekende documentaire is; een mijlpaal in het proces van zelfbewustheid van de zwarte bevolking van de VS. De film bestaat uit zeven delen, waarin vier delen bestaan uit een discussie in een huiskamer tussen een groep zwarte en blanke Amerikanen. Ze bediscussiëren de oorsprong van de jazzmuziek en de zwarte Amerikanen claimen dat de soul, zeg maar de belevingswereld van de Zwarten aan de wortel ligt van deze muziek. De ontwikkeling van de zwarte Bevolkingsgroep loopt paralel met de ontwikkeling van de jazz en is daar een structureel geheel mee. Jazz gemaakt door blanken, zoals Dixieland en Cool Jazz, die de blanke man inbrengt, hebben niets met de echte jazz te maken - ze zijn slechts een aftreksel van de zwarte Jazz. Een aloude discussie; belangrijk in deze documentaire is het feit dat voor het eerst ( 1959 !!) de zwarte Amerikaan openlijk de blanke aanvalt in zijn mening. Het is een low-budget film, die helemaal door zwarte Amerikanen gemaakt is, met een gemengde cast. Het thema en de discussie maken het een gedateerde documentaire - alleen interessant uit historisch oogpunt. De andere drie delen van de film bevatten fragmenten van een optreden van Sun Ra and his Arkestra, maar, hoewel de musici in de film schitterend zijn vastgelegd in zwart-wit beelden, is de muziek weinig avantgardistisch, eerder mainstream dan progressief. In één blokje wordt zelfs de New Orleans Jazz gespeeld ter illustratie. Ook geen uitbundige kleding en rare outfits die Sun Ra later zou dragen en ik me herinnerde. Ik vond een muziekfragment uit deze documentaire, waarin je kunt zien dat de musici en muziek met oog voor dramatiek artistiek in zwart-wit werd vastgelegd. Bedankt Joergen voor je interessante bijdragen afgelopen weekend over Alvino Ray en Ray Ellington. Ik denk dat je heel wat lezers er een plezier mee hebt gedaan.
AT RANDOM:
Summer Nights ( Bobby Hutcherson) - BENNY GREEN TRIO
Benny Greep piano - Rusell Malone guitar - Christian McBride bass
Recorded at the Avatar Studio NYC, 16 and 17th of January 1999.
BLUE NOTE 499527 as Benny Green - These Are Soulful Days
Tijdopname voor 27 november:
1967:
Tijdopname voor 27 november:
1967:
- black and crazy blues / creole love call / inflated tear / black and crazy blyes / creole love call /fingers in the wind /fly by night / handful of fives / i'm glad there is you / inflated tear / lovellevelliloqui / many blessings = roland kirk quartet
1997:
- april in paris / just friends / just in time / piet plays bird / star eyes / summertime / they can't take that away from me = piet noordijk quartet
SPEELLIJST
benny green/these are soulful days = anibal augusto garoto/historical guitar recordings = the finest in belgian jazz/2002 (promo-record) = dutch jazz/2002 (promo-record) = original prague syncopated o/sweet like this = sonny rollins/the sound of sonny rollins = canhoto da paraiba/o violao brasileiro tocado pelo avesso = bop till you drop/guess what
Labels: cry of jazz, sun ra, the cry of jazz
posted by Anonymous at 5:57 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home