Oscar Aleman remembered
( Traduzca este texto al español) ( Naar de Nederlandse vertaling.)
This time, due to my 600th blog, a personal remembrance to Oscar Aleman by guest contributor Fernando Gelbard from Buenos Aires, Argentina.
It was February 1949, I was 9 years old and was spending my summer vacations at my grandparent's home in Tucuman, Argentina.
My uncle Enrique Haskel was a member of the board at the Atletico Tucuman football club. They were powerful and like many other institutions and organized Bailes de Carnaval (Carnival -gigantic- Dance Events).
It has been a custom in Argentina for the football clubs to organize Carnaval dance events in which at least one "orquesta tipica" (tango group) and a "jazz" (a jazz band or non-tango group) where hired to perform every night for the people to dance while having lots of beers, wine and some snacks. Usually people were standing and there may be chairs for the ladies and their chaperons (usually their mothers). One would approach a lady and ask her: Shall we dance?
For those Carnavales in Tucuman, 1948, the Club Atletico Tucuman hired the hottest jazz group in Argentina...Oscar Aleman y su Conjunto de Swing. They signed an 80,000 pesos deal with Oscar Aleman, which was a big sum of money for the time; you could literally buy a house with that sum. My uncle took me to the bailes (dance parties). Being a nice quiet boy, I watched the people dance while sipping an orange Crush or a Bidu (an imitation of Coca Cola) and listened and watched this little dark man playing wonders with his guitar, even with the guitar in his back and still playing notes.
I remember a violin player (without doubts Hernan Oliva) and two more guitars, bass and drums. I didn't know what jazz was at the time, but I was a very musical kid, so I enjoyed every minute of it. My uncle Enrique, who didn't drink alcohol, took me every night to the club and back home in a taxi. The dance area and the stage were big, probably thousands of people. In later years as a musician I did work the carnavales and was able to have a sense of the size of the clubs (in Buenos Aires) and their audiences although jazz had already disappeared almost completely.
I do remember one night at the Club Bomberos de Etchenagucia (Etchenagucia Fireman’s Club) in which I played with some lousy band and opposite us performed The Georgians band, a who's who in the hot jazz scene at the time (1957) with musicians like Roberto “El Gordo”, “Fats” Fernandez, Nestor Astarita and others. In later years, I owned Estudios ION (ION Recording Studios) and I met again Oscar Aleman, who recorded several albums for the Redondel Label. Oscar didn't want to use headphones or record on playback, but those inconveniences where overcame and several superb albums saw the light. ION recorded many historical figures, among them Astor Piazzola, Enrique Villegas, Chivo Borraro and others. Oscar Aleman will be always in my mind and heart as a pure creator, a generator of swing and a true super star.
Fernando Gelbard (Buenos Aires - October 2007)
Español ( To the English translation ) ( Naar de Nederlandse vertaling )
En febrero de 1949, yo tenia 9 anos y estaba pasando mis vacaciones veraniegas en la casa de mis abuelos en Tucuman.
Mi tío Enrique Haskel era miembro de la comisión directiva del Club Atlético Tucuman.
Era un club poderoso y como otras instituciones similares, organizaba bailes de Carnaval.
Era una tradición argentina que los clubes de fútbol y otros clubes deportivos y sociales organizen bailes de Carnaval en los cuales por lo menos una orquesta típica y una “jazz” (así llamadas todas las orquestas o conjuntos que no sean típicos, o sea de tango).
En esos bailes las orquestas actuaban (por ahí un termino mas adecuado que “tocaban”) para que la gente escuche y baile, mientras consumían mucha cerveza, vino, whisky y snacks.
Usualmente, los concurrentes estaban parados y en muchos bailes había sillas para las damas y sus chaperones, en general las madres. Uno se acercaba a una dama y le preguntaba “bailamos”?
Para esos Carnavales en 1949, el Club Atlético Tucuman contrato a la “orquesta” de jazz mas famosa del momento: “Oscar Alemán y su Conjunto de Swing”. Firmaron un contrato por 80,000 pesos con Oscar Alemán. En ese momento era una gran suma de dinero, que alcanzaba para comprar una casa!.
Mi tío me llevo a los bailes y yo que era un chico obediente, miraba bailar a la gente mientras tomaba una naranja Crush o una Bidu (una imitación de Coca Cola de esa época). Escuchaba y observaba a ese hombrecito oscuro tocando maravillas con su guitarra, inclusive con la guitarra alto en su espalda haciendo notas.
Me acuerdo del violinista de la orquesta (sin dudas Hernan Oliva), dos guitarristas mas, bajo y batería. Yo no sabia lo que era “jazz” en esa época pero era un chico muy musical y disfrute cada minuto. Mi tío Enrique, quien no bebía alcohol, me llevo cada noche al club y de vuelta a la casa en un taxi.
La pista de baile y el escenario eran grandes y cabían probablemente miles de personas.
En anos sucesivos como músico yo trabaje durante los Carnavales y tuve la oportunidad de darme cuenta del tamaño de los clubes (en Buenos Aires) y de sus audiencias aunque para esa época el jazz ya había desaparecido casi del todo en esos eventos.
Me acuerdo de una noche en 1957 en los Carnavales eb el Club Bomberos de Etchenagucia en los alrededores de Buenos Aires, en la cual yo toque con un conjunto de pelagatos. La otra orquesta eran Los Georgians, la sensacional banda de hot jazz en la cual tocaban un “quien es quien” del hot jazz argentino en 1957, entre ellos Roberto “El Gordo” “Fats” Fernandez, Nestor Astarita y otros.
En años sucesivos, fui propietario de Estudios (de grabación) ION en Buenos Aires.
Me reencontré con Oscar Alemán, quien grabo varios LP para el sello Redondel. Oscar no quería usar audifonos o grabar en playback, pero esos inconvenientes fueron superados y varios discos (LP) sensacionales vieron la luz. En ION grabaron muchas figuras históricas entre ellos, Astor Piazzola, Enrique Villegas, Chivo Borraro y otros. Oscar Alemán estará siempre en mi recuerdo como un creador puro y un generador de swing, un verdadero súper star.
Het was februari 1949. Ik was 9 jaar oud en bracht de zomervakanties door bij mijn grootouders in Tucuman, Argentinië.
Mijn oom Enrique Haskel zat in het brstuur van de Atletico Tucuman voetbalclub. Ze waren goed en net als andere clubs organiseerden ze dansavonden ( Bailes de Carnaval). Er werden, zo was de gewoonte in Argentinië, twee orkesten ingehuurd: een groep die tango’s speelde ( een “orquesta tipica”) en een jazzband, die het publiek moesten vermaken, zodat ze volop konden dansen, eten en drinken.
Het was de gewoonte dat iedereen stond, al waren er wel stoelen voor de dames en hun begeleidsters ( hun chaperones ), meestal hun moeders. Je ging naar een meisje toe en vroeg haar dan : Wil je met me dansen?
Op één van deze dansavonden in Tucuman, in 1949, in de Club Atletico Tucuman, werd één van de populairste bands van Argentinië gecontracteerd: Oscar Aleman en zijn Swingband. Ze betaalden er 80.000 pesos voor en dat was een heleboel geld in die dagen; je kon er letterlijk een huis van kopen. Ik mocht met mijn oom mee naar de dansavond. Ik was gewoon een rustige jongen, die in een hoekje met een oranje Crush of een Budu, een soort imitatie Coca Cola, naar de dansers stond te kijken. Op het podium een kleine donkere man, die wonderen verrichtte op zijn gitaar ; zelfs met zijn gitaar op de rug, terwijl hij gewoon doorspeelde.
Ik herinner me een violist ( dat moet Hernan Oliva zijn geweest) en twee andere gitaren, een bas en een drum. Ik wist uiteraard nog niet veel af van jazz in die dagen, maar ik was wel muzikaal, dus genoot ik van elke minuut. Met mijn oom Enrique, die geen alcohol dronk, gingen we elke avond naar de club en dan reden we ’s avonds in een taxi weer naar huis. De dansvloer en het podium waren groot en er konden duizenden mensen dansen. Doordat ik later zelf muzikant ben geworden en op zulke dansavonden speelde in clubs in Buenos Aires denk ik wel dat ik een goede inschatting kan maken over de grootte en het aantal mensen, dat er danste. Helaas was de jazzmuziek toen helemaal uit de danszaal verdwenen.
Ik herinner me één avond in de Club van de Brandweer van Etchenagucia (Club Bomberos de Etchenagucia ) waar ik in de één of andere saaie band speelde, dat we tegenover ons The Georgians hadden staan; een band, die een begrip in het Argentinië van 1957 was als het om Hotjazz ging, met musici als Roberto “El Gordo” “Fats” Fernandez, Nestor Astarita en anderen. Later, toen ik mijn eigen studio had, de Estudios ION ( ION Opname studio), heb ik Oscar Aleman weer ontmoet, die verschillende platen bij me kwam opnemen voor het Redondel label. Oscar weigerde om een koptelefoon op te zetten en dat soort zaken, maar goed, dat waren dingen die te overkomen waren en we maakten schitterende platen. ION Records maakte, overigens, meer prachtige opnamen met historische figuren, zoals Astor Piazzola, Enrique Villegas, Chivo Borraro en anderen. Ik zal Oscar altijd blijven herinneren met heel mijn hart als een zuivere improvisator, een echte swinger en een echte ster !!
Time exposure Tijdopname: 22nd of October 22 oktober
1927:
PLAYLIST SPEELLIJST
annette hanshaw/volume 2 (lp) = jimmy smith/the incredible jimmy smith volume 2 (lp) = thelonious monk/monk = jazz crusaders/chile con soul = sol k. bright hollywiians/compilation = sons of the desert/the big bamboo = it's hotter in hawaii/disc c = howard mcghee quintet/just be there = cannonball adderley/cannonball takes charge = latinium/the latin rhythm element = sonny clark trio/complete studiuo recordings - CD one (3)
This time, due to my 600th blog, a personal remembrance to Oscar Aleman by guest contributor Fernando Gelbard from Buenos Aires, Argentina.
It was February 1949, I was 9 years old and was spending my summer vacations at my grandparent's home in Tucuman, Argentina.
My uncle Enrique Haskel was a member of the board at the Atletico Tucuman football club. They were powerful and like many other institutions and organized Bailes de Carnaval (Carnival -gigantic- Dance Events).
It has been a custom in Argentina for the football clubs to organize Carnaval dance events in which at least one "orquesta tipica" (tango group) and a "jazz" (a jazz band or non-tango group) where hired to perform every night for the people to dance while having lots of beers, wine and some snacks. Usually people were standing and there may be chairs for the ladies and their chaperons (usually their mothers). One would approach a lady and ask her: Shall we dance?
For those Carnavales in Tucuman, 1948, the Club Atletico Tucuman hired the hottest jazz group in Argentina...Oscar Aleman y su Conjunto de Swing. They signed an 80,000 pesos deal with Oscar Aleman, which was a big sum of money for the time; you could literally buy a house with that sum. My uncle took me to the bailes (dance parties). Being a nice quiet boy, I watched the people dance while sipping an orange Crush or a Bidu (an imitation of Coca Cola) and listened and watched this little dark man playing wonders with his guitar, even with the guitar in his back and still playing notes.
I remember a violin player (without doubts Hernan Oliva) and two more guitars, bass and drums. I didn't know what jazz was at the time, but I was a very musical kid, so I enjoyed every minute of it. My uncle Enrique, who didn't drink alcohol, took me every night to the club and back home in a taxi. The dance area and the stage were big, probably thousands of people. In later years as a musician I did work the carnavales and was able to have a sense of the size of the clubs (in Buenos Aires) and their audiences although jazz had already disappeared almost completely.
I do remember one night at the Club Bomberos de Etchenagucia (Etchenagucia Fireman’s Club) in which I played with some lousy band and opposite us performed The Georgians band, a who's who in the hot jazz scene at the time (1957) with musicians like Roberto “El Gordo”, “Fats” Fernandez, Nestor Astarita and others. In later years, I owned Estudios ION (ION Recording Studios) and I met again Oscar Aleman, who recorded several albums for the Redondel Label. Oscar didn't want to use headphones or record on playback, but those inconveniences where overcame and several superb albums saw the light. ION recorded many historical figures, among them Astor Piazzola, Enrique Villegas, Chivo Borraro and others. Oscar Aleman will be always in my mind and heart as a pure creator, a generator of swing and a true super star.Fernando Gelbard (Buenos Aires - October 2007)
This contribution has also been posted in English and Spanish at the Oscar Aleman web log.
Thanks, Fernando, for this great contribution !!
If you have a subject that should be discussed here and you love to share it with the visitors of this blog please conctact me ( keepswinging@live.nl ). Maybe you're the next guest contributor.
Español ( To the English translation ) ( Naar de Nederlandse vertaling )
En febrero de 1949, yo tenia 9 anos y estaba pasando mis vacaciones veraniegas en la casa de mis abuelos en Tucuman.Mi tío Enrique Haskel era miembro de la comisión directiva del Club Atlético Tucuman.
Era un club poderoso y como otras instituciones similares, organizaba bailes de Carnaval.
Era una tradición argentina que los clubes de fútbol y otros clubes deportivos y sociales organizen bailes de Carnaval en los cuales por lo menos una orquesta típica y una “jazz” (así llamadas todas las orquestas o conjuntos que no sean típicos, o sea de tango).
En esos bailes las orquestas actuaban (por ahí un termino mas adecuado que “tocaban”) para que la gente escuche y baile, mientras consumían mucha cerveza, vino, whisky y snacks.Usualmente, los concurrentes estaban parados y en muchos bailes había sillas para las damas y sus chaperones, en general las madres. Uno se acercaba a una dama y le preguntaba “bailamos”?
Para esos Carnavales en 1949, el Club Atlético Tucuman contrato a la “orquesta” de jazz mas famosa del momento: “Oscar Alemán y su Conjunto de Swing”. Firmaron un contrato por 80,000 pesos con Oscar Alemán. En ese momento era una gran suma de dinero, que alcanzaba para comprar una casa!.Mi tío me llevo a los bailes y yo que era un chico obediente, miraba bailar a la gente mientras tomaba una naranja Crush o una Bidu (una imitación de Coca Cola de esa época). Escuchaba y observaba a ese hombrecito oscuro tocando maravillas con su guitarra, inclusive con la guitarra alto en su espalda haciendo notas.
Me acuerdo del violinista de la orquesta (sin dudas Hernan Oliva), dos guitarristas mas, bajo y batería. Yo no sabia lo que era “jazz” en esa época pero era un chico muy musical y disfrute cada minuto. Mi tío Enrique, quien no bebía alcohol, me llevo cada noche al club y de vuelta a la casa en un taxi.La pista de baile y el escenario eran grandes y cabían probablemente miles de personas.
En anos sucesivos como músico yo trabaje durante los Carnavales y tuve la oportunidad de darme cuenta del tamaño de los clubes (en Buenos Aires) y de sus audiencias aunque para esa época el jazz ya había desaparecido casi del todo en esos eventos.
Me acuerdo de una noche en 1957 en los Carnavales eb el Club Bomberos de Etchenagucia en los alrededores de Buenos Aires, en la cual yo toque con un conjunto de pelagatos. La otra orquesta eran Los Georgians, la sensacional banda de hot jazz en la cual tocaban un “quien es quien” del hot jazz argentino en 1957, entre ellos Roberto “El Gordo” “Fats” Fernandez, Nestor Astarita y otros.En años sucesivos, fui propietario de Estudios (de grabación) ION en Buenos Aires.
Me reencontré con Oscar Alemán, quien grabo varios LP para el sello Redondel. Oscar no quería usar audifonos o grabar en playback, pero esos inconvenientes fueron superados y varios discos (LP) sensacionales vieron la luz. En ION grabaron muchas figuras históricas entre ellos, Astor Piazzola, Enrique Villegas, Chivo Borraro y otros. Oscar Alemán estará siempre en mi recuerdo como un creador puro y un generador de swing, un verdadero súper star.
Fernando Gelbard (Buenos Aires - October 2007)
Gracias Fernando, por esta gran contribución. ( Oscar Aleman web log )
Het was februari 1949. Ik was 9 jaar oud en bracht de zomervakanties door bij mijn grootouders in Tucuman, Argentinië.
Mijn oom Enrique Haskel zat in het brstuur van de Atletico Tucuman voetbalclub. Ze waren goed en net als andere clubs organiseerden ze dansavonden ( Bailes de Carnaval). Er werden, zo was de gewoonte in Argentinië, twee orkesten ingehuurd: een groep die tango’s speelde ( een “orquesta tipica”) en een jazzband, die het publiek moesten vermaken, zodat ze volop konden dansen, eten en drinken.
Het was de gewoonte dat iedereen stond, al waren er wel stoelen voor de dames en hun begeleidsters ( hun chaperones ), meestal hun moeders. Je ging naar een meisje toe en vroeg haar dan : Wil je met me dansen?
Op één van deze dansavonden in Tucuman, in 1949, in de Club Atletico Tucuman, werd één van de populairste bands van Argentinië gecontracteerd: Oscar Aleman en zijn Swingband. Ze betaalden er 80.000 pesos voor en dat was een heleboel geld in die dagen; je kon er letterlijk een huis van kopen. Ik mocht met mijn oom mee naar de dansavond. Ik was gewoon een rustige jongen, die in een hoekje met een oranje Crush of een Budu, een soort imitatie Coca Cola, naar de dansers stond te kijken. Op het podium een kleine donkere man, die wonderen verrichtte op zijn gitaar ; zelfs met zijn gitaar op de rug, terwijl hij gewoon doorspeelde.
Ik herinner me een violist ( dat moet Hernan Oliva zijn geweest) en twee andere gitaren, een bas en een drum. Ik wist uiteraard nog niet veel af van jazz in die dagen, maar ik was wel muzikaal, dus genoot ik van elke minuut. Met mijn oom Enrique, die geen alcohol dronk, gingen we elke avond naar de club en dan reden we ’s avonds in een taxi weer naar huis. De dansvloer en het podium waren groot en er konden duizenden mensen dansen. Doordat ik later zelf muzikant ben geworden en op zulke dansavonden speelde in clubs in Buenos Aires denk ik wel dat ik een goede inschatting kan maken over de grootte en het aantal mensen, dat er danste. Helaas was de jazzmuziek toen helemaal uit de danszaal verdwenen. Ik herinner me één avond in de Club van de Brandweer van Etchenagucia (Club Bomberos de Etchenagucia ) waar ik in de één of andere saaie band speelde, dat we tegenover ons The Georgians hadden staan; een band, die een begrip in het Argentinië van 1957 was als het om Hotjazz ging, met musici als Roberto “El Gordo” “Fats” Fernandez, Nestor Astarita en anderen. Later, toen ik mijn eigen studio had, de Estudios ION ( ION Opname studio), heb ik Oscar Aleman weer ontmoet, die verschillende platen bij me kwam opnemen voor het Redondel label. Oscar weigerde om een koptelefoon op te zetten en dat soort zaken, maar goed, dat waren dingen die te overkomen waren en we maakten schitterende platen. ION Records maakte, overigens, meer prachtige opnamen met historische figuren, zoals Astor Piazzola, Enrique Villegas, Chivo Borraro en anderen. Ik zal Oscar altijd blijven herinneren met heel mijn hart als een zuivere improvisator, een echte swinger en een echte ster !!Fernando Gelbard ( Buenos Aires oktober 2007)
Deze bijdrage is ook geplaatst in het Engels en Spaans op de Oscar Aleman weblog.
Time exposure Tijdopname: 22nd of October 22 oktober
1927:
- bogalousa strut / down by the riverside / over in the glory land / short dress gal = sam morgan jazz band
1937:
- nice work if you can get it = maxine sullivan
1947:
- on the sunny side of the street = avro dansorkest the skymasters
- i told ya i love ya now get out / lament / unison riff = stan kenton o
1957:
- this can't be love = stan getz quintet
1977:
- basin street blues / high society / hush baby / salutation / you made me love you / you're driving me crazy = rod mason band
PLAYLIST SPEELLIJST
annette hanshaw/volume 2 (lp) = jimmy smith/the incredible jimmy smith volume 2 (lp) = thelonious monk/monk = jazz crusaders/chile con soul = sol k. bright hollywiians/compilation = sons of the desert/the big bamboo = it's hotter in hawaii/disc c = howard mcghee quintet/just be there = cannonball adderley/cannonball takes charge = latinium/the latin rhythm element = sonny clark trio/complete studiuo recordings - CD one (3)
Labels: oscar aleman
posted by Anonymous at 6:22 AM
2 Comments:
Thanks a lot to Fernando Gelbard for sharing his remembrances with readers of this blog. It's amazing to learn how Oscar and his music had a lasting impression upon people who met him and attended his shows. Only a true artist will leave a lasting impression upon his audience, Oscar was one, no doubt!
Thanks!
Jo
Hello Hans:
it is an excellenete contribution, no doubt !
Best personal rgards,
Guillermo
Post a Comment
<< Home